دی
هرانا :روانپزشک سازمان بهزيستی کشور گفت: اکثر کودکان کار و خيابان هنگام بيمارشدن به دليل مشکلات مالی خانواده امکان مراجعه به پزشک را ندارند.محسن روشن‌پژوه روانپزشک سازمان بهزيستی کشور با اشاره به اينکه معضل کودکان کار و خيابان يک معضل جهانی بوده تاکيد کرد: کودکان خيابانی به عنوان گروه‌های به حاشيه رانده شدهٔ بسياری از جوامع محسوب مي‌شوند که از دسترسی به فرصت‌هايی برای يک زندگی بهتر محروم‌اند.
به گزارش ايلنا، وی افزود: اين کودکان قادر به برقراری ارتباط با نهادهای عمده اجتماعی نظير خانواده، آموزش و پرورش و بهداشت و درمان و نيز سيستم‌های حمايت اجتماعی نبوده و همين امر سلامت روانی اجتماعی آن را دچار مخاطره مي‌سازد.
روانپزشک سازمان بهزيستی کشور در مورد عوامل موثر بر بروز پديده کودکان خيابانی به مواردی شامل فقر، توزيع ناعادلانه خدمات آموزشی و بهداشتي، نرخ بيکاری و تورم و نيز عوامل اجتماعی که شامل شهرنشينی بي‌رويه دليل مهاجرت از کشورهای هم‌جوار به ايران و روستا‌ها به شهر و افزايش حاشيه‌نشيني، و بي‌ثباتی منطقه افغانستان و عراق، جنگ ۸ ساله ايران و عراق، نرخ رشد اعتياد و نيز فقدان حمايت‌های اجتماعی اشاره کرد.
روشن پژوه در مورد سبک زندگی و با اشاره به شرايط جسماني، روانی اجتماعی اين کودکان گفت: عواملی همچون استرس و فشارهای روانی ناشی از حوادث عمدهٔ زندگي، نظير فجايع طبيعی و حوادث اجتماعي، مشکلات اقتصادی و اجتماعی نظير فقر، فقدان حرکت‌های آموزشي، کودکان کار و خيابان را با مشکلات عمده‌ای روبه رو مي‌سازد؛ از سوی ديگر سبک زندگی اين کودکان که آن‌ها را مستعد گذراندن زندگی در معرض خشونت‌های محيطی و تعارض با ساير کودکان کار و خيابان، کارفرمايان و افراد اجتماع مي‌سازد.
روانپزشک سازمان بهزيستی کشور ضمن اشاره به تحقيق خود بر روی کودکان کار و خيابان منطقه ۲۰ شهر تهران و مصاحبه باآن‌ها عنوان کرد: تمام کودکان از وضع سلامت خود رضايت نداشته و از بين ۴۲ کودک تحت پرسش ۳۸ نفر از علائم مختلفی شکايت داشتند.
وی با اشاره به مسائل و معضلات آن‌ها تصريح کرد: مشکلات عمده همچون سردرد، دل درد، دندان درد و گلو دردو درد کليه از مشکلات شايع اين کودکان بوده و از بيماري‌های شايع ديگر بيماري‌های پوستی و ريوی ناشی از زباله گردی و تماس با مواد شيميايی مضر و نيز بيماري‌های انگلی را مي‌توان نام برد.
به گفته اين روان پزشک، کودکان خيابانی افغان وضعشان به مراتب وخيم تر است چرا که کودکان افغان به دليل نداشتن بيمه، به هيچ عنوان امکان بستری شدن را ندارند حتی تمام کودکان از مراجعه مرتب به دندانپزشک و چشم پزشک محروم هستند.
روشن پژوه در مورد نتايج بدست آماده از تغذيه و امنيت اين کودکان گفت: تغذيه ان‌ها در شرايط نامناسبی قرار دارد و براساس نتايج بدست آمده کودکان به ندرت ميوه، سبزيجات يا پروتئين مي‌خورند، تعدادی از کودکان فقط يک يا ۲ بار در روز غذا مي‌خورند. و نيز خشونت در ميان آن‌ها امری شايع است.
اين روانپزشک با اشاره به انواع مشاغل کودکان به فال فروشي، کار در کارخانه شيشه، ميخ صاف کني، نوازندگي، زباله گردي، سبزی پاک کني، نظافت خانه، خياطي، کفش درست کني، کيف درست کنی و کار در بقالی اشاره کرد و يادآور شد: تمام کودکان اعتراف کردند که تحت خشونت جسمی توسط والدين يا خواهر و برادر قرار گرفته‌اند و هم چنين کودکان، به طور خيلی جدي، از انواع خطر در کار همچون خطر حوادث (دست و چشم) و خطر آزارهايی از جمله دزديده شدن و سرقت جوارح صحبت کردند.
بر اساس اين گزارش بسياری از کودکان خيابانی به دليل افتادن دردام قاچاقچيان و خلافکاران مورد سوءاستفاده‌های جنسی قرار مي‌گيرند.
هم چنين اين کودکان که عمدتا منبع درآمد خانواده هستند ممکن است به دلايل گوناگون به دست نيروهای انتظامی بازداشت شوند و در اين صورت خانواده‌هايشان برای رهايی آن‌ها اقدام مي‌کنند. با وجود اين پس از آزادی مجددا خانواده‌هايشان آن‌ها را برای ادامه امرار معاش از طريق تکدی و... به خيابان‌ها مي‌فرستند و نيز کودکان خيابانی کمتر به مدرسه مي‌روند و کمتر مراحل تحصيلی بالا‌تر مي‌رسند. مشکلات خانوادگی و نابسامانی زندگی عمدتا آنان را ازادامه تحصيل باز مي‌دارد بدين سبب مشکلات رواني، افسردگي، بی خانماني، کودکان را در معرض انواع کجروي‌ها ورفتارهای ضد اجتماعی قرار مي‌دهد. نياز به حمايت‌های اجتماعی و عدم پاسخ به آن، فرد را مستعد بسياری ازمشکلات روانی-اجتماعی و سوءمصرف مواد مي‌کند.
در پايان آمده است که تصور عمومی ازکودکان خيابانی اساسا متفاوت با واقعيت زندگی اغلب کودکان و نوجوانانی است که بيشتر روز‌ها خود را درخيابان مي‌گذرانند. اين‌ها افرادی آسيب‌زا نيستند بلکه گروهی هستند که برای ادای مسئوليت‌های مالی و خانوادگی با منابع بسيار محدودی که دراختيار دارند درشرايط بسيار مشکلی به تلاش مي‌پردازند.
29 دی 1389
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر