دويچه وله: به گفته پرستو فروهر از ساعتهای آغازين صبح، دو طرف کوچه‌ی خانه و قتلگاه فروهرها که قرار بود در آنجا مراسم نهمين سالگرد قتل‌شان برگزار شود، توسط نيروهای امنيتي - انتظامی بسته و نرده گذاری شده بود. طبق سنت هرساله، فرزندان و اقوام آنان از چند روز قبل اعلام کردند که مراسم سالگرد در منزل شخصی آنها در خيابان هدايت تهران برگزار خواهدشد. ولی امسال نيز مانند سال گذشته، نيروهای انتظامی از ساعات اوليه روز، خيابان محل سکونت فروهرها را بسته و مانع ورود و خروج افراد از آن شدند. دويچه وله: خانم فروهر، آيا مراسم سالگرد خانم و آقای فروهر، طبق قرار قبلی برگزار شد؟ پرستو فروهر: متاسفانه امروز از ساعتهای آغازين صبح، دو طرف کوچه‌ی خانه و قتلگاه داريوش و پروانه‌ی فروهر را که قرار بود امروز ما مراسم بزرگداشت‌شان را در نهمين سالگرد قتل‌شان برگزار بکنيم، نيروهای امنيتي? انتظامی بسته‌اند، نرده گذاشته‌اند دو طرف و از ورود تمام کسانی که مي‌خواهند در اين مراسم شرکت بکنند، از نيمساعت پيش، حتا از صبح هم نگذاشتند که آشنايان يا اقوام ما به اين خانه وارد بشوند. دويچه وله: شما تماسی با آنها داشتيد، يا احيانا در اين روزهای اخير تماسی با شما داشتند، اخطاريه‌‌اي، چيزی به شما دادند در اين زمينه؟ پرستو فروهر: ببينيد امروز صبح که آمدند به من گفتند که نخواهند گذاشت و دستور آمده و بهر صورت اين نيروی انتظامي است و دستوری که آمده بايستی اجرا بکند. قبلا هم بله، وزارت اطلاعات به من گفته بود که موافقتی با برگزاری اين مراسم ندارند، ولی به طور رسمی اعلام نشده بود که مراسم ممنوع خواهد بود. دويچه وله: اطلاعی از بيرون منزل داريد، مي‌دانيد الان کسانی آمده‌اند، نيامده‌اند، کجا ايستاده‌اند و يا احيانا درگيريی بين مردم و نيروهای انتظامی بوجود آمده است يا نه؟ پرستو فروهر: آنچه من مي‌دانم اينکه هستند، آمده‌اند، از کوچه‌های اطراف هم زنگ مي‌زنند و مي‌گويند که ما آمده‌ايم. ولی خب اجازه‌ی ورود به اين کوچه به هيچ‌کس داده نشده است. من تا بحال خبری خوشبختانه از هيچ نوع درگيری نشنيده‌ام. اميدوارم که هيچ درگيريی نشده باشد. دويچه وله: ديگر اهالی کوچه، همسايگان شما چي؟ آيا اينها هم اجازه‌ی رفت‌وآمد در کوچه را ندارند؟ پرستو فروهر: همسايگان را مشايعت مي‌کنند نيروهای انتظامی تا دم در خانه‌ي‌شان، وقتی که مي‌گويند مي‌خواهند بروند به خانه‌ای در داخل اين کوچه. دويچه وله: اين دقيقا اتفاقي‌ست که سال گذشته هم افتاد. احتمالا شما هم پيش‌بينی مي‌کرديد که امسال هم همينطور بشود. آيا تلاشی نکرديد برای اينکه به يک مرجعی شکايتی ببريد يا شکواييه‌ای که شما در منزل شخصي‌تان مي‌خواستيد برای پدر و مادرتان مراسم سالگرد بگيريد، و اين نه احتياجی به مجوز داشته نه چيزي؟ پرستو فروهر: بله، دقيقا همينطور است. به همين دليل هم مي‌دانيد به لحاظ قانونی برای برگزاری مراسم در خانه، ما به هيچ‌وجه نيازی به مجوز نداريم. به همين دليل هم من اميدوار بودم که امسال مانند سال گذشته نباشد. من هم بسيار متاسفم از اين قضيه، ولی خب متاسفانه شرايط امروز مملکت ما اين است که حتا برای مراسم بزرگداشت در خانه هم به ما اجازه نمي‌دهند. دويچه وله: خانم فروهر، ۹ سال است که شما هر سال با جديت سعی مي‌کنيد مراسمی در خور شأن پدر و مادرتان برگزار کنيد و هرسال سر راه شما مانع‌تراشی مي‌کنند. من خيلی ساده مي‌خواهم ازتان بپرسم، تا کی مي‌خواهيد به اين اصرار و پافشاري‌تان، در مقابل انکار آنها، ادامه بدهيد؟ پرستو فروهر: تا وقتی زنده هستم. به مامورين وزارت اطلاعات هم گفتم، من تا وقتی هستم، هر سال خواهم آمد، هر سال سعی خواهم کرد برای پدر و مادرم مراسم بگيرم، هر سال سعی خواهم کرد ياد آنها را زنده نگهدارم. و من تنها فرد کوچکی هستم ميان بسيار بسيار تعداد آدمهای زيادی که در اين تلاش سهيم‌اند. منتها بعنوان فرزند آنها قدم اول را برمي‌دارم. ولی همين امروز، اينجا، تلفن‌های بسياری من داشتم که مي‌گفتند، ما از فلان شهرستان نزديک آمده‌ايم تا در اين مراسم شرکت کنيم، متاسفانه نمي‌توانيم بياييم. کسانی که از کوچه‌های اطراف زنگ مي‌زنند که ما تا ساعت ۵ اين اطراف خواهيم بود، بدانيد که با شما هستيم. پس بنابراين اين تلاشها نشان مي‌دهد که ياد آنها زنده خواهد بود. من هم سهم خودم را در اين مورد، تا هستم، سعی مي‌کنم ادا کنم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر