مله هماهنگ رسانه های امنیتی به نسرین ستوده، نشان دهنده اوج درماندگی و خشم حکومت از محبوبیت و پایداری اوست

مله هماهنگ رسانه های امنیتی به نسرین ستوده، نشان دهنده اوج درماندگی و خشم حکومت از محبوبیت و پایداری اوست

5 دیدگاه نوشته‌شده به دست آلفرد در اکتبر 30, 2012

نسرین ستوده در زندان – اثر توکا نیستانی

از چند ساعت پیش سایتهای خبری وابسته به نهادهای اطلاعاتی و امنیتی رژیم حمله هماهنگ و همه جانبه ای را علیه نسرین ستوده آغاز کرده و اتهام های واهی جدیدی را به این وکیل محبوب و در حال اعتصاب غذا نسبت داده اند (+ ، +). یکی از موارد اتهامی جدیدی که مطرح شده است، اتهام های واهی و بی شرمانه جنسی در زندان میباشد!! اما اوج بی شرفی و رذالت این رسانه های امنیتی زمانی مشخص میشود که در ادامه مطلب علنا نسرین ستوده را به مطرح کردن این پاپوش ها در بیدادگاه های حکومتی که در آن خود وکیل و دادستان و قاضی و به عبارتی همه کاره هستند، تهدید کرده اند! مطرح کردن اتهامات جنسی علیه نسرین ستوده در زمان حضور او در زندان در شرایطی مطرح میشود که هنوز لکه های کریه ناشی از جنایتها، شکنجه ها و تجاوزهای زندانبانان حزب اللهی به زندانیان سیاسی در دهه ۶۰، تجاوز به دختران باکره پیش از اعدام و قتل عام بیش از ۳۰۰۰ زندانی سیاسی در تابستان سال ۶۷ و نیز تجاوزهای مکرر به جوانان بازداشت شده در کهریزک، بر پیشانی های پینه بسته جنایتکاران رژیم خودنمایی میکند. جنایتهایی که برایش هیچ دادگاهی حتی به شکل صوری ترتیب نیافته است و عاملان و آمران آنها همچون مصطفی پورمحمدی و سعید مرتضوی نه تنها از کار کنار گذاشته نشده که در طول سالهای گذشته بارها و بارها ارتقای مقام هم یافته اند!!

البته همانطور که پیشتر هم نوشته بودم، تفکر و اندیشه جنسی حاکم بر ذهن وابستگان رژیم ریشه در اندیشه های قائد و رهبر فقیدشان یعنی خمینی جنایتکار دارد که در کتابهای متعدد خود از جمله تحریرالوسیله مجوز بهره جویی جنسی حتی از نوزادان و کودکان خردسال را هم صادر کرده و بدین ترتیب بیمار بودن خود را به منصه ظهور رسانده است.

مطلب بلندبالای مملو از دروغ و اتهامات واهی رسانه های حکومتی علیه نسرین ستوده، اوج استیصال و درماندگی حکومت در مقابل وجدان کاری، پایداری و اراده پولادین وی چه در دوران وکالت، چه در زمان تحمل زندان و چه در زمان اعتصاب غذاهای متعدد را نشان میدهد. سابقه نسرین در بر عهده گرفتن وکالت پرونده های سیاسی و حقوق بشری از جمله پرونده های شیرین عبادی، حشمت‌الله طبرزدی، عیسی سحرخیز، محمد صدیق کبودوند و بسیاری دیگر از چهره های سرشناس مدافع حقوق بشر و مخالف رژیم، افتخار بزرگی است که هر وکیل آزاده و مدافع حقوق بشری، آرزوی داشتن چنین سابقه ای را دارد.

اما این حمله همه جانبه، حکایت از چیست و چرا در این برهه خاص زمانی صورت میگیرد؟

۱- نسرین محبوب است، نسرین در اعتصاب غذاست، همه از او حمایت میکنند. این اتهام های واهی به منظور شکستن مقاومت نسرین و خانواده اوست. 

نسرین ستوده ۱۴ روز است که در اعتصاب غذا به سر میبرد. این اعتصاب غذا در اعتراض به فشار حاکمیت بر خانواده او، ندادن مرخصی برای دیدار با فرزندان و ممنوع الخروج شدن دختر نوجوان او از سوی حاکمیت صورت میپذیرد. از آنجایی که نسرین به هیچ گروه سیاسی خاصی وابسته نیست و تنها به جرم نشان دادن وجدان کاری بالا و دفاع از موکلین خود در راه دفاع از حقوق بشر، به زندان جور و ستم ولی فقیه افتاده است، این اعتصاب غذا حمایت بسیار گسترده و همه جانبه کلیه افراد جامعه از هر قشر و صنف و دسته و گروهی را به همراه داشته و به حق محبوبیت وی را دوچندان کرده است.

۲- جمهوری اسلامی به شدت از اهدای جایزه حقوق بشری ساخاروف به نسرین ستوده و متعاقب آن محروم شدن از یک فرصت ناب تبلیغاتی در پی لغو سفر هیات پارلمانی اتحادیه اروپا به ایران، خشمگین است و به دنبال انتقام جویی از نسرین ستوده میباشد.

چند روز پیش جایزه معتبر حقوق بشری ساخاروف برای اولین بار به یک ایرانی یعنی نسرین ستوده تعلق گرفت. پس از این اتفاق، نمایندگان پارلمان اروپا که برنامه از پیش تعیین شده ای برای سفر به ایران و تحت فشار قرار دادن حکومت برای پایبندی به موازین حقوق بشر داشتند، سفر خود را منوط به دیدار با نسرین ستوده و جعفر پناهی کردند، چیزی که خشم حاکمان جمهوری اسلامی را برانگیخت. اگرچه سفر پارلمان اروپا به ایران با هدف فشار بر حاکمیت صورت میگرفت، اما جمهوری اسلامی دندان تیز کرده بود تا در این شرایطی که در اوج انزوای بین المللی قرار دارد و هیچ مقامی از کشورهای مهم جهان به ایران سفر نمیکند، بتواند از این سفر خوراک تبلیغاتی برای داخل فراهم کند تا نشان دهد که منزوی نیست! اما پس از مشروط شدن سفر هیات اروپایی به ایران به دیدار با نسرین ستوده، جمهوری اسلامی شرط را نپذیرفت و بدین ترتیب سفر ملغی و طرح جمهوری اسلامی برای بهره برداری تبلیغاتی از این سفر شکست خورد.

—