-
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- رونده مرگ ویکتور خارا دوباره مطرح میشود
یک قاضی شیلیایی پرونده مرگ ویکتور خارا، خواننده سرشناس و محبوب این کشور را مجددا گشوده است.قاضی خوان ادواردو فوئنتس گفته است که چهل مدرک جدید درباره مرگ خارا را که توسط خانواده اش ارائه شده، مورد بررسی قرار خواهد داد.
ویکتور خارا در سال ۱۹۷۳ در روزهای اولیه حکومت نظامیان تحت رهبری ژنرال آگوستو پینوشه در استادیوم ملی سانتیاگو کشته شد.
ویکتور خارا برای بسیاری از مردم شیلی یک قهرمان به شمار می رود. او همچنین در بسیاری از نقاط جهان از جمله ایران، هوادار دارد.
جوان خارا، بیوه او گفته است که قتل همسرش به یک سمبل بین المللی در مبارزه با سوء استفاده از حقوق بشر تبدیل شده است.
او افزود که بازگشایی پرونده مرگ ویکتور خارا "راه را برای ادامه تحقیقات و کشف حقیقت باز می کند."
شکنجه و مرگ
ویکتور خارا در میان هزاران نفری قرار داست که به دنبال به قدرت رسیدن ژنرال پینوشه طی یک کودتای نظامی در بازده سپتامبر ۱۹۷۳، توسط نظامیان بازداشت و به استادیوم سانتیاگو منتقل شدند.
شاهدان عینی گفته اند که در استادیوم، سربازان دستان او را شکستند و سوزاندند و سپس به او گفتند تا گیتار خود را بنوازد. خارا شروع به خواندن یک آهنگ سوسیالیستی کرد. ظرف مدت کوتاهی او را با شلیک تیر کشتند. این استادیوم هم اکنون به نام او نامگذاری شده است.
خواننده ۳۸ ساله یکی از بنیان گذاران جنبش جدید ترانه در شیلی بود و یکی از حامیان سالوادور آلنده، رئیس جمهور شیلی به شمار می رفت که با کودتای نظامی سرنگون شد.
قاضی فوئنتس ماه پیش طی حکمی اع
*******************************************************************************منجی شيلی يا قاتل بی وجدان؟ ژنرال آگوستو پينوشه هدايت نيروهای نظامی شيلی در يک کودتای چشمگير عليه دولت مارکسيست سالوادور آلنده که طی فرآيندی دمکراتيک انتخاب شده بود را به عهده داشت. در پی کودتا، موجی خشن از شورشگری ها و سرکوب شيلی را فرا گرفت که جهان را تکان داد.در سپتامبر 1973، هزاران به اصطلاح برانداز دستگير و به ورزشگاه فوتبال سانتياگو منتقل و برخی از آنها همانجا اعدام شدند.
ژنرال پينوشه از پشت آن عينک دودی سربرآورد تا هدايت کشور را به عهده گيرد. زمان درازی نگذشته بود که پارلمان معلق و انتخابات ممنوع شد.
با خرد شدن اپوزيسيون سياسی، نا آرامی، دستگيری ها و شکنجه گسترش يافت. هزاران نفر ناپديد شدند. در تمام اين دوران ژنرال پينوشه ادعا می کرد سعی دارد مانع افتادن شيلی به چنگ کمونيست ها شود.
کودتای نظامی
آگوستو پينوشه اوگارته در سال 1915 متولد شد و بزرگترين فرزند در ميان شش خواهر و برادر بود. او پس از تحصيلات نظامی در 18 سالگی به ارتش پيوست.
پينوشه در سال 1973 قدرت را به دست گرفت در سال 1969 او رئيس ستاد مشترک ارتش شد و در سال 1973 به درجه ژنرالی رسيد و فرمانده کل نيروهای مسلح شد.
آن زمان تقريبا سه سال از آغاز رياست جمهوری سالوادور آلنده می گذشت. کشمکش سياسی، تورم افسارگسيخته و هرج و مرج اقتصادی به يک کودتای نافرجام در ژوئن 1973 منجر شد.
دو ماه بعد آلنده، پينوشه را به عنوان فرمانده ارتش برگزيد چرا که اعتقاد داشت می تواند به او اتکا کند. اما در ماه سپتامبر، پينوشه به آلنده گفت استعفا دهد يا با اقدام نظامی مواجه شود.
آلنده خودداری کرد و جسد او زمانی که نيروهای ارتش وارد کاخ رياست جمهوری شدند در آنجا پيدا شد. همسرش گفت که او به دست شورشيان کشته شد. سايرين مرگ او را به خودکشی نسبت دادند.
مشکلات فزاينده
دو روز بعد پينوشه به عنوان رئيس حکومت نظامی معرفی شد. احزاب مارکسيست ممنوع شدند، حقوق مدنی از اعتبار افتاد، اختيارات اتحاديه های کارگری کاهش داده شد، و سانسور شديدی اعمال شد. بسياری از روشنفکران به خارج گريختند.
جسد آلنده در ويرانه های کاخ رياست جمهوری پيدا شد بعدا معلوم شد که سی آی ای، سازمان اطلاعات مرکزی آمريکا، دو ميليون دلار صرف بی ثبات کردن دولت آلنده کرده است.
در ژوئن 1974، پينوشه رئيس جمهور شد. در 1978، در آنچه رايزنی ملی خوانده شد، او 75 درصد آرا را کسب کرد.
در سال 1980، قانون اساسی تازه ای تصويب شد و سال بعد پينوشه برای يک دوره هشت ساله سوگند رياست جمهوری ياد کرد.
در دهه 1980 او با مشکلات فزاينده ای روبرو شد. سياست های او نرخ تورم را به طور چشمگيری کاهش داده بود که به رفاه بخش های حرفه ای و تجاری منجر شد.
با اين حال نرخ بيکاری به شدت افزايش يافت و در 1981 يک رکود اقتصادی باعث شورش در خيابان های سانتياگو شد.
متحد بريتانيا
در جريان مناقشه فالکلند در سال 1982، شيلی متحد بريتانيا عليه آرژانتين بود و دولت مارگارت تاچر عليرغم اعتراضات حزب کارگر، ممنوعيت صدور تسليحات به شيلی را لغو کرد.
پينوشه هنگام بازگشت به کشور با استقبال گرم برخی نظاميان روبرو شد پينوشه در طول زمان تا حدودی مقبوليت جهانی کسب کرد و حتی امتيازاتی به جنبش دمکراسی داد اما در اکتبر 1988 رای دهندگان که حق پذيرش يا رد او را داشتند با 7/54 درصد آرا مقابل 43 درصد او را رد کردند.
او با بی ميلی نتيجه را پذيرفت و هرچند درخواست مخالفان برای انتقال فوری قدرت را رد کرد، دو سال بعد از مقام رياست جمهوری کناره گرفت.
با اين حال او برای هفت سال ديگر همچنان فرماندهی نيروهای مسلح شيلی را به عهده داشت و بعد در تحولی که باعث ياس مخالفانش شد به عنوان سناتور دائمی در پارلمان دمکراتيک شيلی عضويت يافت.
اگر آگوستو پينوشه فکر می کرد که در بازنشستگی آسوده خواهد بود اشتباه می کرد. او که مرتب به بريتانيا نزد دوستانش سفر می کرد در 1998 در آنجا دستگير شد.
بازگشت احساساتی
دادگاهی در اسپانيا خواستار استرداد او برای مواجه شدن با اتهامات نقض حقوق بشر شده بود و دولت بريتانيا پس از کشمکش های قانونی مفصل او را تحت بازداشت خانگی قرار داد.
اما بعد در ميان خشم مخالفان، تيم برجسته ای از پزشکان نتيجه گيری کردند که پينوشه ناخوش تر از آن است که محاکمه شود و دولت بريتانيا با بازگشت او به کشورش موافقت کرد.
در ماه مارس 2000، پس از 18 ماه تبعيد اجباری، پينوشه با يک هواپيمای شيليايی از بريتانيا به کشورش بازگشت و آنجا مورد استقبال گرم هواداران نظامی قرار گرفت.
چند هفته بعد، دادگاهی در سانتياگو او را از مصونيت قضايی محروم کرد، حرکتی که سرآغاز سال ها نزاع قانونی بود.
در مارس 2005، دادگاه استيناف شيلی به لغو حکم دادگاه اوليه داير بر اينکه می توان پينوشه را به خاطر نقش ادعايی او در "عمليات کرکس" محاکمه کرد رای داد. "عمليات کرکس" تلاش هماهنگ شش دولت آمريکای جنوبی برای تعقيب و کشتار مخالفان سياسی در دهه 1970 بود.
عليرغم آن حکم، ژنرال پينوشه به هنگام مرگ هنوز با مجموعه ديگری از دعاوی روبرو بود که عمده ترين آنها به آنچه ادعا می شود يک کلاهبرداری چند ميليون دلاری مالياتی بود مربوط می شد.
اما شکنندگی جسمانی او پس از چندين سکته مغزی، باعث شد که او هرگز تحت محاکمه قرار نگيرد.
لام کرد که سرهنگ ماریو مانریکوئز، یک افسر بازنشسته ارتش شیلی ویکتور خارا را در سال ۱۹۷۳ کشته است اما او پرونده را مختومه اعلام کرد.
خانواده ویکتور خارا که معتقدند که ارتش از افرادی که احتمالا در قتل خارا دست داشته اند، مراقبت می کند و نمی گذارد که پای آنها به دادگاه کشیده شود از این حکم جدید استقبال کرده است.
سرهنگ مانریکوئز در آن زمان افسر مسئول استادیوم بود. او هم اکنون تحت بازداشت خانگی قرار دارد.
در یک گزارش رسمی که پس از بازگشت دموکراسی به شیلی منتشر شد، اعلام شد که ۳۱۹۷ نفر در دوران دیکتاتوری نظامی کشته و یا ناپدید شده اند.
۱۳۸۸ آذر ۱۵, یکشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر