سالها از نگارش تامه افشاگرانه رضا و منوچهر دقتی، که «احساس مسؤليت نسبت به وجدان خبرنگاري» را برجسته می‌کند ــ می‌گذرد اما، مضمون آن نو و تازه است .
هنگام انتخاب عكسها، يكي از عكس‌هايي كه از طرف ما پيشنهاد شد و يكي از اعدام‌هاي خياباني در تهران را نشان مي‌داد، پذيرفته نشد و حذف گرديد و اين رفتار براي ما تعجب‌انگيز بود، با اين همه، پذيرفتيم كه در نمايشگاه شركت كنيم به شرط آن‌كه شرح مربوط به هر يك از عكسها را خودمان انتخاب كنيم و به همين جهت با انتخاب شعر گوياي احمد شاملو، «از پشت شيشه‌ها …» با موضعي شفافتر در نمايشگاه شركت كرديم تا نگاه ديگري نيز ارايه شود. علاوه بر اين، مسئولان نمايشگاه با به نمايش گذاشتن عكس معروف اعدام كرد‌ها در فرودگاه سنندج توسط خلخالي نيز مخالفت كردند، هر چند اين عكس در سال 1980 برنده‌ي جايزه‌ي پر ارزش «پوليتزر» شده بود و يكي از معروفترين عكس‌هاي جهان در سال‌هاي آغازين دهه‌ي 80 به شمار مي‌رود، با وجود اصرار فراوان و استدلال ما درباره‌ي اهميت تاريخي ـ هنري ـ خبري اين عكسها، برگزاركنندگان از نمايش اين عكسها نيز خودداري كردند. با همه‌ي اين رفتارهاي شگفتانگيز، ما همچنان خوشبينانه و براساس روحيه‌ي حاكم بر فعاليتهاي فرهنگي تصميم خود را مبني بر شركت در نمايشگاه تغيير نداديم، تا روز افتتاح رسيد.
در اين روز حضور سفير جمهوري اسلامي ايران در كنار شهردار پاريس و همچنين اعلام نام موسسات دولتي ايران به عنوان تامين‌كنندگان مالي نمايشگاه از جمله شركت هواپيمائي ايران‌اير، انجمن سينماي جوان، بنياد سينمائي فارابي و… بيش از پيش بر شگفتي و تعجب و حيرت آغشته به خشم ما افزود و ما را به تحقيق بيشتر برانگيخت.
امروز مي‌دانيم كه اين نمايشگاه، ادامه‌ي تبليغات جمهوري اسلامي در خارج از كشور در عرصه‌ي فرهنگي است. اما چگونه مي‌توان فراموش كرد كه هم اكنون،ده‌ها روزنامه و هفته‌نامه و ماهنامه در توقيف هستند و ده‌ها و ده‌ها روزنامه‌نگار، اگر نه در زندان كه در بيكاري و وحشت به سر مي‌برند. كيست كه نداند كه هم اينك ده‌ها تن از روزنامه‌نگاران و نويسندگان ايراني در سخت‌ترين شرايط در زندان هستند. كيست كه آنچه به قتل‌هاي زنجيره‌اي معروف شد و در واقع قتل نويسندگان، شاعران، روشنفكران و دگرانديشان بود را فراموش كرده باشد.
از اين‌رو به نام آزادي انديشه، آزادي سخن، آزادي قلم و براي احترام به حيثيت انساني و حقوق بشر، براي مخالفت با تبليغات حمهوري اسلامي ايران در همه‌ي عرصه‌ها، ما تصميم گرفتيم كه با توجه به احساس مسؤليت نسبت به وجدان خبرنگاري خويش، به اعتراض، اين نمايشگاه را ترك كنيم و به همكاري خود با اين نمايشگاه پايان دهيم. ما بدين‌وسيله اعلام مي‌‌كنيم كه عكس‌هاي ما بايد بلافاصله از نمايشگاه خارج شود و نام و عكس‌هاي ما از كاتالوگ ويژه‌ي نمايشگاه حذف گردد.
با اميد اين‌كه هنرمندان و روشنفكران خارج از كشور، آگاهانه و با هوشياري هر چه بيشتر بتوانند به فعاليتهاي خويش ادامه دهند.
پاريس ـ دوم ژوئيه 2001
برابر با 11 تيرماه 1380
منبع: سايت ديدگاه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر