از ابو جعفر روايت است كه فرمود: امام ده علامت دارد: 1- پاك و مطهر بدنيا می آيد 2- ختنه شده متولد می شود. 3- اگر بر زمين بيفتد روی كف دستان می افتد. 4- با صدای بلند شهادتين را بر زبان ميراند. 5- جنب نمی شود. 6- در حالت خواب ، چشمانش خوابيده در حالی كه دلش بيدار است. 7- خميازه نمی كشد. 8- تكبر و خودپسندی ندارد 9- از پشت سر می بيند همچنان كه از روبرو ديده است. 10 - بوئی كه از باد شكم و تيز دادن و مدفوعش بر می خيزد ، مانند بوی مشك است. اصول كافی ج 1 ص 319 كتاب الحجة باب مواليد أئمة.