ملا اکبر گنجی برای بقاء و پایداری رژیم اسلامی، از یک منبر به منبر دیگر می رود
چنانچه این مقاله را پسندید، خواهشمند است آنرا بازپخش فرمایید.
آزادی گنجی از زندان از یک سوی، و روانه آمریکا شدن و بلادرنگ به صورت فعال سیاسی در آمدن از سوی دیگر، کار هرکس نیست. افراد عادی که کمترین سابقه بد سیاسی ندارند، به سختی می توانند گذرنامه بگیرند و از هفت خوان رستم فرودگاه گذر کنند. تا چه رسد به آنهایی که سابقه سیاسی دارند.
گویا رسالت ملا اکبر گنجی چیز دیگری بود. زیرا ایشان رسالت داشته اند تا پرچم فلسطین را بر افراشته، و به حکومت اسلامی در ایران دوام و قوام بخشند، و با اسرائیل غاصب در افتند. زیرا ایشان یک اسلام زده خرافاتی است که تصمیم گرفته کشور و مردم ایران را فدای اسلام راستین نماید. همان اسلامی که رژیم کنونی نتوانست به خوبی پیاده کند، و مورد پسند ایشان قرار نگرفته است.
جایزه ۵۰۰ هزاردلاری اهدایی به ایشان از سوی انستیتیو کیتو نیز با هدف و برنامه خاص همراه بوده است. زیرا این مؤسسه در پی تقویت و پایداری رژیم اسلامی بوده است. بنا به مثلی؛ «گربه محض رضای خدا موش نمی گیرد».
برای آگاهی خوانندگان، انستیتیو کیتو که نیم میلیون دلار به اکبر گنجی داد، از سیستم ضد انسانی فروش کلیه در ایران تعریف و تمجید کرده و آنرا الگوی موفقی برای رفع کمبود کلیه دانسته است. این مؤسسه یکی از لابی هایی است که کمپانی های آمریکایی را تشویق می کند تا با رژیم اسلامی در معامله و در حققیت پشتیبان آن باشند، تا از سقوط رژیم جلوگیری شود.
این ویدیو عملکرد اکبر گنجی و همکاری وی در جمهوری اسلامی را بیان می کند. قدر مسلم آنست که گربه یک شبه عابد نمی شود. دولت های غرب هم از بودن رژیم اسلامی در ایران نهایت بهره می برند. تنها مشکلشان خامنه ای است که با هیچ صرا طی مستقیم نمی شود. بنابراین، کسانی که پس از آزادی از زندان یک شبه به آمریکا می روند و یا آنان را می برند و دست بر قلم دارند، چپ و راست جوایز گوناگون و امتیازاتی بدانان می دهند، برای آنست تا رژیم اسلامی را بر سر جای خود نگاه دارند. ملا اکبر گنجی هم یکی از آنهاست.
در مورد اکبر گنجی با آن همه سخنرانی هدف دارش که کمترین سود و بهره ای برای ملت دربند ایران ندارد ،باید گفت:« یکی را توی ده راه نمی دادند، سراغ خونه کدخدا می گرفت». برای ما این پرسش پیش آمده که این اکبر گنجی چه کاره مملکت مااست؟. سر پیاز است، و یا ته پیاز که در همه جا به نمایندگی مردم ایران، سخنانی می گوید که پیامد و سرانجام آن بقا و پایندگی رژیم کنونی، و یا یک رژیم اسلامی با ولی وقیح دیگر است.ملا گنجی شرط توقف ادامه کارهای هسته ای ایران را نابود کردن بمب های ساخته کشورهای دیگر می داند.این یک سیاست زیرکانه ای است که پیامد آن، بقاء، و پایندگی رژیم اسلامی است. زیرا، کشورهای دیگر هرگز حاضر نخواهند بود تا بمب های ساخت خود را نابود کنند. وانگهی، کشورهای صاحب بمب اتمی کمترین زیانی برای صلح جهانی نخواهند داشت. در جایی که رژیم اسلامی آماده است تا بمب خود را بر سر هر مخالفی چون اسرائیل، کشورهای عربی، و حتی مردم معترض و به پاخاسته ایران فرود آورد.
شرطی که اکبر گنجی برای کشورهای غربی در نظرگرفته، سنگ بزرگی است که علامت نزدن است. و از آنجا که ناشدنی است، در حقیقت ایشان سوای همکاری با رژیم اسلامی کاری نکرده، و گفتاری نداشته است. این شرط ملا اکبر گنجی ما را به یاد گفته ای انداخت؛ یکی از یک یهودی پرسید؛ «من چه کار کنم تا به آیین تو درآیم و یهودی شوم»؟. آن فرد پاسخ داد: «تو اگر بتوانی از سوراخ سوزن رد شوی، و یا سنگ بزرگی به اندازه کوه ببلعی، می توانی یهودی شوی».
این ویدیو بیانگر عملکرد انستیتو کیتو در همکاری و تبلیغ برای جمهوری اسلامی در دادن جایزه به گنجی و تأیید فروش کلیه مستمندان در ایران است. مؤسسه ای که با روش های گوناگونی در بقاء و پایداری رژیم اسلامی سهم به سزایی دارد
اکبر گنجی در سخنرانی های خود همواره برای ملت مستضعف فلسطین از اسرائیل و در حقیقت از یهودیان انتقاد می کند. ایشان حق دارند که از این طایفه و قوم بدشان بیاید. آخر این خواسته و عملکرد پیامبرشان محمدابن عبدالله است که باغ، و کشتزار و اموال قبیله بنی قریظه را به زور تصرف شد، و به جلاد خود علی ابن ابی طالب دستور داد که در یک روز با زبیر ۷۰۰ نفر از اسیران یهودی را گردن بزنند. حال، اکبر گنجی هم از دستورات پیامبر خود جدا نشده اند.ولی، ما که با تازیان نیستیم، ما که همه مصیبت های مملکت خود از ۱۴۰۰ سال پیش به دلیل قساوت قلب و خونخواری تازیان و تفاله های آنان یعنی آخوند می دانیم، به شدت رفتار و عملکرد اکبر گنجی نوکیسه و فرصت طلب را نکوهش و سرزنش می کنیم. ما به دنبال هدف های والای انسانی کوروش بزرگ که مورد ستایش جهانی است، به یهودیان که پا به پای ما در درازای تاریخ پیش آمده اند، و به آداب، آیین، و زبان ما ارج نهاده اند، و موسیقی و آهنگ ما را از ستم تازیان نجات دادند، احترام می گذاریم، و در آینده نیز با آزاد شدن کشورمان، با آن ها همچون کشورهای دیگر، رفتار و روابطه دوستانه و انسانی خواهیم داشت.
در پایان، یقیناً ملت ایران فراموش نخواهد کرد که به خواسته آخوند و موافقت انگلیس که مادر این چند سده از دست آن چه ها که نکشیدیم؟، اکبر گنجی همراه با تازی زاده های دیگری مانند عبدالکریم سروش، عبدالعلی بازرگان، محسن کدیور که کمترین علاقه و دلبستگی به تاریخ و آیین کشورمان ندارند، در زیر سایه بریتانیای کبیر با همدیگر نشستی داشتند و منشور اسلامی و یا سند دیگری بر بدبختی و بیچارگی مردم کشورمان را به تصویب رساندند.
قدر مسلم آنست که گربه یک شبه عابد نمی شود. اکبر گنجی و شماری دیگر که دارای عملکرد ضد مردمی در به پا گرفتن رژیم اسلامی بوده اند، یک شبه تغییر منش و رفتار انسانی نمی دهند. دولت های غرب هم از بودن رژیم اسلامی در ایران نهایت بهره را می برند. تنها مشکلشان خامنه ای است که با هر صراطی مستقیم نمی شود.
بنابراین، کسانی که پس از آزادی از زندان یک شبه به آمریکا می روند و یا آنان را می برند و دست بر قلم دارند، چپ و راست جوایز گوناگون و امتیازاتی بدانان می دهند، برای آنست که رژیم اسلامی را بر سر پای نگاه دارند. ملا اکبر گنجی هم یکی از آنهاست. اینجاست که قطعاً ملت ایران دریافته است چگونه مزدوران و خائنین به مملکت در کنار کاخ سپید واشنگتن، ویا کاخ ملکه انگلیس به دنبال نقشه کشی برای در دام نگاه داشتن مردم ایران و ادامه بردگی و نوکری آنان می باشند.
نکته دیگر این که ما ۳۲ سال است به دلیل خیانت شماری از ایرانیان و همکاری دولت های بیگانه با رژیم، هنوز در دام رژیم اسلامی اسیر مانده ایم، و بنا هم نیست که به این زودی رهایی یابیم. از این روی نگارنده بر این باور است که هرکس، در هرکجا، و در هرمقام معتقد باشد و بگوید که؛ «صلاح است این رژیم یک روز بیشتر برسرکار بماند»، بی تردید به ۷۰ میلیون مردم کشورمان خیانت کرده، و بهتر است از او روی برگرداند، و معاشرت خود را با او قطع نمود.
نکته آخر این که؛ مبارزه با دشمن باید با همان نوع سلاحی باشد که دشمن به کار می برد. اگر دشمن مانند رژیم اسلامی بر روی جوانان ما چاقو می کشد ویا به جانب آنان تیر اندازی می کند، ما هم باید به همان روش با آنان مبارزه کنیم. به گفته دیگر؛« همیشه پاسخ سنگ، سنگ و پاسخ کلوخ، کلوخ است».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر