۱۳۸۶ آبان ۱۶, چهارشنبه

سمبول شرم آور اشغال عراق


اور، قلب کهن ترین تمدن بشر 5 سال است که به پایگاه نظامی برای ارتش آمریکا و نیروهای موتلف مهاجم تبدیل شده است.http://www.roshangari.net/روشنگری. گيريش ميشرا، کارشناس برجسته هنر و دکتر اقتصاد در مقاله ای در اوايل ماه اوت امسال نوشت: ,در غرب يک بازار شکوفنده عتيقه ظهور کرده است که شامل مجسمه های خدايان، پيکره ،سکه، دست نوشته، کتاب های عتيقه، نقاشی و امثال آن است. تقاضا برای آنها به طور فزاينده ای رشد ميکند. برای اطفای اين عطش تقريبا سيراب نشدني، قاچاقچيان و غارتگران فوق العاده فعال شده اند..., ميشرا برخی از منابع سرشاری را که اين قاچاقچيان به آن مراجعه ميکنند نيز معرفی کرده است، از جمله: ,در تناقض با چرب زبانی های دولت بوش، ميراث مردم عراق که تاريخ آن به منشاء پيدايش تمدن شان باز ميگردد غارت گرديده و به غرب قاچاق شده است. تقريبا همين امر در افغانستان و بالکان اتفاق افتاد., مقاله ای که دو هفته بعد رابرت فيسک در نشريه اينديپندنت انگلستان نوشت، نشان ميدهد که مهاجمان از غارت و ويرانی آثار به جای مانده از منشاء تمدن بشر در عراق بی خبر نبوده و نيستند. عدم حساسيت به نابودی و غارت تمدن مردم عراق، خصوصی کردن ها و قوانين همچنان معتبر آقای پل برمر برای افتتاح نخست بازار ,مطلقا, آزاد جهان، و لشگرويرانگری که روی مغول ها را سفيد کرده، در تامين سرمايه اين بازار نقش بازی ميکنند. قابل توجه اينکه فرقه های گوناگون مذهبی و قومی که به نکبت اين تهاجم رشد کرده اند، برای حفظ منسوخ ترين و وحشيانه ترين سنت هاو باورهای خود گروه گروه آدم می کشند، اما در ويران کردن ,گهواره تمدن بشر, و غارت آثار تاريخی با قوای مهاجم رقابت ميکنند. و آن انبوه رسانه ها و مقامات که هنگام درهم شکستن مجسمه های طالبان فغان برآورده بودند، خاموش اند. متظاهران به مدنيت، مثل طالبان های ما فقط وقتی ,دل درد, می گيرند که جنايت و توحش توسط ,غيرخودی, صورت گرفته باشد. مقاله رابرت فيسک را مرور ميکنيم.عنوان بندی ها از روشنگری است. اين مرگ تاريخ است رابرت فيسک اينديپندنت. 17 سپتامبر 2007 , شهرهای 2000 ساله سومری تکه پاره شده و توسط دزدان غارت شده اند. خود ديوارهای عظيم اورUr و اکد زير فشار سنگين حرکت لشگريان ترک خورده و فرو می ريزند. غارتگری خصوصی شده به اين معنا که زمين داران سايت های به جا مانده از مزوپتاميای باستانی را خريده و آنها را از اشياء و گنجينه های شان تهی کرده و بر ثروت خود می افزايند. نابودی تقريبا کامل گذشته تاريخی عراق که گهواره اصلی تمدن بشر بود، به شرم آورترين سمبول های اشغال فاجعه بار ما تبديل شده است. انبوه شواهدی که باستان شناسان گرد آورده اند نشان ميدهد که حتی کارگران باستانشناسی که در رژيم صدام حسين تربيت شده بودند، اکنون با استفاده از دانش خود به غارتگران پيوسته و شهرهای باستانی را می کاوند، هزارها خمره، بطری و ساير اشياء را که نميتوان بر آنها بهايی نهاد می شکنند تا از درون آن ها طلا و گنجينه های ديگر پيدا کنند. لشکر غارتگران *حتی اسکندر وقتی ويران ميکرد، چيزی می ساخت، اينها تا نهايت ويران ميکنند. بعد از جنگ خليج[فارس] در سال 1991 ارتش غارتگران به طرف شهرهای صحرايی جنوب عراق به حرکت درآمد. حداقل 13 موزه عراق را غارت کردند. امروز تقريبا همه سايت های باستانی جنوب عراق تحت کنترل غارتگران است. جون فارچاخ باستان شناس لبنانی در يک ارزيابی مفصل و تکان دهنده که قرار است در دسامبر منتشر شود، ميگويد: لشکر غارتگران , يک متر از سرمايه های سومری را که هزاران سال زير شن ها مدفون مانده بود، برجای نگذاشتند. آنها به طور سيستماتيک هرچه را که از اين تمدن مانده بود، در جستجوی خستگی ناپذير به دنبال اشياء قابل فروش نابود کردند: شهرهای باستانی که مساحتی به اندازه 20 کيلومتر مربع را می پوشاند و اگر به روش درست کاويده ميشد ميتوانست اطلاعات گسترده ای از نحوه رشد و توسعه نژاد بشر به دست بدهد. بشريت دارد پيشينه اش رااز دست ميدهد، به خاطريک قطعه حکاکی شده يا يک مجسمه يا قطعه ای جواهر که دلالان ميخرند و پولش را در کشوری که بوسيله جنگ ويران شده است، نقد می پردازند. بشريت دارد تاريخش را برای تفريح کلکسيونرهای خصوصی که در خانه های لوکس خود در امنيت زندگی ميکنند و برای کلکسيون خود سفارش مخصوص ميدهند، از دست ميدهد., خانم فارچاخ که تحقيق واقعی در مورد گنجينه های به سرقت رفته از موزه باستانشناسی بغداد بعد از حمله به عراق به کمک او انجام شد، ميگويد عراق ممکن است به زودی از تاريخ تهی شود: , در اين کشور 10000 سايت باستان شناسی وجود دارد. تنها در نصيريه حدود 840 سايت سومری وجود دارد. آنها را به نحو سيستماتيک به تاراج برده اند. حتی وقتی اسکندر کبير يک شهر را خراب ميکرد، يک شهر ديگر می ساخت. ولی حالا دزدها همه چيز را ويران ميکنند، زيرا آنها تا عمق صخره ای سايت ها را می کاوند. پديده جديد اين است که آنها بيش از پيش، سازمان يافته ميشوند. و آشکارا به کمک مقدار زيادی پول., لشکر مهاجمان *,درست يک مثل زلزله دايمی, ,کاملا جدااز اين، عمليات نظامي، اين سايت ها را برای ابد نابود ميکند. يک پايگاه نظامی آمريکا پنج سال تمام در اور است، ديوارها زير وزن سنگين خودروهای نظامی ترک برداشته اند. درست مثل اين است که سايت های باستانی را در معرض زلزله دايم بگذاريد., در ميان شهرهای باستانی عراق امروز، شهر اور را در تاريخ نوع بشر از همه مهم تر ميدانند. در تورات از آن نام برده شده، و بسياری بر اين باورند که خانه ابراهيم پيامبر در آن بوده است، در کارهای تاريخ دانان و جغرافی شناسان عرب که آن را قمريه يعنی شهر ماه می خواندند نيز توصيف اين شهر آمده است. سومريان ساکن اين شهر که حدود 4000 سال قبل از ميلاد مسيح ساخته شد، اصول آبياری مصنوعی را پی ريخته و کشاورزی و فلز کاری را توسعه دادند. 1500 سال بعد در دوره ای که تحت عنوان ,عصر توفان, شناخته ميشود، نخستين نمونه های خط، کتيبه و ساختمان سازی در اور ايجاد شد. در لارزا که در همسايگی اور قرار دارد خشت هايی که به کمک حرارت ساخته ميشد، توليد شد که به عنوان سند نقل و انتقال پول به کار برده ميشد و نخستين چک های جهان محسوب ميشود. عمق جای انگشت در خشت، ميزان پولی را که بايد منتقل ميشد نشان ميداد. مقبره های شاهان اور حاوی جواهرات، خنجر، طلا، مهرهای استوانه ای مسی و گاهی بقايای بردگان بود. افسران آمريکايی مکررا گفته اند پايگاه بزرگ نظامی آمريکا به اين دليل در بابيلون ساخته شد که از سايت حفاظت کند. ولی زينب بهرانی پروفسور تاريخ و باستان شناسی در دانشگاه کلمبيا ميگويد: ,اين گزافه تر از حد باور است,. او ميگويد بررسی اوضاع شهر نشان ميدهد:, خسارتی که بر بابيلون وارد آمده هم عظيم و هم غيرقابل جبران است، و حتی اگر نيروهای آمريکايی ميخواستندآن را حفظ کنند، بسيار معقول تر می بود که دور سايت نگهبان بگمارند تا اينکه آن را زير بولدوزر ببرند و بزرگ ترين پايگاه نيروهای نظامی ائتلاف در منطقه را روی آن بنا کنند., بمباران های هوايی در سال 2003 آثار تاريخی را دست نخورده برجای گذارد، ولی به گفته پروفسور بهرانی:,اشغال در چنان ابعادعظيمی به نابودی تاريخ انجاميد که از غارت و ويرانی موزه ها و کتابخانه ها هنگام سقوط بغداد فراتر رفت. نيروهای آمريکايی و موتلفان آن از آوريل 2003 ببعد حداقل از هفت سايت تاريخی به همين ترتيب استفاده کرده اند که يکی از آنها قلب تاريخی سامره است، جايی که حرم عسکری توسط نصرالدين شاه ساخته شد و در 2006 بمباران گرديد., استفاده از سايت های باستانی به عنوان پايگاه نظامي، نقض کنوانسيون هاگ و پروتکل 1954( قصل 1، ماده 5)است که به دوران اشغال مربوط ميشود. هرچند ايالات متحده کنوانسيون را تصويب نکرد، ايتاليا، لهستان، استراليا و هلند که همه آنها نيرو به عراق فرستاده اند، امضا کننده آن هستند. هماهنگی فرقه های مذهبي، بازار و اشغال در ويرانی و غارت آثار تاريخی خانم فار چاخ يادآوری کرده است در حاليکه احزاب مذهبی نفوذ خود را در تمام استان های عراق گسترش ميدهند، سايت های باستانی نيز تحت کنترل آنها قرار ميگيرد. او از عبدالامير حمداني، مدير باستان شناسی استان ديقعر در جنوب ميگويد که مستاصلانه تلاش کردازويرانی سايت های زير خاک در دوره اشغال جلوگيری کند و تلاشش بی نتيجه ماند. خود دکتر حمدانی نوشت از دست او برای جلوگيری از , فاجعه ای که شاهد آن هستيم و در مقابل چشم ما صورت می گيرد, کاری ساخته نيست. او ميگويد در سال 2006 , ما 200 پليس استخدام کرديم زيرا ميخواستيم به کمک نگهبان ها از غارت سايت ها تا آنجا که ممکن است جلوگيری کنيم. وسايل ما برای اين ماموريت کافی نبود زيرا ما برای استانی که 800 سايت باستانی در آن ثبت شده است، فقط 8 ماشين،اندکی تفنگ و سلاح های مشابه و چند راديو ارتباطی داشتيم., ,البته اين کافی نبود، ولی ما تلاش ميکرديم نظمی بوجود بياوريم تااينکه محدوديت پولی در حکومت باعث شد ديگر نتوانيم برای سوخت پاترول های سايت ها پول پرداخت کنيم. بنابراين کار ما به اين ختم شد که تلاش کنيم از اداره جلوی غارت را بگيريم، ولی اين هم قبل از آن بود که احزاب مذهبی جنوب عراق را تحت کنترل بگيرند., سال گذشته دپارتمان آثار باستانی دکتر حمداني، دستوری از مقامات محلی دريافت کرد مبنی بر اينکه اجازه ساختن تعداد کارخانه خشتی در اطراف محلی که سايت های باستانی سومری قرار دارد داده شود. ولی به سرعت معلوم شد که صاحبان کارخانه در نظر دارند زمين را از دولت عراق بخرند زيرا چند شهر سومری و سايت های باستانی در محدوده آن قرار داشتند. صاحب جديد ميخواست سايت باستانی را ,حفر, کند، ,آجرهای گلی کهنه , را از بين ببرد و نوع جديد آن را درست کند تا به بازار تبديل شود و اشياء پيدا شده در کاوش ها را به دلالان آنتيک بفروشد. دکتر حمدانی شجاعانه از امضای اين حکم سر باز زد. خانم فارچاخ ميگويد:, امتناع او عواقب فوری داشت. احزاب مذهبی که نصيريه را کنترل ميکنند پليس را با اتهام فسادو حکم زندان به سراغ او فرستادند. او سه ماه زندانی شد و منتظر محاکمه ماند. هيات حفاظت از ميراث باستانی و آنطور که گفته ميشود قبيله نيرومند او از او در جريان محاکمه دفاع کردند. او آزاد شد و دو باره پست اش را به دست آورد. کارخانه های آجری اکنون , پروژه ای منجمد شده, است، ولی گزارشات فاش ساخته انداستراتژی مشابهی برای ساير سايت های اين شهر و شهرهای همسايه مثل Aqarakouf Ziggarat در نزديکی بغداد به خدمت گرفته شده اند. تا چه هنگام باستان شناسان عراق ميتوانند وضع را حفظ کنند؟ اين مساله ای است که تنها سياستمداران وابسته به گروه های مذهبی گوناگون ميتوانند به آن پاسخ دهند., حالا که يک تشکيلات حمايتی با سازماندهی پيشرفته و با پشتيبانی رهبران قبايل بوجود آمده، تلاش پليس برای در هم شکستن قدرت غارتگران ميتواند عواقب کشنده ای داشته باشد. در سال 2005 ماموران گمرگ عراق با کمک نيروهای غربی چند قاچاقچی مواد عتيقه را در شهر الفجر نزديک ناصريه دستگير کردند. آنها صدها اثرباستانی را توقيف کردند و تصميم داشتند آنهارا به موزه بغداد بازگردانند. اين اشتباه مرگباری بود. کاروان آنهارا در چند مايلی بغداد متوقف کردند، 8 تن از ماموران گمرگ را کشتند و اجساد آن ها را سوزاندند و در بيابان انداختند تا بپوسد. آثار عتيقه ناپديد شدند. خانم فارچاخ ميگويد:,اين يک پيام روشن از طرف دلالان آثار باستانی به جهان بود., لژيون های غارتگران آثار باستانی در چارچوب يک سازمان قاچاق پيچيده و عظيم کار ميکنند. کاميون ها، خودروها، هواپيماها و کشتی ها، آثار تاريخی غارت شده را به اروپا، ايالات متحده، امارات متحده عربی و ژاپن می برند. باستان شناسان ميگويند رقم دايما فزاينده ای وبسايت اينترنتی آثار عتيقه مزوپتاميان، اشيايی که برخی تا 7000 سال قديمی هستند را عرضه ميکنند. روستائيان جنوب عراق که محدوده ديوارهای ساختمان های مدفون شده را می شناسند و ميتوانند مستقيما به اتاق ها و مقبره ها وارد شوند، اکنون به غارتگران حرفه ای تبديل شده اند. گزارشات باستان شناسان حاکی است: , آنها برای اينکه جهان را از گذشته خود تهی کنند تعليم داده شده اند و از اين کار سود سرشار ی می برند. آنها ارزش هر شيئی را ميدانند و مشکل بتوان فهميد چرا بايد به اين کار پايان دهند., بعد از جنگ خليج در سال 1991 باستان شناسان، غارتگران سابق را به عنوان کارگر استخدام کردند و برای آنها حقوق دولتی مقرر کردند. اين سيستم تا زمانی که باستان شناسان در سايت ها بودند موثر بود. ولی يکی از دلايل اصلی ويرانی های بعدی هم همين بود. حالا مردم می دانند چگونه ميتوان حفاری کرد و چه ميتوان پيدا کرد. خانم فارچاخ اضافه ميکند:, هر چه عراق بيشتر در وضعيت جنگی بماند، گهواره تمدن بيشتر مورد تهديد قرار ميگيرد. شايد ديگر چيزی از آن باقی نماند تا نوه های ما از آن بياموزند. , روستائيان اگر ميتوانستند کنترل نفت را به دست می گرفتند بايد درکی بسياری آرمانی و غيرواقعی از انسان داشت، تا تصور کرد عراقی هايی که خود و خانواده شان، گرسنه و بی آب و برق و در فاصله بمب هايی زندگی می کنند که از آسمان و توسط هواپيما و هليکوپتر آمريکايی يا از زمين و توسط شورشيان بر سر آنها می بارد، ميتوانند در برابر وسوسه پيوستن به اين سيل غارتگر خودداری نشان دهند. اما مساله حتی از اين هم فراتر می رود. بسياری از کسانی که توسط سازمان دهندگان به کار گرفته ميشوند، اصلا خود نمی دانند شغلشان ,غارتگری, است، بلکه تصور می کنند ,کارگری, ميکنند. در باره روستائيانی که رابرت فيسک در انتهای مقاله خود به آنها اشاره کرده است، جون فارچاخ يادداشتی دارد که خود فيسک به انتهای مقاله اش اضافه کرده است: , جوامع روستايی عراق از جوامع روستايی ما بسيار متفاوت هستند. درک آنها از تمدن و ميراث باستانی با معيارهايی که دانش آموختگان ما تعيين کرده اند همخوانی ندارد. تاريخ به داستان ها و پيروزی های اجداد مستقيم آنها و قبيله آنها محدود ميشود. بنابراين برای آنها , گهواره تمدن, چيزی بيش از زمين برهوت حاوی ,صحاری , سفالی نيست که حق خود ميدانند آنها را مورد استفاده قرار دهند. هرچه باشد بالاخره آنها هستند که مالک اين سرزمين و در نتيجه، مالک تعلقات آن به شمار می آيند. به همان ترتيب که اين مردم اگر قادر بودند ترديدی نمی کردند که کنترل نفت خود را بر عهده بگيرند، زيرا اين , سرزمين مال آنهاست,. از آنجا که زندگی در صحرا دشوار است و از آنجا که آنها ,فراموش شدگان, تمام حکومت ها هستند، , انتقام, آنها از اين واقعيت عبارت است از اين که هر گونه فرصتی را که برای به دست آوردن پول گير می آورند، مورد استفاده قرار دهند. يک مهر استوانه اي، يک مجسمه، يا يک قطعه حکاکی شده، 50 دلار, 25 پوند, درآمد به دست ميدهد و اين نصف حقوق يک کارمند متوسط دولت در عراق است. تاجرها به غارتگران گفته اند برای اين که جنسی ارزش داشته باشد، بايد روی آن حکاکی شده باشد. زارعين تصور می کنند کار, غارتگرانه, بخشی از روزکار عادی آنهاست.
*عکس صفحه اول تصوير جون فارچاخ است. او از سال 2002 در همکاری با باستان شناسان عراقي، پی گيرانه آثار گم شده و موجود باستانی عراق را ثبت کرده و در سايتی به نمايش می گذارد و مرتبا در باره غارت فاجعه بار و ويرانی آثار باستانی عراق می نويسد و سخنرانی ميکند. *مقاله رابرت فيسک: http://news.independent.co.uk/fisk/article2970762.ece

هیچ نظری موجود نیست: