۱۳۹۳ فروردین ۲۵, دوشنبه

سی و سه ساله شده و سهمش از زندگی عاشقانه در کنار همسرش تنها یک سال است.

سی و سه ساله شده و سهمش از زندگی عاشقانه در کنار همسرش تنها یک سال است. سی و سه ساله شده و باید از حرفهای دلش نامه ای بنویسد به جای زمزمه در گوش معشوق. حرف ها و تندی های قاضی را می شنود که ترغیبش می کند به اعتراف به پشیمانی و بر سر ایمان و عقیده اش می ایستد اما می گوید برای شنیدن صدای عشقش حاضر است، خواهش کند. صدایی که «مثل شنیدن صدای اقیانوسه از ته سیاه‌چال .. انگار از توی تاریکی یه لحظه آبیِ بی‌نهایت اقیانوس رو ببینی.» بهاره هدایت، فعال دانشجویی و عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت که این روزها در زندان اوین حکم ده سال حبس تعزیری خود را می گذراند در نامه ای برای همسرش از لحظه ای نوشته است که توسط دادستان تهران از حکم خود مطلع شد. بهاره هدایت دی ماه سال ۸۸ بازداشت و پس از ماه ها انفرادی و بازجویی در اردیبهشت ماه ۱۳۸۹، شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه، بهاره هدایت را به اتهام «اجتماع و تبانی علیه نظام»، «توهین به رهبری» و «توهین به رئیس‌جمهوری و تبلیغ علیه نظام» به ۷ سال و نیم زندان محکوم کرد. هم‌چنین حکم دو سال حبس تعلیقی بهاره هدایت به اتهام «اقدام علیه امنیت از طریق برگزاری تجمع ۲۲ خرداد سال ۸۵» نیز به اجرا درآمده و وی در مجموع به ٩ سال و نیم حبس محکوم شد که شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر استان تهران در مرداد ۱۳۸۹، این حکم را عینا تایید کرد. بهاره هدایت که در میان دانشجویان به عنوان سمبل دانشجوی منتقد ایرانی شناخته شده مدت ها برای تحت فشار قرار دادن او در بند متادون زندان اوین در کنار زندانیان مرتبط با مواد مخدر نگهداری شد و مدت ها نیز ممنوع الملاقات بود. این فعال دانشجویی و زنان جایزه هرالد ادلستام سوئد را به دلیل “شجاعت فوق العاده و تعهد به عدالت فعالانه در برابر نقض حقوق بشر در ایران” در سال ۱۳۹۱ دریافت کرد. با این حال نامه هایی که گهگاه از درون زندان برای همسرش می نویسد سرشار از شور و طلب زندگی است. عروسی که فقط یک سال در خانه اش زندگی کرد هر بار از رویا و آرمان و زندگی اش را چنان به هم پیوند می زند که درک ده سال حبس برای این سرمایه ی کشور را دشوار می کند.

هیچ نظری موجود نیست: