۱۳۹۸ شهریور ۸, جمعه

بهروز سورن: حسینعلی نیری سرنشین هلیکوپتر هوابرد مرگ!


بنابر گفته های برخی از زندانیان سیاسی حسینعلی نیری ریاست هیئت مرگ را بعهده داشته است. این جنایت هولناک هنوز هم ابعادی ناشناخته را در بر دارد. گزارش سازمان عفو بین الملل تا کنون  از حدود صد مکان دفن اعدامیان سال 67 در 32 شهر خبر میدهد که تا کنون محل آنها از سوی خانواده ها و دیگر نهادها وشاهدان افشا شده است. او در تابستان 67 هلیکوپتر نشینی بود که فرصت را برای کشتار زندانیان سیاسی نمیخواست از دست بدهد و با این وسیله بین زندانهای اوین و گوهردشت تردد میکرد. این پروازها بر اساس گزارشات و خاطرات منتشر شده دوبار در هفته صورت می گرفته است و بهمین علت  کمیسیون هوابرد مرگ نامیده شده است.
*****
صرفنظر از پادوها یی که در خدمت هیئت مرگ از جمله ناصریان وجود داشته اند اما ترکیب رسمی  کشتار زندانیان سیاسی در سال 67 مرکب از حسینعلی نیری, مرتضی اشراقی, مصطفی پورمحمدی و سید ابراهیم رئیسی بوده است. نیری از شاگردان محمدی گیلانی بود و در همین ارتباط با قیام بهمن نیز به عرصه سیاست وارد شد. از کادرهای آموزش یافته رژیم و در سال 1362 بعنوان حاکم شرع ویژه زندانیان سیاسی در اوین مشغول تار و مار کردن دگر اندیشان در بند شد. سرسپردگی اش به نظام و خمینی, بزرگ جلاد رژیم بحدی بود که مستقیما از سوی او ماموریت های بخصوص دریافت میکرد. از جمله این ماموریت ها رسیدگی به اوضاع قضائی! شهرهای سمنان, و استان های کرمانشاه و لرستان بود.
بنابر گفته های برخی از زندانیان سیاسی حسینعلی نیری ریاست هیئت مرگ را بعهده داشته است. این جنایت هولناک هنوز هم ابعادی ناشناخته را در بر دارد. گزارش سازمان عفو بین الملل تا کنون  از حدود صد مکان دفن اعدامیان سال 67 در 32 شهر خبر میدهد که تا کنون محل آنها از سوی خانواده ها و دیگر نهادها وشاهدان افشا شده است. او در تابستان 67 هلیکوپتر نشینی بود که فرصت را برای کشتار زندانیان سیاسی نمیخواست از دست بدهد و با این وسیله بین زندانهای اوین و گوهردشت تردد میکرد. این پروازها بر اساس گزارشات و خاطرات منتشر شده دوبار در هفته صورت می گرفته است و بهمین علت  کمیسیون هوابرد مرگ نامیده شده است.
حسینعلی نیری نزدیک به چهل سال در هولناکترین و ستمگر ترین و مخوف ترین دستگاه قضایی معاصر جهان سمت های کلیدی داشته است و به گفته خودش در مقطع تابستان سال 67 در تهران بیش از 700 حکم اعدام صادر کرده و 200 نفر هنوز در انتطار اعدام بسر میبرده اند. گفتگوی این جنایتکار در نوار صوتی دیدار منتظری با هیئت مرگ, از اعداد است و نه جان شیفته و عزیز  تک تک  ازادی و برابری خواهان و فرزندان و همسران و خانواده هایشان که داغ عزیزانشان را دهه ها بر روح و جان خود دارند.
حسینعلی نیری با صدور احکام اعدام در واقع امر موتور محرکی بود برای جرثقیل هایی که نه نفر نه نفر بالا می کشیدند و جان عزیزترین انسانها را گرفتند.واقعه کشتار زندانیان سیاسی در تابستان سال 67 نه تنها ادامه کشتار مخالفان سیاسی در دهه شصت بود بلکه هنوز و به اشکالی متفاوت از جمله قتلهای زنجیریه ای, قتلهای خاموش زندانیان سیاسی در زندان, اعدام های جمعی زندانیان عقیدتی, وقایع سال 88 و خیزش دی ماه سال 86 , ادامه دارد. دستگاه قضائی و دیوان عالی جمهوری اسلامی در دستان خون آلود همان کسانی است که وقایع دهه شصت و تابستان 67 را در زندانها کشورمان رقم زدند.
او هم اکنون ریاست دادگاه عالی انتظامی قضات و  دیوان عالی کشور را بعهده دارد و همچنان به زنجیره جنایات خود حلقه میافزاید. اما دیر نخواهد بود که ناگفته های هزاران زندانی سیاسی که مرگ مجال سخن گفتن به انها نداد بر لبان میلیونها انسان مبارز جوان جاری شود و تمامی جزئیات این جنایت هولناک برملا گردد. ایا دور از انتظار است که فردای سرنگونی این جانیان و در ابعادی میلیونی مردم کشورمان به دیدار مزار عزیزانشان در خاوران و سایر مکانهای دفن جمعی پیکر آنها روانه شوند؟
یاد و خاطره تمامی آنان گرامی وجاودان باد.
بهروز سورن

هیچ نظری موجود نیست: