۱۳۸۸ مهر ۱۳, دوشنبه

سرمایه های ایرانی در یک کارخانه هسته ای فرانسه

ژان فرانسوا ژولیار

ترجمه بهروز عارفی

شنبه ۱۱ مهر ۱۳۸۸ - ۰۳ اکتبر ۲۰۰۹

کانار آنشنه*، 30 سپتامبر 2009
ملاها 40 درصد سهام شرکتی را در اختیار دارند که نیروگاه غنی سازی اورانیوم تریکاستن را مشترکا اداره می کند. آیا سارکو در پیتسبورگ فراموشش کرده بود؟



الله....اینجا نیروگاه تریکاستن...بگوشم...

بازهم اسرار وحشتناک اتمی که ایران از ما پنهان کرده بود. از قرار معلوم، جمهوری اسلامی صاحب سهام یک کارحانه غنی سازی اورانیوم واقع در ... فرانسه است! سرویس های اطلاعاتی سارکوزی به وی خیانت کرده و این اطلاعات را ازوی مخفی نگهداشته بودند. و در نتیجه در پیتسبورگ (ایالات متحده)، سارکو بی اطلاع از این مسئله، به هارت و پورت علیه ایران پرداخت. چرا که جمهوری اسلامی متهم بود که ساختمان یک کارخانه تولید هسته ای را و این بار در ایران پنهان کرده است.
اما در این میان، موضوعی واقعا رئیس جمهوری فرانسه و مشاورانش را سرحال خواهد آورد! واقعیت این است که این بمب اطلاعاتی در اختیار همگان بود و هر تازه واردی هم به آن دسترسی داشت. برای مثال کافی ست دفتر ثبت شرکت ها را ورق زد تا دریافت که 25 درصد از سهام شرکت اورودیف، صاحب کارخانه تریکاستن (جنوب فرانسه) متعلق به شرکت فرانسوی-ایرانی غنی سازی اورانیوم از راه ترزیق گاز (سوفیدیف) است که دفتر مرکزی اش در منطقه نهم پاریس قرار دارد.

روابط رادیو آکتیو

سوفیدیف متعلق به کیست؟ شرکت دولتی آروا قهرمان هسته ای فرانسه 6/59 درصد و سازمان انرژی اتمی ایران 4/40 درصد سهام آن شرکت را دارند. و ارباب سازمان نامبرده کسی جز رهبر ایران علی خامنه ای نیست. ایران صاحب ده درصد کارخانه تریکاستن است. نباید این کارخانه را دست کم گرقت. این کارخانه به تنهائی یک چهارم اورانیوم غنی شده مصرفی جهان را تولید می کند...
این داستان عشقی رادیو اکتیو میان پاریس و تهران حدود چهل سال پیش شروع شد. در آن دوره ایران شاهنشاهی تمایل داشت که منحصرا به نفت خود متکی نباشد و به بخش هسته ای روی آورد. در این راه، ایران از مساعدت ایالات متحده وهمچنین از تجربه مهندسان و متخصصین ما در زمینه غنی سازی اورانیوم برخوردار شد که برای راه اندازی راکتورها ضروری است.

پرفایده برای ایران

در سال 1974 و در پی سفر ژاک شیراک نخست وزیر وقت فرانسه به تهران، شاه بیش از یک میلیارد دلار برای ایجاد کارخانه تریکاستن وام داد. اما انقلاب شیعی و به قدرت رسیدن خمینی در سال 1974 باز پرداخت قرض را با اشکال مواجه ساخت. برخی سرویس های مخفی بین این اختلاف مالی سنگین و موج سوء قصدهای پاریس در سال 1986 که به ایران نسبت داده شدند، در ارتباط می بینند. آنان همینطور گروگان گیری فرانسوی ها را در لبنان بدست حزب الله طرفدار ایران، بی رابطه با آن موضوع نمی دانند. البته مدرکی مشخص برای اثبات این قرضیه ارائه نشده است.
پس از تصفیه حساب اختلاف مالی ، فرانسه ترجیح داد که دوست سابق را زیاد به لجبازی نیاندازد. از این رو، فرانسه به مشارکت ایرانی ها در کارحانه سوخت اتمی فرانسه اعتراضی نکرد. برعکس، کارشناسان تایید می کنند که پاریس هرگز یک گرم اورانیوم غنی شده به ایران تحویل نداده است. در حرف، ایران می توانست ده درصد تولید کارخانه را مطالبه کند. در مارس 2007، مجله اشپیگل (چاپ آلمان) گزارشی در این مورد تهیه کرد و نتیجه گرفت که این مشارکت 7 ملیارد یورو سود ناقابل نصیب سازمان انرژی اتمی ایران کرده است.
حالا باید امیدوار بود که ایالات متحده، بریتانیا و اسرائیل برای انتقام گیری، تا بمباران کارخانه تریکاستن پیش نخواهند رفت! امری که کمکی به تشعشع فرانسه نخواهد کرد...
-------
* کانار آنشنه (مرغابی به زنجیر کشیده)، Canard Enchaineنشریه هفتگی طنز و هزل و انتقادی است که هر چهارشنبه در پاریس منتشر می شود

هیچ نظری موجود نیست: