کانون نویسندگان ایران: ۱۳ آذر روز “نه” به سانسور، “آری” به آزادی بیان

اعتراض به سانسور همواره در مرکز فعالیت های نویسندگان و هنرمندان مترقی و متعهد درسراسر جهان بوده است. چه آنان که صرفا به هنرشان تعهد واقعی داشته اند، و چه هنرمندانی که باورمند حقوق انسانی بوده­اند. آنها برای پایان دادن به حیات سانسور در جامعه، به شیوه های گوناگون کوشیده­اند. این تلاش در ایران به شکل جدی­تر در جریان بوده است. آذر ماه سال قبل هم زمان با بزرگ داشت روز مبارزه با سانسور بیانیه ای با امضای یک صدوهفتاد نویسنده انتشار یافت که خواست مبرم آن ممنوعیت سانسور پیش و پس از انتشار کتاب بود . در یک سال گذشته نویسندگان و هنرمندان بسیاری در مخالفت با سانسور سخن گفتند یا نوشتند و میزان اعتراض و انتقاد به سانسور به مراتب بیش تر از سال های گذشته بود . اثرات آن را می توان در واکنش های متولیان دولت جدید مشاهده کرد.

وزیر ارشاد در شروع کار خود به صف منتقدان سانسور پیوست و با این کار نشان داد که ادامه ی سانسور به شکل موجود برای حاکمیت بسیار سخت شده است. گرچه به زودی معلوم شد که ژست انتقادی ایشان نمایشی بیش نیست، با این حال با برخاستن صدای انتقاد از تریبون دولتی آواهای در گلو مانده ی بیشتری در جامعه طنین انداز شد. گزارش و خبر و مقاله و مصاحبه در باره ی سانسور در نشریاتی به چاپ رسید که تا پیش از این حتی واژه ی سانسور را به کار نمی بردند . نامه ی سرگشاده­ی دویست و چهار نویسنده به وزیر ارشاد در این دوره منتشر شد. امضاکنندگان پیشنهاد داده بودند که مجوز کتاب برداشته شود و نویسندگان مسئولیت عبور از ضوابط سانسور را خود به عهده بگیرند. کانون نویسندگان ایران نیز همواره خواستار لغو هر گونه سانسور در جامعه و خواهان آزادی بیان بی هیچ حصر و استثنا برای همگان بوده است .
با آن که اعتراض ها و انتقادها توانسته است جلوی پیشروی بیشتر سانسور دولتی را بگیرد وشکل گیری این اعتراض ها خود دست آوردی است، اما هنوز در بر همان پاشنه می چرخد و همچنان آثار نویسندگان و هنرمندان و صداهای دیگر سانسور می شود؛ همچنان کتاب ها با تیراژهای نازل چاپ می شود و سینماها خالی تر ، تئاتر از نفس افتاده­تر، موسیقی کم نواتر،­ و . . . سانسور از اعتبار هنر و ادبیات نزد مردم به شدت کاسته است. با این حال برای برداشتن سایۀ سنگین سانسور از سر هنر و ادبیات و کنار زدن این پدیدۀ شوم از جامعه، تنها راه گسترش و هم­سو کردن اعتراض هاست. ۱۳ آذر روز چنین کاری است. روزی که صداهای اعتراض به هر نوع سانسور، طلب آزادی بیان بی هیچ حصر و استثنا را به فریادی یگانه مبدل می کند. ۱۳ آذر روز “نه” به سانسور، “آری” به آزادی بیان است.
کانون نویسندگان ایران روز سیزدهم آذر، روز مبارزه با سانسور، را گرامی می­دارد و این روز را به همه­ی کوشندگان آزادی بیان تبریک می­گوید.
گرامی باد ۱۳ آذر روز مبارزه با سانسور!
کانون نویسندگان ایران
۹/آذر/۱۳۹2