خانم ملكي با بيان اينكه ” دكتر ملكي در دهه شصت از سال 60 تا 65 در زندان اوين و در دهه هشتاد در زندان59 سپاه بودند” گفت : ” ما تجربه داريم كه هر وقت زنداني بيمار بوده يا مشكلي داشته، اينها با يك كلكي مانع ملاقات خانواده زنداني مي شدند.”
وي در مورد پيگيري براي مداوا و درمان دكتر ملكي در خارج از زندان با اشاره به اينكه وكلاي آقاي دكتر ملكي تقاضاي تبديل قرار[بازداشت] كرده اند و به آقاي [صادق] لاريجاني و جعفري دولت آبادي، دادستان، هم نامه نوشته اند اظهار كرد: ” تقریباً در ماه سوم دستگیری، آقای جعفری دولت آبادي به اوین مراجعه می کند و ایشان را مي بيند و دستور میدهد که ایشان آزاد بشود. ولی اینها توجه نمیکنند. دوباره سه هفته بعد پیگیری میكند. دیگر وقتی حرفش را گوش نمی کنند [قضیه] را رها ميكند.” و اضافه كرد: ” حقیقت این است که کسی نیست که به حرف گوش بکند. از طریق عفو بین الملل و حقوق بشر مراجعه کردیم ولی هیچ توجهی به هیچی نکردند.و حتی روزی که هم ایشان را بردند ( دستگیر کردند) ایشان قادر به راه رفتن نبود و از رختخواب زیر بغلش را گرفتند و بردند. کسی نیست گوش بدهد. کسی نیست که از نظر انسانی توجه کند.”
وي در بخش ديگري از سخنان خود گفت : ” دکتر ملکی با تمام این مسائلی که بعد از انتخابات پیش آمده هیچ ارتباطی نداشت. دکتر ملکی اصلاً رای نداد. بدلیل اینکه از نظر شخص خودش گفت که؛ کسی را که شورای نگهبان انتخاب کند من نمیخواهم. من میخواهم خودم انتخاب کنم. و رای نداد و در انتخابات شرکت نکرد. و بدلیل همین بیماری (سرطان پروستات) در هیچ یک از تظاهرات نبودند.” و افزود : ” دستگیریش کاملاً غیر قانونی بوده و هم نگهداریش در آنجا (زندان اوین) غیرقانونی بوده و هم جلوگیری از معالجه و درمانش غیر قانونی بوده. چون هیچ قانونی حتی قانون اساسی خودمان و قانون مجازات اسلامی هم این اجازه را به اینها نمیدهد که یک کسی را در این شرایط با نگهداری در زندان از درمان محروم کند. و انسانیت هم چنین اجازه ای نمی دهد. ولی کسی نیست که به این چیزها توجه کند. گوش شنوائی نیست. یا یک مرجعی که آدم بتواند مراجعه بکند، بفهمد و جوابگو باشد؛ نیست. واقعاً نیست.”
خانم ملكي در پاسخ این پرسش که چه انتظاری از مردم دارند، به راديو ندا گفت: ”مردم با نهایت تلاش، همبستگی و محبت را دارند.” و خاطر نشان شد: ” به نظرم یکی از دلایلی که دکتر ملکی را [در زندان ]اینور و آنور می کنند بخاطر محبت و صمیمیتی است که بچه های دانشجو نشان میدهند.” و افزود: ” دکتر ملكي علیرغم تحمل این همه سختی و فشار از نظر روحی در سطح فوق العاده بالایی است. دانشجویانی که از زندان آزاد میشوند، می گویند که دکتر ملکی چقدر به ما قوت قلب می دهد؛ چقدر به ما در این شرایط آرامش میدهد.[آنها] نهایت صمیمت و محبت را نشان میدهند و عرضه میکنند. هر کدام از دانشجویان که بیرون می آیند زنگ میزنند و تشکر می کنند که دکتر به ما روحیه داد. اینها همه هست.”
خانم مير معز اظهار كرد:” خودمان هم که میرویم آنجا (اوین) می بینیم که مردم چقدر مشکلات دارند ، با گرفتاریهای مردم آشنا می شویم و می بینیم که ما تنها نیستیم. جوانهای به این عزیزی که می توانند به این مملکت خدمت کنند توی زندانند. اینها واقعاً باعث تاسف است.”
وي در بخش دیگری از سخنان خود با بيان اينكه ” این مملکت همیشه اینجوری نمی ماند” گفت: ” دعا کنیم که خدا اینها (مسئولان ) را بیدار کند که دست از این همه ظلم و بی عدالتی بردارند.” و با اظهار تاسف از وجود جوانان با تحصیلات دانشگاهی و متخصصان زبده در زندان كه ”همه بچه های فوق العاده عزیز، باهوش و با استعداد و استادان دانشگاه در سطح بالا هستند” گفت : ” اگر [اينها] اعتراضی هم دارند خوب طبیعی است. نمی توانند بپذیرند که وطنشان، کشورشان اینجوری تاراج بشود و از دست برود. این هم دلیل فهم و شعورشان است.” و اضافه كرد : ” الان بچه هایی را که اینها تلاش کرده بودند معتاد بشوند همه هشیار شده اند و همه دست به دست هم می خواهند بدهند و کار کنند. این یک واقعیت است.”
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر