۱۳۹۵ آبان ۵, چهارشنبه

خروج از علائم هشدار دهنده وخامت اعتیاد در جامعه؛
شکیل سازمان مستقل رفاه اجتماعی برای مدیریت بهتر درحوزه آسیب های اجتماعی و جلوگیری از هرگونه موازی‌کاری دستگاه‌ها در این حوزه ضرورتی انکارناپذیر است بنابراین باید سازمانی مستقل پیگیری و کاهش آسیب های اجتماعی را در دست گیرد.
مبارزه با دخانیات و هرنوع مخدر دیگری در سطح جامعه کلان کشور علاوه بر اینکه وظیفه نهادها و ارگان های اجتماعی است، تا ضمن  مبارزه جدی با پدیده رشد خطرناک و خزنده مصرف مواد مخدر از پائین آمدن سن مصرف آن جلوگیری شود.

 به پائین آمدن سن مصرف مواد مخدر به ۱۱ سال،  تشکیل سازمان رفاه اجتماعی در جهت مقابله با آسیب های اجتماعی را ضروری خواند و گفت: دستگاه های ذی ربط درحوزه مقابله با آسیب های اجتماعی عملکرد قابل قبولی نداشتند.

شکور پورحسین ، درخصوص اظهارات وزیر بهداشت و درمان مبنی بر ضرورت تشکیل سازمان رفاه اجتماعی، گفت: تشکیل سازمان مستقل رفاه اجتماعی برای مدیریت بهتر درحوزه آسیب های اجتماعی و جلوگیری از هرگونه موازی‌کاری دستگاه‌ها در این حوزه ضرورتی انکارناپذیر است بنابراین باید سازمانی مستقل پیگیری و کاهش آسیب های اجتماعی را در دست گیرد.

وی با بیان اینکه مشکلاتی نظیرفقر، اعتیاد، طلاق و بیکاری در اکثر کشورهای دنیا وجود دارد، تصریح کرد: جامعه ما نیز از این مشکلات مستثنی نیست اما نکته مهم مبارزه جدی مسئولان با مشکلات و معضلات مطرح شده است، بنابراین در این شرایط بهتر است که برای مبارزه با آسیب های اجتماعی نهادی مجزا و مستقل مسائل و مشکلات را به شکل منسجم پیگیری کند تا در صورت نیاز نمایندگان به پاسخ سوالات خود دست پیداکنند.

 افزایش مشکلاتی مانند حاشیه نشینی، فقر، اعتیاد، زنان بی سرپرست و بیماری‌هایی مانند ایدز درجامعه، گفت: متاسفانه در  جامعه ما  استعمال مواد مخدر در رده‌های بالا قرار دارد، همچنین درحوزه مهاجرت های صورت گرفته به کشور ازسوی افغانستان و عراق نیز در گام اول قرار داریم؛ از سوی دیگر درشاخص طلاق رتبه دوم را کسب کردیم؛ بنابراین برای جلوگیری از این معضلات و مشکلات تشکیل سازمان رفاه اجتماعی ضروری است.

 زمانی که استفاده از مواد مخدرصنعتی به راحتی درپارک ها صورت می گیرد و تعداد زندانیان استفاده کننده از مواد مخدر نیز افزایش پیدا کرده می توان گفت که دستگاه ها دراجرای سیاست ها به خوبی عمل نکرده و در بسیاری از حوزه ها مانند بیکاری، اعتیاد و موارد دیگر آمارها روبه افزایش است، بنابراین باید از طریق حاکمیت رویه ای اتخاذ شود تا با این مسائل مبارزه کرد.

به نظر می رسد پدیده شوم رشد فزاینده مصرف مواد دخانی در بین نسل جوان نمیتواند امری عادی و بدیهی تلقی گردد ، بلکه این امر باید بصورت زیربنایی و توسط کارشناسان زبده اجتماعی بررسی شده و راه های اصولی و عملی برای مهار این رشد فزاینده تعریف و ارائه شود.

آمارهای واردات قانونی و قاچاق سیگار به کشور نشان میدهد که افزایش مصرف به مرزهای خطرناکی وارد می شود و ضرورت مبارزه با آن در قالب های مختلف از هر زمان دیگری ضروری می نماید. اگر امروز پدیده مصرف دخانیات در بین دانش آموزان نوجوان و جوان را مشاهده میکنیم ،

هیچ نظری موجود نیست: