خامنه ای قاتل و دستگاه سرکوبش هر روز و با گذشت تاریخچه جنبش همگانی بر عیار مضحک گفتار و کردار خود میافزایند و آن میکنند که سلف آنان محمدرضا پهلوی دیکتاتور کرد و سودی جز شنیدن صدای انقلاب نیافت. جنبش حق طلبانه مردم را وابسته به خارج و فریب خورده و.... مینامند و شعار مرگ بر دیکتاتور و زنده باد آزادی – زندانی سیاسی آزاد باید گردد و ... را ره آورد بیگانگان مینامند. اما دیکتاتور ها آرام نخواهند خفت و هراس از اعتراضات مردمی آنان را یک لحظه در اسایش نخواهد گذاشت
.............................
بار دیگر و به بهانه فرا رسیدن سالروز قیام مردمی بهمن 57 مردم ایران در تهران و سایر شهرستانها اعتراض خود را به حاکمیت استبداد نشان دادند و با حضور در خیابانها مهر باطلی مجدد بر پرونده مشروعیت دورغین آنان کوبیدند. امواج اعتراضی وسیع و پراکنده مردمی که در بسیاری از نقاط تهران از جمله امیرآباد و صادقیه - بلوار فردوس – آریا شهر – میدان انقلاب – حوالی پارک لاله – ملاصدرا – خیابان بهبودی و شلیک گاز اشک آور و گلوله رنگی و رگبار هوائی برای شناسائی معترضین و همچنین دستگیری های وسیع در اصفهان - شهر کرد و شیراز - اهواز و..... همه و همه بیانگر انست که این امواج ارام نخواهند گرفت و تا نیل به ازادی و حاکمیت حقوق انسانی از پای نخواهند نشست.
خامنه ای قاتل و دستگاه سرکوبش هر روز و با گذشت تاریخچه جنبش همگانی بر عیار مضحک گفتار و کردار خود میافزایند و آن میکنند که سلف آنان محمدرضا پهلوی دیکتاتور کرد و سودی جز شنیدن صدای انقلاب نیافت. جنبش حق طلبانه مردم را وابسته به خارج و فریب خورده و.... مینامند و شعار مرگ بر دیکتاتور و زنده باد آزادی – زندانی سیاسی آزاد باید گردد و ... را ره آورد بیگانگان مینامند. اما دیکتاتور ها آرام نخواهند خفت و هراس از اعتراضات مردمی آنان را یک لحظه در اسایش نخواهد گذاشت. در این میان اما توده ها بمرور و به تجربه عینی خود در خواهند یافت که اعتراضات انسانی آنان که هیچگاه با خشونت همراه نبوده است همیشه و همواره از جانب نیروهای سرکوب رژیم و تحت هدایت مستقیم رهبری با قصاوت و وحشی گری هر چه تمامتر مواجه گشته است و دیر نخواهد بود که دستهای پرتوان آنان آهنگ مقابله با مزدوران حکومتی خواهد کرد و تومار بیداد آنان را درهم خواهد پیچید. در واقع امر ایران ابستن حوادثی است که حکومتیان نمیتوانند با سلاح سرکوب در برابر آن بایستند و مردم کشورمان نیز آمادگی لازم برای تغییرات بنیادین را در حوزه سیاست یافته اند. این مشخصات برهانی است بر عدم پذیرش هرگونه مصالحه و ساخت و پاخت از سوی رهبران شناخته شده سبز که در هراس رادیکالیزه شدن جنبش بسر میبرند و هر از گاهی روانشناسی سازش و سکوت را با اطلاعیه ها و مصاحبه های خود ارزیابی میکنند.
اما یک چیز مسلم است که چاره حکومت با راه اندازی دکه های صلواتی و کیک و عرضه بیشمار ساندیس و... دوا نخواهد شد و مردم ایران از این پس هرگونه مناسبتی را میدان اعتراض به حاکمیت مذهبی و استبدادی مبدل خواهند کرد.
پرتوان باد!
11.2.2010
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر