هفت خوشه گندم سبز، بر تابوت من بگذار
با من گام بردار
بر جای پای پدرانم.
آرام، همچون آوای یک نی لبک.
به سوی ابدیت من.
به بی زمان.
و بر مزار من
گل بنفشه مگُذار.
گل اندوهگینان است بنفشه.
به یاد بیاور آن همه عاشقان را
که جوان تر از من مردند.
هفت خوشه، گندم سبز.
هفت خوشه، گندم سبز، بر تابوت من بگذار.
و اندکی هم شقایق قرمز
که فکر می کنم تو باید پیدا کنی
با من گام بردار
بر جای پای پدرانم.
آرام، همچون آوای یک نی لبک.
به سوی ابدیت من.
به بی زمان.
و بر مزار من
گل بنفشه مگُذار.
گل اندوهگینان است بنفشه.
به یاد بیاور آن همه عاشقان را
که جوان تر از من مردند.
هفت خوشه، گندم سبز.
هفت خوشه، گندم سبز، بر تابوت من بگذار.
و اندکی هم شقایق قرمز
که فکر می کنم تو باید پیدا کنی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر