نامه سرگشاده به کارگران اخراجی ایران: نگذارید هر بلایی که خواستند بر سر کارگر بیاورند!
کارگران شهاب خودرو را پس از تعطیلات نوروزی به کارخانه راه ندادند. به همین سادگی کارگرانی را که بعضا تا بیش از 20 سال سابقه کار داشتند اخراج کردند. کارگران کارخانه آجر جیل نیز هدیه نوروزیشان را بصورت اخراج دریافت کردند. کارگران کارخانه تولید شمش چدن شرکت ذوب آهن کوره بلند در نخستین روز کاری سال 91 اخراج شدند. کارفرمای شرکت کشت و صنعت مهاباد با اخراج تعدادی از کارگران بهار 91 را به زمستانی سرد برای کارگران تبدیل کرد. کارگران شباب غرب کرمانشاه را به دلیل نپذیرفتن خواست کارفرما مبنی بر افزایش ساعات کار از 8 ساعت به 12 ساعت اخراج کردند. این اخراج سازی ها ادامه اخراج سازی های وسیعی است که از اواخر سال 90 آغاز شده است. اخراج کارگران شرکت های بهمن خودرو و کاشی کسری در ماههای آخر سال 90 را به عنوان دو نمونه از این اخراج ها بخاطر داریم. این اخراج سازی ها تنها به این چند شرکت محدود نمی شود و مقامات دولتی می گویند که 30 در صد قراردادهای موقت پس از تعطیلات نوروزی تمدید نشده است. بر خلاف وعده و وعید افرادی مثل نجم الدین مدیر عامل شرکت ایران خودرو، از کارخانه های خودروسازی مثل ایران خودرو خبر می رسد که اخراج سازی های وسیعی در دست تهیه است. نباید گذاشت کارفرماها و دولت هر بلایی که خواستند بر سر خانواده های کارگری بیاورند. نباید گذاشت ابعاد فقر و گرسنگی و پایین رفتن سطح استاندارد زندگی کارگران و فرزندان آنان به فاجعه ای علاج ناپذیر تبدیل شود!
چاره راه استیصال نیست! استیصال مثل خوره پیکر طبقه کارگر را میخورد و از بین می برد. چاره راه زانوی غم در بغل گرفتن نیست! زانوی غم در بغل گرفتن و منفعل نظاره گر گرسنگی فرزندان بودن انسان را روانی و دیوانه میکند. چاره راه شرمندگی نزد فرزندان نیست! کارگران مسبب بیکاری شان نیستند که شرمنده باشند. حق کارگران را کارفرماها و دولت میخورند. چاره راه بستن دخیل به هیچ فرد و مقامی نیست! کارگران شهاب خودرو را آستان قدس رضوی با داشتن بیش از بیست میلیارد دلار سرمایه به این روز سیاه نشانده است. چاره راه گدایی از احمدی نژاد عوام فریب که می گوید "آن قدر ما ارز داریم که اگر دو سه سال هم یک بشکه نفت نفروشیم کشور به خوبی اداره میشود" و در همان حال طلب کارگری که ماهها و سالها کار کرده است را نمی پردازد، نیست. چاره کار التماس به هیچ کس جز توسل به نیروی خود کارگران نیست.
راه چاره درس گرفتن از کارگران شهاب خودرو است که دو هفته است که درب مجلس و ریاست جمهوری و وزارت کار را از پاشنه در آورده اند. راه چاره یاد گرفتن از کارگران صنایع فلزی است که یک هفته متوالی است که هر روز دارند اعتصاب و اعتراض و راه پیمایی میکنند. راه چاره مبارزه دسته جمعی و متحد است. راه چاره پیوستن به اعتراض کارگران شهاب خودرو و صنایع فلزی است. وقتی کارفرمایان و دولت کارگران را در ابعاد چند صد هزار نفری اخراج می کنند. وقتی برنامه اخراج سازیهای چند میلیونی را تدارک دیده اند. وقتی شتر اخراج سازی های وسیع فردا قرار است درب خانه کارگران ایران خودرو و سایپا و کارخانه ها و مراکز تولیدی دیگر نیز بخوابد، چرا باید کارگران شهاب خودرو به تنهایی و منفرد اعتراض و تحصن و راه پیمایی کنند؟ چرا اعتصاب کارگران صنایع فلزی با موج حمایت و همبستگی روبرو نشود؟ راه چاره در تماس گرفتن سریع با کارگران دیگر شرکتها و ایجاد شبکه ای از روابط کارگری میان فعالین این شرکت هاست. کارگران شهاب خودرو، صنایع فلزی، ذوب آهن کوره بلند، کارگران مهاباد و سنندج و کارگران معترض خورو سازی ها و تمام کارگرانی که قراردادهایشان پس از تعطیلات نوروزی تمدید نشده است باید اعتراض مشترکی را تدارک و سازمان دهند. وقتی طرف حساب یکی است، وقتی خواست مشترک است، چرا نباید مشترک و همزمان اعتراض کرد؟
کارگران! ما همکاران سابق شما هستیم. هراس از بیکاری را تجربه کرده ایم. مزه تلخ فقر و نداری را چشیده ایم. اما مزه شیرین موفقیت مبارزات کارگری را نیز بارها و بارها چشیده ایم. ما اهل تهییج و ایجاد جو احساسی نیستیم. بنا به تجارب طولانی خود در مبارزات کارگری اعتراض مشترک و گسترده کارگری را نه فقط تنها راه جلو گیری از اخراج سازیهای اخیر میدانیم بلکه در شرایط امروز آن را کاملا عملی می دانیم. گام اول برای انجام اقدامی موفقیت آمیز همنظر شدن کارگران بیشتری برای انجام اقدامی مشترک و متحد است. گام دوم تماس با فعالین کارگری دیگر شرکتها و ایجاد شبکه ای از روابط میان فعالین کارگری و تبادل نظر بر سرچگونگی انجام اقدام مشترک و متحد است. بنا به تجارب ما و تجارب و تاریخ مبارزات موفق آمیز کارگری بقیه راه بسیار سهل تر از آنکه امروز و در نبود این اعتراض مشترک تصور می شود هموار خواهد شد.
سرمایه داران و دولت در مقابل یک اعتراض متحد و گسترده چاره ای ندارند که نه تنها قرارداد کارگران را تمدید کنند بلکه قراردادهای موقت را به قراردادهای استخدام رسمی تبدیل کنند. بر اثر اعتراض مشترک و موثر نجم الدین مدیر عامل کارخانه ایران خودرو فقط قول حذف قراردادهای موقت را نمیدهد بلکه مجبور می شود همه کارگران موقت ایران خودرو را همین امروز استخدام رسمی کند. در مقابل اعتراض متوالی چند هزارنفری جلوی مجلس و دفتر ریاست جمهوری و وزارت کار و رژه کارگری در خیابانها تهران و شهرستان ها که با استقبال و همدردی مردم جان به لب رسیده روبرو خواهد شد احمدی نژاد و دیگر مقامات دولتی فقط دستور "رسیدگی شود" را نخواهند داد. به سرعت به خواست کارگران معترض رسیدگی خواهند کرد!
همکاران عزیز! همه کسانی که قراردادهای کارتان تمدید نشده است! مرعوب توضیحات و توجیهاتی مثل تحریم و فشارهای خارجی و شرایط سخت نشوید! اگر رئیس جمهور مملکت می گوید که اگر یک بشکه هم نفت بفروش نرسد تا دو سه سال وضع مملکت خوب است، با اتکاء به نیروی خود و سازماندهی مبارزه متحد و سراسری دستور دهید که خواستهای ابتدایی و مشروعتان بسرعت عملی شود. در آستانه روز کارگر حرکت متحد و گسترده تر را بهتر میشود سازمان داد. با تدارک این اعتراض با دست پرتر میشود به استقبال بزرگداشت اول ماه مه رفت! پیشنهاد ما برای طرح اصلی ترین خواستهای عاجل در این اعتراض مشترک به قرار زیر است:
- حکم اخراج همه کارگران لغو گردد!
- همه قراردادهای موقت به قراردادهای استخدام رسمی و قرارداد جمعی تغییر پیدا کنند!
- با مسئولیت دولت، و در صورت ورشکستگی کارفرما از بودجه دولت، تمام طلب ها و حقوق های معوقه همه کارگران بی درنگ پرداخت شود!
با آرزوی موفقیت ما را در این راه دشوار اما شرافتمندانه و حق طلبانه یار و همراه خود بدانید!
علی پیچگاه، فرخنده آشنا، بهروز خباز، مظفر فلاحی و مجید تمجیدی
24 فروردین ماه 1391 مصادف با 12 آوریل 2012
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر