سولاف در سیر فعالیت سینمایی خود تا به امروز نشان داده است که چهارچوبهای تحمیلی و ویرانگر سانسور بر سینما را نپذیرفته و مدافع آزادی بیان در این عرصه است. همین نگاه و نوع سینمای او موجب شده است دم و دستگاه سانسور به فیلمهای او اجازهی اکران ندهد. در این ممنوعیتها فقط حق سینماگران آزاداندیش و مستقل سرکوب نمیشود بلکه حق مردمی که باید آزادانه از هنرها بهره ببرند، برگزینند و ببینند نیز پایمال میشود. گرچه تیغ سانسور و حذف، سینمای مستقل را از عرصهی عمومی بیرون رانده و سینمای امنیتی – رانتی را بر جامعه مستولی کرده است، هنوز در جهان امکانهایی وجود دارد که اینگونه فیلمها دیده شود.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر