(گزارش تصویری ۱ از تجمع “دانشگاه، فریاد آزادی”)
(گزارش تصویری ۲ از تجمع “دانشگاه، فریاد آزادی”)
(گزارش تصویری ۳ از تجمع “دانشگاه، فریاد آزادی”)
(گزارش تصویری ۴ از تجمع “دانشگاه، فریاد آزادی”)
(گزارش تصویری ۵ از تجمع “دانشگاه، فریاد آزادی”)
(فیلم شماره ۱ از تجمع امروز دانشجویان در دانشگاه تهران)
(فیلم شماره ۲ از تجمع امروز دانشجویان در دانشگاه تهران)
خبرنامه امیرکبیر: تجمع بزرگ دانشجویی «دانشگاه فریاد آزادی» امروز، یکشنبه، به میزبانی دفتر تحکیم وحدت در دانشگاه تهران برگزار شد. در این تجمع که با استقبال گسترده گروه های مختلف دانشجویی همراه بود بیش از ۳۰۰۰ نفر شرکت داشتند. دفتر تحکیم وحدت در خصوص تجمع خود در نامه ای به وزارت علوم و دانشگاه تهران از مسئولین این دو نهاد خواسته بود با دانشجویان در برگزاری این برنامه همکاری کنند. وزارت علوم و دانشگاه تهران موضعی مب
به گزارش خبرنامه امیرکبیر حرکت دانشجویان ابتدا از مقابل دانشکده حقوق و علوم سیاسی آغاز شد. دانشجویان با راهپیمایی در صحن دانشگاه و خواندن سرود یار دبستانی به مقابل دانشکده فنی رسیدند. پس از ملحق شدن دانشجویان دیگر به تجمع، اعلام شد تعداد زیادی از دانشجویان پشت درها مانده اند و انتظامات و حراست دانشگاه اجازه ورود به آن ها نداده است. بنا بر این دانشجویان برای وارد کردن دانشجویانی که در خیابان مانده بودند به سمت در خیابان ۱۶ آذر حرکت کردند.
دانشجویان در حین حرکت سرود یار دبستانی و ای ایران را می خواندند. انتظامات دانشگاه حتی پس از رسیدن دانشجویان به پشت در، قفل در را باز نکرد. از این رو فشار جمعیت از داخل و خارج دانشگاه باعث شکسته شدن در و ورود دانشجویان پشت درها به داخل دانشگاه شد. دانشجویان شعار می دادند «دانشجوی آزاده حمایتت می کنیم»، «پلیس به این بی غیرتی هرگز ندیده ملتی»، «نیروی انتظامی خجالت خجالت» و… در این لحظه تعداد معدودی از شرکت کنندگان در تجمع قصد داشتند با تحریک جمعیت وارد خیابان ۱۶ آذر شوند اما اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت مقابل در ایستادند و اجازه خروج به دانشجویان ندادند.
دانشجویان سپس برای برگزاری تجمع بار دیگر به مقابل دانشکده فنی حرکت کردند. مقابل دانشکده فنی اعلام شد چند نفر از دانشجویان دانشگاه امیرکبیر توسط حراست دانشگاه تهران بازداشت و در کیوسک نگهبانی نگه داشته شده اند، یک نفر دیگر نیز در درگیری با نیروهای حراست به شدت زخمی شده بود که به علت خونریزی شدید بلافاصله به درمانگاه منتقل شد. جمعیت بار دیگر به طرف در شمالی دانشگاه، در پزشکی، حرکت کرد. اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت با یکی از مسئولین حراست دانشگاه که این دانشجویان را بازداشت کرده بود مذاکره کردند. آن ها به این مسئول اعلام کردند کلیه عواقب تجمع به عهده آن هاست و از او خواستند اجازه دهد اجازه دهد این سه دانشجو به داخل دانشگاه بیایند و در تجمع شرکت کنند.
به گزارش خبرنامه امیرکبیر این مقام مسئول در اقدامی مشکوک منتظر شد تا جمعیت به مقابل در پورسینای دانشگاه برسد. پس از آن مداما اقدام به تحریک جمعیت می کرد و در مقابل اصرار اعضای دفتر تحکیم مبنی بر حل مسالمت آمیز مسئله پیش آمده، از این امر سر باز می زد. اقدامات تحریک آمیز فرد مزبور باعث شد دانشجویان جهت آزادی این سه دانشجو به سمت اتاقک نگهبانی بروند که فشار جمعیت موجب شکسته شدن گیت های امنیتی شد. این فرد سپس در دانشگاه را باز کرد و از نیروی انتظامی خواست برای مقابله با دانشجویان وارد دانشگاه شوند. در حالی که نیروی انتظامی باتوم به دست چند قدمی وارد دانشگاه شد، اعضای دفتر تحکیم مقابل آن ها ایستادند و از آن ها خواستند از دانشگاه خارج شوند. پس از آن دانشجویان آزاد شدند و به تجمع پیوستند.
سپس دانشجویان با حرکت در صحن دانشگاه بار دیگر به مقابل دانشکده فنی باز گشتند و تریبون آزاد با سخنرانی دبیر تشکیلات دفتر تحکیم وحدت آغاز شد. مهدی عربشاهی در سخنان خود گفت: «ما اینجا هستیم تا فریاد بزنیم بر سر آرمان های اصیل جنبش دانشجویی ایستاده ایم. آزادی و دموکراسی آرزهای ناکام تاریخی ملت است و ما امروز اینجا آمده ایم تا بگوییم که دانشجو در برابر ظلم ساکت نمی نشیند. آن هایی که قرار بود تجمع ۵ هزار نفری برگزار کنند با اتوبوس از بیرون دانشگا آورده شده بودند ولی همه دیدیم حداکثر تعداد آن ها به ۴۰۰ نفر رسید. اکنون کجایند دانشجویان ارزشی که تجمع ۳۰۰۰ نفری دانشجویان منتقد را ببینند؟! ما آمده ایم فریاد بزنیم دانشجو در کنار معلمان است که جز حقوق شان چیز بیشتری نمی خواهند، دانشجو در کنار کارگرانی است که حقوقشان پایمال می شود. مگر ما جز آزادی بیان، تشکل های آزاد دانشجویی و… چه می خواهیم؟ مگر جز نشریات آزاد دانشجویی می خواهیم؟ مگر ما جز این می خواهیم که دانشجویان زندانی آزاد شوند؟ چرا که فکر می کنیم جای دانشجودر دانشگاه است نه زندان. آمده ایم تا فریاد بزنیم خواسته ی ما جز دموکراسی برای ایران و صلح برای همه ی جهان نیست. هموطنان ما را در کردستان به بند می کشند و ما آزادی آن ها را می خواهیم. می خواهیم فرزاد کمانگر، معلم پرتلاش، آزاد شود و به سر کلاس درسش بازگردد. محمدصدیق کبودوند مگر چه خواست جز حقوق بشر برای همه مردم ایران که باید حکم ۱۱ سال زندان برایش صادر شود؟ دوستان آذربایجانی ما در تابستان بازداشت شدند. ما آزادی و حقوق بشر برای همه ی ایرانیان می خواهیم. ما می دانیم که منافع ملی ما را دولت احمدی نژاد در پای روسیه و چین قربانی کرده است. اما احمدی نژاد بداند که هیچ محبوبیتی در بین دانشجویان ندارد.»
سخنران بعدی این مراسم مرتضی سمیاری، دیگر عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم، بود. این دانشجو در سخنان خود گفت: «جنبش دانشجویی نشان خواهد داد که ایستاده است و نخواهد مرد. تبعید و اعدام همان طور که در نسل های پیشین دانشجویان اثری نداشت، هیچ گاه در دانشجوی امروز نیز اثری نخواهد کرد. ۱۶ آذر نه به امریکا بود و مقابله ای بود با دولت استبدادی و حمایت از دولت مردمی مصدق. ۱۶ آذر فریاد دانشجوست و نه به استبداد و استعمار. دانشجویان به دنبال تعامل و اتحاد با یکدیگر باشند. جریان هایی که امروز می خواهد دانشجو را به حاشیه برانند این را بدانند که دانشجو این مسئله را درک می کند و در برابر توطئه های آن ها مقابله خواهد کرد. مشکل اصلی کشور ما این است که دولت قانونمند، جامعه مدنی و طبقه متوسط نداریم. ۱۶ آذر درسی بود که بر روی رفتار نسل های مختلف دانشجویی تأثیر خواهد گذاشت.»
حبیب فرحزادی، نایب دبیر انجمن دموکراسی خواه دانشگاه تهران، در ادامه این مراسم به قرائت بیانیه این تشکل پرداخت. در این بیانیه آمده بود: «مگر ما چه می خواهیم جز آزادی و دموکراسی؟ این روزها هر طرف که می روی ندای انقلاب فرهنگی می شنوی و حکومتیان بر این باورند که انقلاب فرهنگی دیگری نیاز است تا دانشگاه مطلوبشان شود. آیا اکنون این اتفاق نیفتاده است؟! آن بار اساتید را اخراج می کردید این بار بازنشسته؛ آن بار دانشجویان را تصفیه می کردید این بار ستاره دار؛ آن بار تشکل ها را ممنوع از فعالیت می کردید این بار قلع و قمع؛ آن بار کتاب ها را سانسور می کردید این بار وجین؛ آن بار دانشجویان را به زندان نمی فرستادید اما اکنون اوین را دانشگاه کرده اید؛ آن بار شبانه به خانه ی دختران نمی ریختید این بار امنیت خانه ی آن ها را به بازی گرفته اید. ۱۶ آذر ضد استبدای هنوز زنده است و ما نمی گذاریم این استبداد در پوست مهرورزی به کار خود سکوت ادامه دهد. به کمیته های انضباطی احضار می شویم، زندان را به جان می خریم چون ما هنوز زنده ایم و نفس می کشیم.» به گزارش خبرنامه امیرکبیر این فعال دانشجویی در در ادامه در سخنانی گفت که شب گذشته نیروهای امنیتی به منزل اعضای انجمن دموکراسی خواه از جمله سه نفر از دانشجویان دختر ریخته اند. فرحزادی همچنین گفت: «میثم قاسمی، دبیر تشکیلات دموکراسی خواه، صبح امروز توسط نیروهای امنیتی دستگیر شد. اما دموکراسی خواهان دانشگاه تهران سنگر دانشگاه را رها نخواهند کرد.»
مجری برنامه، امین نظری، در سخنانی اظهار داشت: «روز گذشته نیز دانشجویان همدان به مناسبت روز دانشجو تجمعی را برگزار کردند که پاسخ آن ها را با گاز اشک آور و تهدید به اخراج از دانشگاه دادند.» نظری در ادامه گفت: «سال گذشته در همین مراسم ما عکس سه دانشجوی در بند دانشگاه امیرکبیر را در دست داشتیم و خواستار آزادی آن ها بودیم. امروز مجید توکلی، یکی از آن سه دانشجو در جمع ماست و به نمایندگی از انجمن اسلامی دانشگاه امیرکبیر برای ما صحبت می کند.» این سخنان با تشویق حاضرین همراه بود.
مجید توکلی در سخنان خود گفت: «از دفتر تحکیم وحدت و دانشجویان حاضر به خاطر برگزاری این برنامه تشکر می کنم. ما آزادی خود را مدیون تلاش ۱۵ ماهه شما دوستان عزیزمان هستیم. سرزمین ما ایام تلخی را سپری می کند، عناد با دموکراسی، آزادی ستیزی و حق کشی، تاخت و تاز خردستیزان در دانشگاه، سرکوب نهادهای مدنی و فعالان کارگری و معلمان، خشم بر قومیت ها و اقلیت ها، جفای بر زنان و دختران دانشگاه، اخراج اساتید و دانشجویان از دانشگاه، تبعید اندیشمندان، سانسور شدید رسانه ای، توقیف روزنامه ها و نشریات، تبدیل رسانه ملی به مونولوگ حاکمیت، پر شدن زندان ها از آزاد اندیشان و شکنجه دانشجویان در بند و زندانیان در شادی فرزندان اهریمن خفقان و استبداد و… از جمله شرایط امروز ماست. فروش خزر در بازی رذیلانه روس ها، نشستن زیر سایه ی خلیج عربی، دست در دست و آغوش به آغوش با مستبدان و خیره سرانی چون چاوز، در کمک های بی حساب از ونزوئلا و… مواردی از این دست است که احتیاج به بیان تکراری ندارد. امروز متأسفانه دانشجویان برای ورود به خانه خودشان، دانشگاه با مشکلات فراوان روبرو هستند و نمونه ای از آن حضور دانشجویان فراوانی است که در پشت درهای دانشگه مانده اند و گوشه ای دیگر از آن فضای امنیتی و پلیسی حاکم بر دانشگاه و قرار دادن گیت ها و حفاظ گذاشتن بر میله ها و درهاست. اما با همه ی تدابیر امنیتی رفته بر دانشگاه و فضای خفقان و سرکوب ویژه در دانشگاه ها، امروز همچنان دانشگاه زنده است و این آخرین سنگر آزادی امروز میزبان صدای رسا و فریاد آزادی و آزادی خواهی دانشجیوان است. دو توصیه در جامعه دانشجویی مغفول مانده که توجه به آن می تواند مثمر ثمر باشد: یکی نفی خشونت و دیگری شجاعت در بیان است.»
به گزارش خبرنامه امیرکبیر در ادامه آیدین تقی لو، از دانشجویان ترک زبان، به سخنرانی پرداخت و گفت: «به نام ایران و به نام مردم ایران. اگر می خواهیم ایران باقی بماند شرط آن احترام گذاشتن به حقوق همدیگر و به رسمیت شناختن حقوق همه اقوام ملت ایران است. سوالی که پیش می آید این است که چطور شد آن مرزداران غیور که سپر بلای ما بودند حالا شدند جدایی طلب و اراذل و اوباش؟ مگر آنها چه می خواستند جز برابری؟ جز احترام؟ جز حق تعیین سرنوشت؟ این چه نابرادری است؟» تقی لو در ادامه اسامی چند نفر از دانشجویان فعالین ترک در بند را ذکر کرد و خواستار آزادی هر چه سریعتر آن ها شد. افراد نام برده شده عبارت بودند از: «حسین حسینی، امان نوری، فیروز یوسفی، عبدالله عباسی جوان، شهناز غلامی، ابراهیم جعفرزاده، علیرضا ربایی، علی عباسی، محمدرضا لوایی»
مهدی شیرمحمدی، نماینده دانشجویان دانشگاه آزاد، سخنران بعدی این برنامه بود که بیانیه دانشجویان دانشگاه آزاد را قرائت کرد. در این بیانیه آمده بود: «دانشگاه این اولین صف مبارزه علیه استبداد و این آخرین سنگر دفاع از آزادی علی رغم تمامی رنج ها و سختی هایی که در طول تاریخ این سرزمین بر آن رفته است زنده است و زنده نیز خواهد ماند. ما دانشجویان دانشگاه آزاد نیز در کنار دیگر یاران دبستانی مان هستیم و اعلام می داریم که: با گذشت حدود ۳۰ سال از انقلاب اسلامی و روی کار آمدن دولت نهم روند سرکوب جامعه مدنی از جمله دانشجویان، زنان، معلمان، کارگران، مطبوعات و … سیری صعودی گرفته و علیرغم تمام شعارهایی که مبنی بر صلح و دوستی و مهرورزی از تریبون های رسمی فریاد زده می شود آزادی به رویایی دست نیافتنی تبدیل شده است. تعیض علیه نیمی از جامعه و سرکوب خاموش زنان تحت هیچ عنوانی پذیرفتنی نیست و به واقع محروم کردن کشور از نیمی از توانمندی های خویش می باشد. تبعیض و تفکیک جنسیتی که اینک در دانشگه های سراسیر اعمال می شود امری است که سال هاست در دانشگه آزاد وجود داشته است.»
به گزارش خبرنامه امیرکبیر در ادامه تریبون آزاد مهدیه گلرو، نایب دبیر انجمن اسلامی دانشگاه علامه، به نمایندگی از دانشجویان محروم از تحصیل به سخنرانی پرداخت و گفت: «خوشحالم که بعد از یک هفته بازداشت آزاد شدم چون در یک ۱۶ آذر دیگر، یک بار دیگر حضور دارم و صحبت می کنم. ما در باز پس گیری حق تحصیل و حقوق دانشجو از همه چیزمان می گذریم و باز این حرف را می زنیم که حقوق خود را می خواهیم. من و چند تن دیگر از دانشجویان دانشگاه علامه می خواستیم حق تحصیل خود را پس بگیریم، ما رفتیم حق تحصیل خود را پس بگیریم، حق آزادی را از ما گرفتند. اما ما حق خوردن و آشامیدن را از خود گرفتیم تا ثابت کنیم از حقوقمان عقب نشینی نمی کنیم هرچند چکمه های استبداد بر گلوی ما باشد. سهمیه بندی، بومی گزینی، کمیته انضباطی، ستاره دارد کردن دانشجویان و… باعث سکوت دانشجویان نخواهد شد. امروز برای وارد شدن به دانشگاه برای ما مشکلات زیادی به وجود آوردند. اما ما به دانشگاه آمدیم تا نشان دهیم که ما می توانیم به دانشگاه وارد شویم.»
نسیم سرابندی، دبیر کمیسوین زنان دفتر تحکیم وحدت، سخنران بعدی این مراسم بود. او در صحبت های خود گفت: «همه ما با سختی فراوان دور هم جمع شدیم تا به شرایطی که برای دانشجویان، به خصوص دختران دانشجو، به وجود آورده اند اعتراض کنیم. هر روز طرح هایی برای محدود کردن ورود دانشجویان دختر به دانشگاه ها ارائه می شود. طرح هایی که آن ها را وادار به خانه داری و خانه نشینی کنند. زنانی را که وارد عرصه ی عمومی شده اند و وارد دانشگاه و بازار کار شدند را می خواهند دوباره به خانه ها باز گردانند. ما دختران دانشجو به تبعیض جنسیتی، سهمیه بندی، بومی سازی که محدودیت بیشتری را برای ما به همراه دارد اعتراض داریم. ما نمی گذاریم دختران دانشجو مثل دانشجویان کرمانشاه، سهند و زنجان دستاویزی برای تعدی و تجاوز کسانی که در حراست های دانشگاه حضور دارند، شوند. ما نمی گذاریم خشونت علیه زنان هر روز بیش از گذشته به دانشگاه راه پیدا کند. ما حذف دختران را بر نمی تابیم و در مقابل تمامی طرح هایی که دختران را حذف می کند می ایستیم. »
مین نظری، مجری این مراسم، به حضور گسترده دانشجویان کردزبان در تجمع اشاره کرد و ضمن تشکر از حضور آن ها بخش هایی از بیانیه دانشجویان کرد را قرائت کرد. در این بیانیه آمده بود: «همسنگران نستوه، آمده ایم که بدانید در وانفسای سرکوب و اختناق، در اوج فاجعه ی بالادستی مرگ اندیشان و در عمق بزنگاه بودن و نبودن، ترک سنگر صیانت از دانشگاه و وانهادن آرمان های دیرپای ۱۶ آذر در تخصص ما نیست. دوستان، آمده ایم که بدانید و می دانید که حسرت تماشای ننگ غیبتمان در آزمون آذر، بر دل و جان دشمنان قسم خورده کرامت دانشجو و حرمت دانشگاه تا فردای آزادی خواهد ماند! و باشد که بماند همانا نیک می دانید هرچه در توان نامشروع خویش داشتید، صرف ستردن صدی رسای ما از حریم اهورایی دانشگاه کردند و افسوس که ثمر ندیدند! سهم فعالین جنبش دانشجویی کردستان از سرکوب نامحدود به این شرح است: مرگ ابراهیم لطفی الهی، صدور حکم اعدام برای رحمت الله لطیفی، صدور ۱۵ سال زندان برای یاسر گلی، صدور احکام زندان بلند مدت و تبعید برای هانا عبدی و روناک صفارزاده، صدور حکم ۴ سال زندان برای محمدصالح ایومند، یک سال و نیم زندان برای صباح نصری و هدایت غزالی و…»
پس از آن شاهین زینعلی، دانشجوی آزادیخواه ملی، به عنوان آخرین سخنران در این مراسم صحبت کرد و گفت: «امروز در شرایطی روز دانشجو را گرامی می داریم که دانشجویان در سخت ترین شرایط خود قرار دارند. ۴ دانشجوی دانشگه علامه به دلیل دفاع از بدیهی ترین حقوق خود، از جمله حق تحصیل چندی را در بازداشت به سر بردند و به تازگی آزاد شده اند. بسیاری از دانشجویان به کمیته های انضباطی احضار شده و مورد تهدید قرار گرفته اند. برخی به مراجع قضایی و برخی نیز به مراجع امنیتی احضار شده اند. وزیر علوم به صراحت به تهدید دانشجویان و جنبش دانشجویی پرداخته است. راه هر گونه تنفسی را بر فعالان دانشجویی بسته اند. امروز حاکمیت جمهوری اسلامی از حق انرژی هسته ای دفاع می کند به ملت می گوید به دنبال ایفای حقشان است. ملت ایران حقوق دیگر هم دارد مانند حقوق بشر و… به نمایندگی از دانشجویان آزادیخواه ملی ما دفاع از همه دانشجوها از جمله کرد، ترک و … را وظیفه خود می دانیم.»
ر انتها امین نظری، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت، آروز کرد ابوالفضل جهاندار و سعید درخشندی، اعضای سابق شورای عمومی دفتر تحکیم وحدت، هر چه سریعتر آزاد شود. نظری همچنین با یادی از دانشجویان طیف چپ بازداشت گسترده سال گذشته آن ها را یادآور شد و از حضور و همکاری آن ها در این مراسم تشکر کرد. همچنین فرید هاشمی، دیگر عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم، گفت: «تجمع دفتر تحکیم وحدت در همین جا خاتمه می یابد. ضمن تشکر از کلیه دانشجویان محترم خواهش می کنیم تجمع را ترک کنید.» جمعیت سپس در حالی که شعار می داد و سرود یار دبستانی می خواند به سمت سردر اصلی دانشگاه تهران حرکت کرد. دانشجویان ساعتی در این مکان به سر دادن شعار و خواندن سرود مشغول بودند و بعد از آن پراکنده شدند. دانشجویان شعار می دادند محمود احمدی نژاد/ عامل تبعیض و فساد، نصر من الله و فتح قریب/ وای بر این دولت مردم فریب، دانشجو می میرد/ ذلت نمی پذیرد، مرگ بر دیکتاتور، دانشجوی با غیرت/ حمایت حمایت، حکومت زور نمی خوایم/ پلیس مزدور نمی خوایم، پلیس چند ستاره/ غیرت چرا نداره، توپ, تانک, بسیجی/ دیگر اثر ندارد، ایران شده فلسطین/ ملت چرا نشستین؟، دانشجوی سیاسی/ آزاد باید گردد و…
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر