*ما از اينکه در زندان های حکومت تبديل به شهدای جنبش سبز شويم ترسی نداريم

. با اين همه برای بی اعتبار کردن هرچه بيشتر حکومت و جلوگيری از شکل گيری يک فاجعه مشابه با اعدام های سال ۶۷، خواستار حضور ناظران بين الملی و نمايندگان سازمانهای مستقل حقوق بشری در زندان های ايران برای اطمينان از سلامتی همه زندانيان سياسی هستيم.


روشنگری: بيانيه زير از سوی زندانيان سياسی زندان اوين است که روز گذشته به خارج از زندان درز کرده است. اين بيانيه در شرايطی صادر شده است که جنايتکاران آبروباخته کودتاچی از تربيون های علنی برای پوشاندن ترس شان و لرزه ای که جنبش اعتراضی مردم بر اندام شان انداخته, آشکارا به هم به خاطر اعدام جوانان تبريک و دست مريزاد می گويند. نامه در حالی نسبت به احتمال تکرار فاجعه کشتارهای سال های 60 و 67 در زندان ها هشدار می دهد که واکنش دادستان تهران و رييس قوه قضاييه و معاون اول او رييسی نسبت به اعتراضات داخلی و جهانی در مورد اعدام دو زندانی سياسی تاکيد بر ادامه سياست اعدام و "قاطعيت" در اجرای "احکام محاربه" بوده است.
کودتاچيان می خواهند با اعدام بر سر پا بمانند و زندان هايشان انباشته از فرزندان شجاع مردم است؛ فرزندانی که حتی در اسارت نيز شجاعانه مرگ استبداد و ديکتاتوری را يادآور می شوند و از اين طريق الهام بخش مردم و جوانان در آستانه 22 بهمن برای "حضوری سبز در همه شهرها".


مردم شريف ايران

ما زندانيان سياسی همچون لکه سياهی بر صورت رژيم هستيم. بايد اين سياهی بيشتر ديده شود. گردهمايی خانواده های زندانيان، حمايت نهادهای حقوق بشری و انتشار گسترده اخبار مربوط به زندانيان در رسانه ها اين سياهی را بيشتر نمايان خواهد کرد.

اين ننگ بزرگی برای حکومت است که در سی و يکمين سالگرد تاسيس خود اين همه زندانی عقيده و انديشه دارد. زمانه در حال تغيير است. همزاد پنداری با رژيمی که پس از سی سال در تک تک سلول های جامعه و مردم نفوذ کرده بود، در حال فروپاشی است.

اگر در نخستين روزهای پس از انتخابات مردم هراسان، بلاتکليف و نااميد وارد خيابان های تهران شده بودند، اينک پس از گذشت چند ماه اين اعتراض ها گسترده تر، عميق تر و سازمان يافته تر به شهرهای ديگر کشور هم کشيده شده است. انتقاد نسبت به حکومت و رفتارهای ولی فقيه اکنون علنی تر شده است. هاله ای از تقدس که رژيم در همه اين سالها برای خود و رهبری ايجاد کرده بود اکنون شکسته شده است. آنهايی که نماد خشونت، خيانت، دروغ و تزوير رژيم اند، هر روز بيشتر به حاشيه می روند و کمترکسی اين روزها حاضر به حمايت تمام قد از اين دولت است.

گاه و بی گاه برخی از زندانيان سياسی را از بندی به بند ديگر و يا از زندانی به زندانی ديگر منتقل می کنند. گرچه دلايل آن می تواند بازجويی های مجدد و پرونده سازی های تازه باشد، اما تجربه زندان های دهه شصت و همچينن تجربيات کشورهای ديکتاتوری در آمريکای لاتين نشان می دهد که پيامد اين نقل و انتقال ها می تواند از بين بردن زندانيان سياسی هم باشد.

فشار بر زندانيان، از بين بردن شاهدان جنايت، ناپديد شدن برخی از فعالان اجتماعی و سياسی همه روش هايی است که جهان در دهه های شصت، هفتاد و اوايل هشتاد با آن مواجه بوده است. اين شگردهای بی حاصل را ديکتاتوری ايران هم به خوبی می شناسد و سعی می کند از آن در آزار و اذيت زندانی های سياسی و خانواده هايشان استفاده کند. ما ايمان داريم استفاده از اين شگردها در نهايت دستاوردی جز بی آبرويی بيشتر برای حکومت ايران ندارد. اگر جز اين بود حالا بايد شاهد حکومت نرون در آرژانتين، پينوشه در شيلي، سرهنگ ها در يونان، فرانکو در اسپانيا، پهلوی در ايران و صدام حسين در عراق باشيم.

ما از اينکه در زندان های حکومت تبديل به شهدای جنبش سبز شويم ترسی نداريم. با اين همه برای بی اعتبار کردن هرچه بيشتر حکومت و جلوگيری از شکل گيری يک فاجعه مشابه با اعدام های سال ۶۷، خواستار حضور ناظران بين الملی و نمايندگان سازمانهای مستقل حقوق بشری در زندان های ايران برای اطمينان از سلامتی همه زندانيان سياسی هستيم.

نکته مهم ديگری که می خواهيم با شما مردم شريف ايران در ميان بگذاريم همان است که ميرحسين موسوی در تازه ترين سخنان خود به آن اشاره کرده است: نحوه ارتباط قوه قضاييه با به اصطلاح ضابطين خودش است.

ما زندانيان سياسی بارها از بازجوهای خود شنيده ايم که با افتخار می گويند ما به قاضی پرونده دستور می دهيم. بازجوها در ابتدای بازجويی ها به برخی از زندانی ها حکم زندان آنها را اعلام کرده و گفته اند ما از قاضی پرونده برای شما چنين حکمی درخواست خواهيم کرد و شگفتا که همان حکم چند ماه بعد توسط قاضی صادر شده است. ميرحسين موسوی در سخنان خود گفته است: «بايد ديد قاضی ها فرمان می دهند و تصميمی می گيرند يا نيروهای انتظامی و امنيتي؟ قوه قضاييه ای که در قانون اساسی به صورتی قوی بر استقلال آن تأکيد شده است امروز بايد ديد که اختياراتش تا چه حد است؟ تا چه مقدار شأن و منزلت آن مراعات می شود؟»

ما به عنوان زندانيانی که نزديک به هشت ماه است گروگان سيستم نظامی و امنيتی هستيم پاسخ سوال مهندس موسوی را چنين می دهيم: "ترديد نکنيد که سيستم قضايی به صورت مترسکی در دست سيستم نظامی –امنيتی بويژه سپاه پاسداران عمل می کند. وضع به جايی رسيده که حتی برخی از قضات به هنگام ابلاغ حکم به برخی از زندانی ها می گويند :"اين حکم را ما به درخواست بازجوهای پرونده برای شما صادر کرده ايم."

ما در پايان ضمن استقبال از سخنان اخير آقايان موسوی و کروبي، از مردم ايران دعوت می کنيم در روز بيست و دوم بهمن حضوری سبز درهمه شهرها داشته باشند.


16 بهمن 1388 21:16