http://www.roshangari.net/ روشنگری.در هائيتی همه طرح ها با ,موفقيت, به اجرا در آمد: بيش از ده سال ,شوک تراپی,، ربودن آريستيد و جايگزين کردن او با ,ماموران محلی,، ارسال سپاه سرکوب تحت عنوان ماموران صلح سازمان ملل، ,چپاندن, مقامات ,مطلوب, در دستگاه قدرت بعد از اينکه کلک های انتخاباتی موثر واقع نشد... اما نتيجه همه اين ,موفقيت, ها چه بود؟ در آمد 80 درصد مردم روزانه کمتر از دودلار است، در زاغه های پايتخت مردم به خوردن ,کلوچه کثيف, روی آوردند: گرده ,نانی, که با نمک، روغن و گل در زير آفتاب پخته ميشود، نخست وزير اکنون برکنار شده به انبوه گرسنگان خوش خبری داد:,راه حلی نيست,. هائيتی با مردمی غارت شده، گرسنه و ايدزده که طول عمر متوسط شان به 50 سال نمی رسد، پشت پرده سکوت رسانه ای از زيستن در قرن حاضر باز ماند،... تا ماه گذشته که گرسنگان آنرا به زور روی صحنه سياست جهان آوردند. شورش گرسنگان همانقدر پرزور است که تن شان رنجور. Reed Lindsay که همراه تيم اش برای تهيه گزارش از شورش به هائيتی سفر کرده بود، بعد از کيلومتری چنداز رفتن باز ماند. نتيجه، گزارش کوتاه زير از آب در آمد. هائيتی و ,طرح کشتار, ريد ليندسی. نيشن. 15 مه 2008 ما به اولين باريکاد فقط در چند مايلی له کايه – يکی از بزرگ ترين شهرهای هائيتی برخورديم. ده ها دهقان مسلح به چاقوی های بلند، هماورد طلبانه در مقابل تلی از سنگ، شاخه های درخت و شماری عظيم از لوله های سيمانی ايستاده بودند. آنها غضبناک از مشاهده دوربين ها و مشکوک به ,بلان, ها – خارجی ها- به ما اجازه عبور نمی دادند و تهديد می کردنداتوموبيل ما را خواهند گرفت. بعد از نيم ساعت توضيح و التماس، کسی که راه بندان را اداره ميکرد به ما اجازه داد از باريکاد عبور کرده و وارد جاده کثيفی شويم که از ميان باغ های موز و کلبه های حصيری ميگذشت. فقط چند دقيقه بعد در مقابل باريکاد بعدی بوديم که عبارت بود از تنه درختی که نمی شد آن را از جايش تکان داد و با انبوهی از تابلوهای رنگ و رو رفته کوکاکولا پوشيده شده بود. دهقانی با سينه عريان که به يک داس مسلح بود عاقبت راضی شد جايی به اندازه عرض يک ماشين از وسط تنه درخت کنده و راه مارا باز کند. در ادامه مسير در هر باريکاد تعداد معترضان نسبت به باريکاد قبلی افزايش يافته وممانعت از عبور تشديد شده و خلاقيت در استفاده از وسايل برای ايجاد مانع متنوع تر ميشد: تخته سنگ، چوب های ميخ کاری شده، اسکلت زنگ زده ماشين های خراب، قايق واژگون شده. بعد از هشت ساعت و عبور از 20 باريکاد، در حاليکه باريکادهای شعله ور شهر آکوئين در چشم انداز ما قرار گرفته بود، از ادامه راه صرفنظر کرده و تصميم گرفتيم همان راه را برگرديم. از سوم آوريل حدود يک هفته هزاران نفر از مردم معترض، شهر له کايه را فلج کردند، خيابان ها را با سنگ، ماشين های در هم شکسته و تايرهای آتش گرفته پوشاندند. رهبران محلی از دولت ميخواستند بهای مواد غذايی را کاهش دهد، تاريخ معينی برای خروج ماموران صلح سازمان ملل تعيين کند، و ,طرح کشتار, را متوقف کند. ,طرح کشتار, عنوانی است که آنها بر سياست های اقتصادی نئوليبرالی گذاشته اند وبيش از يک دهه در هائيتی به اجرا درآمد. طی اين هفته پورت او پرنس زير سيطره باندهايی قرار گرفت که سنگ پرت ميکردند، ايستگاه های بنزين را آتش ميزدند، مغا زه ها را غارت ميکرد و به قصر رياست جمهوری حمله می بردند. شهرهای ديگر مثل پتی گواوه، لوکان و گونوه زير انفجار تظاهرات مشابه قرار گرفت. باريکادها سرانجام وقتی جمع شد که رئيس جمهور رنه پروال قول داد به برنج وارداتی يارانه 15 درصدی اختصاص دهد و پارلمان نخست وزير را اخراج کرد
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر