مردم عراق و اعتراض به فساد حکومت و نقش ایران
مردم شهرهای جنوبی عراق از حدود دو هفته پیش در خیابانها و مراکز عمومی دیگر علیه حکومت فعلی کشورشان راهپیمایی میکنند. اعتراضات از زمانی آغاز شد که در اوج تابستان، برق وارداتی از ایران به جنوب عراق قطع شد. در آغاز راهپیمایی محدودی در شهر بصره صورت گرفت. به کارگیری خشونت از سوی دولت در کنار استمرار بحران برق و خدمات دیگر به گسترش دامنه اعتراضات انجامید. تا کنون بیش از ده تن در شهرهای مختلف جنوب کشور کشته شده اند و ده ها تن دیگر مجروح شده اند.
این اعتراضات به طور مشخص در مناطق شیعی کشور در حال انجام است که نشانگر ریشه و زمینه غیر فرقه گرایانه آن است. به این معنا که اعتراضات از سوی اکثریت شیعی کشور علیه حکومت غالبا شیعی صورت می گیرد و در نتیجه اهداف فرقه گرایانه در این اعتراضات وجود ندارد.
REUTERS
درخواست های اصلی معترضان نیز چیزی جز خدمات اساسی از جمله برق و آب بهداشتی و فرصت های شغلی و موارد مشابه دیگر نیست. حکومت های عراق پس از ۲۰۰۳ در تامین این خواسته ها به شدت ناکام بوده اند. این در حالی است که عراق در طی این مدت از بودجه های عظیمی برخوردار بوده ولی گسترش فساد در بخشهای مختلف حکومت به ناکامی در تامین خدمات اولیه شهروندان انجامیده است.
انتخابات اخیر عراق زنگ خطر این موج اعتراضات را به صدا در آورده بود. در این انتخابات، کمتر از ۵۰ در صد مردم در آن شرکت کردند. این تعداد اندک نشانگر نارضایتی وسیع مردم از ساختار کلی حکومت و نه صرفا احزاب معینی بود. شرکت اندک در انتخابات در خصوص مناطق شیعی زیاد بود. زیرا در انتخابات گذشته معمولا مشارکت اندک صرفا در مناطق سنی به جهت فشار گروه های تندرو یا نارضایتی از نفوذ شیعیان در حکومت صورت می گرفت.
شیوه برگزاری انتخابات نیز به افزایش بیشتر احساس ناامیدی از ساختار سیاسی کشور انجامید. انتخابات اخیر شاهد سطح وسیعی از تقلب بود. کمسیون برگزار کننده انتخابات پس از اعلام نتایج اولیه به جهت حجم وسیع تقلب از کار برکنار شد و هیئتی متشکل از ۹ قاضی مسؤولیت بازشماری آراء را به عهده گرفت. بازشماری آراء نیز با موانع متعدد مواجه شد. مخازن متعددی از صندوق های رای در بغداد و کرکوک به آتش زده شد. حجم دقیق خسارت های وارده به صنادیق رای نیز به طور مشخص اعلام نشد. نتیجه نهایی بازشماری آراء هنوز اعلام نشده است.
چهره تکراری احزاب عراقی و شخصیت های بارز آن از دیگر عوامل ناامیدی مردم عراق است. آنان بر این باورند که انتخابات تاثیر چندانی در تغییر وضع کنونی شان ندارد؛ زیرا همواره افراد و احزاب ثابتی به نسبت مشخصی به قدرت می رسند و هیچ یک طرز عمل متفاوتی نسبت به دیگری از خود نشان نمی دهد. همه آنها به نوعی در فساد جاری در دولت سهیم هستند.
نقش ایران
این امر به نوعی بعد مخالفت با جمهوری اسلامی ایران را نیز به اعتراضات جاری افزوده است. معترضان که در خیابانهای مختلف بصره و نجف، تصاویر و نامهای رهبران سابق و کنونی ایران را به آتش زدند، جمهوری اسلامی را یکی از عوامل نفوذ احزاب فاسد عراق و عدم امکان تغییر در ساختار کنونی می دانند.
جمهوری اسلامی با حمایت تمام قوا از ائتلاف شیعی حاکم به ساختار فرقه گرای حکومت عراق یاری رسانده است. به علاوه، نظام سیاسی ایران با ایجاد و تقویت و گسترش میلیشیاهای شیعی در عراق، زمینه نفوذ خود در این کشور را فراهم آورده که خود یکی از عوامل بی ثباتی و ناکارآمدی در عراق است. این میلیشیاها در بسیاری موارد خارج از حوزه حکومت عمل کرده و به دستگیری و ترور دست می زنند. گروه سیاسی متشکل از این میلیشیاها با بهره برداری از حمایت نا محدود ایران به دومین لیست برنده انتخابات اخیر تبدیل شد. سیاست های این ائتلاف انتخاباتی دارای گرایشهای اسلامی سازی و همسویی با جمهوری اسلامی در سیاستهای منطقه ای اش
است.
مرجعیت شیعی نجف و به طور مشخص آیت الله سیستانی در خطبه های متعدد نماز جمعه از مطالبات معترضان حمایت کرده و به انتقاد از احزاب سیاسی شیعی که اتهام بعثی گری به این اعتراضات می زنند پرداخته است. سازمان ملل و سازمان عفو بین الملل نیز به انتقاد جدی از حکومت عراق در شیوه برخورد با معترضان پرداخته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر