🔘 مهدی اصلانی از مواجهه‌اش با قاضی مقیسه در زندان دهه ۶۰ می‌گوید: «شیخ مقیسه در سال ۶۵ به من و دیگر زندانیان در بازجویی مجدد می‌گفت شرط آزادی‌تان مصاحبه است. من نپذیرفتم و گفتم “کار سیاسی نمی‌کنم”. او می‌گفت: “کار تو عین نفاق است… بدبخت! فکر کرده‌ای به مصاحبه امثال تو نیاز داریم؟ ساعت‌ها از رهبران‌تان مصاحبه داریم.” گفتم اگر نیاز ندارید، پس چرا باید مصاحبه کنم؟ گفت: “به این دلیل مصاحبه می‌گیریم که وقتی بیرون رفتی، آدم بشوی و بروی پی کارت و رویت را کم کنی!”»
اسماعیل بخشی چهارم دی در صفحه اینستاگرام‌اش نوشت که «تا سر حد مرگ» شکنجه شده است و وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی را به مناظره تلویزیونی دعوت کرد.  کمی بعد سپیده قلیان، فعال مدنی چپ‌گرا که به خاطر حمایت از اعتراض‌های هفت‌تپه بازداشت شده بود، در توئیت‌هایی بر روایت بخشی صحه گذاشت و از شکنجه خود سخن گفت.
پاسخ دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی اما در نهایت پخش اعتراف‌های اجباری بخشی و قلیان در یک برنامه امنیتی بود. «طراحی سوخته» شنبه ۲۹ دی از تلویزیون دولتی جمهوری اسلامی منتشر شد.
بخشی و قلیان پس از تکذیب‌ مقام‌های رسمی بار دیگر بر صحت سخنان‌شان پای فشردند. سپیده قلیان در یک فایل صوتی منتشرشده از مکالمه‌اش با مأمور وزارت اطلاعات بار دیگر بر وقوع شکنجه و تهدید و تلاش‌های امنیتی برای اتهام‌زنی‌ جنسی تأکید کرد. او چند ساعت پیش از انتشار این فایل بازداشت شد. خبر دستگیری بخشی هم یک‌روز بعد منتشر شد.
مهدی اصلانی، یکی از جان‌به‌دربردگان قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ در گفت‌و‌گوی بالا سال‌های ۶۰ تا ۶۳ را بدترین دوران زندان‌های جمهوری اسلامی می‌داند که از همه ابزارها برای «له‌کردن کرامت انسانی» استفاده می‌شد.
اصلانی شکنجه را به شکنجه سیاسی و شکنجه غیرسیاسی تقسیم می‌کند. او می‌گوید شکنجه‌های غیرسیاسی نیز «مرگ‌آفرین» هستند اما شکنجه سیاسی شکنجه‌ای سیستماتیک برای حذف صدای مخالف است که از ابتدای عمر جمهوری اسلامی وجود داشته.
مهدی اصلانی، نویسنده و فعال حقوق بشر بین سال‌های ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۷ را در زندان‌های جمهوری اسلامی گذراند. او خاطرات خود از آن دوران را با نام «کلاغ و گل سرخ» در خارج از کشور منتشر کرده است.