شکستن سنگقبر عباس کیارستمی و از ریشه درآوردن نهال درخت گیلاس وی
بهمن فرمان آرا و جعفر پناهی با انتشار یادداشتی در صحفه های اجتماعی خود از شکستن شدن سنگقبر عباس کیارستمی و کنده شدن نهال درخت گیلاس وی خبر دادهاند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، بهمن فرمان آرا با انتشار یادداشتی ضمن انتقاد از بیحرمتی به مزار عباس کیارستمی کارگردان نامدار ایران نوشته است: «شکستن سنگقبرها، سیمانریختن روی سنگقبر و از ریشه درآوردن نهال درخت گیلاس از کنار مزار مردی که صدها افتخار برای سینما و مملکت ما به ارمغان آورد، آنهم وقتی که در هندوستان و جاهای دیگر دنیا به نام او درخت گیلاس میکارند! چرا ما باید تا این حد بیحرمتی را تحمل کنیم؟»
جعفر پناهی نیز در صفحه اینستاگرام خود متنی از بهمن فرمانآرا درباره حضورش بر سر مزار عباس کیارستمی و دزدیده شدن نهال گیلاسی که بر سر مزار این هنرمند وجود داشت منتشر کرده است.
روایت بهمن فرمانآرا از کندن نهال گیلاسِ مزار کیارستمى در پی می آید:
«پنجشنبه عصر به عادت هفت، هشت ماه گذشته به دیدن عباس رفتم. مطابق معمول شبهای جمعه چهار پنج نفری از شاگردان سابقش بر سر مزار بودند. ولی همیشه باید یک چیزی باشد که دل آدم را بشکند، پنجشنبه هم یکی از همان روزها بود.
سال گذشته شب عید به همت مینا اکبری و گروه «شما تنها نیستید»، نهال درخت گیلاسی را کنار مزار عباس کاشتیم. خیلیها بودند. مسعود کیمیایی، جعفر پناهی، علیرضا داوودنژاد، مهوش شیخالاسلامی، محمدرضا اصلانی، همایون ارشادی و عده زیادی از دوستداران عباس در این مراسم حضور داشتند.
امروز که سر مزارش رفتم، دیدم شخص یا اشخاصی حتی نتوانستند درخت گیلاس را کنار مزار عباس تحمل کنند و آن را با پیت حلبیاش از جا در آورده بودند.
امروز که سر مزارش رفتم، دیدم شخص یا اشخاصی حتی نتوانستند درخت گیلاس را کنار مزار عباس تحمل کنند و آن را با پیت حلبیاش از جا در آورده بودند.
شکستن سنگ قبرها، سیمانریختن روی سنگ قبر و از ریشه درآوردن نهال درخت گیلاس از کنار مزار مردی که صدها افتخار برای سینما و مملکت ما به ارمغان آورد، آن هم وقتی که در هندوستان و جاهای دیگر دنیا به نام او درخت گیلاس میکارند! چرا ما باید تا این حد بیحرمتی را تحمل کنیم؟
روز کاشتن نهال، روز خوبى بود و همه حضار شاد بودند از اینکه به این مرد بزرگ سینماى ایران اداى احترام مىکنند. فقط یک جوان که اتفاقا تىشرتی سفید با عکس عباس روى آن به تن داشت تصویربردارى میکرد و جلوى چشمان شاگردان عباس، نوارش را به یک پژوىآردى تحویل داد.
البته ما به این چیزها عادت کردیم و چون کارى جز احترامگذاشتن به فیلمساز بزرگ مملکتمان نمیکردیم، باکى نداشتیم؛ ولى همان طور که پرونده پزشکى عباس، کمکم از یاد رفته است، حتى یک درخت گیلاس هم به عباس روا نداشتند و طعم شیرین گیلاس در دهان ما تبدیل به زهرمار شد.»
خدایا ما را از گزند تنگنظران محفوظ بدار.
بهمن فرمان آرا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر