۱۳۹۲ مهر ۶, شنبه

۴ زندانی کرد اهل سنت، در یک‌قدمی چوبه دار



در حالی‌که رئیس جمهوری ایران در نیویورک، پیام صلح می‌دهد و می‌گوید که آرزوی آزادی زندانیان را دارد، گروهی از زندانیان کرد اهل سنت در انتظار مرگ هستند.
گرفتن گفتگو با زندانی، آسان نیست، چه برسد که به کسانی هر دقیقه هم برای‌شان ارزشمند است. سام محمود سرابی، روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر که فایل گفتگو با یکی از زندانیان را در اختیار خودنویس قرار داده، می‌گوید که چهار نفری که محکوم به اعدام شده‌اند، مقابل ماموران مقاومت کرده و حاضر به انتقال به سلول انفرادی نشده‌اند.
این زندانی‌ها در گفتگو، از شکنجه‌هایی که تحمل کرده‌اند سخن می‌گویند و اقامت طولانی در سلول انفرادی و نداشتن امکان دفاع آزادانه در دادگاه.
زندانیان مذکور، گاه تا ۱۸ ماه با «پابند» و «دست‌بند» در سلول انفرادی محبوس بوده‌اند.
در حال حاضر، احکام اعدام جهان‌گیر دهقانی، جمشید دهقانی، حامد احمدی و کمال ملایی تایید شده و ممکن است هر لحظه اجرا شود.
این زندانیان از همه سازمان‌های حقوق بشری، احمد شهید و دبیر کل سازمان ملل تقاضای کمک کرده‌اند.
ملاقات این زندانیان قطع شده است اما موفق شده‌اند از طریق تلفن زندان پیام خود را برسانند.
آنچه در زیر می‌خوانید، حاصل گفتگوی سام محمود سرابی است:
حامد احمدی متولد ۱۳۶۰ که در تاریخ ۱۵/۵/۸۸ توسط نیروهای اطلاعات بازداشت شد و تحت شکنجه قرار گرفت و مورد تهدید قرار گرفت که اگر همکاری نکند، اعضای خانواده‌اش را شکنجه خواهند کرد.
حامد احمدی از مبلغین اهل سنت بود در بیانه‌ای، به اهانت به «صحابه» اعتراض کرده بود.
زندانیان اهل سنت حق دفاع از خود را نداشته‌اند و نیروهای امنیتی آنها را با باتوم مورد ضرب و شتم قرار داده بودند.
۲۳/۱۱/۸۹، حکم اعدام صادر شد و زندانی‌ها از برگزاری دادگاه تجدید نظر بی‌اطلاع بوده‌اند.
جمشید و جهانگیر دهقانی، در ۲۷/۳/۸۸ توسط نیروهای اطلاعات در سنندج دستگیر شدند. این دو برادر به مجرد ورود به سلول مورد حمله ماموران قرار گرفته و شکنجه شدند.
این دو بدون اینکه حق تلفن زدن داشته باشند در حدود ۲۰ ماه در سلول‌های انفرادی نگاه داشته شده بودند.
پای جمشید دهقانی در نتیجه ضرب و شتم ماموران شکسته بود.
کمال ملایی نیز در ۲۳/۴/۸۸ در سنندج دستگیر شد و بعد از انتخابات تحت شکنجه‌ قرار گرفته بود. او بدون اینکه بداند چه را امضا می‌کند، برای نجات از شکنجه، پای برگه‌های اعتراف را امضا کرده است.
او بیش از یک سال در سلول‌های انفرادی بوده است.

هیچ نظری موجود نیست: