باری و به هر جهت امیدواریم که با همبستگی بیشتر اینگونه اقداما ت سانسورچیان و مزدورانشان پاسخی درخور از سوی رسانه ها و فعالین سیاسی و حقوق بشر بهمراه داشته باشد.
۲۸ /۱۰ /۲۰۰۸
بهروز سورن ـ سایت گزارشگران http://www.gozareshgar.com/
بهروز سورن ـ سایت گزارشگران http://www.gozareshgar.com/
بهروز سورن
آنکه رفـت، آنکه آمد و آنکه رفت و آمد می کند !
یک اشتباه لپی در بیانیه طیف منسوب به جدل در بروکسل!!
آنکه رفـت، آنکه آمد و آنکه رفت و آمد می کند !
یک اشتباه لپی در بیانیه طیف منسوب به جدل در بروکسل!!
میان ماه من تا ماه گردون ۴ ، ۵
( ۱ ، ۲ ، ۳)
فیروزه نهاوندی، سلطنت طلب، دخترهوشنگ نهاوندی وزیر جنجالی شاه،
سخنران گردهمایی جمهوریخواهان دمکرات و لائیک در بروکسل*
سوابق اتحاد جمهوريخواهان برلن بر كسي پوشيده نيست. همه آنان كه تحولات سياسي چند ساله اخير را دنبال كرده اند، قطعا با گردهمائي چند صد نفره اين طيف در برلن كه به گردهمائي برلن معروف شد آشنائي دارند. اين گردهمائي در شرايطي صورت پذيرفت كه هنوز طبل و دهل كذائي اصلاح طلبان در حكومت به خاموشي نگرائيده بود و هنوز اميدهاي اين طيف به پرتاب شدن يك شبه به عرصه حكومتي و صد البته در مشاركت با اصلاح طلبان حكومتي برباد نرفته بود.
اگر امروز شاهد آن هستيم كه اين طيف دست از حمايت علني بخشي از حكومت كشيده است نه به دليل عروج اينان به عقلانيت و رئاليسم سياسي كه به دليل بازار راكد حمايت از حكومتيان و بي نقش شدن دوستان اصلاح طلب شان است. ميدانيم كه اين طيف جز چشم به بالا و بي اعتنائي به پائيني ها ندارند و شب و روز در جستجوي سردارهاي سازندگي و تمدن در ميان لايه ها و افراد حكومتي و نيمه حكومتي بسر ميبرند تا گرد دست شستن از مبارزه اي تمام عيار را در ديدگان مردم و فعالين جنبش ها بپاشانند.
نهادهاي برامده از شوراي هماهنگي اول ج ج د ل بخودي خود و در حوزه ساختاري نمايانگر جهت گيري هاي سياسي نظري نبودند اما تشكيل نهاد اتحاد گسترده جمهوريخواهان ضربه اي قطعي بر پيكر حركت اين طيف بود كه هنوز در عرصه بيروني امكان ظهور پيدا نكرده بود.
طرح اقايان جلال شالگوني، مهرداد درويش پور، اكبر سيف و فريدون احمدي از سازمان اكثريت براي تشكيل نهاد اتحاد گسترده جمهوريخواهان مصوب شوراي هماهنگي اول پيش درامدي در پشت صحنه داشت و آن هم ياري رساندن به دو سازمان اكثريت و اتحاد فدائيان بود كه طرح جمهوريخواهي در جنبش در تبعيد و بنابر پارادكس هاي ذاتي نظري و سياسي اين دو جريان، آنها را دو شقه كرده بود. نيمي در اتحاد برلن و نيمچه اي ديگر در گردهمائي پاريس كه بر اساس مرزبندي شفاف با تجمع سازشكار برلن شكل گرفته بود.
گردهمائي سوم طيف منسوب به ج ج د ل در بروكسل اما بيانگر فقر روز افزون جريانات باقيمانده و تشكيل دهنده آن بود. در واقع امر اين نكته بر برگذاركنندگان دوگانه ( فعالين منسوب به ج د ل و جمعيت دفاع از جبهه جمهوري و دمكراسي در بلژيك از امضاكنندگان بيانيه اتحاد جمهوري خواهان برلن ) اين گردهمائي از پيش هم پوشيده نبود.
تخليط دو محور مضموني گردهمائي ( برگزاري گردهمائي سوم اين طيف همرنگ و كنفرانس بين المللي براي درباره حقوق بشر و جدائي دين از دولت ) هم از اينرو بود كه با جذب نهادهاي خارجي هميشه در صحنه دفاع از حقوق بشر و نيروهاي آنان بر پرشمار كردن حضار و سرپوش گذاشتن بر شكست گرايش راست ج د ل، بيافزايند.
اين نكته زماني شفاف تر خواهد شد كه نگاهي به انتخابات شوراي هماهنگي با گرايش غالب راست منتخب آن و حضور چهره هائي از جمله اقاي مهرداد درويش پور و مريم يوسفي در مركزيت!! ۵ نفره آن بياندازيم و به اين پاراگراف از اقاي کیومرث صابغي عضو ديگر اين شوراي ۵ نفره بدقت توجه كنيم:
كيومرث صابغي ( در باب گامهاي مشترك ما ):
در مورد بيانيه‌ی پاريس و مسئله‌ی سرنگونی، خاصه در غالب ضرب‌الاجلی بودن آن بگمان من اولاً که هيچ يک از ابزار و امکانات جهت تحقق اين خواست امروز در اختيار نيست. دوم اينکه اگر هم در دسترس بود، استفاده از آنها نادرست می‌بود چرا که، اگرچه تکراری است، ولی طرح اين خواست يعنی تقبل قهر به نمايندگی از جانب مردم بودن است و مردم يکبار بهای انقلاب خونين را پرداخته‌اند و هنوز ارزيابی دلايل شکست آن برايشان مجاب نشده است
چنانچه شوراي هماهنگي اول اين طيف با رقمي ۲۱ نفره بدون شمارش نمايندگان نهادهاي منطقه اي نشاني از حركت افقي اين مجموعه بود ولي اين برآمد متمركز ۵ نفره از درون گردهمائي سوم نشاندهنده سقوط اين مجموعه همدست است كه زماني به رنگارنگي خود ميباليد.
جالبتر اينجاست كه اسناد منتشر شده از اين گردهمائي با فرماليسم كسل كننده و كپي برداري از اسناد اوليه اين طيف ژست جنبشي گرفته و بر تمركز زدائي تاكيدات ويژه دارد.
توجه داشته باشيم كه سنتا نيروهاي متشكلي از جمله مليون و بخش عمده شخصيتهاي شناخته شده بطور كلي از بلندگوهاي تبليغاتي بهره ميبرند اما بلحاظ انرژيك و امكاناتي از حاميان نهادهاي مزبور نيستند. بنابر اين قانون شناخته شده حضور پاره اي از جريانها و شخصيتها در گردهمائي سوم نميتواند بمعناي رجعت آنان به اين مجموعه منسوب به جدل تلقي شود.
بياد دارم كه در گردهمائي اول پاريس با اصرار مكرر خانم ميهن جزني آقاي راسخ امضا كننده بيانيه اتحاد جمهوريخواهان عضويت شوراي هماهنگي را پذيرفتند اما از دخالت در امور شورا پرهيز نمودند.
افراد شناخته شده اي همچون آقاي جلال شالگوني اگر چه در قامت فردي مستقل ظاهر شدند اما در روند شكل گيري نهادها و سمتگيري ها در صف و دوشادوش راست ترين جناح اين طيف كه همانا فعالين سازمان اكثريت و بطور مشخص آقاي فريدون احمدي قرار گرفتند.
چنانچه در ابتداي امر فعالين پاريس در تنوعي نگرشي تشخيص داده ميشدند و ليبراليسم سياسي را نمايندگي ميكردند اما مجموعه نيروهاي پرشمار فعال در هانور بطور غالب ضمن تاكيدات مكرر بر خصلت جنبشي اين حركت گرايش چپ دمكرات را در اين طيف نمايندگي ميكردند.
بمرور و با فاصله گيري فعالين راه كارگر و بخشي از منفردين چپ از اين مجموعه سرانجام آنچه ماند با جهتگيري نهائي كه همزمان با جدائي نيمي از شوراي هماهنگي دوم ( جنبش مستقل جمهوريخواهان دمكرات و لائيك ) صورت پذيرفت، اين نهاد محلي در قرق فعالين سيال اين شهر از جمله آقاي شالگوني، عباس عاقلي زاده، اصغر اسلامي در همرنگي تمام عيار با سازمان هاي دوقلوي اكثريت و اتحاد فدائيان درآمد.
صرفنظر از اينكه آقاي جلال شالگوني در جمع ج ج د ل بارها نه تنها نظرات خويش را تغيير داده است بلكه سمتگيري هاي سياسي خود را دچار تحول كرده است و تحليل نظرات ايشان بسيار دشوار مينمايد اما اين گفته ايشان ميتواند در اعماق بر ناروشنائي ها شفافيت بخشد.
جلال شالگوني:
برای جبران کمبود نيرو بايد با دعوت باقيمانده ی فعّالين جنبش ... و گرنه با ريزش نهائي روبرو خواهيم شد.
منظور ايشان نه جمهوريخواهان دمكرات و لائيكي است كه پيش از اين جدا شده اند بلكه دقيقا فعالين اتحاد جمهوريخواهان برلن ميباشد. دعوا همينجا بود. اتحاد و ايجاد هماهنگي گسترده بخودي خود بسيار لازم و ضروري بود چنانچه بنيانهاي شكل گيري اين پديده را محو نميكرد.
طرح اقايان جلال شالگوني، مهرداد درويش پور، اكبر سيف و فريدون احمدي از سازمان اكثريت براي تشكيل نهاد اتحاد گسترده جمهوريخواهان مصوب شوراي هماهنگي اول اما پيش درامدي در پشت صحنه داشت و آن هم ياري رساندن به دو سازمان اكثريت و اتحاد فدائيان بود كه طرح جمهوريخواهي در جنبش در تبعيد و بنابر پارادكس هاي ذاتي نظري و سياسي اين دو جريان، آنها را دو شقه كرده بود. نيمي در اتحاد برلن و نيمچه اي ديگر در گردهمائي پاريس كه بر اساس مرزبندي شفاف با تجمع سازشكار برلن شكل گرفته بود.
طيف گسترده فعالين سياسي منفرد بنيان و نيروي محركه اين حركت محسوب ميشدند.
تجربه نشان داده بود كه سازمانها در هيبت و هيئت كنوني خود نميتوانند بشكل سازماني حتي در مناطق محلي به اقدامي مشترك دست بزنند هم از اينرو حضور طيف منفرد و فعال سياسي ميتوانست نقطه جوششي براي همياري ميان سازماني نيز بحساب آيد
نهضت ملي عليرغم تمايل اوليه خود براي دخالت در امور اين جنبش ولي با دو مانع بزرگ روبرو بود. اول اينكه اين مجموعه را محل تجمع تشكلها دانست و گفتمان جنبش را برسميت نشناخت و آلترناتيو جبهه و اتحاد را از مجموعه سازمانهاي موجود مناسبتر دانست و دوم اينكه از تخصيص بخشي از نيروي خود براي پروسه هاي اجرائي اين مجموعه سر باز زد.
هواداران مذهبي ولي لائيك نيز در اين ارتباط چنين نمودند
سرگذشت سازمان راه كارگر در نوشته هاي قبلي توضيح داده شد
گرايش مهرداد باباعلي پس از مواجهه با تمايل قوي موجود مبني بر دوري از تمركزگرائي و عدم پيشرفت تزهاي طرح شده از جانب ايشان بمرور رنگ باخت و در گردهمائي دوم بطور قطعي از اين مجموعه كناره گرفتند.
بخشي از ج د ل در پاريس معروف به جناح راست كه شامل اقايان اكبر سيف، شهرام قنبري، حيدر تبريزي، اميني، شيدان وثيق و ... بودند نيز نهاد محلي خود را بموازات تحرك گردهمائي دوم نگاه داشتند كه تعدادي از آنها از جمله خانم يوسفي كماكان از فعالين مجموعه باقيمانده منسوب به ج د ل هستند.
صداي ما سايتي كه در كمال تعجب نهادهاي محلي از جمله وين و هانور با حضور سايتهائي نظير گزارشگران و تبجا، با تمايلات و سفارشات دوستان ديرينه بعنوان سخنگوي اينترنتي اين مجموعه شناخته شده بود و گرايشي چندنفره را نمايندگي ميكرد پس از برخورد با تمايل راست تشكلهاي دو قلو و ناتواني در پيشبرد نظريات گرايشي خود، تصميم به جدائي و مسدود كردن سايت گرفت و فعالين آن كناره گرفتند.
نيمي از شوراي هماهنگي دوم كه نمايندگان گردهمائي دوم هانور و دعوت شدگان محلي حاضر و عضو اين نهاد بودند پس از مشاهده سمتگيري هاي اين نهاد بسوي قبله اتحاد برلن!! كه عليرغم تغييرات در اسناد گردهمائي هانور همچنان ادامه داشت، از شورا كناره گرفته و تحت نام جنبش مستقل جمهوريخواهان دمكرات و لائيك فعاليتي مستقل را سازمان دادند.
شخصيتهاي بسياري نيز كه در گردهمائي پاريس شركت نمودند را ميتوان در اين رده ها تميز داد.
بخشي از اين شخصيت ها بطور سنتي در تمامي تجمع ها و همانجا كه تعدادي جمع ميشوند، همواره حضور دارند، بي آزارند!! و حضور آنهاجنبه سمبليك دارد.
بخشي از چهره هاي شناخته شده با حضور خود به جمع آوري آراي حضار براي جا انداختن تمايل سياسي خود نظر داشتند.
دسته سوم در طيف جمهوريخواهان برلن و همچنين ج ج د ل همواره در حال رفت و امد هستند. خبر سازي و حفظ موقعيت شخصي از نكاتي است كه بدان بي توجه نيستند. از اين ميان بخش بزرگي دل در برلن داشتند و پا در پاريس كه محل برگزاري گردهمائي اين طيف بود.
بواقع ميتوان يادآور شد كه پروسه چندساله آقايان درويش پور، جلال شالگوني، فريدون احمدي ( اكثريت ) و پرويز نويدي ( اتحاد فدائيان ) براي حذف راديكاليسم موجود ( نيروي چپ و فعالين مستقل راديكال ) در اين طيف با حضور فعال دلسوختگان اتحاد جمهوري خواهان از انگليس و آمريكا و ... پروژه اي موفق بود كه از آن هيچ نماند.
اينكه اين مجموعه حتي در حوزه هائي نظير دفاع از حقوق بشر بتواند حتي در همين محدوده ناچيز باقيمانده حركتي مثبت و دراز مدت را سازمان دهد، آرزوئي است كه اينجانب براي اين مجموعه منسوب به ج د ل دارم اگرچه و با توجه به شناخت خود از اين مجموعه ، چندان هم اميدوار نيستم.
۲۲ /۱۰ /۲۰۰۸
میان ماه من تا ماه گردون ۵
یک اشتباه لپی در بیانیه طیف منسوب به جدلدر بروکسل!!
بیانیه اولیه طیف جدل:
مناسب ترين شكل حكومت براى پى ريزى و پاسدارى اين تحول دموكراتيك، استقرار يك جمهورى لائيك مبتنى بر تكثر بينش ها و روش هاست كه پايبند موازين جهانى حقوق بشر، رعايت شأن و حيثيت ذاتى انسان، آزادى عقايد و اديان، برابرى حقوق زن و مرد، تأمين عدالت اجتماعى و حقوق اقليت هاى ملى و قومى در ايران باشد.
مضمون پاراگراف فوق دلالت بر مرزبندی با هرگونه نظام موروثی و سلطنتی دارد.بنیانهای نظری این مجموعه را سرور علی محمدی چنین فرموله میکند.
سرور علی محمدی:
فراخوان دعوت به نشست جمهوریخواهان دمکرات و لائیک، با این تاکید که:
همه کسانی که از یک سو با نظام استبداد دینی حاکم بر ایران از بنیاد، و در همه جلوه ها و با همه نهاد ها و نماد هایش، مخالفند، و از سوی دیگر در برابر نظام های موروثی یا مسلکی بر لزوم تحول دمکراتیک در جامعه ایران پای می فشارند و از برقراری جمهوری مبتنی بر رای آزاد مردم و جدائی کامل دین از حکومت و ارگان های قدرت دفاع می کنند و در راه استقرار آن می کوشند و به استقلال ایران پایبندند، در این نشست گرد آمده و زمینه برداشتن گام های مشترک را روشن و هموار سازند. و......(۲)، انتشار بیرونی یافتسند سیاسی برامده از گردهمائی پاریس تاکید میکند که: فراخواندن مجلس مؤسسان را لازمه‌ی گذار دموكراتيك به نظام جمهوری جانشين می‌دانيم.
................
جنبشي كه قرار بود از مجموعه افراد تشكيل شود و هر كس يك حق راي داشته باشد، فراگير و فراگروهي باشد با تصويب حق فراكسيون ( بخوانيد حق حضور سازمانهاي اكثريت و اتحاد فدائيان به شكل سازماني ) حضور تجمع هاي شكيل و سازماني را رسميت بخشيد. بدين شكل افراد مستقل و منفرد سياسي را در برابر سازمانهائي قرار داد كه با اراده سازماني و تشكيلاتي حاضر ميشوند.
اساسا بيانيه ابتدائي اين مجموعه بر صفبندي شفاف با سازمان مجاهدين بعنوان نيروئي كه هنوز از جدائي دين از دولت فاصله نگرفته است و از طرف ديگر با مرزبندي شفاف با نظام ارتجاعي و ديكتاتوري سرنگون شده و همچنين اصلاح طلبان نيمه حكومتي انتشار يافت.
این پرسش مطرح میشود که آيا اتفاقي است كه در بيانيه بروكسل هيچگونه اشاره اي به نظام سرنگون شده سلطنتي و طيف مالمند و با نفوذ آنان در ارتباط با امپرياليستها و نقشه هاي شوم آنان براي مردم كشورمان نشده است؟
نگاهي به بيانيه سياسي برآمده از اين گردهمائي که در لینک زیر مشاهده میشود ميتواند روشنگر جهت گيري طيف منسوب به ج د ل در اين نشست باشد.
http://www.tabja.com/vizeh/bayanieh.htmمیان ماه من تا ماه گردون ۵
یک اشتباه لپی در بیانیه طیف منسوب به جدلدر بروکسل!!
بیانیه اولیه طیف جدل:
مناسب ترين شكل حكومت براى پى ريزى و پاسدارى اين تحول دموكراتيك، استقرار يك جمهورى لائيك مبتنى بر تكثر بينش ها و روش هاست كه پايبند موازين جهانى حقوق بشر، رعايت شأن و حيثيت ذاتى انسان، آزادى عقايد و اديان، برابرى حقوق زن و مرد، تأمين عدالت اجتماعى و حقوق اقليت هاى ملى و قومى در ايران باشد.
مضمون پاراگراف فوق دلالت بر مرزبندی با هرگونه نظام موروثی و سلطنتی دارد.بنیانهای نظری این مجموعه را سرور علی محمدی چنین فرموله میکند.
سرور علی محمدی:
فراخوان دعوت به نشست جمهوریخواهان دمکرات و لائیک، با این تاکید که:
همه کسانی که از یک سو با نظام استبداد دینی حاکم بر ایران از بنیاد، و در همه جلوه ها و با همه نهاد ها و نماد هایش، مخالفند، و از سوی دیگر در برابر نظام های موروثی یا مسلکی بر لزوم تحول دمکراتیک در جامعه ایران پای می فشارند و از برقراری جمهوری مبتنی بر رای آزاد مردم و جدائی کامل دین از حکومت و ارگان های قدرت دفاع می کنند و در راه استقرار آن می کوشند و به استقلال ایران پایبندند، در این نشست گرد آمده و زمینه برداشتن گام های مشترک را روشن و هموار سازند. و......(۲)، انتشار بیرونی یافتسند سیاسی برامده از گردهمائی پاریس تاکید میکند که: فراخواندن مجلس مؤسسان را لازمه‌ی گذار دموكراتيك به نظام جمهوری جانشين می‌دانيم.
................
جنبشي كه قرار بود از مجموعه افراد تشكيل شود و هر كس يك حق راي داشته باشد، فراگير و فراگروهي باشد با تصويب حق فراكسيون ( بخوانيد حق حضور سازمانهاي اكثريت و اتحاد فدائيان به شكل سازماني ) حضور تجمع هاي شكيل و سازماني را رسميت بخشيد. بدين شكل افراد مستقل و منفرد سياسي را در برابر سازمانهائي قرار داد كه با اراده سازماني و تشكيلاتي حاضر ميشوند.
اساسا بيانيه ابتدائي اين مجموعه بر صفبندي شفاف با سازمان مجاهدين بعنوان نيروئي كه هنوز از جدائي دين از دولت فاصله نگرفته است و از طرف ديگر با مرزبندي شفاف با نظام ارتجاعي و ديكتاتوري سرنگون شده و همچنين اصلاح طلبان نيمه حكومتي انتشار يافت.
این پرسش مطرح میشود که آيا اتفاقي است كه در بيانيه بروكسل هيچگونه اشاره اي به نظام سرنگون شده سلطنتي و طيف مالمند و با نفوذ آنان در ارتباط با امپرياليستها و نقشه هاي شوم آنان براي مردم كشورمان نشده است؟
نگاهي به بيانيه سياسي برآمده از اين گردهمائي که در لینک زیر مشاهده میشود ميتواند روشنگر جهت گيري طيف منسوب به ج د ل در اين نشست باشد.
در اينمورد بارها نوشته شده و همچنين آقايان مهرداد درويش پور و جلال شالگوني بهمراه فعالين دو سازمان اكثريت و اتحاد فدائيان در شهرهاي مختلف آلمان و سوئد بطور علني با هواداران نظام پادشاهي از جمله آقاي داريوش همايون كه نظراتشان را ميتوان در نشريه آرش بكرات يافت، ملاقات داشته اند و رايزني كرده اند كه البته حتما با صفت فردي!! بوده است و از سر خير!! براي مردم ايران چنين گشته است.
در این رابطه مراجعه به نوشتارهای خانم مهری زند در بخش جمهوریخواهان دمکرات و لائبک سایت گزارشگران بسیار روشنگر است
http://www.gozareshgar.com/?id=22&tt_content[tid]=8882http://www.gozareshgar.com/index.php?id=56
با كمي شناخت از دنياي پر ماجراي سياست ميتوان گفت كه زمينه ها و جهتگيري هاي مصوبه های گردهمائي سوم طيف منسوب به ج د ل در همين نشست هاي بظاهر مملو!! از ديالوگ و گفتگوهاي دوستانه در فضائي معطر و آغشته به فرهنگ گفتگو! پي ريخته شده بودند. اينكه كلمه اي از سرنگون شدگان بميان نيايد و آنكه بلند گو را در اختيار مبلغان آن نظم جهنمي و كهنه قرار دهند.
نخستين گردهمائي با ضروري دانستن نظام جمهوري بعنوان نظم جايگزين خط فاصلي شفاف با نظام ديرين پادشاهي ميكشد:
مجلس مؤسسان نوع نظام جمهوری آينده را تعيين می‌كند و قانون اساسی آن را تدوين می‌كند و به همه‌پرسی عمومی می‌گذارد.مصوبه گردهمائي بروكسل اما با حذف اين مصوبات به ديدارهاي پيدا و نهان سازمانها و تشكلهاي فعال كنوني با روابط متعهد به نظام پادشاهي از هرگونه اشاره به آن نظم پرهيز كرده و چنين دربها را براي آنان باز ميگذارد.
نوع نظام آینده و قانون اساسی آنرا مجلس موسسان منتخب همه مردم تعیین کرده، در شرایط آزادی کامل به همه پرسی خواهد گذاشتجمهوريخواهاني كه نه براي اهداف خود مبارزه ميكنند و نه از خدمتگذاري و جاده صاف كردن براي نظم كهن مي پرهيزند. اين قراردادهاي پنهان و عيان تماما ماخذي جز رايزني ها و توافقات پشت پرده فعالين باقي مانده در اين مجموعه منسوب به ج د ل با وابستگان توانمند بلحاظ مالي نظام منحط مغلوبه و ارتجاعی ندارد.
این فراموشی قطعا براي فعالین شناخته شده و باقیمانده در طیف منسوب به جدل كه هياهوي آنان با اعمال و اقداماتشان تناسبي ندارد، اشتباهي سهوي نيست و زمينه هاي آن به اعتقاد اینجانب قطعا و مدتها پيش در كلن و هانور پي ريزي شده است.
۳۱ / ۱۰ /۲۰۰۸
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* دکتر هوشنگ نهاوندی در دوره پهلوی سمت های گوناگون و مهم داشت. او نخست، وزير آبادانی و مسکن بود که کوی معروف نهم آبان از يادگارهای دوره وزارت اوست. پس از آن مدتی رييس دانشگاه پهلوی شيراز بود و سپس به رياست دانشگاه تهران منصوب شد. دکتر نهاوندی حدود شش سال رياست دانشگاه تهران را به عهده داشت. آنگاه به رياست دفتر فرح پهلوی، شهبانوی سابق، منصوب شد و در اواخر سالهای پيش از انقلاب نيز چندی وزارت علوم و آموزش عالی را بر عهده گرفت.
۲۴ /۱۰ / ۲۰۰۸
* دکتر هوشنگ نهاوندی در دوره پهلوی سمت های گوناگون و مهم داشت. او نخست، وزير آبادانی و مسکن بود که کوی معروف نهم آبان از يادگارهای دوره وزارت اوست. پس از آن مدتی رييس دانشگاه پهلوی شيراز بود و سپس به رياست دانشگاه تهران منصوب شد. دکتر نهاوندی حدود شش سال رياست دانشگاه تهران را به عهده داشت. آنگاه به رياست دفتر فرح پهلوی، شهبانوی سابق، منصوب شد و در اواخر سالهای پيش از انقلاب نيز چندی وزارت علوم و آموزش عالی را بر عهده گرفت.
۲۴ /۱۰ / ۲۰۰۸
**************************************************************************************************
آنها كه پا در جنبش جمهوريخواهان دموكرات و لائيك دارند ودل وجان با اتحاد جمهوريخواهان (برلين) و منشور 81
مهري زند
براي اثبات اين حقيقت كه در "جنبش جمهوريخواهان دمكرات و لائيك ايران" ، بخصوص در شوراي هماهنگي آن، امروز عناصري قرار دارند كه جايشان نه در اين جنبش كه در "اتحاد جمهوريخواهان (برلين )" و يا در كنار طرفداران منشور 81 است و نيز به منظور ياري رساندن به نجات جنبشي كه به اعتقاد من حركتش بوسيلة اين افراد سدّ و متوقف شده است، اقدام به نوشتن مطلب زير ميكنم : ج.ج.د.ل. ا كه با برگزاري اولين مجمع عموميش در سپتامبر 2004 موفق به تصويب پلاتفرمي شد كه ميتوانست اميدي واقعي براي جنبش آزاديخواه و ضد دخالت قدرتهاي بزرگ اقتصادي باشد، امروز بشدت دچار بحران است.
اين بحران از ابتدا نيز قابل پيش بيني بود. همراه شدن عناصر و جريانات پشت پرده اي با اين جنبش كه حيات سياسي پس از انقلاب 57 شان با سازش و همكاري با رژيم جمهوري اسلامي در سركوب و كشتار مردم ما در سالهاي 60 و سپس ساخت و پاخت با اصلاح طلبان حكومتي و نيز عدم قاطعيت در بر ملا كردن نقشه هاي مختلف امپرياليستي براي دخالت در امور داخلي كشورمان رقم خورده است، موفقيت آن را با ترديدهاي بسيار همراه كرده است. از همان ابتدا نيروها و افرادي كه اين حقيقت را ميديدند، يا از همكاري با آن سرباز زدند ويا پس از مدت كوتاهي فعاليت آن را ترك گفتند.
بلافاصله پس از مجمع عمومي ج.ج.د.ل.ا، آذر درخشان نوشت : "سهم سازمان اكثريت در برپائي اين نشست بسيار بود. دست اندركاران بالاي اين سازمان همة اين سه روز در لباس ناظر و كارچاق كن و ميانجي و.... فعال بودند. در واقع اين سازمان هم بشكل فرد و هم بشكل سازمان و هم بشكل فعالين اتحاد جمهوريخواهان برلن حضور داشتند. و يا : "عده اي كه عمدتاً جريانات بد نام سياسي بودند اتحاد جمهوريخواهان (برلن) را تشكيل دادند و عدة ديگري كه دلشان اتحاد ميخواست و در ضمن حاضر نبودند با جريانات بد نام بروند نيز اتحادي بنام جمهوريخواهان لائيك و دمكرات تشكيل دادند. در ميان اين جمع نيروهائي بودند كه حاضر شدند هر سازشي را بكنند تا با عدة قبلي متحد شوند.
حالا دوستان جمهوريخواه لائيك سرافراز هستند چون مستقيماً با دوم خردادي هاي داخل كشور و سازمان اكثريت وارد مراوده نشدند بلكه يك راهـروئي به كوتاهي جمهوريخواهان برلن را در مقابل دارند. انشألله مبارك است!""1" آذر شيباني كه در اكثريت قريب به اتفاق جلسات تداركي اين مجمع كه به مدّت نزديك به نه ماه طول كشيده بود حضور داشت و در مجمع عمومي بعنوان يكي از افراد هيئت رئيسه، با آرائي چشمگير انتخاب شد،
قبل از پايان اين مجمع آنرا ترك كرد وپس از درج گزارش هيئت رئيسه از نخستين گردهمائي سراسري نوشت : "من گزارش درج شده در صداي ما را گزارش درست و بيطرفانه اي از گردهمائي _ به خصوص از نگاه يك عضو هيئت رئيسه- نمي يابم و از منتقدان بخش قابل توجهي از آنچه كه آن سه روز شاهدش بودم هستم و آمادگي دارم كه در صورت لزوم در آن باره سخن بگويم." و نيز : "شيوة تصميم گيري غير دمكراتيك و از بالا براي درج اين گزارش بنام جمع، ناديده گرفتن كامل اعتراض من، ندادن پاسخ به من در دو ماه و نيم گذشته و نقض آشكار حقّ من و جمع حاضر، همخواني و قرابت بي همتائي با نگرش حاكم در گردهمائي و بسياري از شيوه هاي بكاربسته شده در آن سه روز را دارد.
" "2" من كه در اين مجمع يكي از برگزيده شدگان براي شوراي هماهنگي بودم ، بشدت مورد سرزنش دوستان و نزديكانم قرار گرفتم . آنها با اشاره به برخي از عناصر و جريانات پشت پردهء اين جنبش تعجب خود را از همراهي من با آن ابراز ميكردند. بخصوص آنكه با وجود خصلت شركت فردي در اين جنبش، كثرت اعضاي سازمان فدائيان اكثريت در اين مجمع و بخصوص پيام اين سازمان و سپس اتحاد جمهوريخواهان به آن، به شك و ترديدها جنبة مادي بيشتري بخشيده بود. امّا بايد اذعان كنم كه اميد من به بخش قابل توجهي از افراد منفرد با پشتوانة سياسي روشن بود. اين بخش نه تنها در طيف چب قرار داشتند كه شامل كساني نيز ميشدند كه متعلق به جريانات ملّي و يا دينداران لائيك بودند و من در صداقت و پايبنديشان به چهارچوب تصويب شده براي اين جنبش ترديدي نداشتم.
امّا متأسفانه پاره اي از دوستان، بخصوص دوستان عضو راه كارگر كه در تصويب بندهائي از پلاتفرم كه ساخت قاطع و روشني بآن ميداد سهم با ارزشي ايفا كرده بودند، براي شوراي هماهنگي كانديد نشده و حتّي در رأي گيريها شركت نكردند؛ كه براي من ماية تأسف است. به باور من بخشي از مسئوليت در غلطيدن جنبش بدامن نيروهاي فرصت طلب، سازشكار و متزلزل بعهدة اين دوستان و روشي است كه اتخاذ كردند.
من هنوز هم معتقدم كه اگر اين دوستان جنبش را ترك نكرده و قاطعانه ايستاده بودند و از چهارچوب آن پاسداري ميكردند، اين جنبش امروز در جاي خود قرار داشت و جولانگاه عناصر طرفدار اصلاح طلبان، يا حتي نزديك به سلطنت طلبان و دوستداران دخالتهاي قدرتهاي بزرگ اقتصادي در سرنوشت مردم كشورمان نميشد. ماهيت اين عناصر كه عمدتاً امروز در سازمان فدائيان(اكثريت) و برادر دو قلوي آن اتحاد فدائيان متبلورند( دو سازماني كه ستون فقرات اتحاد جمهوريخواهان را هم تشكيل ميدهند)، بركسي بوشيده نيست.
با وجود اين پاره اي از حوادث و سخنان بيش از پيش در روشن كردن واقعيتها ميتوانند مؤثر باشند : در جلسة مشترك سازمان فدائيان اكثريت، اتحاد فدائيان، اتحاد جمهوريخواهان (برلين)، حزب مشروطة ايران و فعالين جنبش رفراندم كه در روز يكشنبه 19 نوامبر 2006 در شهر كلن آلمان تشكيل گرديد، داريوش همايون (ديروز وزير اطلاعات رژيم شاه و امروز رايزن حزب مشروطة ايران)، در بخشي از سخنانش واقعيت امروز سازمان فدائيان(اكثريت) را بخوبي خلاصه ميكند : "ما با كساني از سازمان اكثريت كه با برخي از افراد رژيم در تماسند مخالفتي نميكنيم و نبايد موقع سرنگوني رژيم ماشين حكومت نابود شود...... ما تا بحال اكراه داشتيم كه با نيروهاي مذهبي تماس داشته باشيم. حالا خوشحاليم كه چشم و گوش ما فدائيان باشند." واقعيتي كه امروز داريوش همايون لزومي بر تأكيدش نمي بيند (زيرا كه شركت در جنايت امري طبيعي براي اوست)، اينست كه سازمان فدائيان (اكثريت) همكاري با رژيم را امروز شروع نكرده است. دست اين سازمان به خون مردم كشور ما آغشته است و هنوز اعلاميه هايش بر در و ديوار شهرها كه "در شناسائي و دستگيري ضد انقلاب به پاسداران جمهوري اسلامي ياري رسانيد."، از ذهنها پاك نشده، داغ عزيزاني كه با رهنمود رهبران اين سازمان به جلاد سپرده شده اند همچنان بر دلها باقي است و بسياري در انتظار محاكمة سران اين سازمان در دادگاه هاي مردمي اند.
با چنين گذشته اي، اينكه امروز سازمان اكثريت از يكطرف در كنار جنايتكاران رژيم سابق چون داريوش همايون ها قرار گيرد و تبديل به چشم و گوششان شود و از طرف ديگر در كنار جنايتكاران رژيم فعلي چون حجاريان ها باشد عجيب نيست؛ امّا اين هشداري است بزرگ به مردم آزاديخواه و استقلال طلب ما. مردمي كه انقلابي ديگر را تدارك مي بينند. تاريخ صد سالة مملكتمان شاهد سه بار انقلاب است. سه بار فداكاريها و بخون درغلطيدنهاي شجاعانه توده ها به منظور رسيدن به يك هدف سه گانه : آزادي، استقلال، عدالت اجتماعي.
انقلاباتي كه هر بار عده اي خود فروش به قدرتهاي بزرگ اقتصادي به انحرافش كشاندند و از درون خاليش كردند. نبايد اجازه داد كه تاريخ براي چهارمين بار تكرار شود. رنگارنگي ترفندهائي كه باسم مبارزه با جمهوري اسلامي و براي باصطلاح جايگزيني آن شكل ميگيرند بر كسي پوشيده نيست. منشور 81 ، اتحاد جمهوريخواهان(برلين)، رفراندم و رفراندمي ها، اتحاد سازمانهاي فدائيان (اكثريت)، اتحاد فدائيان، بخشي از حزب دمكرات كردستان و بخشي از كومله كه پاره اي از آنها ارتباطات نزديك و پرداخت شده اشان را با قدرتهاي خارجي بخصوص آمريكا پنهان نميكنند و بخش ديگرشان سعي در آب تطهير ريختن بر اين روابط يا بي اهميّت جلوه دادن آن دارند و همچنين برگزاري كنفرانسهائي چون كنفرانس كلن كه نزديكي اين نيروها با جنايتكاران رژيم فعلي، رژيم شاه وسلطنت طلبان را علني ميسازد، از جملة اين ترفندهايند.
تمامي اين جريانات، غير از عدم قاطعيت در مقابل تماميت جمهوري اسلامي كه در لباس همكاري پنهان و آشكار با «اصلاح طلبان» صورت ميگيرد، در يك نقطة مهم وخطرناك ديگر هم مشترك اند: عدم خط كشي روشن و قاطع با دخالت هاي قدرتهاي بزرگ اقتصادي و در رأس آنها آمريكا در سر نوشت كشورمان و در منطقه. من شاهد آنم كه پلاتفرم ج.ج.د.ل.ا. با كوشش و همّت مبارزيني كه هرگز نه در مقابل رژيم و نه در مقابل قول وقرارهاي امبرياليستي سر خم نكرده اند نوشته و تصويب شده است.
نقاب آنانكه با دروغ با اين جنبش همراه شده اند تا يا آنرا به فساد بكشانند و يا از درون تخريبش كنند امروز ديگر افتاده است. بند بند اين پلاتفرم نشان ميدهد كه جاي واقعي آنان همان اتحاد جمهوري خواهان (برلين) و يا در كنار طرفداران منشور 81 است. سازمان هاي خود را هم دارند و ميتوانند همچنان نقش همكاران رژيم را ايفا كنند و چشم و گوش داريوش همايون ها باقي بمانند. اما در كنار فعالان واقعي اين جنبش نمي توانند قرار گيرند. فعاليني كه نه سر سازش با هيچ يك از جناح هاي جمهوري اسلامي را دارند ونه با سلطنت طلبان و مشروطه خواهان. مبارزيني كه نه تنها با هيچ يك از سازمان ها، نيروها، افراد و جرياناتي كه ميخواهند اسب تروآي امپرياليستها و در رأس آنها آمريكا باشند، سر سازگاري ندارند كه ميدانند اينان نه تنها در جبهة آزاديخواهان قرار ندارند كه دقيقا رودرروي مردمند.
اين حقيقت امروز وظيفه اي خطير را به عهدة همة كساني كه پايبند به اصول اين جنبش هستند و نيز ديگر مبارزين راه آزادي، استقلال و عدالت اجتماعي گذاشته است : جدا كردن كامل و روشن صفوف خود از تمامي سازشكاران، چه آنان كه با حمل نام پرافتخار چب، فدائي و كمونيست و با تكيه بر فداكاريها و جانفشانيهاي فرزندان غيور كشور ما سعي در نقاب كشيدن بر روي واقعيت وجودي خود دارند و چه آنان كه امروز با فحاشي به چپ و كمونيستها پيوندهاي جديدشان را با دشمنان مردم بنام «دمكراسي» و «گوناگوني نظرات(پلوراليسم)» ميخواهند به خورد آزاديخواهان و استقلال طلبان واقعي بدهند. جنبش جمهوريخواهان دموكرات و لائيك تنها در اين صورت است كه ميتواند در راه اهداف خود گامهاي مؤثر بردارد، مبلغ اين تفكر آلترناتيو در ميان مردم باشد و با همراه شدن با جنبش كارگران، زنان، دانشجويان، معلمان و ديگر اقشار آزاديخواه و ضد امپرياليست در سرنگوني جمهوري اسلامي مؤثر واقع شود و همراه با جنبش مردمي راه را براي برقراري جمهورئي كه حداقل مشخصاتش جدائي دين از دولت، برقراري آزادي بيان، اجتماعات و تشكلات است و راه را بر هرگونه دخالت استعماري مي بندد، هموارسازد.
امروز در كنار مبارزه با تماميت جمهوري اسلامي، افشا و برملا ساختن چهرۀ واقعي كودتاچيان،كرزاي ها، چلبي ها و يا عاملين انقلاب مخملي از نوع ايرانيش وظيفة تمامي آزاديخواهان است. تا يكبار ديگر انقلاب آتي مردم ما در نطفه خفه نگردد. ___________________________________________________________________________ 1_"سه روز با جمهوريخواهان لائيك و دمكرات در پاريس"، آذر درخشان ، 9سبتامبر 2004 2_ "گزارش رسمي هيئت رئيسه از نخستين گردهمائي سراسري جمهوريخواهان لائيك و دمكرات و تعهد من در قبال جمع شركت كننده"، آذر شيباني، 18دسامبر 2004 ....................
مدعيان دروغين جمهوريخواهی دمكرات و لائيك
در راه اتحادی نا مبارك عليه منافع مردم ايران
در نوامبر 2006 در مقاله ای تحت عنوان " آنها كه پا در جنبش جمهوريخواهان دمكرات و لائيك دارند و سر و جان با اتحاد جمهوريخواهان(برلن) و منشور 81 " نوشتم :
"ج.ج.د.ل.ا كه با برگزاری اولين مجمع عموميش در سپتامبر 2004 موفق به تصويب پلاتفرمی شد كه ميتوانست اميدی برای جنبش آزاديخواه و ضد دخالت قدرتهای بزرگ اقتصادی باشد، امروز بشدت دجاربحران است. اين بحران از ابتدا قابل پيش بينی بود. همراه شدن عناصر و جريانات پشت پرده ای با اين جنبش كه حيات سياسی پس از انقلاب 57 شان با سازش و همكاری با رژيم جمهوری اسلامی در سركوب و كشتار مردم ما در سالهای 60 و سپس ساخت و پاخت با اصلاح طلبان حكومتی و نيز عدم قاطعيت در برملا كردن نقشه های مختلف امپرياليستی برای دخالت در امور داخلی كشورمان رقم خورده است، موفقيت آن را با ترديدهای بسيار همراه كرده است." و در بخش ديگری از اين مقاله ميخوانيم: "ماهيت اين عناصر كه عمدتا امروز در سازمان فدائيان(اكثريت) و برادر دو قلوی آن "اتحاد فدائيان" متبلورند (دو سازمانی كه ستون فقرات "اتحاد جمهوريخواهان برلن" را تشكيل ميدهند) بر كسی پوشيده نيست."
اين مقاله در دورانی نوشته شد كه من ايمان يافته بودم كه كناره گيريم از عضويت در شورای همآهنگی منتخب اولين گردهمآئي اين مجموعه در پاريس انتخابی درست بوده است و شركت دوباره ام در شورای همآهنگی دوّم بعنوان يكی از نمايندگان يكی از دو واحد جمهوريخواهی پاريس نميتواند هيج تغييری در واقعيت تأسف آور اين محموعه بدهد و برای من و ديگر همراهانی كه ميخواهند بر خطوط اساسی برنامۀ اين جنبش پای بفشارند چاره ای جز ترك كامل اينان نمانده است. اين شركت دوباره درشورای همآهنگی دوّم با اصرار دوستان و به منظور افشاگری عليه عناصر و جرياناتی كه از ابتدا با اين جنبش همراه شدند تا آن را در "اتحاد جمهوريخواهان(برلن)" منحل و در غير اينصورت آن را از درون تخريب كنند، صورت پذيرفته بود. مقاله با ابن سطور به پايان می رسد :
"امروز در كنار مبارزه با تماميت جمهوری اسلامی ، افشا و برملا ساختن چهرۀ واقعی كودتاچيان، كرزای ها، چلبی ها و يا عاملين انقلاب مخملی از نوع ايرانبش وظيفۀ تمامی آزاديخواهان است تا يكبار ديگر انقلاب آتی مردم ما در نطفه خفه نگردد."
بر حسب اين وظيفه است كه امروز دوباره قلم به دست گرفته ام تا جزء معدود كسانی باشم كه سكوتی را كه در اطراف برگزاری جلسۀ بسيار مهمّ و خطرناكی كه سايت "صدای ما" آن را "نشست مشترك 9 گروه جمهوريخواه ايران" ميخواند، شكسته اند.
خبر اينست:
"در پی دعوت گروه ارتباطات جنبش جمهوريخواهان دمكرات و لائيك ايران" ، از 8 گروه جمهوريخواه ديگر به قصد گفتگو و ايجاد زمينه های همكاری در راستای مبارزه عليه جمهوری اسلامی ايران و استقرار دمكراسی در كشور، دو نشست،ابتدا نشست پالتاكی در 30 يونی 2007 برابر با 9 تير ماه 1386 و سپس نشست حضوری در 22و 23 سپتامبر 2007 برابر با 30 شهريور و 1مهر ماه 1386 در شهر هانور آلمان برگزار گرديد. در اين نشستها نمايندگان سازمانها و گروه های ذيل حضور يافتند:
آتحاد جمهوريخواهان ايران ، جنبش جمهوريخواهان دمكرات و لائيك ايران ، حزب دمكرات كردستان ايران ، حزب كوملۀ كردستان ايران ، سازمان اتحاد فدائيان ايران ، سازمانهای جبهه ملّي ايران در خارج كشور(بعنوان ناظر) ، سازمان فدائيان خلق ايران(اكثريت) ، شورای موقّت سوسياليستهای چپ ايران ، مجامع اسلامی ايرانيان. ............
مهري زند
براي اثبات اين حقيقت كه در "جنبش جمهوريخواهان دمكرات و لائيك ايران" ، بخصوص در شوراي هماهنگي آن، امروز عناصري قرار دارند كه جايشان نه در اين جنبش كه در "اتحاد جمهوريخواهان (برلين )" و يا در كنار طرفداران منشور 81 است و نيز به منظور ياري رساندن به نجات جنبشي كه به اعتقاد من حركتش بوسيلة اين افراد سدّ و متوقف شده است، اقدام به نوشتن مطلب زير ميكنم : ج.ج.د.ل. ا كه با برگزاري اولين مجمع عموميش در سپتامبر 2004 موفق به تصويب پلاتفرمي شد كه ميتوانست اميدي واقعي براي جنبش آزاديخواه و ضد دخالت قدرتهاي بزرگ اقتصادي باشد، امروز بشدت دچار بحران است.
اين بحران از ابتدا نيز قابل پيش بيني بود. همراه شدن عناصر و جريانات پشت پرده اي با اين جنبش كه حيات سياسي پس از انقلاب 57 شان با سازش و همكاري با رژيم جمهوري اسلامي در سركوب و كشتار مردم ما در سالهاي 60 و سپس ساخت و پاخت با اصلاح طلبان حكومتي و نيز عدم قاطعيت در بر ملا كردن نقشه هاي مختلف امپرياليستي براي دخالت در امور داخلي كشورمان رقم خورده است، موفقيت آن را با ترديدهاي بسيار همراه كرده است. از همان ابتدا نيروها و افرادي كه اين حقيقت را ميديدند، يا از همكاري با آن سرباز زدند ويا پس از مدت كوتاهي فعاليت آن را ترك گفتند.
بلافاصله پس از مجمع عمومي ج.ج.د.ل.ا، آذر درخشان نوشت : "سهم سازمان اكثريت در برپائي اين نشست بسيار بود. دست اندركاران بالاي اين سازمان همة اين سه روز در لباس ناظر و كارچاق كن و ميانجي و.... فعال بودند. در واقع اين سازمان هم بشكل فرد و هم بشكل سازمان و هم بشكل فعالين اتحاد جمهوريخواهان برلن حضور داشتند. و يا : "عده اي كه عمدتاً جريانات بد نام سياسي بودند اتحاد جمهوريخواهان (برلن) را تشكيل دادند و عدة ديگري كه دلشان اتحاد ميخواست و در ضمن حاضر نبودند با جريانات بد نام بروند نيز اتحادي بنام جمهوريخواهان لائيك و دمكرات تشكيل دادند. در ميان اين جمع نيروهائي بودند كه حاضر شدند هر سازشي را بكنند تا با عدة قبلي متحد شوند.
حالا دوستان جمهوريخواه لائيك سرافراز هستند چون مستقيماً با دوم خردادي هاي داخل كشور و سازمان اكثريت وارد مراوده نشدند بلكه يك راهـروئي به كوتاهي جمهوريخواهان برلن را در مقابل دارند. انشألله مبارك است!""1" آذر شيباني كه در اكثريت قريب به اتفاق جلسات تداركي اين مجمع كه به مدّت نزديك به نه ماه طول كشيده بود حضور داشت و در مجمع عمومي بعنوان يكي از افراد هيئت رئيسه، با آرائي چشمگير انتخاب شد،
قبل از پايان اين مجمع آنرا ترك كرد وپس از درج گزارش هيئت رئيسه از نخستين گردهمائي سراسري نوشت : "من گزارش درج شده در صداي ما را گزارش درست و بيطرفانه اي از گردهمائي _ به خصوص از نگاه يك عضو هيئت رئيسه- نمي يابم و از منتقدان بخش قابل توجهي از آنچه كه آن سه روز شاهدش بودم هستم و آمادگي دارم كه در صورت لزوم در آن باره سخن بگويم." و نيز : "شيوة تصميم گيري غير دمكراتيك و از بالا براي درج اين گزارش بنام جمع، ناديده گرفتن كامل اعتراض من، ندادن پاسخ به من در دو ماه و نيم گذشته و نقض آشكار حقّ من و جمع حاضر، همخواني و قرابت بي همتائي با نگرش حاكم در گردهمائي و بسياري از شيوه هاي بكاربسته شده در آن سه روز را دارد.
" "2" من كه در اين مجمع يكي از برگزيده شدگان براي شوراي هماهنگي بودم ، بشدت مورد سرزنش دوستان و نزديكانم قرار گرفتم . آنها با اشاره به برخي از عناصر و جريانات پشت پردهء اين جنبش تعجب خود را از همراهي من با آن ابراز ميكردند. بخصوص آنكه با وجود خصلت شركت فردي در اين جنبش، كثرت اعضاي سازمان فدائيان اكثريت در اين مجمع و بخصوص پيام اين سازمان و سپس اتحاد جمهوريخواهان به آن، به شك و ترديدها جنبة مادي بيشتري بخشيده بود. امّا بايد اذعان كنم كه اميد من به بخش قابل توجهي از افراد منفرد با پشتوانة سياسي روشن بود. اين بخش نه تنها در طيف چب قرار داشتند كه شامل كساني نيز ميشدند كه متعلق به جريانات ملّي و يا دينداران لائيك بودند و من در صداقت و پايبنديشان به چهارچوب تصويب شده براي اين جنبش ترديدي نداشتم.
امّا متأسفانه پاره اي از دوستان، بخصوص دوستان عضو راه كارگر كه در تصويب بندهائي از پلاتفرم كه ساخت قاطع و روشني بآن ميداد سهم با ارزشي ايفا كرده بودند، براي شوراي هماهنگي كانديد نشده و حتّي در رأي گيريها شركت نكردند؛ كه براي من ماية تأسف است. به باور من بخشي از مسئوليت در غلطيدن جنبش بدامن نيروهاي فرصت طلب، سازشكار و متزلزل بعهدة اين دوستان و روشي است كه اتخاذ كردند.
من هنوز هم معتقدم كه اگر اين دوستان جنبش را ترك نكرده و قاطعانه ايستاده بودند و از چهارچوب آن پاسداري ميكردند، اين جنبش امروز در جاي خود قرار داشت و جولانگاه عناصر طرفدار اصلاح طلبان، يا حتي نزديك به سلطنت طلبان و دوستداران دخالتهاي قدرتهاي بزرگ اقتصادي در سرنوشت مردم كشورمان نميشد. ماهيت اين عناصر كه عمدتاً امروز در سازمان فدائيان(اكثريت) و برادر دو قلوي آن اتحاد فدائيان متبلورند( دو سازماني كه ستون فقرات اتحاد جمهوريخواهان را هم تشكيل ميدهند)، بركسي بوشيده نيست.
با وجود اين پاره اي از حوادث و سخنان بيش از پيش در روشن كردن واقعيتها ميتوانند مؤثر باشند : در جلسة مشترك سازمان فدائيان اكثريت، اتحاد فدائيان، اتحاد جمهوريخواهان (برلين)، حزب مشروطة ايران و فعالين جنبش رفراندم كه در روز يكشنبه 19 نوامبر 2006 در شهر كلن آلمان تشكيل گرديد، داريوش همايون (ديروز وزير اطلاعات رژيم شاه و امروز رايزن حزب مشروطة ايران)، در بخشي از سخنانش واقعيت امروز سازمان فدائيان(اكثريت) را بخوبي خلاصه ميكند : "ما با كساني از سازمان اكثريت كه با برخي از افراد رژيم در تماسند مخالفتي نميكنيم و نبايد موقع سرنگوني رژيم ماشين حكومت نابود شود...... ما تا بحال اكراه داشتيم كه با نيروهاي مذهبي تماس داشته باشيم. حالا خوشحاليم كه چشم و گوش ما فدائيان باشند." واقعيتي كه امروز داريوش همايون لزومي بر تأكيدش نمي بيند (زيرا كه شركت در جنايت امري طبيعي براي اوست)، اينست كه سازمان فدائيان (اكثريت) همكاري با رژيم را امروز شروع نكرده است. دست اين سازمان به خون مردم كشور ما آغشته است و هنوز اعلاميه هايش بر در و ديوار شهرها كه "در شناسائي و دستگيري ضد انقلاب به پاسداران جمهوري اسلامي ياري رسانيد."، از ذهنها پاك نشده، داغ عزيزاني كه با رهنمود رهبران اين سازمان به جلاد سپرده شده اند همچنان بر دلها باقي است و بسياري در انتظار محاكمة سران اين سازمان در دادگاه هاي مردمي اند.
با چنين گذشته اي، اينكه امروز سازمان اكثريت از يكطرف در كنار جنايتكاران رژيم سابق چون داريوش همايون ها قرار گيرد و تبديل به چشم و گوششان شود و از طرف ديگر در كنار جنايتكاران رژيم فعلي چون حجاريان ها باشد عجيب نيست؛ امّا اين هشداري است بزرگ به مردم آزاديخواه و استقلال طلب ما. مردمي كه انقلابي ديگر را تدارك مي بينند. تاريخ صد سالة مملكتمان شاهد سه بار انقلاب است. سه بار فداكاريها و بخون درغلطيدنهاي شجاعانه توده ها به منظور رسيدن به يك هدف سه گانه : آزادي، استقلال، عدالت اجتماعي.
انقلاباتي كه هر بار عده اي خود فروش به قدرتهاي بزرگ اقتصادي به انحرافش كشاندند و از درون خاليش كردند. نبايد اجازه داد كه تاريخ براي چهارمين بار تكرار شود. رنگارنگي ترفندهائي كه باسم مبارزه با جمهوري اسلامي و براي باصطلاح جايگزيني آن شكل ميگيرند بر كسي پوشيده نيست. منشور 81 ، اتحاد جمهوريخواهان(برلين)، رفراندم و رفراندمي ها، اتحاد سازمانهاي فدائيان (اكثريت)، اتحاد فدائيان، بخشي از حزب دمكرات كردستان و بخشي از كومله كه پاره اي از آنها ارتباطات نزديك و پرداخت شده اشان را با قدرتهاي خارجي بخصوص آمريكا پنهان نميكنند و بخش ديگرشان سعي در آب تطهير ريختن بر اين روابط يا بي اهميّت جلوه دادن آن دارند و همچنين برگزاري كنفرانسهائي چون كنفرانس كلن كه نزديكي اين نيروها با جنايتكاران رژيم فعلي، رژيم شاه وسلطنت طلبان را علني ميسازد، از جملة اين ترفندهايند.
تمامي اين جريانات، غير از عدم قاطعيت در مقابل تماميت جمهوري اسلامي كه در لباس همكاري پنهان و آشكار با «اصلاح طلبان» صورت ميگيرد، در يك نقطة مهم وخطرناك ديگر هم مشترك اند: عدم خط كشي روشن و قاطع با دخالت هاي قدرتهاي بزرگ اقتصادي و در رأس آنها آمريكا در سر نوشت كشورمان و در منطقه. من شاهد آنم كه پلاتفرم ج.ج.د.ل.ا. با كوشش و همّت مبارزيني كه هرگز نه در مقابل رژيم و نه در مقابل قول وقرارهاي امبرياليستي سر خم نكرده اند نوشته و تصويب شده است.
نقاب آنانكه با دروغ با اين جنبش همراه شده اند تا يا آنرا به فساد بكشانند و يا از درون تخريبش كنند امروز ديگر افتاده است. بند بند اين پلاتفرم نشان ميدهد كه جاي واقعي آنان همان اتحاد جمهوري خواهان (برلين) و يا در كنار طرفداران منشور 81 است. سازمان هاي خود را هم دارند و ميتوانند همچنان نقش همكاران رژيم را ايفا كنند و چشم و گوش داريوش همايون ها باقي بمانند. اما در كنار فعالان واقعي اين جنبش نمي توانند قرار گيرند. فعاليني كه نه سر سازش با هيچ يك از جناح هاي جمهوري اسلامي را دارند ونه با سلطنت طلبان و مشروطه خواهان. مبارزيني كه نه تنها با هيچ يك از سازمان ها، نيروها، افراد و جرياناتي كه ميخواهند اسب تروآي امپرياليستها و در رأس آنها آمريكا باشند، سر سازگاري ندارند كه ميدانند اينان نه تنها در جبهة آزاديخواهان قرار ندارند كه دقيقا رودرروي مردمند.
اين حقيقت امروز وظيفه اي خطير را به عهدة همة كساني كه پايبند به اصول اين جنبش هستند و نيز ديگر مبارزين راه آزادي، استقلال و عدالت اجتماعي گذاشته است : جدا كردن كامل و روشن صفوف خود از تمامي سازشكاران، چه آنان كه با حمل نام پرافتخار چب، فدائي و كمونيست و با تكيه بر فداكاريها و جانفشانيهاي فرزندان غيور كشور ما سعي در نقاب كشيدن بر روي واقعيت وجودي خود دارند و چه آنان كه امروز با فحاشي به چپ و كمونيستها پيوندهاي جديدشان را با دشمنان مردم بنام «دمكراسي» و «گوناگوني نظرات(پلوراليسم)» ميخواهند به خورد آزاديخواهان و استقلال طلبان واقعي بدهند. جنبش جمهوريخواهان دموكرات و لائيك تنها در اين صورت است كه ميتواند در راه اهداف خود گامهاي مؤثر بردارد، مبلغ اين تفكر آلترناتيو در ميان مردم باشد و با همراه شدن با جنبش كارگران، زنان، دانشجويان، معلمان و ديگر اقشار آزاديخواه و ضد امپرياليست در سرنگوني جمهوري اسلامي مؤثر واقع شود و همراه با جنبش مردمي راه را براي برقراري جمهورئي كه حداقل مشخصاتش جدائي دين از دولت، برقراري آزادي بيان، اجتماعات و تشكلات است و راه را بر هرگونه دخالت استعماري مي بندد، هموارسازد.
امروز در كنار مبارزه با تماميت جمهوري اسلامي، افشا و برملا ساختن چهرۀ واقعي كودتاچيان،كرزاي ها، چلبي ها و يا عاملين انقلاب مخملي از نوع ايرانيش وظيفة تمامي آزاديخواهان است. تا يكبار ديگر انقلاب آتي مردم ما در نطفه خفه نگردد. ___________________________________________________________________________ 1_"سه روز با جمهوريخواهان لائيك و دمكرات در پاريس"، آذر درخشان ، 9سبتامبر 2004 2_ "گزارش رسمي هيئت رئيسه از نخستين گردهمائي سراسري جمهوريخواهان لائيك و دمكرات و تعهد من در قبال جمع شركت كننده"، آذر شيباني، 18دسامبر 2004 ....................
مدعيان دروغين جمهوريخواهی دمكرات و لائيك
در راه اتحادی نا مبارك عليه منافع مردم ايران
در نوامبر 2006 در مقاله ای تحت عنوان " آنها كه پا در جنبش جمهوريخواهان دمكرات و لائيك دارند و سر و جان با اتحاد جمهوريخواهان(برلن) و منشور 81 " نوشتم :
"ج.ج.د.ل.ا كه با برگزاری اولين مجمع عموميش در سپتامبر 2004 موفق به تصويب پلاتفرمی شد كه ميتوانست اميدی برای جنبش آزاديخواه و ضد دخالت قدرتهای بزرگ اقتصادی باشد، امروز بشدت دجاربحران است. اين بحران از ابتدا قابل پيش بينی بود. همراه شدن عناصر و جريانات پشت پرده ای با اين جنبش كه حيات سياسی پس از انقلاب 57 شان با سازش و همكاری با رژيم جمهوری اسلامی در سركوب و كشتار مردم ما در سالهای 60 و سپس ساخت و پاخت با اصلاح طلبان حكومتی و نيز عدم قاطعيت در برملا كردن نقشه های مختلف امپرياليستی برای دخالت در امور داخلی كشورمان رقم خورده است، موفقيت آن را با ترديدهای بسيار همراه كرده است." و در بخش ديگری از اين مقاله ميخوانيم: "ماهيت اين عناصر كه عمدتا امروز در سازمان فدائيان(اكثريت) و برادر دو قلوی آن "اتحاد فدائيان" متبلورند (دو سازمانی كه ستون فقرات "اتحاد جمهوريخواهان برلن" را تشكيل ميدهند) بر كسی پوشيده نيست."
اين مقاله در دورانی نوشته شد كه من ايمان يافته بودم كه كناره گيريم از عضويت در شورای همآهنگی منتخب اولين گردهمآئي اين مجموعه در پاريس انتخابی درست بوده است و شركت دوباره ام در شورای همآهنگی دوّم بعنوان يكی از نمايندگان يكی از دو واحد جمهوريخواهی پاريس نميتواند هيج تغييری در واقعيت تأسف آور اين محموعه بدهد و برای من و ديگر همراهانی كه ميخواهند بر خطوط اساسی برنامۀ اين جنبش پای بفشارند چاره ای جز ترك كامل اينان نمانده است. اين شركت دوباره درشورای همآهنگی دوّم با اصرار دوستان و به منظور افشاگری عليه عناصر و جرياناتی كه از ابتدا با اين جنبش همراه شدند تا آن را در "اتحاد جمهوريخواهان(برلن)" منحل و در غير اينصورت آن را از درون تخريب كنند، صورت پذيرفته بود. مقاله با ابن سطور به پايان می رسد :
"امروز در كنار مبارزه با تماميت جمهوری اسلامی ، افشا و برملا ساختن چهرۀ واقعی كودتاچيان، كرزای ها، چلبی ها و يا عاملين انقلاب مخملی از نوع ايرانبش وظيفۀ تمامی آزاديخواهان است تا يكبار ديگر انقلاب آتی مردم ما در نطفه خفه نگردد."
بر حسب اين وظيفه است كه امروز دوباره قلم به دست گرفته ام تا جزء معدود كسانی باشم كه سكوتی را كه در اطراف برگزاری جلسۀ بسيار مهمّ و خطرناكی كه سايت "صدای ما" آن را "نشست مشترك 9 گروه جمهوريخواه ايران" ميخواند، شكسته اند.
خبر اينست:
"در پی دعوت گروه ارتباطات جنبش جمهوريخواهان دمكرات و لائيك ايران" ، از 8 گروه جمهوريخواه ديگر به قصد گفتگو و ايجاد زمينه های همكاری در راستای مبارزه عليه جمهوری اسلامی ايران و استقرار دمكراسی در كشور، دو نشست،ابتدا نشست پالتاكی در 30 يونی 2007 برابر با 9 تير ماه 1386 و سپس نشست حضوری در 22و 23 سپتامبر 2007 برابر با 30 شهريور و 1مهر ماه 1386 در شهر هانور آلمان برگزار گرديد. در اين نشستها نمايندگان سازمانها و گروه های ذيل حضور يافتند:
آتحاد جمهوريخواهان ايران ، جنبش جمهوريخواهان دمكرات و لائيك ايران ، حزب دمكرات كردستان ايران ، حزب كوملۀ كردستان ايران ، سازمان اتحاد فدائيان ايران ، سازمانهای جبهه ملّي ايران در خارج كشور(بعنوان ناظر) ، سازمان فدائيان خلق ايران(اكثريت) ، شورای موقّت سوسياليستهای چپ ايران ، مجامع اسلامی ايرانيان. ............
..نشست باين نتيجه رسيد كه مباحث خود را با برگزاری جلسات مشترك و سمينارهای عمومی به منظور دستيابی به همسوئی های بيشتر و نيز رسيدن به مبانی مشترك در سمينارهای عمومی ادامه دهد"
"صدای ما" ،1 مهر1386- 23 سپتامبر 2007
می بينيم كه جلسات مشترك اين 9 گروه درست مترادف است با جلسات پالتاكی ای كه اين به اصطلاح جمهوريخواهان دمكرات و لائيك(جريان دعوت كننده) با سر و صدای فراوان هر دو هفته يكبار برقرار می كنند ، با اين ادعا كه گويا می خواهند دلائل بحران در درون خود را كشف و بررسی كنند !! جلساتی كه درحقيقت وظيفه ای جز خاك پاشيدن به چشم همراهان بمنظور جلوگيری از ديدن و شنيدن دليل اصلي و حقيقی بحران ندارد . اين نمايش پالتاكی كه هنوز هم ادامه دارد ، در زمانی آغاز شد كه عده ای از اعضای دو شورای همآهنگی اوّل و دوّم از جمله خود من با اعتقاد به اينكه ابن مجموعه ديگر به جنبش واقعی ج.د.ل تعلق ندارد ، به افشاگری پرداختيم و در بيانيه ای كه در تاريخ 5 ژانويۀ 2007 انتشار داديم نوشتيم:
"ما صفوف خود را از اين افراد و تشكل ها جدا كرده ايم. زيرا كه آنها همواره نگاه به بالا دارند و يك روز به كمك جناحی از جمهوری اسلامی و روزی ديگر در معامله با قدرتهای جهانی مي خواهند از حاكميت مستقيم مردم سراسر ايران بر سرنوشت خويش جلوگيری كنند....."
و امروز آفتاب آمد دليل آفتاب. اين مدعيان 8 گروه ديگر را هم دعوت ميكنند تا گويا با جمهوری اسلامی مبارزه كنند و دمكراسی را به ايران به ارمغان آورند. در ميان نيروهای دعوت شده چه جرياناتی را می بينيم ؟ "اتحاد جمهوريخواهان برلن" !! "اتحادی" كه در حقيقت "جنبش جمهوريخواهان دمكرات و لائيك ايران" در مقابلۀ با آن تشكيل شد. زيرا بدرستی معتقد بود كه افراد و جريانات گرد آمده دراين اتحاد نه با تماميت جمهوری اسلامی ميخواهند مبارزه كنند (سرو سرّشان با اصلاح طلبان ، سازگاراها و حجاريانها و گوی سبقت بردنشان از آنها در شركت در نمايشات انتخاباتی رژيم و....). و نه با سلطنت طلبان و ديگر مشاطه گران امپرياليستی خط كشی روشن دارند(شركت در جسات و محافل سلطنت طلبی در لندن و پاريس و همراهی با مبتكرين منشور81 و....). شركت "اتحاد جمهوريخواهان برلن" در اكتبر 2006 در كلن آلمان دركنفراتس مشتركی با حضور دو جريان مادريعني "سازمان فدائيان(اكثريت) و "سازمان اتحاد فدائيان خلق" و همچنين "حزب مشروطه خواهان ايران" كه در آن داريوش همايون( فعلا رايزن اين حزب و سابقا رئيس سازمان امنيت شاه ) ، "سازمان فدائيان اكثريت" را بدرستی جشم و گوش خود ناميد از يكطرف واز طرف ديگر شركت نمايندگان همين گروه ها بعلاوۀ "حزب دمكرات كردستان" و"حزب كوملۀ كردستان(جناح مهتدی)" ، در "همايش پاريس" در ژوئن 2007 كه به ابتكار رضا پهلوی وبا شركت سلطنت طلبان تشكيل شده بود ، نشان ميدهد كه ماهيت اينگونه گروه های دعوت شده به "نشست جمهوربخواهی" تغييری نيافته است. اين دعوت كنندگان هستند كه ماهيت واقعی خود را امروز اشكار ميكنند و در حقيقت جلسات مخفی خود را علنی ميسازند. نقطۀ مشترك غالب اين 9 گروه جمهوريخواهی نيست. معامله است: از يكطرف با بخشی از رژيم واز طرف ديگر با قدرتهای امپرياليستی.
غير از جلساتی كه به آنها اشاره كردم ، شركت مهتدی(از حزب كوملۀ كردستان) و هجری(از حزب دمكرات كردستان) ، بهمراه عده ای ديگر از نمايندگان ساختگی برای مليت های آذری ، بلوچ و عرب در جلسۀ كاخ سفيد در 21 ژوئيۀ 2006 ، يك بار ديگر درجۀ "استقلال" گروه های دعوت شده در اين نسشت های جمهوريخواهی را روشن ميكند. كدام از ما نامۀ هجری را به بوش برای تشكر از او در اشغال عراق و دعوتش به نجات مردم و آوردن دمكراسی به همان شيوه به ايران ، فراموش كرده است ؟ ويا نامۀ فدايت شوم ودسته گل او را برای تبريك به انتخاب دوبارۀ بوش به رياست جمهوری امريكا و جلادی خلقها ؟
واقعيت آنست كه همۀ اين وقايع و تمامی اين جلسات به يكديگر مربوطند و تازه اينها بخشی از نسشتها و آن هم از نوع علنی آن هستند و نه همۀ آنها. جنبش مردمی در حال اوح گيری است. انقلاب ديگری در راه است و ترفندهای امپرياليستی برای در نطفه خفه كردن چهارمين انقلاب ايران در كار. قدرتهای بزرگ اقتصادی- سياسی دنيا و در رأس آنها آمريكا ، كارتهای مختلفی را برای بازی عليه منافع مردم ايران و حفظ و گسترش منابع چپاولشان در منطقه آماده كرده اند و ميكنند. به نظر ميرسد كه سلطنت طلبی كارتی سوخته محسوب ميشود. مجاهدين خلق و جمهوری دمكراتيك اسلاميشان نيز با آبروی رفته ای كه در همكاری با سردمداران رژيم بعث عراق و پس از آن فروش اطلاعات در مورد غنی سازی و غيره به آمريكا كسب كرده اند ديگر از فريب مردم قاصرند و مهرۀ چندان مناسبی برای امپرياليستها به حساب نميايند. اما جمهوريخواهی آن ورقی است كه هنوز قدرت برنده شدن دارد. البته آن جمهوريخواهی ای كه از محتوای اصليش كه تكيه بر جمهور مردم است خالی شده و به جای جنبش مردمی ، بر دلارهای آمريكائی و نقشه های امپرياليستی اميد بسته باشد.
نشست اين 9 گروه باصطلاح جمهوريخواه در هانور آلمان هر انسان آزاده ای را كه به سرنوشت مردم ايران و منطقه حساس و علاقمند است بی تفاوت نمی گذارد. افراد و نيروهائی از اين مجموعه كه هنوز از صداقت مبارزاتی برخوردارند و عشق به آزادی ، استقلال و عدالت اجتماعی در آنها نمرده است ، ميبايست تكليف خود را با سازمانهايشان و با اين اتحاد نامبارك عليه منافع مردم ايران روشن كنند. سخنانی مانند: "در ميان ما اختلاف نظر وجود دارد." ، ُسازمان ما يك نظر نيست." ،"ما انتقاد كرده ايم" ، "من مخالفت خود را اعلام كرده ام . امّا ميمانم و از درون مبارزه ميكنم." و..... در اين مرحله تنها ميتواند به خيانت به مردم و آمال و مبارزات صد ساله اشان بيانجامد. تاريخ نشان داده است كه آنان كه ميان دو صندلی می نشينند آن زمان كه مجبور به انتخاب ميشوند غالبا صندلی طرف راست را برميگزينند. اين اتفاقی بود كه من و دوستانی ديگر از فعالين كنونی "جنبش مستقل جمهوريخواهان دمكرات و لائيك" در هنگام جدائی از اين مدعيان دروغين جمهوريخواهی شاهدش بوديم و ميانه ايها را نشسته بر صندلی راست ترك كرديم. بطوريكه امروز هيج صدائی از آنان در اعتراض به چنين نشستی كه اتحاد ی نا مبارك را بر ضدّ منافع مردم ايران و بر طبق نقشه های ابرقدرتها تدارك می بيند ، نميشنويم. اتحادی كه گويا برای مبارزه با جمهوری اسلامی و برقراری دمكراسی در ايران شكل ميگيرد غافل از آنكه برقراری هيج دمكراسی ای بدون استقلال امكان پذير نيست و آنجا كه از استقلال و دمكراسی خبری نيست عدالت اجتماعی به افسانه ها می پيوندد.
مهری زند
12 اكتبر 2007
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر