چه زیبا می سراید برتولت برشت:
به ما نام مهاجرداده اند آنان.
چه‌بی‌ربط است اين نام.
مهاجرآنست، كه ترك وطن گويد.
ولی ما با رضای خويش، قدم دراين راه ننهاديم.
تا ازنو ميهنی جوئيم.
كه شايد هم، اگرشد، تا ابد، آنجا بمانيم.
گريزانيم وسرگشته
ما را تاراندند ازآنجا.
اينجا
كجا؟
كی؟ زادگاه ما تواند گشت، هرگز.
اين دياری كه، گيرم ، پذيرا گردد ما را...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر