امیرهوشنگ کشاورز صدر درگذشت

پس از انقلاب ایران، هوشنگ صدر به همکاری با دولت مهندس مهدی بازرگان پرداخت، اما حاضر نشد در دولت او سمتی رسمی قبول کند

امیرهوشنگ کشاورز صدر، از فعالان جنبش ملی ایران و کارشناس مسائل کشاورزی و اقتصاد روستایی، بامداد امروز ۱۴ فوریه در هشتاد سالگی در فلوریدا (امریکا) درگذشت.

آقای کشاورز صدر از سران "جبهه ملی" و از مشاوران نزدیک ابوالحسن بنی‌صدر، نخستین رئیس جمهوری اسلامی ایران بود.
او از کوشندگان سیاسی مخالف نظام کنونی حاکم بر ایران بود و برای استقرار دموکراسی در ایران مبارزه می‌کرد.
آقای بنی‌صدر در پیام تسلیتی که امروز ۱۴ فوریه برابر ۲۶ بهمن منتشر کرد، درباره دوست دیرین خود نوشته است: «مبارزه از دوران نهضت ملی ایران به رهبری مصدق آغاز شده بود. بنابر این، او مدت ۶۲ سال، بی‌گسست، بدون احساس خستگی، در مبارزه‌ای بود که همچنان ادامه دارد.»
امیرهوشنگ کشاورز صدر، از کارشناسان برجسته زندگی روستایی ایران بود. او درباره اقتصاد کشاورزی تک‌نگاری‌ها و پژوهش‌های بسیاری نوشته، که برخی از آنها منتشر شده است.

در راه پدر

امیرهوشنگ کشاورز صدر در سال ۱۳۱۱ در تهران به دنیا آمد. او فرزند سید محمدعلی کشاورز صدر، حقوقدان و وکیل مجلس شورای ملی، از پایه‌گذاران "جبهه ملی ایران" و از یاران اصلی محمد مصدق بود.
محمدعلی کشاورز صدر در زمان نخست وزیری دکتر مصدق نخست استاندار گیلان بود و سپس استاندار اصفهان شد. او همچنین سخنگوی "جبهه ملی" بود. در همین مقام بود که به دنبال سرکوب‌های پس از ۲۸ مرداد مدتی به زندان افتاد.
امیرهوشنگ کشاورز فعالیت سیاسی را در جوانی در تشکیلات "حزب توده ایران" شروع کرد، اما پس از کودتای ۲۸ مرداد در کنار بیژن جزنی و برخی دیگر از دانشجویان چپ‌گرای دانشگاه تهران به جنبش ملی پیوست و در شمار فعالان "جبهه ملی دوم" در آمد. در همین ارتباط بود که کشاورز صدر با ابوالحسن بنی‌صدر، آشنا شد و تا پایان زندگی از یاران نزدیک او باقی ماند.

محمد مصدق و محمدعلی کشاورز صدر

آقای کشاورز صدر در سالهای پیش از انقلاب ضدسلطنتی سال ۱۳۵۷ به کارهای علمی و پژوهشی سرگرم بود، اما با نزدیک شدن انقلاب به فعالیت سیاسی در چارچوب نهضت ملی ایران پرداخت.
به گفته مهدی خانبابا تهرانی، که با آقای کشاورز صدر دوستی نزدیک داشت، شاپور بختیار، آخرین نخست وزیر پیش از سرنگونی حکومت شاه، از هوشنگ کشاورز صدر برای شرکت در کابینه خود دعوت به عمل آورد، اما نتوانست موافقت او را جلب کند.
پس از انقلاب آقای هوشنگ صدر به همکاری با دولت مهندس مهدی بازرگان پرداخت، اما حاضر نشد در دولت او سمتی رسمی قبول کند.
پس از سقوط دولت بنی صدر، امیرهوشنگ کشاورز صدر ناگزیر به ترک ایران شد. او در آبان ۱۳۶۰ به همراه سه تن از دوستان خود، مهدی خانبابا تهرانی، هدایت‌الله متین دفتری و بهمن نیرومند به طور غیرقانونی از مرز پاکستان کشور را ترک کردند. در گفتگویی در کتاب "گریز ناگزیر"، چاپ نشر نقطه در پاریس، او ماجرای خروج خود از ایران را شرح داده است.
کشاورز صدر سالهای دراز در پاریس زندگی می‌کرد. او از چند سال پیش با بیماری سرطان درگیر بود و به دنبال چند دور شیمی‌درمانی، برای ادامه معالجه و همچنین دیدار فرزندان خود به امریکا رفته بود.