http://www.roshangari.net/ روشنگری.درجريان تدارک حمله به عراق جرج بوش، تونی بلر، کالين پاول و مقامات ديگر دولتی شخصا مسووليت دروغگويی و فريفتن افکار عمومی را برعهده گرفتند. هرچند آنها به خاطر اين جرايم قانونی هرگز استيضاح نشدند، اما زير شلاق افکار عمومی جهان قرار گرفتند. حالا ديگر نمی خواهند مسووليت ارائه اطلاعات نادرست را خود برعهده بگيرند.اين ماموريت را به ,دانشمند, و , روزنامه نگار, واگذار ميکنند. آنها حداقل از رسوايی شان در عراق چيزی آموخته اند. اما رسانه های همراه قدرت حتی همين را هم نمی خواهند ياد بگيرند. در جريان حمله اسرائيل به سوريه بنگاه های انحصاری رسانه ای نقشی را ايفا کردند که ,مجرم اجاره ای , برای سران مافيا بازی ميکنند. آنها جايی که مقامات دولتی مصرانه و هدفمند سکوت کردند، به جای آنها حرف زدند و داستان مورد علاقه ی دستگاه قدرت را به گوش مردم رساندند و هرجا که نياز بود خبر بافتند و ريسيدند. اين يک نقطه عطف جديد در سقوط رسانه های همراه قدرت در دوره ماست، و ما از ايسنا و ايرنا و يک دولت استبدادی مثل رژيم ايران صحبت نمی کنيم، بلکه صحبت از دموکراسی های 200 ساله است و نيويورک تايمز و واشينگتن پست و بی بی سی و رويترز که قرار بود رکن چهارم دموکراسی باشند. اين يک نقطه عطف در مسير انحطاط دستگاه رسانه ای غير مسوول است و اين مساله است که محور اصلی گزارش اخير سيمور هرش در نيويورکر [11 فوريه 2008]است. به همين جهت جزييات و شيوه خبر رسانی و داستان پردازی رسانه ها و ,دانشمندان, مهم تر از خود ماجرای بمباران است که از آغاز شبهه بر آن حاکم بود. هرش خود بعد از انتشار مقاله با اشاره به عملکرد رسانه ها در مسير تدارک جنگ عراق که آنرا بزرگ شکست اخلاقی برای رسانه ها در دهه اخير ميخواند، ميگويد:, کار ما اين نيست که به رئيس جمهور گوش کنيم. عناصری از همان روش چاپلوسانه"kiss-up" در اينجا عمل ميکرد و اين نگران کننده است., هرش با تلاش برای کشف حقيقت برای احيای استقلال روزنامه نگاری در عصر ما تلاش ميکند و رسانه های انحصاری با ناديده گرفتن و حذف گزارشات او می کوشند تلاش او را خنثی کرده و نقش بلندگو برای قدرت مسلط را ادامه دهند. از اينجاست اهميت انتشار گزارشات سيمور هرش در دفاع از دمکراسی. خلاصه ای از گزارش آخر سيمور هرش در زير نقل ميشود. تير در تاريکی اندکی بعد از نيمه شب 6 سپتامبر جنگنده های اسرائيل وارد حريم فضايی سوريه شده و ماموريت خود مبنی بر بمباران منطقه ای در ساحل رود فرات در 90 کيلومتری شمال مرز بغداد را انجام ميدهند. عليرغم اينکه در هرچارچوبی اين يک اقدام جنگی محسوب ميشد، مقامات اسرائيل کاملا سکوت اختيار ميکنند. اين در حالی است که اسرائيل بعد از حمله به راکتور اتمی عراق در 1981 با حالت پيروزمندانه تصاوير اکتشافی را منتشر کرده و به خلبانان اجازه مصاحبه های متعدد را داده بود.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر