پـویـان انـصـاری: یـادی از نسـل کُشی در رواندا
یـادی از نسل کُشی در روانـدا
اگـر
دهه شصت در ایـران، یاد آور جنایت علیه بشریت است که توسط نظام جنایتکار
رژیم جمهوری اسلامی بـوقـوع پیوست و هزاران از بهتـرین فـرزنـدان آن مـرز و
بـوم بخاطر آزادی اعدام شدند، در آپـریـل 1994، در یکی از کشورهای
آفریقایی روانـدا (Rwanda) جنایتی بزرگ علیه بشریت آنهم در ابعاد گُسترده، اتفاق افتاد.
اما نکته قابل توجه اینکه، کمتر نوشته ای بیاد این جنایت هولناک، درسایت های اینترنتی و غیره، دیده شده است!
بگذریم، ماجرا از آن جا آغاز می شود که در روز 6 آپریل، هواپیمای حامل رئیس جمهور وقت روانـدا و همراهانشان در نزدیکی پایتخت (کیگالی) سقوط می کند.
همین
حادثه، باعث سرآغاز یکی از بزرگترین قتل عام مردم بیگناهی می شود که هنوز
بعد از بیست سال همچون قتل عام زندانیان سیاسی ایران در دهه شصت، زخم عمیق
آن در اشکال گوناگون اش بر پیکر بازماندگان آن و هم چنین آزادیخواهان، باقی
مانده است.
قوم
هوتو این عمل را به قوم توتسی، نسبت می دهد، در حقیقت می تـوان گفت، سقوط
هواپیمـای حـامـل رئیس جمهور وقت رواندا، برنامه ریزی حساب شده ای بود یا
اینکه، بهانه ای شد برای آغاز نسل کُشی!
در هر حال، این حـادثـه هر چه بود حال برنامه ریزی شده و یا غیره، 100 روز جهنمـی را بـدنبـال داشت که طـی آن، ارقـام نـابـاورانـه ای از کُشتـارهای وحشیانه گرفته تا تجاوزهای جنسی، در تاریخ بشریت کنونی به ثبت رسید .
بیست
سال پیش ( آپریل 1994) در جریان نسل کُشی در روانـدا، که بیشک، یکی از
مخوف تـریـن قتل عام هایی است که در جهان رُخ داده است که ابعاد وسیع فاجعه
انسانی را با خود بهمراه داشته است.
طبق آمار، در طی 100 روز، بیش از 800 هـزار، زن، مـرد و کودک، سلاخی شـدنـد.
به بیش از 200 تا نیـم میـلیـون دختـر و زن، تـجـاوز جنسـی شد.
عجیب اینجاست، در حمـام خـونـی که راه افتاده بود، بیشتـر قربانیان آن از جمله نوزادان، توسط همسایه ها، یاران و
دوستـان سابق خود، قتـل عـام شده اند و عجیب تـر اینکه، رادیو کشور
آفریقایی روانـدا ، همزمان به طـور مـداوم هوتوها را تشویق به قتل‌عام
توتسی‌ها می‌کرد !!!
بازطبق آمار اُرگان های بین المللی، روزانه 10000 نفر و ساعتی 400 نفر و دقیقه‌ای 7 نفر کشته می‌شدند، به طور مثال کلیسایی که 1500 نفر در ان پناه گرفته بودند با بولدزر خراب می شود و همه آن 1500 نفر به خاک و خون کشیده می شوند در حقیقت اکثر قربانیان با قمه، تکه تکه شدند.
بعدها اُسقف کلیسا به جرم همکاری در جنایت، محاکمه می شود.
همانطور که ذکـر شد در حـدود 200000 تا 500000 زن و دختـر توتسی در ایـن مـدت، مـورد تجـاوز جنسـی قـرار گرفتند. 20 هزار جـوان روآندایی که امسال 20 ساله می‌شوند، فرزندان آن تجاوز جنسی هستند.
بسیـاری
از آنها از روی عمد توسط مردان مبتلا به ایـدز مورد تجـاوز قـرار گرفتند.
اکنون بسیاری از زنـان زنـده مانده از نسل کشی در کشور رواندا، مبتلا به
ایـدز هستند.
دراین
میان، این به اصطلاح نیروهای حافظ صلح سازمان ملل، که برای جان انسان
ها،"پـایگـاهـی"زده بودند تلاشی برای حفظ جـان آنهـا که به آن پایگاه پنـاه
آورده بودند نکردند و حتی، با تـرک پایگـاه و رهـا کردن آن پناهندگان بیگناه باعث کُشتـار جمعی آنهـا شدند برای نمونه حدود 3 هزار نفر
ازاین قربانیان فراری که از زنان و کودکان توتسی ها تشکیل شده بودند بـرای
نجـات جـان خود به پایگاه نیـروهـای حافظ صلح سازمان ملل پنـاه بُـردنـد،
امـا نـه تنهـا این نیـروهای به اصطلاح حافظ صلح، هیچ تلاشی برای حفظ جـان
آنها نکردند بلکه با تـرک کردن پایگـاه ( حتمأ به امیـد خـدا!) موجب قتـل
عـام جمعی آنها شدند.
یا
اینکه بسیـاری از این مردم دردمند و بیگناه که توانسته بودند از مـرگ
فـرار کنند و به کشورهای همسایه پناهنده شوند ولی بدلیـل اینکه سازمان ملل
از آنهـا در هیچ زمینه ای حمایت نکرد متاسفانه آنها، با نداشتن حداقل
امکانات که حق طبیعی هر انسانی است ابتلا به بیماری های گوناگون شدند و جان
خود را از دست دادند.
اما
نا گفته نماند ابعاد این فاجعه انسانی، در اشکال گوناگونش بیش از اینهاست
ولی ازآنجائیکه خیلی ازکشورهای به اصطلاح بزرگ که در سازمان ملل هم جا خوش
کرده اند بهر دلیلی، نخـواستنـد (نه اینکه نمی توانستند) از این قتل
عام وحشیانه، جلوگیری کنند از این رو خیلی از راز ها و غیره همچون
قربانبان بیگناه در زیـر خروار ها خاک، دفن شدند.
آپـریـل 2014 / استکهلم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر