۱۳۸۸ مرداد ۲۴, شنبه

زجویی، حبس و تهدید در ساختمان وزارت علوم در پاسخ به پیگیری حق تحصیل


محرومیت از تحصیل از جمله تبعیضاتی است که در سی سال گذشته، بر خلاف متن صریح اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، در مورد عده ی زیادی از اقشار جامعه ایران اعمال شده است. نوید خانجانی، دانشجوی محروم از طی سال 84 تا 87 در کنکور سراسری شرکت نمود و هر سال به بهانه ای از گرفتن نتیجه آزمون و ورود به دانشگاه محروم شد. حسام میثاقی دانشجوی رشته مترجمی زبان انگلیسی دانشگاه سنایی اصفهان پس از گذراندن 2 ترم در تیرماه 86 اخراج شد. این دو دانشجو که به دلیل اعتقاد به دین بهایی همانند بسیاری از هم کیشان خود از ادامه تحصیل محروم شده بودند، ضمن پیگیری‌های خود به ارگان های رسمی، نظیر شورای انقلاب فرهنگی، وزارت علوم، سازمان سنجش و غیره مراجعه نمودند. این دو تن پس از پیگیری های متعدد به مراجع مختلف جهت بازپس‌گیری حقوق از دست رفته خود، سرانجام در آذر ماه 87 در وزارت علوم بازداشت شده و مورد بازجویی و تهدید قرار گرفتند.


پس از مراجعات متعدد این دانشجوی محروم از تحصیل به دفتر نماینده مجلس در شهر اصفهان، سرانجام حجت الاسلام محمد تقی رهبر نماینده مردم اصفهان و عضو کمیسیون فرهنگی مجلس طی نامه‌ای که زیرنویس نامه‌های دو فرد محروم مذکور بود بدین شرح خطاب به وزارت علوم و سازمان سنجش اعلام داشت: " در مورد فوق به گونه ای که حقی ضایع نشود بر طبق قانون رسیدگی و پاسخ بفرمایید." پس از دریافت نامه، دو جوان محروم از تحصیل فوق به وزارت علوم و سازمان سنجش مراجعه کردند. در قسمت امور مجلسی وزارت علوم، توسط دکتر جمشیدی مسئول این بخش، خطاب به دانشگاه اخراج‌کننده و سازمان سنجش نامه‌هایی نگاشته و درخواست شد تا جوابی منطقی برای اخراج و محرومیت بهاییان ذکر کنند. نامه‌های فوق توسط این دو نزد دانشگاه و سازمان سنجش برده شد، با این امید که بالاخره مسئولین مدرک و دلیلی قابل استناد برای محرومیت آنان ذکر کنند.

مواجهه با ماموران مسلح در پاسخ به مطالبه ی حق تحصیل (شهریور 87)

پس از عدم دریافت پاسخ از سوی دانشگاه محل اخراج و سازمان سنجش، دو دانشجوی محروم از تحصیل، برای چندمین بار به دفتر حجت الاسلام رهبر مراجعه کردند. در این مراجعه، دو جوان محروم از تحصیل دیگر نیز با آنان همراه بودند. اصرار چهار جوان محروم از تحصیل جهت ملاقات با نماینده مردم اصفهان در مجلس سبب شد تا با تماس با نیروهای نظامی، این نیروها با سلاح گرم در دفتر حضور یافته و به تهدید محرومین از تحصیل پرداختند. تهدید و اصرار ماموران نظامی مبنی بر ترک دفتر نماینده مجلس موجب ترک دفتراز سوی این چهار نفر شد. 2. بازجویی، حبس و تهدید در ساختمان وزارت علوم (26 آذر 87)

حسام میثاقی و نوید خانجانی در ادامه پیگیری های خود، به امور مجلسی وزارت علوم که سابقا نامه‌ای را به دانشگاه محل اخراج و سازمان سنجش ارسال نموده بودند، مراجعه نمودند. مشخص می‌شود که دانشگاه محل اخراج، نامه‌ای را به امور مجلسی وازرت ارسال کرده و طی آن مهندس طحانی‌زاده رییس دانشگاه سنایی علت محرومیت از تحصیل حسام میثاقی را "اعتقاد به دین بهایی" و دستور "حراست وزارت علوم" و "وزارت اطلاعات" مبنی بر اخراج ایشان اعلام نموده بود. این دو تن، دو نسخه از نامه فوق را دریافت و یکی از نسخه‌ها را از ساختمان خارج نمودند. نسخه‌ی دیگر نزد حراست وزارت علوم برده شد تا پاسخگوی سوال آنان مبنی بر علت قانونی محرومیت از تحصیل خود باشد. تا این زمان، تمامی ارگان ها خود را در مورد این موضوع فاقد مسئولیت قلمداد می‌نمودند. اما در این نامه به وضوح بیان شده که دستور محرومیت از تحصیل بهاییان از سوی "حراست وزارت علوم" و "وزارت اطلاعات" ابلاغ شده است. شخص مسئول در حراست وزارت علوم با مشاهده ضمن محرمانه خواندن آن اضافه نمود شما حق خارج نمودن این نامه را ندارید، این در حالی‌ست که هیچ نشانی حاکی از محرمانه بودن در نامه دیده نمی‌شود. سپس مامور حراست نزد مسئول امور مجلسی رفته و از طریق او متوجه شد که دو فرد محروم از تحصیل دو نسخه دریافت نموده اند. در ادامه، رضاییان آن دو را به دفتر خود برده و درخواست نمود تا نسخه دیگر نامه به او داده شود. دو جوان محروم از تحصیل از تحویل نامه خودداری نمودند و در پاسخ، با توهین فرد مزبور و تهدید به حبس از 6 ماه تا 2 سال مواجه شدند. سپس، لباس و وسایل شخصی ایشان تفتیش شد و مدارک و نامه‌های حاصل از پیگیری آنان در طول این مدت، ضبط گردید.

در ادامه، دو فرد مزبور به اتاقی در قسمت داخلی حراست وزارت علوم منتقل و به مدت 8 ساعت مورد بازجویی و تهدید قرار گرفتند. مامور حراست ضمن صحبت‌هایش بارها اشاره نمود: "مامورین وزارت اطلاعات تا دقایقی دیگر خواهند رسید و شما بازداشت خواهید شد، آنها مثل من نیستند، آنها با انواع شکنجه از شما پذیرایی خواهند نمود." در ادامه مسئول حراست از حسام میثاقی خواست تا تعهدی را مبنی بر عدم استفاده از نامه بنویسد، در این صورت او به دانشگاه باز خواهد گشت و مشکل محرومیت او رفع خواهد شد. درخواست اخیر با ممانعت این دو روبرو شد. در نهایت، پس از گذشت 8 ساعت بازجویی، حبس در اتاق عقبی حراست وزارت علوم و تهدیدهای متعدد سرانجام این دو عضو کمیته گزارشگران حقوق بشر موفق به خارج شدن از ساختمان وزارت شدند. این در حالی بود که تا آخرین لحظه مامورین حراست به آنان گوشزد می نمودند که در صورت انتشار و استفاده از نامه با وزارت اطلاعات روبرو خواهند شد.

کمیته گزارشگران حقوق بشر نگرانی فزاینده خود را نسبت به وضعیت فعالان حوزه دفاع از حق تحصیل ابراز می نماید. گزارش‌هایی از این دست نشان می دهد که ساختار حاکمیت در ایران علاوه بر محروم نمودن گروه‌هایی از دانشجویان و جوانان از حق تحصیل، در پاسخ به پیگیری این حق به برخورد و سرکوب متوسل می‌شود. این کمیته طی روزهای اخیر در بیانیه ای اعتراض خود را نسبت به پرونده سازی برای اعضای شورای دفاع از حق تحصیل ابراز نموده است.

کمیته گزارشگران حقوق بشر
1. نامه ی حجة الاسلام محمد تقی رهبر (مرداد 87)

بیانیه شماره 5 خانواده زندانیان سیاسی فریاد استغاثه زندانیان دل هر انسان آزاده ای را به درد می آورد


خانواده های زندانیان سیاسی با صدور بیانیه ای با بیان اینکه "فریاد استغاثه زندانیان بی گناه در زندان هاي جمهوري اسلامي دل هر انسان آزاده ای را به درد می آورد" و با تاکید بر ادامه تلاشهایشان، عملکرد قوه قضائیه در حوادث اخیر را نقطه تاریکی در کارنامه نظام اسلامی ارزیابی کردند.

به گزارش نوروز، متن کامل این بیانیه به شرح زیر می باشد:

بسم الله الرحمن الرحیم

امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء

دو ماه است که خانواده های زندانیان سیاسی برای استخلاص عزیزان دربندشان ختم امن یجیب گرفته اند. مادرانی که خواب راحت در فراق از آنان سلب شده، پدرانی که خشم خود را از این همه ظلمی که می بینند، برای حفظ مصالح کشور فرو می خورند و همسرانی که یادآوری لجظه ای از مرارت ها و عذاب های یار زندگی شان قلب هایشان را در هم می فشارد و فرزندانی که متحیر و مضطرب نظاره گر پرده های شرم آور قصه های تلخ جور و ناجوانمردی و پلشتی هستند و وابستگانی كه همه این دردها را درد خود می دانند و از هرگونه هم دردی دریغ نورزیده اند.

فریاد استغاثه زندانیان بی گناه در زندان هاي جمهوري اسلامي دل هر انسان آزاده ای را به درد می آورد و رنج و الم حاصل از آن چه این روزها بر ما می رود، جهانی را به فغان و خروش آورده است. و در عجبیم که چگونه مسئولین و قدرتمندان کشورمان حتی برای حفظ قدرت خویش، عزمی برای پایان دادن به بازی از پیش باخته خود ندارند.

ما خانواده زندانیان سیاسی از آغازین روزهای این بازی، احساس خطر کرده فریادمان را به اشکال مختلف به گوش مراجع بزرگوار و علما و فضلا و اندیشمندان و نیز مسئولین قوه قضائیه و مقننه رساندیم. اما مع الاسف رئیس قوه قضائیه به عنوان مهم ترین مرجع رسمی و قانونی، با تعلل در رسیدگی به وضعیت عزیزانمان و از آن غیرقابل گذشت تر با عدم پاسخ گویی به درخواست ملاقات ما برای همیشه نقطه تاریکی در کارنامه خود در نظام اسلامی باقی گذاشت و در مورد قوه مقننه همچنان در انتظار اجابت درخواست خانواده های زندانیان سیاسی هستیم.همچنین ضمن سپاس از اقدام مدبرانه تشکیل کمیته بررسی وضعیت بازداشت شدگان اخیر در خانه ملت و با سپاس از نمایندگان وارسته و آزاده ای که به قصد روشن شدن حقائق مجدانه در این کمیته انجام وظیفه می کنند، از این عزیزان می خواهیم که در تحقیقات خود مسائل را عمیق تر جستجو کنند و تنها اظهارنظرهای دادستان یا مسئولین زندان و یا حتی خود بازداشت شدگان را تحت کنترل بازجوها ملاک قضاوت خود قرار ندهند و به ديگر سخن، خداي ناكرده زبان دادستان و مؤيد اقدامات غيرقانوني وي و همدستانش كه خود متهم اصلي اين اقدامات غيرقانوني هستند، نباشند و بيش از اين اعتماد مردم و بخصوص خانواده ها را سلب نكنند. فلذا براي اطمينان خاطر از صحت و سلامت و جسم و روان عزيزانمان حضور تيم پزشكي مجرب و بي طرف را در بازديدها مورد تأكيد قرار مي دهيم.

لازم است هشدار دهیم که اینک بعد از فشار بر روی زندانیان نوبت خانواده های آنان رسیده که به تاوان افشاگری پیرامون وضعیت عزیزانشان صرفا به منظور درخواست مدد و یاری، آن هم در حوزه اي محدود به دليل عدم همكاري رسانه هاي دولتي و فراگير براي خبررساني، تحت فشار مراجع قضایی و یا حتی مراجع غیرمسئول قرار می گیرند.امروز امنیت اعضای خانواده های زندانيان سیاسی در معرض تهدید است و در بعضی به اصطلاخ ملاقات ها با بازداشت شدگان و در حضور آنان، خانواده ها به دستگیری و آزار و اذیت های دیگر تهدید می شوند.

نکته دیگری که بعضی خانواده ها را به شدت متعجب و در عین حال نگران کرده است، اصرار عزیزانشان بر عدم نیاز به وکیل است. طبیعی است که ایشان خود باید برگه وکالت را امضا کنند و امتناع از این امر به معنی محروم ماندن از حقی قانونی است که به نظر نمی رسد در شرایط طبیعی هیج کس راضی به آن باشد.

همچنین اجبار زندانیان به استعمال داروهایی که اثرات جسمی و روانی فراوان بر روی مصرف كننده آن دارد، همه خانواده ها را نگران کرده و با توجه به این که اعتراف گیری تحت فشار و آزار و در شرایط غیرعادی(از جمله استعمال داروهای خاص)برای تدارک دیدگان سناریوی انقلاب مخملی واجد اهمیت فراوان است و هرگونه افشای حقیقت در این زمینه برای آنان هزینه های گزاف دارد، تلاش زیادی برای مستور ماندن این اقدامات غیرانسانی در زندان ها می شود.

ما خانواده زندانیان سیاسی بار دیگر از مقامات مسئول می خواهیم به ندای حق طلبی ما که از ابتدا تنها به دریای بیکران رحمت بی منتهای الهی دست انداخته ایم، توجه نشان دهند و بیش از این عواطف ما و فرزندانمان را جریحه دار نکنند و با آزاد کردن فوری زندانیان و دلجویی از آسیب دیدگان اندکی از بار گناهان کبیره خود برای تضییع حقوق مردم بکاهند و در پایان هشدار می دهیم که عواقب هرگونه تأخیر در روند آزاد کردن عزیزانمان بویژه دختران بی گناه دربندمان برعهده آنان خواهد بود.

آزادی فوری و بی قید و شرط جگرگوشگان مان هنگامه شهيدي، ژیلا بنی یعقوب، سمیه توحیدلو، هاله سحابي، مهسا امرآبادی، شیوانظرآهاری، روشنک سیاسی، شاسیته امیری، سعیده کردی نژاد، زهرا توحيدي، نيلوفر و آذرچهر شفيعي، فرشته ميرزايي و دیگر زنان دربند خواسته عاجل ماست و در غیر این صورت اقدامات بعدی را به مدد الهی و یاری هم وطنان حاضر در صحنه آغاز خواهیم کرد .

لا حول و لاقوة الا بالله العلي العظيم
جمعي از خانواده هاي زندانيان سياسي

نمونه‌ای از شکنجه‌های کهریزک، از زبان یک نماینده مجلس

شوک الکتریکی به بدن خیس و عریان زنان!

یک نماینده مجلس در گفت‌وگو با «موج سبز آزادی» از شکنجه زنان زندانی در کهریزک خبر داد. این در حالی است که پیش از این هیچ گزارشی درباره بازداشت زنان در این بازداشتگاه غیرقانونی منتشر نشده بود.

این نماینده مجلس که نخواست نامش فاش شود، با اشاره به بازدید گروهی از نمایندگان مجلس از زندان اوین و بند زنان، خبر داد که برخی از زندانیان در حضور نمایندگان و مقامات دادستانی از شکنجه‌های فجیع صورت گرفته در بازداشتگاه کهریزک پرده برداشته‌اند.

شرح ماجرا را از زبان این نماینده می‌خوانیم: در بند زنان، پرسیده شد: چه کسانی سؤال دارند؟ تعداد زیادی دستشان را بالا بردند. پرسیده شد: چه کسانی در کهریزک بودند؟ از یکی از آنان خواسته شد در مورد رفتاری که با وی صورت گرفته، توضیح دهد. یکی از خانم‌ها گفت: در کهریزک، در حالی که مرا کاملا عریان کرده بودند، از من خواستند وارد یک بشکه آب شوم، سپس بارها در آن بشکه به من شوک الکتریکی وارد کردند، به طوری که تمام چهار ستون تنم می‌لرزید!

به گفته این نماینده، این زن شجاع زندانی سپس از نمایندگان پرسیده است: آیا شما واقعا خود را نمایندگان مجلس شورای «اسلامی» می‌دانید؟

هیچ نظری موجود نیست: