عمال تحریم‌های شدید علیه ایران در صورت عمل ننمودن به توافق آب و هوایی پاریس
فعالیت‌های بشری و در پی آن تغییرات در اکوسیستم کره زمین منجر به بالا رفتن دمای زمین می شود.
اکوسیستم کره زمین که در طی
صدها میلیون سال شکل گرفته، بطور طبیعی روال مطلوب خود را طی کرده است اما
از آغاز قرن بیستم و به‌ویژه در دهه‌های اخیر، فعالیت‌های انسان موجب برهم
خوردن این تعادل شده است که در نتیجه آن اکوسیستم کره زمین از حالت طبیعی و
کارکرد خود خارج شده است.
تغییر در حالت طبیعی اکوسیستم کره
زمین، شرایط زندگی برای گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری را نیز با تغییر
روبرو کرده است که در صورت عدم توقف این تغییر شرایط، تا سال ۲۰۵۰، بیش از
یک میلیون گونه گیاهی و جانوری در معرض نابودی قرار خواهند گرفت.
فعالیت‌های بشری و در پی آن تغییرات در اکوسیستم کره زمین منجر به بالا رفتن دمای زمین می شود که این موضوع خود منشا تغییرات بعدی است. تغییرات آب و هوایی ناشی از افزایش گرمای زمین، به افزایش پدیده‌های طبیعی همچون سیل و موج ناگهانی گرما، خشکسالی و خسارت‌های گسترده بر منابع طبیعی منجر می شود.
ایران، از جمله کشورهایی است که در معرض شدید آسیب‌های ناشی از تغییرات اقلیمی زمین قرار گرفته است. اما این کشور با دارا بودن رتبه تک‌رقمی در میزان تولید و انتشار گازهای گلخانه‌ای خود از جمله کشورهایی است که در تغییر حالت طبیعی اکوسیستم کره زمین و در نتیجه تغییر شرایط زندگی برای گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری سهم دارد.
بر اساس توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱، که در روز ۱۲ دسامبر ۲۰۱۵ / ۲۱ آذر ۱۳۹۴ تهیه و تدوین شد، ۱۹۵ کشور جهان، در چارچوب کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد، متعهد شدند تا میزان انتشار و تولید گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهند. بر اساس این توافق جهانی آب و هوایی، ایران هم متعهد شد که تا سال ۲۰۳۰، به میزان چهار درصد از تولید گازهای گلخانه‌ای فعلی خود بکاهد.
توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱ در محل برگزاری این نشست در "بورژه" واقع در شمال پاریس تهیه و تدوین شد اما این توافق برای اجرایی شدن باید به امضا دست‌کم ۵۵ کشور جهان برسد. برپایه آمارهای جهانی این تعداد، تولیدکنندگانِ دست‌کم ۵۵ درصد گازهای گلخانه‌ای در جهان هستند.
کشورهایی تاکنون این توافق را امضا کردند
چین و ایالات متحده آمریکا، دو کشور قدرتمند جهان و دو کشوری که در رده نخست کشورهای تولید کننده گازهای گلخانه‌ای قرار دارند، با امضا توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱، گامی مهم در اجرایی شدن این قرارداد جهانی برداشتند. این دو کشور در مجموع تولید کننده حدود ۳۸ درصد گازهای گلخانه‌ای جهان هستند.
شماری از جزایری که مساحتی بسیار کوچک از سطح خشکی جهان را دارا
هستند و در عین حال در معرض بیشترین تهدیدات ناشی از گرمایش زمین و بالا
آمدن سطح آب دریاها قرار دارند، همچون جزایر مالدیو و فیجی، به سرعت برای
امضا این توافق جهانی پیشقدم شدند. این کشورهای کوچک که در برابر بیشترین
آسیب‌های ناشی از گرمایش زمین قرار دارند، در تولید کمتر از ۱ درصد گازهای
گلخانه‌ای جهان نقش دارند.
کشورهایی همچون مکزیک، برزیل، کامرون، پرو، نروژ، کره شمالی (به رغم ادامه آزمایش‌های هسته‌ای که خود از عوامل ویرانگر محیط زیست هستند) و دولت خودگردان فلسطین، با امضا توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱، در زمره کشورهای متعهد به انجام الزامات جهانی در راستای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و میزان انتشار دی‌اکسید کربن قرار گرفتند.
کشور هند، روز دوم اکتبر، بطور نمادین همزمان با زادروز مهاتما گاندی، با امضا توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱، به کشورهای متعهد در قبال تعهدات سازمان ملل پیوست. هند با تولید ۱.۴ درصد گازهای گلخانه‌ای، در رده سوم جدول کشورهای آلودکننده جهان قرار دارد که بخش عمده این آلودگی بدلیل نیروگاه‌های تولید الکتریسیته با استفاده از سوخت فسیلی است.
اتحادیه اروپا هم تمامی ۲۸ کشور عضو این اتحادیه، را به پیوستن هر چه سریعتر به جمع کشورهای متعهد به اجرای الزامات توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱ فراخواند.
ایران، از جمله کشورهایی است که هنوز توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱ را به امضا نرسانده است.
توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱ از تصویب تا اجرایی شدن
توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱ در دسامبر سال گذشته (۲۰۱۵) در فرانسه تهیه و با رای اکثریت ۱۹۵ کشور جهان به تصویب رسید اما اجرایی شدن این توافق نیازمند آن است تا به امضا دست‌کم ۵۵ کشور جهان یا بعبارتی به امضا بیش از ۵۵ درصد تولیدکنندگان و انتشاردهندگان گازهای گلخانه‌ای در جهان برسد.
در صورت دست‌یافتن به این حدنصاب، توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱ از پایان سال ۲۰۱۶ ، حدود یک سال پس از اعلام توافق جامع در نشست آب و هوایی سازمان ملل در پاریس، اجرایی خواهد شد.
البته ناظران با اشاره به روند اجرایی شدن سایر توافق‌های جهانی از جمله توافق کیوتو اظهار می کنند دست‌کم ۲ سال برای به اجرا درآمدن توافقات جهانی زمان لازم است. هر چند که گروهی از فعالان محیط زیستی تلاش می کنند تا توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱، تا پیش از آغاز نشست آتی تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد در نوامبر ۲۰۱۶ به امضا رسیده و جنبه اجرایی یابد. کشور مراکش در ماه نوامبر ۲۰۱۶ میزبان نشست تغییرات آب و هوایی سازمان ملل / کاپ ۲۲ است.
از توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱ با عنوان توافقی "تاریخی و بلندپروازانه" نام برده می‌شود. توافقی که حمایت و واکنش مثبت رهبرانی سیاسی و مذهبی جهان را به دنبال داشت. باراک اوباما، رییس جمهوری ایالات متحده آمریکا، با اشاره به «اتحاد تمامی کشورها در حول یک توافق بلندپروازانه»، آن را تنها بخت جهانیان برای نجات سیاره زمین دانست.
بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد در حاشیه هفتادویکمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک، در مراسمی رسمی، تمامی کشورهای جهان را به عمل به تعهدات خود در قبال مبارزه با گرمایش زمین فراخواند.
هشدار وزیر نیرو در صورت عدم امضا و عمل ننمودن به توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱
حمید چیت‌چیان، وزیر نیرو در دولت یازدهم، با اشاره به عواقب ناشی از عمل ننمودن به توافق پاریس در کاهش گازهای گلخانه‌ای، هشدار داد: در صورت عمل نکردن ایران به تعهدات خود در راستای توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱، کشور با تحریم‌هایی شدیدتر از تحریم‌های هسته‌ای روبرو خواهد شد.
وزیر نیرو، با بیان اینکه بیش از نیمی از جمعیت جهان در معرض خطر ناشی از افزایش گازهای گلخانه‌ای قرار دارند، یادآور شد: عمل به این تعهد امروز در جهان الزامی شده است.
این مقام دولت یازدهم هشدار داد: اگر ایران نتواند سهم خود را در این موضوع عملی نماید با تحریم‌هایی شدیدتر از تحریم‌های هسته‌ای روبرو خواهد شد.
تعهدات توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱، ایران را نیز ملزم نموده است تا توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در قالب لایحه برنامه ششم دولت را در دستور کار قرار دهد.
بر پایه رده‌بندی جهانی، ایران در زمره ده کشور نخست تولید کننده و انتشار دهنده گازهای گلخانه‌ای قرار دارد.
معصومه ابتکار، رییس سازمان حفاظت محیط زیست و معاون رییس جمهوری، در آستانه نشست جهانی تغییرات آب و هوایی سازمان ملل / کاپ ۲۱، با اشاره به رتیه تک‌رقمی ایران در انتشار گازهای گلخانه‌ای، عدم برنامه‌ریزی برای مدیریت صحیح منابع و مصارف انرژی و هدررفت بالای انرژی در ایران را از جمله دلایل انتشار گازهای گلخانه‌ای در کشور اعلام کرده بود.
اقداماتی همچون استفاده از انرژی‌های نو و تجدیدپذیر در قالب مکانیسم توسعه پاک، کاهش اتکا به سوخت‌های فسیلی و افزایش بهره‌وری انرژی، کشورها را به اجرای تعهدات خود در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و کاهش میزان انتشار دی‌اکسید کربن موفق می‌سازد.
مطالعات نشان می‌دهد تغییرات اقلیم و مخاطرات محیط زیستی می‌تواند منجر به برهم ریختن نظم دولت‌ها شود. طوفان‌های وسیع و مخرب، خسارت‌های گسترده بر اقتصاد، کشاورزی، منابع طبیعی و محیط زیست، آب، افزایش مهاجرت و ناامنی و جنگ، سیل و خشکسالی، زیر آب رفتن جزایر، از اثرات تغییرات اقلیمی در جهان است.
فعالیت‌های بشری و در پی آن تغییرات در اکوسیستم کره زمین منجر به بالا رفتن دمای زمین می شود که این موضوع خود منشا تغییرات بعدی است. تغییرات آب و هوایی ناشی از افزایش گرمای زمین، به افزایش پدیده‌های طبیعی همچون سیل و موج ناگهانی گرما، خشکسالی و خسارت‌های گسترده بر منابع طبیعی منجر می شود.
ایران، از جمله کشورهایی است که در معرض شدید آسیب‌های ناشی از تغییرات اقلیمی زمین قرار گرفته است. اما این کشور با دارا بودن رتبه تک‌رقمی در میزان تولید و انتشار گازهای گلخانه‌ای خود از جمله کشورهایی است که در تغییر حالت طبیعی اکوسیستم کره زمین و در نتیجه تغییر شرایط زندگی برای گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری سهم دارد.
بر اساس توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱، که در روز ۱۲ دسامبر ۲۰۱۵ / ۲۱ آذر ۱۳۹۴ تهیه و تدوین شد، ۱۹۵ کشور جهان، در چارچوب کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد، متعهد شدند تا میزان انتشار و تولید گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهند. بر اساس این توافق جهانی آب و هوایی، ایران هم متعهد شد که تا سال ۲۰۳۰، به میزان چهار درصد از تولید گازهای گلخانه‌ای فعلی خود بکاهد.
توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱ در محل برگزاری این نشست در "بورژه" واقع در شمال پاریس تهیه و تدوین شد اما این توافق برای اجرایی شدن باید به امضا دست‌کم ۵۵ کشور جهان برسد. برپایه آمارهای جهانی این تعداد، تولیدکنندگانِ دست‌کم ۵۵ درصد گازهای گلخانه‌ای در جهان هستند.
کشورهایی تاکنون این توافق را امضا کردند
چین و ایالات متحده آمریکا، دو کشور قدرتمند جهان و دو کشوری که در رده نخست کشورهای تولید کننده گازهای گلخانه‌ای قرار دارند، با امضا توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱، گامی مهم در اجرایی شدن این قرارداد جهانی برداشتند. این دو کشور در مجموع تولید کننده حدود ۳۸ درصد گازهای گلخانه‌ای جهان هستند.
باراک اوباما، رییس جمهوری ایالات متحده آمریکا، توافق جامع آب و هوایی در پاریس را به امضا رساند
کشورهایی همچون مکزیک، برزیل، کامرون، پرو، نروژ، کره شمالی (به رغم ادامه آزمایش‌های هسته‌ای که خود از عوامل ویرانگر محیط زیست هستند) و دولت خودگردان فلسطین، با امضا توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱، در زمره کشورهای متعهد به انجام الزامات جهانی در راستای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و میزان انتشار دی‌اکسید کربن قرار گرفتند.
کشور هند، روز دوم اکتبر، بطور نمادین همزمان با زادروز مهاتما گاندی، با امضا توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱، به کشورهای متعهد در قبال تعهدات سازمان ملل پیوست. هند با تولید ۱.۴ درصد گازهای گلخانه‌ای، در رده سوم جدول کشورهای آلودکننده جهان قرار دارد که بخش عمده این آلودگی بدلیل نیروگاه‌های تولید الکتریسیته با استفاده از سوخت فسیلی است.
اتحادیه اروپا هم تمامی ۲۸ کشور عضو این اتحادیه، را به پیوستن هر چه سریعتر به جمع کشورهای متعهد به اجرای الزامات توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱ فراخواند.
ایران، از جمله کشورهایی است که هنوز توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱ را به امضا نرسانده است.
توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱ از تصویب تا اجرایی شدن
توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱ در دسامبر سال گذشته (۲۰۱۵) در فرانسه تهیه و با رای اکثریت ۱۹۵ کشور جهان به تصویب رسید اما اجرایی شدن این توافق نیازمند آن است تا به امضا دست‌کم ۵۵ کشور جهان یا بعبارتی به امضا بیش از ۵۵ درصد تولیدکنندگان و انتشاردهندگان گازهای گلخانه‌ای در جهان برسد.
در صورت دست‌یافتن به این حدنصاب، توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱ از پایان سال ۲۰۱۶ ، حدود یک سال پس از اعلام توافق جامع در نشست آب و هوایی سازمان ملل در پاریس، اجرایی خواهد شد.
البته ناظران با اشاره به روند اجرایی شدن سایر توافق‌های جهانی از جمله توافق کیوتو اظهار می کنند دست‌کم ۲ سال برای به اجرا درآمدن توافقات جهانی زمان لازم است. هر چند که گروهی از فعالان محیط زیستی تلاش می کنند تا توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱، تا پیش از آغاز نشست آتی تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد در نوامبر ۲۰۱۶ به امضا رسیده و جنبه اجرایی یابد. کشور مراکش در ماه نوامبر ۲۰۱۶ میزبان نشست تغییرات آب و هوایی سازمان ملل / کاپ ۲۲ است.
از توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱ با عنوان توافقی "تاریخی و بلندپروازانه" نام برده می‌شود. توافقی که حمایت و واکنش مثبت رهبرانی سیاسی و مذهبی جهان را به دنبال داشت. باراک اوباما، رییس جمهوری ایالات متحده آمریکا، با اشاره به «اتحاد تمامی کشورها در حول یک توافق بلندپروازانه»، آن را تنها بخت جهانیان برای نجات سیاره زمین دانست.
بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد در حاشیه هفتادویکمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک، در مراسمی رسمی، تمامی کشورهای جهان را به عمل به تعهدات خود در قبال مبارزه با گرمایش زمین فراخواند.
هشدار وزیر نیرو در صورت عدم امضا و عمل ننمودن به توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱
حمید چیت‌چیان، وزیر نیرو در دولت یازدهم، با اشاره به عواقب ناشی از عمل ننمودن به توافق پاریس در کاهش گازهای گلخانه‌ای، هشدار داد: در صورت عمل نکردن ایران به تعهدات خود در راستای توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱، کشور با تحریم‌هایی شدیدتر از تحریم‌های هسته‌ای روبرو خواهد شد.
وزیر نیرو، با بیان اینکه بیش از نیمی از جمعیت جهان در معرض خطر ناشی از افزایش گازهای گلخانه‌ای قرار دارند، یادآور شد: عمل به این تعهد امروز در جهان الزامی شده است.
این مقام دولت یازدهم هشدار داد: اگر ایران نتواند سهم خود را در این موضوع عملی نماید با تحریم‌هایی شدیدتر از تحریم‌های هسته‌ای روبرو خواهد شد.
تعهدات توافق جهانی آب و هوایی در پاریس/کاپ ۲۱، ایران را نیز ملزم نموده است تا توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در قالب لایحه برنامه ششم دولت را در دستور کار قرار دهد.
بر پایه رده‌بندی جهانی، ایران در زمره ده کشور نخست تولید کننده و انتشار دهنده گازهای گلخانه‌ای قرار دارد.
معصومه ابتکار، رییس سازمان حفاظت محیط زیست و معاون رییس جمهوری، در آستانه نشست جهانی تغییرات آب و هوایی سازمان ملل / کاپ ۲۱، با اشاره به رتیه تک‌رقمی ایران در انتشار گازهای گلخانه‌ای، عدم برنامه‌ریزی برای مدیریت صحیح منابع و مصارف انرژی و هدررفت بالای انرژی در ایران را از جمله دلایل انتشار گازهای گلخانه‌ای در کشور اعلام کرده بود.
اقداماتی همچون استفاده از انرژی‌های نو و تجدیدپذیر در قالب مکانیسم توسعه پاک، کاهش اتکا به سوخت‌های فسیلی و افزایش بهره‌وری انرژی، کشورها را به اجرای تعهدات خود در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و کاهش میزان انتشار دی‌اکسید کربن موفق می‌سازد.
مطالعات نشان می‌دهد تغییرات اقلیم و مخاطرات محیط زیستی می‌تواند منجر به برهم ریختن نظم دولت‌ها شود. طوفان‌های وسیع و مخرب، خسارت‌های گسترده بر اقتصاد، کشاورزی، منابع طبیعی و محیط زیست، آب، افزایش مهاجرت و ناامنی و جنگ، سیل و خشکسالی، زیر آب رفتن جزایر، از اثرات تغییرات اقلیمی در جهان است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر