۱۳۹۰ آذر ۷, دوشنبه

نوال السعداوی: آزادی با قدرت مردم کسب می شود. انقلاب يعنی همين




انتخاباتی که نتايجش پشت ميز توسط ارتش ، اخوان المسلمين و آمريکا تعيين شود دمکراسی نيست. نتيجه انتخابات بايد در اين ميدان و با انقلاب تعيين شود


















نوال السعداوي، نويسنده ، فعال اجتماعی و از مدافعان حقوق زنان که نقش فعالی در مبارزات مردم مصر دارد ديشب مستقيما از ميدان تحرير در مصاحبه ای تلويزيونی با سيسيليا گرالد مجری برنامه «آگندا» ی تلويزيون سوئد شرکت کرد که ترجمه آنرا ميخوانيد






سيسيليا گراند: در مصاحبه ای که با نوال السعداوی مسقيم از ميدان تحرير داشتم وی در ارتباط با انتخابات مصر گفت:






ما ميخواهيم انتخابات عقب بيافتد. ارتش، اخوان المسلمين و آمريکا فشار می آورند تا انتخابات فردا برگزار شود. اما مردم ميگويند نه. نه به ارتش، نه به اخوان المسلمين، نه به آمريکا و اسرائيل. اين اعتراضات اخوان المسلمين را افشا کرد که نخواستند در آن شرکت کنند. زيرا آنها ميخواهند فردا انتخابات برگزار شود و در پارلمان اکثريت را کسب کنند. برای آنها سرنوشت کشور اهميتی ندارد، درست مثل ارتش و آمريکا.


اين انقلاب دوم است، درست مثل انقلاب اول در ژانويه و فوريه مردم ميگويند نه به ارتش ، نه به تنتاوی و آمريکا و نه به انتخابات در موقعيت کنونی. مردم خواستار اين هستند که يک شورای انقلابی متشکل از نمايندگان مردمی که به خيبانها آمدند تشکيل شود.






سيسيليا گراند: فکر ميکنيد انتخابات الان درست نيست؟ فکر نميکنيد که انتخابات به انتقال به دمکراسی منجر شود؟


نوال السعداوی: نميتوان انتخابات داشت زمانی که مردمی که در ميدان تحرير جمع شده اند آنرا نميخواهند. معنای دمکراسی چيست؟ دمکراسی يعنی مردمی که در اينجا جمع شدند. انتخاباتی که نتايجش پشت ميز توسط ارتش ، اخوان المسلمين و آمريکا تعيين شود دمکراسی نيست. نتيجه انتخابات بايد در اين ميدان و با انقلاب تعيين شود.






سيسيليا گراند: بهاری که گذشت به انقلاب بسيار اميدوار بوديد، الان چه احساسی داريد؟


نوال السعداوی: الان اميدوارترم، من اعتقادم را به مردم از دست نمی دهم. مردم بسيار عظمت دارند. و اکنون در ميدان هستند. چادرها را ببين، در اين هوای سرد در چادرها ميخوابند، عليرغم تيراندازی بسويشان و درد سرهای ديگر. خونهای زيادی ريخته شد، بسياری کشته شدند، جوانان زيادی بينايی خود را از دست دادند. اما ما از چيزی نمی ترسيم.






سيسيليا گراند: در انقلاب اول ارتش را بعنوان يک قهرمان نگاه ميکردند، نظرتان الان در مورد ارتش چيست؟


نوال السعداوی: ما هرگز طرف ارتش بوديم، اشتباه بزرگی بود که اجازه داديم حسنی مبارک قدرت را به ارتش واگذار کند. ما نميخواهيم توسط ارتش اداره شويم. ما ميخواهيم يک شورای انقلابی تشکيل شود و اداره امور را بدست بگيرد. ما خواهان يک دولت سکولار و غير نظامی هستيم ، نه دولتی نظامی يا مذهبی.






سيسيليا گراند: هزاران تظاهر کننده دستگير شدند. نظرتان در اين مورد چيست؟


نوال السعداوی: آنها بايد آزاد ميشدند، چرا انقلابيون را دستگير کرده اند؟ چرا جوانان انقلابی را محاکمه ميکنند؟ چرا آنها را در دادگاههای نظامی محاکمه ميکنند، در حاليکه مبارک و اطرافيانش را در دادگاه معمولی محاکمه کردند؟ بسيار مضحک هست. انقلابيون اين را نميپذيرند. يکی از خواسته ها نيز آزادی تمام دستگيرشدگان می باشد. همچنين هيچ دادگان نظامی حق محاکمه غير نظاميان را ندارد. حسنی مبارک که يک نظامی بود و ذخيره مالی کشور را به غارت برد در دادگاه نظامی محاکمه نشد اما جوانانی را که در تظاهرات صلح آميز شرکت ميکنند در دادگاههای نظامی محاکمه ميکنند.






سيسيليا گراند: فکر ميکنيد که ارتش آمادگی کناره گيری از قدرت را دارد؟


نوال السعداوی: البته، بله، زيرا قدرت مردم بسيار سنگين تر از قدرت ارتش هست. البته آزادی بايد توسط خود مردم کسب شود. ما انتظار اين را نداريم که ارتش به ما آزادی بدهد. آزادی با قدرت مردم کسب می شود. انقلاب يعنی همين.






سيسيليا گراند: شما بعنوان يک نويسنده مشهور چه تاثيری ميتوانيد در جريان حوادث بگذاريد؟


نوال السعداوی: طرف مردم باشم و صدای شان را به گوش برسانم. فعالين سياسی و احزابی وجود دارند که مشغول چانه زنی با ارتش می باشند، درست مثل زمانی که با حسنی مبارک مذاکره ميکردند، در حاليکه اينجا در ميدان تحرير مردم کشته می شوند. نقش ما اين هست که صادق و بی پرده آنچه را که فکر ميکنيم و وجدان حکم ميکند بيان کنيم و برای ارزش ها، عدالت و آزادی بجنگيم و درباره خواسته های انقلابيون بنويسيم. نه اينکه با شرکت دريک انتخابات عجولانه جايی در پارلمان برای خودمان جستجو کنيم. يا در پی کسب اکثريت بوده و يا بخواهيم رئيس جمهور شويم. ما نبايد در شرايط کنونی به پست وزارت و يا موفقيت های شخصی و فردی فکر کنيم. ما بايد با مردم باشيم و همراه آنها بجنگيم و يا بميريم






7 آذر 1390 17:49


هیچ نظری موجود نیست: