کلامی چند در جواب به نامه آقای ایرج مصداقی

ايرج مصداقي، ظاهرا مستقل، باطنا يک توجيه گر اعمال و رفتار غيرانساني مجاهدين،نامه ای به" محمد حسيبي" در مورد زندانيان مجاهد در"تيف" و"ابوغريب" که حاضربه ادامه همکاری با آن سازمان نيستند، نوشته، دال براينکه شمامسايل را بد فهميديد ،"زنداني!" و" شکنجه ای!" درکار نيست!اينها همه اش شايعات دشمنان مجاهدين است۰؟ (مگر همين چند سال پيش نبودکه شايعه درست کردند و ميگفتند "ابوالقاسم يامحسن رضايي" اعضای جدا شده را کتک ميزند و ميگويد: شما "اهل کوفه"هستيدو رهبری را تنها گذاشتيد!و رهبری" خاص الخاص" هم برای اين" "کوفيان"،"مهمانسرای رهبری!"درست کرد!؟ اما کو آن چشم بصيرت؟)بگذاريم،

"محمدحسيبي" به فرمايشات گهر بارايرج مصداقي جواب لازم را داده است۰خواندن هردونامه بشما توصيه ميکنيم۰

http://www.chebayadkard.com/
Maghalleh348:
http://www.chebayadkard.com/chebayadkard/sokhan/20080623/maghaleh348.pdf

Maghaleh349:
http://www.chebayadkard.com/chebayadkard/sokhan/20080623/maghaleh349.pdf

agar dar Iran hastid ettalaa' dahid taa mataaleb raa
beh zamimeh E-MAIL baraayetaan beferestim


To unsubscribe, please send a blank e-mail to:info@chebayadkard.com and write " Remove " on the SUBJECT line.
http://www.blogger.com/www.chebayadkard.com

http://www.chebayadkard.org/chebayadkard/sokhan/20071217/maghaleh306.pdf
http://www.chebayadkard.org/chebayadkard/sokhan/20071224/maghaleh307.pdf

http://cdhriran.blogspot.com/2007/10/situation-of-former-members-of-mko-in.html
http://moriab.blogspot.com/2006_10_01_archive.html
http://www.iran-ghalam.de/2Haupt/912.HTM
http://www.iran-sabz.de/2Haupt/ta-mai-07/0582.HTM

پيشوا، زندان و مقاومت

گالری عکس

گالری عکس از تظاهرات 13 اردیبهشت مردم در تبریز
گالری عکس از تظاهرات 11 اردیبهشت در مقابل سفارت امارات در تهران
عکسهائی از اعتراضات مدنی دانشجويان
عکسهای مهندس عباس اميرانتظام
عکسهای دکتر محمد مصدق (4)
عکسهای دکتر محمد مصدق (3)
عکسهای دکتر محمد مصدق (2)
عکسهای دکتر محمد مصدق (1)
عکسهای منصور اسانلو به مناسبت ششم مارس، روز همبستگي جهاني با وی

زمان در موردجنايات بزرگ جورج بوش!همبستگي ملي: گسترش دموكراسي ازتهران تا دمشق ضرورت حتمي صلح و ثبات در خاورميانه است

همبستگي ملي: گسترش دموكراسي ازتهران تا دمشق ضرورت حتمي صلح و ثبات در خاورميانه است خانم مريم رجوي، رئيس جمهور برگزيده مقاومت، شركت گسترده مردم عراق در انتخابات پارلمان اين كشور را تبريك گفت و و ابراز اميدواري كرد كه مردم عراق به يك دولت دمكراتيك و مستقل دست پيدا كنند. خانم مريم رجوي رئيس جمهور برگزيده مقاومت ايران شركت گسترده مردم عراق در انتخابات پارلمان اين كشور را به مردم و نيروهاي دمكراتيك و ميهن پرست عراق تبريك گفت و گسترش دموكراسي ازتهران تا دمشق را ضرورت حتمي صلح و ثبات در خاورميانه توصيف كرد. خانم رجوي انزجار مردم عراق از رژيم حاكم بر ايران و تكرار تجربه حاكميت استبدادي ديني در عراق را يكي از برجسته ترين ويژگيهاي انتخابات اخير خواند و ابراز اميدواري كرد كه مردم عراق به يك دولت دمكراتيك و مستقل دست پيدا كنند

One of House Speaker Nancy Pelosi's first acts upon taking the gavel was to rule impeachment off the table. She wanted Democrats to focus on challenging the president on the war and on kitchen table concerns - from energy to education to health care. With Democrats now enjoying an increasing margin in generic polls and looking towards gaining seats in both the House and the Senate, the strategy certainly hasn't hurt politically.
But the constitutional implications are far more disturbing. This was dramatized as the Congress debated the Foreign Intelligence Surveillance Act reform legislation that will provide retroactive immunity to the telecommunications companies for warrantless interception of the conversations of Americans - and by implication, retroactive acceptance of the president's authority to order such wiretaps.
We have witnessed a staggering abuse of power by President Bush. Even former Bush Justice Department officials now charge him with trampling the Constitution. Bush has claimed the prerogative to declare an endless war without congressional approval, to designate someone an enemy without cause, to proceed to wiretap them without warrant, arrest or kidnap them at will, jail them without a hearing, hold them indefinitely, interrogate them intensively (read torture), bring them to trial outside the U.S. court system. He claims that executive privilege exempts his aides - even the aides of his aides and his vice president's aides - from congressional investigation. He claims the right to amend or negate congressional laws with a statement upon

signing them. And much more.

دنباله...

ژنرال " Tony Taguba " در مورد شکنجه در زندانهای آمريکاافشا ميکند!

General Taguba knew that blame for the detainee torture

scandal went as high as the secretary of defense, Donald Rumsfeld, and maybe as high as the )

Friday 20 June 2008

by: Joseph L. Galloway, McClatchy Newspapers

General Taguba knew that blame for the detainee torture scandal went the Top

as high as the secretary of defense, Donald Rumsfeld,

and maybe as highas the president

(Tony Taguba knew something about prisoners in wartime long before the Pentagon ordered him to investigate the torture and shameful mistreatment of Iraqi detainees revealed by those soldier photographs taken inside Abu Ghraib prison.
You see, his father, Sgt. Tomas Taguba, was a soldier in the famed Philippine Scouts and was, briefly, a prisoner of the Japanese after Bataan fell in the opening days of our war in the Pacific. Sgt. Taguba escaped during the Death March and spent the next three years spying on the Japanese and relaying the information to US forces.
After the war, the senior Taguba was allowed to enlist in the U.S. Army and served honorably and unsung until his retirement. His son was born in Manila in 1950 but grew up as American as apple pie, earned an ROTC commission at Idaho State University and was only the second Filipino-American to attain the rank of general in our Army.
Maj. Gen. Anthony Taguba would undergo his own trial by fire when, in 2004, he was named by the Pentagon to conduct a carefully walled-in investigation of the abuses of prisoners at Abu Ghraib.
By regulation - and no doubt by the design of those who appointed him - Taguba could not investigate any uniformed or civilian official whose rank was higher than his own two stars.
Taguba and his investigators sifted and probed and assessed the blame as high as they were permitted to go. Taguba believed - no, he KNEW - that the responsibility for this outrage went much higher. He knew it reached to the office of then Defense Secretary Donald H. Rumsfeld and likely beyond to the lawyers who served President George W. Bush and perhaps even to the president himself.
But the brass, military and civilian, wanted Taguba and those who ran 16 other Army investigations of the Abu Ghraib scandal only to get to the bottom of the situation, not to the top.
A female Army Reserve military police brigadier general was reprimanded but criminal charges and courts martial were limited to five enlisted men and women, none ranking any higher than staff sergeant.
For his honesty in both the investigation and in sworn testimony before congressional committees Tony Taguba became persona non grata in the halls of the Pentagon. The career of one of the Army's more talented and honorable officers ended with an untimely retirement.
But Taguba wasn't done. The full truth had not been told.
In a week when McClatchy published a five-part series by my colleague Tom Lasseter on the extra-legal American military detention center at Guantanamo and who's responsible for giving Americans a green light to mistreat, torture and detain both the guilty and the innocent prisoners in our custody, Maj. Gen. Taguba spoke out as well.
In the preface to a damning report on the treatment of Guantanamo detainees by a group called Physicians for Human Rights - which had examined and interviewed 11 former Guantanamo detainees freed without charges - Taguba declared that there was no longer any doubt whatsoever that President George W. Bush and others in the White House had committed war crimes.
"The only question that remains to be answered is whether those who ordered the use of torture will be held to account," Taguba wrote. "The commander in chief and those under him authorized a systematic regime of torture."
Following the boss' orders, lawyers in the White House Counsel's office and in the badly named Department of Justice twisted and turned the words and the very meaning of those words in international treaties, in the Constitution, in the federal statutes and the military regulations so that interrogators in brightly lit prison rooms in Afghanistan, Iraq and Guantanamo as well as those secret CIA prisons hidden all around would be free to use the waterboard, electrical shocks, sexual humiliation, and all the other dirty little ways you can make a man scream and talk.
To date, seven long years after we scooped up our first detainees in Afghanistan, not a single one of them has faced evidence, his accusers, or anything remotely resembling a legal court hearing on his guilt or innocence.
Even a conservatively-tilted U.S. Supreme Court recently gagged on what the Bush Administration and its lawyers did their best to get them to swallow - the idea that some people in American custody are not entitled to the most basic of all protections, the writ of habeas corpus. The basic right to stand before a properly constituted court of law and make the government prove by the evidence that they have got the right man.
I know. I know. A snowball has a better chance in Hell than we do at ever seeing the President and his cronies actually brought to justice for their high crimes and misdemeanors. We are going to see these walking examples of the lowest common denominator become the happy recipients of a blizzard of presidential pardons on Jan. 19, 2009, before the few who haven't already fled slip out of town ahead of the subpoenas.
My thoughts keep returning to a little speech Gen. Taguba made to his team of investigators as they first began their work in 2004: "Bottom line: We will follow our conscience and do what is morally right."
Would that our President and his unindicted co-conspirators had done the same

IRQE WAR جنگ عراق!

دنباله....

معتادان ایرانی سالانه ۵۰۰ تن مواد مخدر مصرف می کنند

اساس تحقیقی که سازمان بهزیستی ایران نتایج آن را روز دوشنبه، سوم تیرماه، منتشر کرد، هر چند تعداد معتادان به مواد مخدر در ایران افزایش نداشته است اما شدت اعتیاد معتادان افزایش یافته است.بر مبنای آمار منتشر شده، معتادان در ایران سالانه ۵۰۰ تن مواد مخدر مصرف می کنند. این در حالی است که سالانه ۲۵۰۰ تن مواد مخدر از مرزهای ایران وارد این کشور می شود.

به گزارش خبرگزاری ها در ایران، در آستانه روز جهانی مبارزه با مواد مخدر مسئولان مبارزه با مواد مخدر آمار متفاوتی در مورد میزان مصرف مواد مخدر و تعداد معتادان اعلام کردند.
اسماعیل احمدی مقدم، فرمانده نیروی انتظامی و دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگاران اعلام کرد: میزان مصرف مواد مخدر نسبت به سال گذشته ۲۰۰ تن کاهش یافته است.
به گفته وی، «در سال ۸۶ میزان ۷۰۰ تن مواد مخدر در کشور مصرف شده بود که این آمار در سال جاری به ۵۰۰ تن کاهش یافته است.»

دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر همچنین گفت: از ۲۵۰۰ تن مواد مخدری که سالانه به ایران وارد می شود، ۹۰۰ تن کشف، ۵۰۰ تن استفاده و ۱۱۰۰ تن از ایران به مقصد اروپا و کشورهای حاشیه خلیج فارس خارج می شود.
اعتیاد، بزرگترین آسیب اجتماعی

محمد نفریه، معاون امور فرهنگی و پیشگیری سازمان بهزیستی کشور بزرگترین آسیب اجتماعی کشور را اعتیاد اعلام کرد و گفت:« بر اساس تحقیق صورت گرفته تعداد معتادان افزایش چشمگیری نداشته است اما شدت اعتیاد بیشتر شده است. مثلا مصرف کراک و یا رویکرد معتادان برای تزریق هروئین بیشتر شده است.»
«از ۲۵۰۰ تن مواد مخدری که سالانه به ایران وارد می شود، ۹۰۰ تن کشف، ۵۰۰ تن استفاده و ۱۱۰۰ تن از ایران به مقصد اروپا و کشورهای حاشیه خلیج فارس خارج می شود.»دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر
اسماعیل احمدی مقدم، دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر نیز در مورد حجم بالای ورود کراک به داخل کشور گفته است:« باندهای مواد مخدر با دستیابی به تکنولوژی های پیشرفته و اسیدها و پیش سازهای مرغوب توانستند، خلوص هروئین را از ۶۰ تا ۶۵ درصد به ۹۵ درصد افزایش دهند و از این طریق، هروئین سفید یا کراک تولید کنند که حدود ۱۵ تا ۱۷ برابر سبکتر از تریاک است و علاوه بر این که استنشاق و استعمال آن آسانتر است، عوارض تزریق را هم ندارد.»

این اظهارات در حالی است که وی هفته گذشته اعلام کرده بود:« نگرانی از بابت میزان مصرف مخدرهای صنعتی در کشور وجود ندارد.»
آقای احمدی مقدم در توضیح این امر گفته بود:«کمتر از دو درصد معتادان در ایران از مخدرهای صنعتی استفاده می کنند. بر اساس پیمایشی که داشته ایم، این روند نه تنها رو به افزایش نیست که بر عکس کاهش خفیفی هم داشته است.»

با این حال وی تاکید کرد:« کراک در چرخه مبارزه با مواد مخدر کشور، هروئین محسوب می شود و همه اقداماتی که در امر درمان و پیشگیری از اعتیاد به هروئین انجام می شود، به درمان و پیشگیری از اعتیاد به کراک نیز اختصاص خواهد یافت.»

«یک میلیون و ۱۶۰ هزار معتاد» در ایران
دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر شمار تخمینی معتادان کشور را یک میلیون و ۱۶۰ هزار نفر عنوان و تصریح کرد: «متاسفانه ۴۰ تا ۴۳ درصد مصرف کنندگان مواد مخدر کنونی کشور، معتاد به هروئین هستند.»
وی با بیان این که آمار دقیقی از شمار معتادان تفننی کشور وجود ندارد، تعداد این افراد را بر اساس تخمین ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار نفر خواند.

احمدی مقدم تاکید کرد که هیچ دستگاهی خارج از آماری که کمیته آمار ستاد مبارزه با مواد مخدر اعلام می کند، نمی تواند آمار دیگری انتشار دهد.
با این حال آقای نفریه، معاون امور فرهنگی و پیشگیری سازمان بهزیستی کشور بر اساس آخرین آماری که توسط موسسه داریوش گردآوری شده است، تعداد معتادان را در خوشبینانه ترین حالت ۸۰۰ هزار نفر و در بدبینانه ترین حالت تا یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر می داند.
طبق آمار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، ۵۸۷ هزار معتاد تا پایان سال گذشته تحت پوشش انواع درمان قرار گرفتند.
احمدی مقدم در این مورد گفت:«با ورود شربت جایگزین تریاک به چرخه درمان مواد مخدر در سال جاری و همچنین توسعه روش های درمانی دیگر، امسال ۸۴۰ هزار ظرفیت درمانی در کشور خواهد شد.»
با این حال معاون امور فرهنگی و پیشگیری سازمان بهزیستی اعلام کرده است: در حال حاضر۱۱۰ هزار نفر از معتادان تحت درمان قرار دارند که ۶۷ هزار نفر از آنها تحت پوشش برنامه های درمان محور سازمان بهزیستی هستند.

درپاسخ به پرسش روشنگري چيست ؟امانوئل کانت

در پاسخ به پرسش
روشنگری چيست؟
امانوئل کانت
30.09.1784
روشنگری، خروج آدمی ست از نابالغی به تقصير خويشتن خود و نا بالغی، ناتوانی در بکار گرفتن فهم خويشتن است
بدون هدايت ديگری.
نابالغی به تقصير خويشتن وقتی است که علت آن نه کمبود فهم، بلکه کمبود اراده و دليری در بکار گرفتن آن بدون
هدايت ديگری باشد.
شعار روشنگری: دلير باش( 1) در بکار گرفتن فهم خويش .
( تن آسايی و ترسويی ست که سبب می شود بخش بزرگی از آدميان، با آنکه طبيعت آنان ديرگاهی است به بلوغ( 2
رسانيده و از هدايت غير رهايی بخشيده، با رغبت همه عمر نا بالغ بمانند تا ديگران بتوانند چنين ساده و آسان خود را به
مقام قيم ايشان برکشانند.
نابالغی آسودگی است
تا کتابی هست که برايم اسباب فهم است،
تا کشيش غمگساری هست که در حکم وجدان من است،
تا پزشکی هست که می گويد چه بخورم و چه نخورم،
تا پولی فراهم باشد
مرا چه نيازی به انديشيدن است؟ ديگران اين کار ملال آور را برايم و بجايم انجام خواهند داد. برای اينکه تعدادبسياری
از انسانها به سوی بلوغ رفتن را نه فقط دشوار که بسيار خطرناک دانسته و به اين جهت است که قيم هايی از سر لطف
نظارت عاليه آنان را بعهده می گيرند. اين قيم ها پس از آنکه نابالغان خود را خوب تحميق کردند مواظبند که نکند اين
موجودات سربراه ؛ از زندانی که برايشان فراهم کرده اند پا بيرون گذارند. آنگاه در گوش شان می خوانند که اگر به
تنهايی قدم بيرون گذاريد، چه خطرهايی تهديشان می کند. اما اين خطرها چندان هم که می گويند بزرگ نيستند، بلکه ب ا
چند بار افت و خيز سر انجام شيوه ی را رفتن را می آموزند .
برای هر فرد به تنهايی سخت دشوار است خود را از نابالغی ای که سرشت دومين او شده است بيرون بکشد. او
ديگر آنرا دوست هم می دارد، و به راستی از بکار گرفتن فهم خود ناتوان است. زيرا هرگز به وی چنين فرصتی نداده
اند. بسيار اندک اند کسانی که توانسته اند با پرورانيدن ذهن شان، خود را از نابالغی بدر آورند و سپس گامهای مطمئن
بردارند. اگر کسی را آزاد گذارند به روشنگری دست خواهد يافت. زيرا همواره چند " خود انديش " ( 3) حتا در ميان
قيم های گمارده شده بر مردم، پيدا می شوند که پس از آنکه خود يوغ نابالغی را به کناری انداختند، روح ارج شناسی
عقلانی ارزشها و غايت هستی انسانی را که خود انديشيدن است در پيرامون خويش می پراکنند و دايره خام داوريها ر ا
تنگ تر کرده و بسياری اندک اندک به روشنگری می رسند.
برای دستيابی به روشنگری به هيچ نياز نيست مگر آزادی،تازه آنهم کم زيان ترين نوع آن يعنی آزادی کاربرد عقل
خويش در امورهمگانی ( 4) به تمام و کمال. ازهمه سو می شنويم عقل نورزيد
ارتشی می گويد: عقل نورزيد مشق کنيد
مدير ماليه می گويد: عقل نورزيد پول بسلفيد
کشيش می گويد: عقل نورزيد ايمان بياوريد
اين چيزها همه محدود کننده ی آزادی هستند.اما کدام محدوديت سد راه روشنگری است؟و کدام است که نه تنها مانع
نيست بلکه پيش برنده ی آنست. من چنين پاسخ می گويم: " کاربرد همگانی عقل خويش" را می بايد همواره آزاد گذاشت
و اين يگانه ابزاری است که می تواند آدميان را به روشن گری برساند اما " کاربرد خصوصی "( 5) آن چه بسا تنگ و
محدود تواند بود بی آنکه پيشرفت روشن گری از اين جهت با دشواری ويژه ای روبرو شود. درک من از " کاربرد عقل
خويش در امور همگانی " آن استفاده ای است که کسی در " مقام علم" در مقابل خوانندگانش از عقل خود می کند و
کاربرد خصوصی آن کاربردی را می ناميم که کسی مجاز است در سمَت اداری و يا مدنی معينی که به وی سپرده شده
از عقل خود بکند.
65 ق.م.) شاعر و اديب رومی است. " دلير باش در دانستن" شعار جمعيت - 1) اصل اين شعار از هوراس ( 8 )
دوستداران حقيقت در سال 1736 با هدف گسترش فلسفه لايب نيتس – ولف بنياد گذاشته شد.
2) از نظر جسمی بالغ ولی از نظر فکری همچنان نابالغ و صغير )
3) از مفاهيم کليدی مقاله ی کانت است. منظور کسانی اند که از پيروی کردن از قواعد و احکام از پيش معلوم، خود )
داری می کنند و با بکار گرفتن فهم خويش و با " خود انديشيدن " که غايت وجودی انسان است، به روشن
نگريستن در امور جهان می آغازند.
4) آن استفاده ای است که کسی در مقام" شخص خود" در مقابل خوانندگان اش از عقل خود می کند )
5) آن استفاده ای است که کسی در مقام" صاحب منصبی اداری" مثلا در مقام افسر، کارمند اداره يا کشيش از عقل )
خود می کند

به یاد رفیق سعید سلطانپور

برای شنیدن اضعار فدایی شهید سعید سلطانپور با صدای خودش به آدرس زیر مراجعه کنید.


http://www.fadaian.org/jong/sorod/soroud.htm

خودکشی يک سرباز در مراسم بدرقه سارکوزی در اسراییل

بی بی سی : شلیک یک سرباز به سوی خود و مرگ او همزمان با مراسم بدرقه نیکولاس سارکوزی رییس جمهوری فرانسه و همسرش در فرودگاه اسراییل خبرساز شده است.آقای سارکوزی و کلارا برونی، همسرش بعد از شلیک این گلوله به سرعت به سوی هواپیمایشان برده شدند. اهود المرت نیز به سرعت به محلی امن منتقل شد. این حادثه که در فرودگاه بن گوریون رخ داد در پایان سفر سه روزه رییس جمهوری فرانسه به اسراییل و کرانه باختری به وقوع پیوسته است. میکی روزنفلد یک سخنگوی پلیس اعلام کرده که این سرباز عضو نیروهای امنیتی دست به خودکشی زده است. میکی روزنفلد گفته این حادثه هیچ تهدیدی را متوجه مهمانان دولت اسراییل نکرده است.وی در عین حال گزارش هایی را که این حادثه را تلاشی ناموفق برای ترور رییس جمهوری فرانسه دانسته اند رد کرد.برخی گزارش ها نیز شلیک گلوله به این سرباز را اتفاقی دانسته اند.شاهدان عینی می گویند حادثه تنها چند دقیقه طول کشید و پس از آن آقای اولمرت با سوار شدن به هواپیمای آقای سارکوزی ، رسما او را بدرقه کرد و حادثه را توضیح داد.
اولویترادیو اسراییل گزارش داده این سرباز در فاصله صد تا دویست متری هواپیمای آقای سارکوزی قرار داشته است.تصاویر تلویزیونی نشان می دهد آقای سارکوزی و همسرش با عجله از پله های هواپیما به بالا راهنمایی می شوند.دیدار آقای سارکوزی با هدف بهبود روابط فرانسه و اسراییل انجام شده بود.رییس جمهوری فرانسه در عین حال گفتگوهایی را با محمود عباس رهبر تشکیلات فلسطینی در کرانه باختری انجام داده بود.آقای سارکوزی بعد از این ملاقات از ایده تشکیل کشور مستقل فلسطین حمایت کرد و گفت: " فرانسه بر سر امنیت اسراییل مذاکره نمی کند اما تشکیل یک کشور مدرن دموکراتیک، و پویا برای فلسطینی ها اولویت فرانسه است." آقای سارکوزی در عین حال بار دیگر از اسراییل خواست ساخت شهرک های یهودی نشین در کرانه باختری را متوقف کند.این اظهارنظرها یک روز پس از آن صورت گرفت که رییس جمهوری فرانسه به سیاستمداران اسراییلی در یک کنیسه گفت بدون توقف ساخت شهرک های یهودی نشین در سرزمین های فلسطینی صلحی پایدار در خاورمیانه محقق نخواهد شد. آقای عباس گفت:" فلسطینی ها به ایفای نقش اتحادیه اروپا در روند صلح خاورمیانه، به ویژه همزمان با ریاست دوره ای فرانسه بر این اتحادیه از ماه آینده بسیار امیدوارند"

یک معذرت خواهی

Uri Avnery
14.06.2008
پیوست: نقد مقاله اوری آونری
برگردان ناهید جعفرپور

در این هفته نخست وزیر کانادا در مجلس این کشور اعترافی غمناک نمود: وی از مردم سرخپوست کشورش برای اینکه نسل هاست که این مردم از سوی دولت های پشت هم کانادائی مورد بی عدالتی قرار گرفته اند، معذرت خواهی نمود. اینچنین کانادای سفید تلاش می کند که با ملت های بومی که حکومت گران سرزمین اجدادی آنان را فتح نموده و تلاش کرده اند فرهنگ آنان را نابود نمایند، صلح نماید. برای عمل ناعادلانه ای که انجام گرفته است معذرت خواهی کردن، بخشی از فرهنگ سیاسی مدرن گشته است.
انجام چنین کاری آسان نیست. کج بینان شاید بگویند: این خود تنها یک حرف است و حرف زدن که قیمتی ندارد. به واقع یک چنین صحنه هائی مفهومی عمیق دارند. برای یک انسان ـ و بیشتر از آن برای یک ملت ـ همیشه سخت است که به بی عدالتی ها و قصاوت هائی که انجام داده است اعتراف نماید.
این به مفهوم تصحیح جنون تاریخی است که اساس همبستگی ملی را تشکیل می دهد. شرط انجام این کار تغییراساسی کتاب های مدارس و عقیده سیاسی ملی است.
رئیس جمهور فرانسه بنام ملتش برای اعمال رژیم ویشی که یهودی ها را برای نابودی تحویل نازی ها داد معذرت خواهی نمود. دولت چک از دولت آلمان برای طرد جمعی مردم آلمانی در پایان جنگ جهانی دوم معذرت خواهی نمود. آلمان طبیعتا از یهودیان برای جنایت غیر قابل تصور هلوکاست درخواست بخشش کرد.
حتی در اسرائیل یک تلاش ضعیف برای معالجه زخمی دردناک در این کشور انجام گرفت. این تلاش زمانی شد که آهود باراک نزد یهودی های شرقی برای سال های طولانی رنج تبعیض معذرت خواهی نمود.
اما ما در مقابل مجموعه مشکلات بسیار سخت تری قرار گرفته ایم. موضوع بر سر ریشه های موجودیت ملی ما در این سرزمین است.
من اعتقاد دارم صلح میان ما و ملت فلسطین ـ صلحی واقعی ـ بر بستر آشتی واقعی ـ از یک معذرت خواهی آغاز می گردد. من پیش خودم رئیس جمهور و یا نخست وزیر را مجسم می کنم که چگونه در مجلس سخنرانی تاریخی زیر را انجام می دهد:
ریاست محترمه مجلس، اعضای محترم مجلس،
بنام کشور اسرائیل و تمامی شهروندانش امروز روی بسوی دختران و پسران ملت فلسطین درهر کجا که می خواهند باشند می نمایم و می گویم: ما این واقعیت را می پذیریم که ما بر علیه شما بی عدالتی تاریخی نموده ایم و از شما در تواضع کامل تقاضای بخشش داریم.
زمانی که جنبش صیهونیستی تصمیم گرفت در این سرزمین که ما آنرا کشور اسرائیل می نامیم و شما آنرا فلسطین، یک اقامتگاه ملی یهودی بنا نماید، در نظر نداشت کشور ما را بر روی خرابه های کشور ملتی دیگر بنا نماید. به واقع هم هیچ کسی از جنبش صیهونیستی قبل از اولین کنگره صیهونیستی در سال 1897 از این سرزمین دیدن ننموده بود و تصوری واقعی و محسوس در باره موقعیت آنزمانی این سرزمین نداشت.
آرزوی سوزان این پدران بنیان گذار جنبش صیهونیستی این بود که یهودیان اروپا را نجات دهند. جائی که ابرهای بارانی نفرت بر علیه یهودی ها جمع شده بودند.
در اروپای شرقی تجاوزی گسترده و خشمناک در جریان بود و همه جا در اروپا نشانه های روندی پدیدار بود که در نهایت به هلوکاست وحشتناک ختم شد. روندی که در آن 6 میلیون یهودی به قتل رسیدند.
افزون بر این هدف اساسی وابستگی عمیقی که نسل ها یهودیان را به سرزمینی که در آن تورات ـ نوشته ای که هویت ملت ما را بیان می کند ـ نوشته شده بود و همچنین اورشلیم که یهودی ها از هزاران سال پیش در مناطق آن سکونت می کردند، اضافه گردید.
بنیان گزاران صیهونیستی با قلب هائی پر از ایدآل های والا بعنوان پیشرو به این سرزمین آمدند. آنها به رهائی ملی، آزادی، عدالت و برابری اعتقاد داشتند.
ما به آنها افتخار می کنیم. مطمئنا آنها در رویا هم به این فکر نمی کردند که یک چنین بی عدالتی به مقیاس تاریخی را مرتکب شوند.
تمامی این ها اما توجیح کننده هر آنچه که بعدا اتفاق افتاد نخواهد بود. ایجاد سکونت گاه های یهودیان در این سرزمین با بی عدالتی بزرگ بر علیه مردمی که از نسل ها در این منطقه زندگی می کردند پیش رفت.
ما واقعیات را دیگر نمی توانیم ندیده بگیریم. اینکه در جنگ سال 1948 ـ که برای ما جنگ استقلال و برای شما اما اجبار 750 هزار فلسطینی برای ترک خانه و زمین هایشان معنی داد.
برای روشن شدن وضعیت این داستان غمناک پیشنهاد می کنم که کمیته ای برای حقیقت و آشتی ایجاد گردد که از کارشناسان شما و ما تشکیل گردد و نتایج بررسی و تصمیم گیری آنها در کتاب های مدارس شما و ما درج گردند.
ما دیگر نمی توانیم این واقعیت را که در 60 سال اختلاف و جنگ تحقق حق طبیعی شما برای استقلال در کشور ملی آزاد متعلق به خودتان را از شما گرفته است را ندیده بگیریم. حقی که جلسه عمومی جامعه ملل در 29 نوامبر 1947 آنرا تائید نموده است. که همچنین بستری مشروع برای ایجاد کشور اسرائیل است.
برای تمامی این تقصیرات از شما تقاضای بخشش داریم که من در اینجا از صمیم قلب از شما خواهانم.
تورات به ما می گوید:" کسی که گناهانش را نفی کند، نخواهد توانست از مهربانی خداوند برخوردار گردد اما کسی که گناهانش را بشناسد و به آن اقرار کند وی از مهربانی خداوند برخوردار خواهد شد. طبیعتا تنها شناخت گناه و اقرار به آن کافی نخواهد بود. ما باید همچنین ازبی عدالتی که در گذشته به آن مبادرت نموده ایم دست برداریم.
این ممکن نخواهد بود که چرخ تاریخ را به عقب برگردانیم و وضعیت این سرزمین را به قبل از سال 1947 برگردانیم. همانطور که کانادا و یا ایالات متحده هم نمی توانند 200 سال را به عقب برگردانند.
ما باید آینده مشترکمان را با تلاش های مشترک به جلو ببریم، شکل بدهیم، علاج کنیم هر آنچه را که می توان علاج نمود، تعمیر نمائیم هر آنچه را که باید تعمیر نمود، بدون اینکه زخم های نو ایجاد کنیم و یا بی عدالتی های جدید آغاز نمائیم و یا داستان های غمناک انسانی بیشتری را باعث گردیم.
من مصرا از شما تقاضا دارم خواهش ما را برای بخشش به معنائی که ما اعتقاد داریم قبول نمائید. بگذارید که ما متحدا برای اختلاف قدیمی صدساله مان بر روی راه حلی قابل اجرا، زنده، عملی و عادلانه کار نمائیم. راه حلی که شاید نتواند تمامی آرزوهای به حق را برآورده کند و همچنین نتواند تمامی بی عدالتی ها را جبران کند اما به هر دو ملت ما اجازه خواهد داد که زندگی شان را در آزادی و صلح و رفاه زندگی نمایند.
این راه حل برای همه به وضوح قابل رویت است. ما همه آنرا می شناسیم. این راه حل بر بستر تجربه های دردناک ما قرار گرفته است و با درس گرفتن از رنج هایمان آبدیده شده است واز طریق تلاش های بهترین عقل های ما به خود شکل گرفته است ـ مال شما و همچنین مال ما
این راه حل خیلی ساده است: شما همان حقوق را دارید که ما داریم. ما همان حقوق را داریم که شما دارید: در کشور خودمان زندگی کنیم. با پرچم خودمان. تحت قوانین خودمختار خودمان با دولتی بطورآزاد انتخاب شده ـ امیدوارم که تحت دولت خوبی
یکی از دعا های اساسی دین ما و همچنین دین شما و دین دیگران ـ 2000 سال پیش از سوی رابی هیلل فرموله شده است:" لطمه ای که برای خودت تنفر آور است برای بعدی خودت نخواه و چیزی را که نمی خواهی که دیگری با تو انجام دهد برای کسی دیگر نخواه.
در عمل به این مفهوم است :" حق عاجل شما برای تاسیس کشور آزاد و خودمختارفلسطین بر روی تمامی مناطق اشغال شده از سوی اسرائیل در سال 1967. کشوری که از سوی جامعه ملل بعنوان عضو کامل برسمیت شمرده خواهد شد.
مرزهای 4 یونی 1947 مجددا بر قرار خواهند گشت. من امید وارم که ما بتوانیم در مذاکرات آزاد بر روی حداقل معاوضه ارضی به نفع رفاه هر دو طرف به توافق برسیم.
اورشلیم که در قلب های هر دو طرف ما قرار دارد باید پایتخت هر دو کشور ما بشود ـ اورشلیم غربی با دیوار دادخواهی به عنوان پایتخت اسرائیل و اورشلیم شرقی با حرم الشریف بعنوان پایتخت فلسطین. اورشلیم عربی باید مال شما بشود و اورشلیم یهودی مال ما. بگذارید که با هم کار کنیم تا این شهر را با واقعیتی زنده، باز و متحد نگاه داریم.
ما شهرک های اسرائیلی را که برای شما اینهمه رنج و ناراحتی ببار آورد را خالی خواهیم نمود و شهرک نشینان را به خانه خود خواهیم آورد. البته بجز فضای کوچکی که به اسرائیل در توافقات آزادانه معاوضات ارضی داده شده است. ما همچنین تمامی طرح های اشغال را به هم می زنیم. چه طرح های نهادی و چه طرح های مادی.
ما باید با آغوش باز و عقل سالم انسانی راه حلی عادلانه برای داستان غمناک آوارگان و فرزندانشان جستجو و پیدا نمائیم.هر خانواده ای باید آزادانه میان امکانات متفاوت انتخاب کند: برگشت به وطن و عضویت دولت فلسطین که آنهم مورد پشتیبانی دست و دلبازانه ما خواهد بود و یا در اقامتگاه فعلی خود بمانند و یا مهاجرت به هر کشوری که خود مایلند. که این هم از پشتیبانی ما برخوردار خواهد شد و یا ، بله ، تعداد انسانی که مورد قبول ما می باشند به سرزمین اسرائیل مراجعت نمایند. این از اهمیت بسیاری برخوردار است که آوارگان در تمامی تلاش های ما بعنوان شریک سهیم باشند.
من مطمئنم که هر دو کشور ما ـ اسرائیل و فلسطین ـ شانه به شانه در این سرزمین دوست داشتنی ولی کوچک زمانی نه کاملا دوربه یکدیگر در سطوح انسانی، اجتماعی، اقتصادی، تکنولوژی و فرهنگی نزدیک خواهند شد و از این طریق رابطه ای را ایجاد می کنند که نه تنها امنیت ما را بلکه همچنین توسعه و رفاه را برای همه ما ممکن خواهد نمود. ما متحدا برای صلح و رفاه این منطقه بر بستر رابطه تنگاتنگ با تمامی کشورهای این منطقه حرکت خواهیم نمود.
صلح ما را موظف و متعهد می سازد که برای فرزندانمان و نوه هایمان یک زندگی بهتر بسازیم، ما می خواهیم بر پا خیزیم و سر تعظیم با یاد قربانیان بیشمار اختلافاتمان فرود آوریم. یهودیان و عرب ها ـ اسرائیلی و فلسطینی ـ اختلافی که بسیار طولانی گشته است".
یک چنین سخنرانی به عقیده من بسیار ضروری است تا در تاریخ این سرزمین فصلی جدید باز شود.
ده ها سال است که ملاقات با فلسطینی ها از تمامی بخش های زندگی به من آموخته است که منطق احساسی اختلاف از منطق سیاسی اختلاف کم بها تر نیست ـ شاید حتی مهمترباشد. احساسی عمیق از بی عدالتی در هر فلسطینی شعله ور است. آگاهانه و یا نیمه آگاهانه احساس گناه در ضمیر هر اسرائیلی خانه دارد و این باور را با خود حمل می کنند که عربها هیچگاه با ما صلح نخواهند نمود.
من نمی دانم که چه زمانی یک چنین سخنرانی ممکن خواهد بود. بسیاری از فاکتور های غیر پیشبینی شده در این راه نقش بازی می کنند. اما این را می دانم که بدون یک چنین سخنرانی، قرار داد های صلح تشریفاتی توافق شده دیپلمات ها میوه ای را که ما امیدش را داریم نخواهند داد. همانطور که مذاکرات اسلو نشان دادند، کافی نیست که جزیره ای مصنوعی در وسط یک دریای طوفانی از احساس ها به وجود آورد.
تصمیم علنی نخست وزیر کانادا تنها چیزی نیست که ما از این کشور شمال آمریکا می توانیم یاد بگیریم. 43 سال قبل دولت کانادا تصمیم گرفت قدمی استثنائی بردارد تا میان اکثریت انگلیسی زبان و اقلیت فرانسوی زبان مردم صلح به وجود آورد. مناسبات آنها از زمانی که بریتانیائی ها کانادای فرانسوی را 250 سال پیش فتح نمودند، چون زخمی باز باقی ماند. تصمیم گرفته شد پرچم ملی کانادا را که از " اونیون یاک" بریتانیا اقتباس شده بود توسط " برگ درخت افرا" جایگزین نمایند.
در این رابطه رئیس سنا گفت" پرچم سمبل وحدت ملی است. زیرا که پرچم بی شک تمامی شهروندان کانادا را نمایندگی می کند. بدون فرق گذاشتن میان نژاد، زبان، اعتقاد و طرزتفکر". از این هم می توانیم یاد بگیریم.
برگردان به آلمانیGudrun Weichenhan
نقد به مقاله "یک معذرت خواهی" اوری آونری
معذرت ـ معذرت؟
claus pichlo
حضور محترم آقای آونری،

سخنرانی که از جانب شما انجام گرفت با وجود اینکه در شکل مقاله در انترنت علنی گردید، شاید می توانست بسیاری از فلسطینی ها را متقاعد نماید ( اگر از دهان شما شنیده می شد صد در صد )و همچنین میلیون ها انسان را در سرتاسر جهان که احساس فلسطینی ها را لمس می کنند. اما متاسفانه تنها یک چنین معامله تلافی جویانه ای در شکل یک چنین سخنرانی در مجلس باقی خواهد ماند که آنهم سیاستمداران مسئول می بایست انجام می دادند! این یک رویا نیست؟
قضاوت مثبت شما برای سخنرانی معذرت خواهانه در مقابل مجلس کانادا به هیچ وجه نمی تواند عدم اعتماد مرا نسبت به خواسته های والای کانادائی هائی که ریشه سرخپوستی ندارند از بین ببرد. زیرا که من از خودم سئوال می کنم چرا این معذرت خواهی حال بعد از اینکه صد در صد مطمئن می باشند که مردم سرخپوست بعنوان فاکتور سیاسی و فرهنگی در ضمیر آگاه این کشور دیگر وجود ندارند، می آید. مردم کشی دیگر به انجام رسیده است و حال می خواهند اثر خون ها راهم بی صدا و بطور دائمی از بین ببرند.
آیا در آنجا یک مجرم می خواهد به این شکل ازگناه خود معذرت خواهی نماید؟ از حالا همه کانادائی ها همواره می توانند بگویند که اگر که مردم سرخپوست می خواهند باردیگر خود را مورد توجه قرار دهند( ادعای بر زمین، ادعای بر مالکیت ذخایر معدنی و.... )، " ... اما ما معذرت خواهی کردیم". مائی که معذرت خواهی کرده ایم با آنها و اعمالشان که ما برایش معذرت خواهی نموده ایم، کاری نداریم"!
وجدانی که از سوی شما مطرح شد که در هر جنایتی یک جوری و یک زمانی حضور خود را نشان می دهد، حالا در کانادا مرحم آرام بخش زخیمی گرفته است.
من نمی خواهم بی حقی نسبت به کانادائی ها بکنم و بگویم که یک کانادائی برابر کانادائی دیگر نیست. اما دولت کانادا را دلم می خواهد با اعمالش بسنجم. آنهم زمانی که در آینده موضوع بر سر اعاده و پس دهی برای آخرین بازماندگان ملت سرخپوست باشد که هنوز در این کشور زیبا وجود دارند!
و تا چه اندازه آزاردهنده معذرت خواهی دولت چک در برابرفضای نسل کشی ( قبلا مردم کشی نامیده می شد) آلمانی های رانده شده واقعا می باشد، خود را نشان می دهد زمانی که کلمه " پس دهی یا اعاده" گم می شود.
ما آلمانی ها و یهودیان از همه بهترمی دانیم که حرفهای بزرگ در رابطه با یک چنین جنایت های ضد حقوق ملت ها و جنایت ها بر علیه انسانیت کمتر به حساب می آیند. اما در این جا مسئله زمانی مشکل ساز خواهد شد آقای عزیز آونری و شما هم آنزمان خود متوجه خواهید شد، زمانی که اسرائیل همانطور که شما پیشنهاد می کنید به مرزهای 1948 برگردد.
و اما توجه شما را به مسئله ای جلب می کنم: خواست معذرت خواهی همیشه زمانی فرا می رسد که دیگر خرجی ندارد. زیرا که قربانیان دیگر دست یافتنی نیستند و یا زمانی که این معذرت خواهی برای مجرم نفعی داشته باشد، زیرا که مجرم خودش قربانی شده است! به این مسئله باید بخصوص اسرائیلی ها در عصر تسلیحات کشتار جمعی بار دیگر فکر کنند.
من می دانم که شما هر روز این کار را می کنید اما با چه نتیجه ای؟
آقای آونری عزیز
حال شما با پیش نویس سخنرانی تان میله نقشه برداری را بر زمین کوبیدید. آیا هم وطنان شما جرئت این پرش را پیدا خواهند نمود؟

هشدار کانون نویسندگان: اوجگیری خودکشی دانشجویان تحت فشارگفتگو با ناصر زرافشان، عضو کانون نویسندگان

اشاره کانون نویسندگان به "اوج تازه" خودکشی دانشجویان تحت فشار، به دست کم خودکشی دو دانشجوی دختر در روزهای اخیر در ایران است که بنابر گزارشها، به اتهام عدم رعایت موازین اخلاقی موردنظر مراجع دانشگاهی تحت فشار قرار گرفته و دست به خودکشی زده اند.
روزنامه مردم سالاری روز چهارشنبه پنجم تیر ماه گزارش داد که یک دختر دانشجو روز دوشنبه در دانشگاه لاهیجان خودکشی کرده است.
آنچه در این حادثه جلب توجه می کرد این بود که این دانشجو خود را از پنجره دفتر حراست دانشکده فنی در طبقه چهارم پرت کرد و جان باخت. این روزنامه می نویسد علت احضار دانشجو به دفتر حراست معلوم نیست.
"خبرنامه امیرکبیر"، پایگاه خبری دانشگاه صنعتی امیرکبیر، نیز گزارش داد یکی از دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان "بر اثر فشارهای حراست دانشگاه" با خوردن قرص خودکشی کرده است.
بنابه این گزارش هر دو دانشجو چندین بار به دفتر حراست این دانشگاه ها احضار شده بودند.
کانون نویسندگان ایران همچنین به محمدصدیق کبودوند، فعال حقوق بشر کرد اشاره کرده که اخیراً به یازده سال زندان محکوم شده و همچنین شماری دیگر از فعالان حقوق قومی کرد و آذربایجانی که یا به مجازاتهای سنگین زندان و تبعید محکوم شده اند یا اینکه در انتظار چنین مجازاتهایی به سر می برند.
در بیانیه کانون آمده است: "در پی فشارهای فزاینده حاکمیت بر گروههای مختلف اجتماعی، بویژه کوشندگان راه آزادی و کسب حقوق انسانی و شهروندی، شاهد دستگیری، تهدید و محکومیتهای تازه‌ ای هستیم".

گفتگو با ناصر زرافشان، عضو کانون نویسندگان

باداشت و احضار فعالان دانشجویی، تعقیب و "آزار" بهائیان و دراویش گنابادی، صدور حکم اعدام برای افرادی که در سن کمتر از هیجده سال مرتکب قتل شده اند و تهدید و فشار بر مدافعان حقوق زنان از جمله مواردی است که در بیانیه کانون نویسندگان ذکر شده است.
در ادامه بیانیه کانون آمده است: "زندانیان عقیدتی از جمله دگراندیشانی که خود را ملتزم به عقاید تحمیلی حاکم نمی‌ دانند در معرض انواع اتهام، تعقیب و آزارند، با هر گونه تشکل و اعتراض کارگری، حتی برای ابتدائی ‌ترین خواستهای صنفی مانند درخواست پرداخت حقوق عقبمانده و ابقا در کار، تشکیل اتحادیه و سندیکای آزاد برخوردهای خشونتبار صورت می‌ گیرد ... و روزنامه‌ ها و تشکلهای مطبوعاتی و فرهنگی به بهانه ‌های ساختگی به تعطیل کشانده می ‌شوند".
کانون نویسندگان ایران، فضای این کشور را تیره و تار توصیف و اعلام کرده که این فضا، تأسف و نگرانی همه مردم آزاده ایران و جهان را برانگیخته است.

می خواهند با بمباران ايران، اوباما را در برابر عمل انجام شده قرار دهند

گفتگوی ايل مانيفستو با اسکات رايتر

برگردان: محمد علی اصفهانی

به نظر می رسد که در اين روز ها و هفته های تعيين کننده، اسراييل و کاخ سفيد جرج دبليو بوش، تمام تلاش خود را بر آن چيزی متمرکز کرده اند که اسکات رايتر، در گفتگوی اخيرش با «ايل مانيفستو» بر آن تأکيد کرده است، و حاکمان ايران و جنگ افروزان اپوزيسيون خارج کشور هم ـ هر دو بر مبنای محاسباتی نه تنها به غايت دور از شرافت، بلکه به همان اندازه دور از خرد و توان محاسبهٔ سود بخش برای خودشان ـ تمام نيروی خويش را در جهت تحقق آن به کار گرفته اند.اسکات رايتر، چهره يی است شناخته شده در محافل ضد جنگ، و دارای محبوبيتی توده يی به خاطر پيش بينی فاجعه يی که حملهٔ آمريکا به عراق به وجود آورد، و تلاش فعال به منظور جلوگيری از تجاوز آمريکا در سال ۲۰۰۳ به عراق.رايتر در فاصلهٔ سال های ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۸ رياست هيأت بازرسی سازمان ملل متحد در عراق را به عهده داشت.او در سال ۲۰۰۳ پيش از حملهٔ آمريکا به عراق، به صورتی عمومی و گسترده، با دلايل متعدد، ثابت کرد که عراق برخلاف ادعای آمريکا و متحدان آمريکا سلاح های غير متعارف انهدام جمعی در اختيار ندارد.اسکات رايتر همچنين کتاب ها و مقالات و سخنرانی ها و مصاحبه های فراوانی در زمينهٔ حملهٔ احتمالی آمريکا و اسراييل به ايران دارد که طی آن ها نقش اسراييل را در يکباره عَلم شدن آنچه «بحران اتمی ايران» نام گرفته است توضيح داده است. سيمور هرش، روزنامه نگار بسيار آگاه و استثنايی و سرشناس آمريکايی و افشا کنندهٔ فجايع زندان «ابوغريب» نيز در همين زمينه با او گفتگويی طولانی و پر محتوا داشته است که شرحی جداگانه دارد...به مناسبت انتشار ترجمهٔ ايتاليايی کتاب معروف اسکات رايتر به نام «هدف: ايران»، روزنامهٔ معروف طيف چپ ايتاليا، «ايل مانيفستو»، در شمارهٔ پانزده ژوئن خود با او مصاحبه يی داشت که خانم «ماری آنژ پاتريزيو» آن را به فرانسه ترجمه کرده است.متنی که می خوانيد را از ترجمه ی فرانسوی اين مصاحبه، به فارسی در آورده ام.دوم تيرماه ۱۳۸۷

۲۲ ژوئن ۲۰۰۸ ٭ ايل مانيفستو:آژانس بين المللی انرژی اتمی در بيست وششم ماه مه گذشته، از ايران خواست که «اطلاعات بيشتری در مورد موشک های اتمی خود» بدهد. آيا اين به آن معناست که آژانس در حال سخت تر کردن مواضع خود در برابر ايران است؟٭٭ اسکات رايتر:آزانس بين المللی انرژی اتمی، يک سازمان سياسی است. آمريکا و انگلستان و اتحاديهٔ اروپا نا اميد شده اند. چرا که نتوانسته اند از تهران پاسخی مثبت در مورد اجرای قطعنامهٔ سازمان ملل دريافت کنند. سازمان ملل از ايران خواسته بود که بی درنگ کار غنی سازی اورانيوم را به حالت تعليق درآورد.اين نااميدی، خود را در گزارش اخير آزانس بين المللی انرژی اتمی نشان می دهد. اما با اين وجود، در همين گزارش هم کوچک ترين مطلبی که در تناقض با آنچه قبلاً مشخص شده است ديده نمی شود. يعنی با اين موضوع که به نظر می رسد که برنامهٔ اتمی ايران فقط برای استفاده های معمولی و صلح آميز باشد.و برای همين است که من اين گزارش را سياسی می دانم و نه تخصصی. «اظهار نگرانی» بابت برنامهٔ اتمی ايران در اين گزارش، در واقع يکی از فرآورده های جانبی سرويس های اطلاعاتی آمريکاست.نقش فعلی آژانس بين المللی انرژی اتمی و بازرسان آن در ايران اين است که بررسی کنند که آيا حکومت ايران ، آنچه را که Safeguard agreement ناميده می شود رعايت می کند يا نه. » [Safeguard agreement در اينجا به معنای بخشی است از پيمان منع گسترش سلاح های اتمی، و تقريباً برای توضيح مفهوم قرارداد رسمی تضمين کننده. ـ م]

حکومت ايران پاسخ دادن به اين موضوع را خارج از برنامه می داند. به خصوص وقتی که چنين موضوعی از سوی سازمان اطلاعاتی يی مطرح شود که صريحاً و آشکارا به ايران اعلام جنگ داده است..من مطمئن هستم که اين گزارش، آزادانه به وسيله ی آژانس تهيه نشده است؛ بلکه آمريکا در اين مورد آژانس را شديداً تحت فشار قرار داده است.٭ ايل مانيفستو:شما در کتاب خودتان، از «يک جمع متشکّل جنگ طلب که آمادهٔ حمله به ايران است» سخن گفته ايد. اين جمع از چه عناصری تشکيل شده است؟٭٭ اسکات رايتر:از حلقهٔ متفکران نئوکان که بر دستگاه اداری آمريکا مسلط هستند. مخصوصاً فرموله کنندگان سياست امنيت ملی آمريکا.اگرچه افرادی همچون جان بولتون و پل ولفوويتز، در حال حاضر، خارج از دولت قرار گرفته اند، اما افراد قوی تر و پرنفوذ تری مثل ديک چينی هنوز بر سر جای خودشان هستند.با اين همه، آن «جمع متشکل» که من از آن حرف می زنم، فقط به دستگاه اداری، محدود نمی شود، و از آن فراتر می رود:مجموعه يی متشکل از سازمان ها و افرادی که بر محور يک ايده ئولوژی گرد آمده اند که خواهان تغييرات بنيادی ساختار خاورميانه است. در اين ميان، از جمله می توان به تعداد زيادی «انتلکتوئل» اشاره کرد که پيوسته در وسايل ارتباط جمعی، ظاهر می شوند.٭ ايل مانيفستو:آيا «غرب»، هيچ سند و مدرکی در دست دارد که بر مبنای آن بتواند ثابت کند که تهران در حال ساختن بمب اتمی است.٭٭ اسکات رايتر:«غرب» اگر چنين مدرکی داشت آن را تا به حال رو کرده بود. کارزاری که «غرب» برای همچنان نشانه گرفتن ايران به راه انداخته است، مستند به هيچ مدرکی نيست. بلکه حالت اجرای يک نمايشنامه دارد.اسراييل و آمريکا همصدا داد و بيداد به راه انداخته اند که: ـ ايران می تواند احتمالاً برنامه يی برای توليد سلاح اتمی داشته باشد. وقتی هم که بازرسان آژانس بين الملل اتمی از ايران بر می گردند و اين نوع ادعا ها را نفی می کنند، اسراييل و آمريکا می گويند:ـ بفرماييد! اين خودش مدرک و نشانه و دليلی است بر اين که ايران دارد برنامهٔ خودش را مخفی می کند.آمريکا و اسراييل، اينچنين توهمی را ايجاد می کنند که حتماً چيزی نهانی وجود دارد. اگرچه هيچ مدرکی برای اثبات وجود اين چيز نهانی، موجود نباشد.اين ها دارند عيناً همان نما و طرحی را کپی می کنند که در پايان دههٔ ۹۰ در مورد حکومت صدام به کار برده بودند.٭ ايل مانيفستو:اما در مورد عراق، اين سرهم بندی، به خوبی رسوا شده است. الآن همه می دانند که مدارکی قلّابی به سازمان ملل برده شده بود.٭٭ اسکات رايتر:من نمی گويم «نه». اما:آيا دولت ايتاليا به مردم خود گفت که دستگاه بوش، دروغ بافته بود تا بتواند جنگ با صدام را موجه جلوه دهد؟اتحاديهٔ اروپا چه طور؟ آيا اتحاديهٔ اروپا با مردم خود حرفی در اين باره زد؟فقط وسايل ارتباط جمعی بودند که از اين موضوع، سخن به ميان آوردند.و حالا نگاه کنيم ببينيم که در حال حاضر، چه دارد می گذرد:آيا دولت های فرانسه، انگلستان، آلمان و ايتاليا، شهامت اين را دارند که بگويند : « ای آمريکای عزيز! دفعهٔ قبل، تو در بارهٔ عراق به ما دروغ گفتی. اين بار ما به مدارک محکم و خدشه ناپذير نياز داريم»؟نه. درست برعکس: اروپا بر اين ايده پافشاری می کند که ايران مشغول کار های خطرناک با برنامهٔ اتمی خودش است.قبلاً ـ در هنگامی که جنگ عراق تدارک ديده می شد ـ اظهار نظر های مخالف با آن جنگ، بيشتر وجود داشت تا امروز که بساط جنگ عليه ايران را دارند آماده می کنند.٭ ايل مانيفستو:شما در اين کتاب خود نيز همچنان از «يک بحران ساخته و پرداخته شده به وسيلهٔ اسراييل» حرف می زنيد. منظورتان چيست؟٭٭ اسکات رايتر:اسراييل، اينچنين «اراده» کرده است که برنامهٔ اتمی ايران يک تهديد است. و به روشنی و صراحت می گويد که نه فقط بمب اتمی، بلکه حتی غنی سازی اورانيوم به وسيلهٔ ايران نيز غير قابل پذيرش است، و اين خط قرمز ماست و ايران نبايد به اين خط، نزديک شود. اگرچه پيمان منع گسترش سلاح های اتمی که ايران آن را امضا کرده است [و اسراييل هرگز حاضر به امضای آن نشده است ـ م] غنی سازی اورانيوم را مجاز می داند.اسراييل، مرتباً بر آمريکا فشار می آورد که اين کشور به صورتی قاطع عليه ايران وارد عمل شود. اگر امروز، اسراييل می گفت که «بسيار خوب! ما هيچ اعتراضی به غنی سازی اورانيوم به وسيلهٔ ايران نداريم»، آيا شما فکر می کنيد که بقيهٔ جهان، در مورد کار ايران حرفی و ادعايی می داشت؟ نه. زيرا بقيهٔ جهان به اندازهٔ کافی بالغ هست که نخواهد با ايران و برنامهٔ غنی سازی اورانيوم آن رودررويی کند.اين بحران، ساخته و پرداخته شده در اسراييل است؛ و روز به روز هم دراماتيک تر می شود. تا جايی که چند روز پيش، شائول موفاز، معاون نخست وزير اسراييل، حمله به ايران را «اجتناب ناپذير» دانست.٭ ايل مانيفستو:آيا شما باور داريد که آمريکا به ايران حمله خواهد کرد؟٭٭ اسکات رايتر:بله. اگرچه اين آخرين چيزی باشد که من دوست دارم به آن باور داشته باشم.ما مطلعيم که پنتاگون دارد برای متوقف کردن اين مسابقهٔ جنگ، بر کاخ سفيد فشار وارد می آورد. اما وزارت دفاع، در قلمرو دستگاه رياست جمهوری است. دستگاهی که هميشه به وسيلهٔ گروهی از ايده ئولوگ ها احاطه شده است که معتقد به ديگرگون ساختن بنيادی ساختار خاورميانه هستند.در اين چشم انداز که احتمال می رود که رييس جمهوری آيندهٔ امريکا از حزب دموکرات باشد، بايد مسايل را ديگرگون ديد. يعنی به اين گونه:يکی از راه ها برای مطمئن شدن از اين که رييس جمهوری آيندهٔ آمريکا قادر نخواهد بود که مسأله را به صورتی بنيادی تغيير دهد اين است که او را در برابر عمل انجام شده قرار دهند. يعنی او وقتی که وارد کاخ سفيد شد ببيند که رابطهٔ امريکا و ايران پيشاپيش مشخص شده است. با بمباران تهران! www.ghoghnoos.org
--------------------------------------------------تيتر اصلی و لينک ترجمهٔ فرانسوی مقاله:
Scott Ritter : sur l’Objectif Iran
www.legrandsoir.info/spip.php?article6803برای مطالعهٔ مطالب ديگری که به بسياری از مسائل مطرح شده در اين گفتگو مربوط می شوند می توانيد ـ از جمله ـ به صفحات متعدد بخش «خبر و نظر» در سايت ققنوس مراجعه کنيد.

طرح اروپا در گسترش تحريم اقتصادی به نفت و گاز ايران و احتمال تجاوز نظامی

....
روشنگری: از زمان ارائه بسته تجديد نظر شده پيشنهادی گروه پنج باضافه يک به ايران از طريق سولانا, بار ديگر خطر تشديد تحريم ها و تجاوز نظامی به مراکز هسته ای ايران افرايش يافته است. روزنامه نيويورک تايمز روز گذشته در گزارشی هدف از مانور نظامی اسراييل در ماه جاری را "تمرين برای بمباران بالقوه تاسيسات اتمی ايران" ذکر کرد. مقامات مطلع آمريکايی به اين روزنامه گفتند: "رزمايش اسرائيل ظاهرا تلاشی برای توسعه ظرفيت نظامی اين کشور جهت اجرای يک حمله از راه دور بوده است و همچنين با اين هدف که جدی بودن نگرانی اسرائيل از برنامه اتمی ايران نمايش داده شود." شائول موفاز وزير دفاع پيشين اسرائيل اخيرا گفت: "اگر ايران برنامه اتمی خود را ادامه دهد ما به آن حمله خواهيم کرد. تحريم ها موثر نيست. چاره ای به جز حمله به ايران برای متوقف کردن برنامه اتمی اش وجود ندارد." اسراييل نگران است که با پايان دوره رياست جمهوری بوش, فرصت حمله نظامی به ايران را از دست برود و اين رژيم در شرايطی قرار بگيرد که نتواند طرح تجاوز نظامی را به اجرا بگذارد. از سوی ديگر در برابر بسته تجديد نظر شده پيشنهادی گروه پنج باضافه يک, رژيم به برخورد دوگانه و ابهام آميز رو آورده است. از يک سو اين بسته به صورت رسمی و قطعی رد نشده است و از سوی ديگر, هم احمدی نژاد, هم سلطانيه نماينده رژيم در آژانس و هم منوچهر متکی تعليق غنی سازی اورانيوم را که پيش شرط مذاکره بر سر بسته پيشنهادی است رد کرده و از آن به عنوان خط قرمز نظام ياد کرده اند. اتحاديه اروپا در واکنش به برخورد ابهام آميز رژيم نسبت به بسته پيشنهادی خود, مساله بررسی تحريم نفت و گاز و بخش انرژی ايران را در دستور کار کنفرانس جاری سران اتحاديه در بروکسل قرار داده است تا به گزارش بی بی سی "در صورت رد مشوق های اقتصادی تازه بر آن کشور اعمال شود." گوردون براون نخست وزير انگليس اوايل هفته جاری اعلام کرد که اتحاديه اروپا به زودی "فاز تازه ای از تحريم ها بر نفت و گاز" ايران را آغاز خواهد کرد. دستگاه تبليغاتی رژيم اسلامی درست مانند رژيم اسراييل مدعی است که تحريم ها بر ايران اثر ندارد. در حالی که آثار تحريم ها به شکل گرانی و تورم طاقت فرسا, افزايش احتکار و کمبود برخی از مايحتاج عمومی, مردم را سخت تحت منگنه قرار داده است. بخش اصلی درآمدهای ايران حاصل فروش نفت و گاز است. تاکنون با اتکا به همين درآمدهای نفتی بوده است که دولت با واردات شديد در مقابل قحطی و کميابی شديد کالاها مقابله کرده است. تحريم نفت و گاز شريان های اصلی اقتصاد کشور را خواهد بست و اين در کشوری که توليد داخلی بسامانی ندارد و مافياهای غارتگر حاکم بر اقتصاد و سياست زمينه های توليد داخلی را هم به خاطر قاچاق و دلالی به نابودی کشيده اند, ضربه فجيعی به مردمی وارد می کند که بدون آن هم تحت فشار شديد هستند. کارگرانی که ماههاست حقوق نگرفته اند, معلمانی که مطالبات معوقه خود را هنوز دريافت نکرده اند, بازنشستگانی که حقوق شان پرداخت نمی شود, و بطور کلی همه اقشار تهيدست و زحمتکش کشور قربانيان رده اول تحريم بخش انرژی ايران خواهند بود. مردم ايران هيچ نفعی در ادامه کشاکش بر سر پرونده هسته ای ندارند. کار, بهداشت و درمان, آموزش و زندگی سالم حقوق مسلم اين مردم است که از جمله فدای ماجراجويی های رژيم در زمينه هسته ای و فدای حفظ بقا و موجوديت نامشروع و ارتجاعی آن شده است.
31 خرداد 1387 13:52

شعری خیلی ساده و ضعیف برای دخترکی که می شناختم

سازمان مجاهدين دراين سالهای سياه تبعيدبا تمام دستگاه عريض و طويلش نتوانست بما تفهيم کندکه :اگر سازشي ،زنداني ای،جاسوسی ای،شگنجه ای و ۰۰۰ميگويند، مطلقا دروغ و ساخته و پرداخته جاسوسا ن ونفوذيهای رژيم خميني است.اماباين شعر عضو وشاعر سابق تان که مشتي ازخروار است چه ميگوييد؟حتما" اسماعيل وفا يغمايی" نفوذی شناسايی نشده است؟

برای آزاده بوستانی

شعری خیلی ساده و ضعیف برای دخترکی که می شناختم

اسماعیل وفا یغمائی

در اینکه ملاهای حاکم پفیوزند
و در جنایت کم نظیرند شکی نیست
و در اینکه نوکرانشان،
آنان که به آخوندها پیوسته انداز خود آنها الدنگ ترند تردیدی نیست
و می دانم خیلی خوب می دانم همه گرفتاریم،
همه کار داریم! هزار جور ش راهم داریم انواع و اقسامش را هم داریم
اساسا سرمان را و برخی نقاط دیگر را هم نمی توانیم بخارانیم
و بقیه برایمان می خارانند
و همیشه تمام میزها پر از دستور روزو پرونده های رنگارنگ است
ونیز در اینکه من
یعنی اسماعیل وفا یغمائ یشاعر خسته پنجاه و پنجسالهکه سی و سه سال از این پنجاه و پنجسال راعلیه شاه وشیخ جنگیده ام، که البته ارزشی ندارد
می توانم شعرهای با وزن و قافیه
و بی وزن و قافیه وسپیدرا هم همچنین!با توانمندی بسرایم
شکی نیست
و نیز از بس کار دارم
نمی توانم گاهی وجدان انسانی ام را گرد گیری کنم وقلبم را وصله پینه کنم و زنگارهایش را پاک کنم و چشمهایم را آز غبارهای مقدس بشویم تا دیگران را ببینم و گوشهایم را از صداهای ملکوتی تنظیف کنم تا صدای دیگران را بشنوم
بازهم شکی نیست
و نباید هم البته شکی باشد
و نیز این که همیشه باید به کارهای خیلی بزرگ
و امور خیلی خیلی خیلی بزرگ فکر کنم
وو یک ژانویه دوهزار و هشت میلادی

دنباله....

علی شریعتی، نظریه‌پرداز انقلاب ایران / یرواند آبراهامیان

دکتر علی شریعتی :

«امروز دیگر کافی نیست یکی بگوید من با مذهب مخالفم یا یکی بگوید من معتقد به مذهب هستم. این دو حرف بی‌معنی است. باید بعد از این تکلیفش را معلوم کند که کدام مذهب را معتقد است. مذهب ابوذر و مذهب مروان‌حکم، هر دو اسلام است. اما میان اسلام ابوذر با اسلام مروان حکم فاصله بین «لات» و «الله» است. این اندازه فاصله است. خوب، به اسلام معتقدی، اما به کدام اسلام معتقدی؟ اسلامی که در کاخ عثمان سر در آخور بیت‌المال، مردم را غارت می‌کند، یا اسلامی که در ربذه تنها و خاموش در تبعید می‌میرد... به علاوه اینکه کسی در مورد فقرا نگران باشد، کافی نیست. خلفای فاسد هم همین را می گفتند. اسلام راستین بیش از نگرانی است و به مسلمانان دستور می دهد برای تحقق عدالت، برابری، و رفع فقر بجنگند.»

یرواند آبراهامیان

مجله دانشجویی آفتاب دانشگاه واترلو

-کانادا ترجمه ی: معصومه رودافشانی، سید بشیر سجاد

به مناسبت 29 خرداد، روز درگذشت دکتر علی شریعتی

سایت دنیای ما علی شریعتی،

نظریه‌پرداز انقلاب ایران این مقاله در مجله دانشجویی آفتاب که متعلق به دانشجویان دانشگاه واترلو- کانادا است منتشر گردید. این مقاله ترجمه ای از نوشته یرواند آبراهامیان (Ervand Abrahamian) است که نسخه‌ی اولیه‌ی آن در ۱۹۸۲ منتشر شد. ترجمه حاضر از کتاب «اسلام، سیاست، و حرکت‌های اجتماعی» انتخاب شده است که مجموعه‌ای از مقالات از نویسندگان مختلف است.

دنباله ۰۰۰

گزارش تصویری از تظاهرات اعتراضی علیه آمدن جورج بوش به لندن

همانطور که قبلا پیش بینی میشد افراد و گروه های گوناگونی از انسانهای آزاده و صلح دوست که مخالف جنگ واشغال نظامی بودند با فراخوان بزرگترین ائتلاف ضد جنگ موجود در انگلستان برای اعتراض به ورود جورج بوش در ساعت 5 بعد از ظهر در میدان روبروی مجلس این کشوردر لندن گرد هم آمدند.
اکثر افراد حاظر در میدان با خشم شعارهایی بشرح زیر علیه جورج بوش نثار میکردند:
" جورج بوش تروریست است " او را بیرون بیاندازیم " جورج بوش یک جنایتکار جنگیست" وبعضی مواقع گوردون بران نخست وزیر حاظر و تونی بلر را هم تروریست و جنایتکار میخواندند.
همانطور که در تصاویر ملاحظه میکنید تظاهر کنندگان پلاکاردهای بیشماری را حمل میکردند که بر روی آنها این جملات نوشته شده بود: " به ایران حمله نکنید " از عراق و افغانستان خارج شوید " ارتش را به خانه برگردانید". همچنین درپلاکاردی بالای عکس جورج بوش نوشته شده بود " تروریست شماره یک جهان " .
در بین پرچم ها ی آورده شده پرچم " ائتلاف ضد جنگ" ، خلع سلاح های اتمی " و پرچم " ایرانیان مخالف جنگ و مخالف بنیادگرایی مذهبی" بسیار چشمگیر بود.
اگر قرار است که در دادن گزارش به مردم اصل صداقت گزارش دهی را رعایت کنیم باید ناگفته نماند که در این حرکت اعتراضی بسیار مهم و حساس سیاسی ، هیچکدام از تشکلات موجود چپ اپوزیسیون ایرانی(از راستها که انتظاری نداریم) مفیم انگلستان و لندن در این تظاهرات حضور نداشتند. البته این اولین بارنیست که آنها با پراکندگی خود بارها چنین فرصت های گرانبهای سیاسی را سوزانده اند .
در این تظاهرات تنها آن پرچم یاد شده را تعدادی از فعالین چپ مستتقل ایرانی حمل میکردند که از بدو حمله آمریکا، انگلستان ومعتلفینشان به افغانستان و عراق همچنان مخالفت خود را آشکارا بدون هیچ لغزشی هم علیه جنگ طلبان اشغالگر و هم حاکمان دد منش افغانستان، عراق و ایران اعلام کرده اند.
لازم به یاد آوریستکه در میان شرکت کنندگان در تظاهرات قشر وسیعی ازجوانان پر شور و رادیکال وجود داشت که حاظر نبودند در آنروز تنها به چند شعار و سخنرانی در میدان پارلمان راضی شده و به آنها بسنده کنند.
با یک حرکت قافل گیرانه گروه موزیک ریتم مقاومت به خیابان جهید و با صدای طبل های خود نیمی از جمعیت حاظر را به بدنبال خود کشیده تا برای هرچه نزدیک تر شدن به ساختمان محل ملافات گوردون بران و بوش صفوف پلیس را در هم شکند.
پلیس از قبل برای جلو گیری ورود تظاهرکنندگان به خیابان مورد نظر از راه بندهای سنگین بتونی استفاده کرده بود که جلوی آن را با چند ردیف پلیس پوشانده بود.
در این کشمو کش کسی نیر به هوشدارها و اندرزهای سازشکارانه سران سازماندهنده تظاهرات برای ترک محل تظاهرات گوش فرا نمیداد.در این مدت تظاهر کنندگان چندین بار با پلیس در گیر شدند و علارغم ضرب وشتم بعضی از آنها بوسیله باتن وزخمی شدن و دستگیری 25 نفر، آنها توانستند که ساعتها مقاومت خود را همراه فریاد شعارهایی که از عمق دلهای آزاد آنها بیرون میآمد بدین شکل به نمایش بگذارند. دموکراسی همین است که شما نشان میدهید. "این دموکراسی نیست، این شارلاتان بازیست."ما همه زیر یوغ رژیمهای تروریستی زندگی میکنیم." "خیابان مال کیست؟ خیابان مال ماست ، جهان بما تعلق دارد." فرستنده: حسن زنده دل

"بودن يا نبودن" نه! خود يا خود نبودن. مسأله، اين است...

محمد علی اصفهانی

پيراشکی فروش دبستان ما، مدير مدرسه بود. يعنی مدير مدرسه، پيراشکی فروش دبستان ما بود. نه اين که کارش

پيراشکی فروشی بوده باشد. کارش مدير مدرسه بودن بود. اما از سر ناچاري، پيراشکی ها را هم در زنگ تفريح، او می فروخت. کسانی که پيراشکی می خريدند، در همان حول و حوش مدير مدرسه می ايستادند و پيراشکی هاشان را در پناه او می خوردند. در غير اين صورت، در يک چشم بر هم زدن، پيراشکي، روی هوا برده می شد. جمله ی مجهول. فاعل، معلوم نبود. يعنی فاعل ها معلوم نبودند. چند دست، يا چندين دست، پيراشکی را می قاپيدند و هر تکه ی آن توی دهان کسی بود. هر کسی به جز خود پيراشکی خر. بعضی ها تا حدودی قدرت دفاع از خودشان را داشتند. پيراشکی را مثل توپِ يادم رفته است چی چی بال، روی شکمشان می گرفتند و می دويدند. و در مناسب ترين فرصت، آن را با شتاب می بلعيدند. و بعضی ها هم، گردن کلفت بودند و کسی نمی توانست از اين شوخی ها با آن ها بکند. برای مقابله با مهاجمان، يک روز با يکی از گردن کلفت های کلاس شريک شدم. من سه ريال گذاشتم، و او دو ريال. تا بتوانيم با هم يک پيراشکی پنج ريالی بخريم. و بعد، بی خيالِ پيراشکی قاب ها، که جرأت نزديک شدن به ما را، يعنی جرأت نزديک شدن به او را نداشتند، رفتيم روی يک نيمکت در حياط نشستيم؛ و او پيراشکی را به دو ˝نصف˝ کرد. تقريباً دو ثلث آن را، همراه با تمام معجون حياتی لای آن ـ که تمام پيراشکی خور های همه ی عالم، حاضرند گواهی کنند که اگر اين معجون نباشد آن ها هيچ وقت پيراشکی نمی خرند ـ برای خودش برداشت، و بقيه را که يک ذره هم از اين معجون در آن نبود، و حتی احتمالاً دورش هم سوخته بود، به من داد. اعتراض کردم. ولی او در حالی که سهم خودش را به آرامی مزه مزه می کرد، خونسردانه جواب داد: ـ اون، سه زاره ديگه. شايد منظور او از ˝اون˝، ˝آن˝ی بود که در دست خودش بود، نه ˝آن˝ی يعنی ˝اين˝ی که دردست من. اما به دليل ضعيف بودن در درس دستور زبان، فرق آن و اين و کار برد هاشان را نمی دانست. از آنجا که بايد اصل را بر برائت گذاشت، و از آنجا که در اين گونه موارد بايد راهی برای گريز از محکوم کردن طرف مقابل يافت، و يا حتی ساخت و خود را به کوچه ی علی چپ زد، و نيز به دليل چند ˝از آنجا˝ ی ديگری که همه به روابط انسانی و اخلاقيات سالم بر می گردند، من اين فرض را در مورد او می پذيرم. اما فقط در مورد او. و کسانی مثل او. نه در مورد همه ی گردن کلفت ها. اين، دستور زبان نيست که سخن گفتن را می آموزد. بلکه اين، سخن گفتن است که دستور زبان را از آن می آموزند. خود را به قيمت گذشتن از حق و حقوق خود، در پناه يکی ديگر کشيدن، يا به دليل تمايل پنهان به گريز از خود است، و يا به دليل ضعيف بودن. تمايل به گم کردن خويش در يک ˝تمرکز نيرو مند˝، مثلاً قبيله يا قوم و غيره، زمانی ـ از ديرباز تا زمانی نه چندان دورمانده در تاريخ ـ محصول عدم احساس هويت فردی و مستقل، در زندگی تکاملی ˝نوع˝ ويژه يی در طبيعت، موسوم به ˝نوع انسان˝ بود. اما امروز و در اين مرحله از تکامل اين نوع، بيشتر محصول وجود احساس هويت فردی و مستقل، و به خاطر فرار از همين احساس، و فرار از اضطراب و دغدغه يی است که با کشف اين احساس، آغاز می شود. يعنی: گريزی است از قرار داشتن در گذرگاه انتخاب های پی در پی و لحظه به لحظه. گريز از هستی انسانی. از هستی در هيأت انسان. از آنچه با انتخاب، شروع شده است، با انتخاب، شکل می گيرد، و با انتخاب، يا به ˝خود˝ بودن می رسد، و يا به ˝ديگري˝ بودن. و اين گريز، بخشی از جريان ˝اليناسيون˝ است که مبحثی مفصّل دارد... وقتی که انساني، و يا مجموعه ی انسانی يي، در چنين گريزي، خواسته يا ناخواسته، ˝ديگري˝ بودن را، و يا جزيی از ديگری بودن را انتخاب کند، از ˝خود˝ بودن خود، رها می شود و آسوده خاطر. و اين ˝ديگري˝ می تواند يک فرد، يک فرهنگ، يک فرقه، يک جمع هماهنگ، يک جريان سياسی يا غير سياسی باشد. و اِلی آخر. همان طور که اين ˝خود˝ می تواند يک فرد، يا يک جمع، و يا يک جامعه باشد. و باز اِلی آخر. يک ˝خود˝ نجيب بسته بندی شده ی استاندارد که نمی داند ˝ديگري˝ است. يک ˝خود˝ که ديگر، خود نيست. نه هويت مستقل دارد. نه مسئوليت مستقل. و در نتيجه: نه رنج دغدغه ی مستقل. اين ˝خود˝، در نهايت احساس آزادي، همه ی آنچه را بايد انتخاب کند، انتخاب می کند. در غياب خود امّا! فرد يا جمع الينه شده، اندک اندک تغيير هويت می دهد، و هويت الينه کننده را می گيرد. يعنی رونوشت هويت الينه کننده را. الينه کننده يی را که خودش نيز به نوبه ی خودش الينه شده است. و اين، خوب نيست. اصلاً. اصلاً خوب نيست اين... محمد علی اصفهانی ۳۰ خرداد ۱۳۸۷ http://www.ghoghnoos.org - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ٭ در اين مطلب از نوشته يی به همين قلم در سال های دور ـ با نام ˝تکيه بر خويش˝ ـ استفاده شده است. ٭ ٭ در باره ی احساس يا عدم احساس هويت فردي، و همچنين ali�nation و محتوا و چند و چون آن، از جمله: مطلبی به همين سبک و سياق، با نام ˝از نيمه راه گمشدگي˝: http://www.ghoghnoos.org/honar/honarg/honarg01/az-nimeh-rah.html و يا متن سخنرانی در نخستين هفته ی از دست دادن شاملو، تحت عنوان ˝شاملو: شاعر انسانگرا˝: http://www.ghoghnoos.org/honar/honarg/honarg01/shamloodisc.html

خرداد. ويديوی اعتراضات اخير کارگران هفت تپه

روشنگری.ويديو را در لينک زير از سايت فعالان حقوق بشر ملاحظه کنيد

http://www.hra-iran.org/Archive_87/832.html

طرح اروپا در گسترش تحريم اقتصادی به نفت و گاز ايران و احتمال تجاوز نظامی

بررسی تحريم نفت و گاز و بخش انرژی ايران در کنفرانس سران اتحاديه اروپا... مانور نظامی بزرگ اسراييل برای تمرين بمباران تاسيسات اتمی ايران.. برخورد ابهام آميز رژيم نسبت به بسته پيشنهادی گروه پنج باضافه يک ....
روشنگری: از زمان ارائه بسته تجديد نظر شده پيشنهادی گروه پنج باضافه يک به ايران از طريق سولانا, بار ديگر خطر تشديد تحريم ها و تجاوز نظامی به مراکز هسته ای ايران افرايش يافته است. روزنامه نيويورک تايمز روز گذشته در گزارشی هدف از مانور نظامی اسراييل در ماه جاری را "تمرين برای بمباران بالقوه تاسيسات اتمی ايران" ذکر کرد. مقامات مطلع آمريکايی به اين روزنامه گفتند: "رزمايش اسرائيل ظاهرا تلاشی برای توسعه ظرفيت نظامی اين کشور جهت اجرای يک حمله از راه دور بوده است و همچنين با اين هدف که جدی بودن نگرانی اسرائيل از برنامه اتمی ايران نمايش داده شود." شائول موفاز وزير دفاع پيشين اسرائيل اخيرا گفت: "اگر ايران برنامه اتمی خود را ادامه دهد ما به آن حمله خواهيم کرد. تحريم ها موثر نيست. چاره ای به جز حمله به ايران برای متوقف کردن برنامه اتمی اش وجود ندارد." اسراييل نگران است که با پايان دوره رياست جمهوری بوش, فرصت حمله نظامی به ايران را از دست برود و اين رژيم در شرايطی قرار بگيرد که نتواند طرح تجاوز نظامی را به اجرا بگذارد. از سوی ديگر در برابر بسته تجديد نظر شده پيشنهادی گروه پنج باضافه يک, رژيم به برخورد دوگانه و ابهام آميز رو آورده است. از يک سو اين بسته به صورت رسمی و قطعی رد نشده است و از سوی ديگر, هم احمدی نژاد, هم سلطانيه نماينده رژيم در آژانس و هم منوچهر متکی تعليق غنی سازی اورانيوم را که پيش شرط مذاکره بر سر بسته پيشنهادی است رد کرده و از آن به عنوان خط قرمز نظام ياد کرده اند. اتحاديه اروپا در واکنش به برخورد ابهام آميز رژيم نسبت به بسته پيشنهادی خود, مساله بررسی تحريم نفت و گاز و بخش انرژی ايران را در دستور کار کنفرانس جاری سران اتحاديه در بروکسل قرار داده است تا به گزارش بی بی سی "در صورت رد مشوق های اقتصادی تازه بر آن کشور اعمال شود." گوردون براون نخست وزير انگليس اوايل هفته جاری اعلام کرد که اتحاديه اروپا به زودی "فاز تازه ای از تحريم ها بر نفت و گاز" ايران را آغاز خواهد کرد. دستگاه تبليغاتی رژيم اسلامی درست مانند رژيم اسراييل مدعی است که تحريم ها بر ايران اثر ندارد. در حالی که آثار تحريم ها به شکل گرانی و تورم طاقت فرسا, افزايش احتکار و کمبود برخی از مايحتاج عمومی, مردم را سخت تحت منگنه قرار داده است. بخش اصلی درآمدهای ايران حاصل فروش نفت و گاز است. تاکنون با اتکا به همين درآمدهای نفتی بوده است که دولت با واردات شديد در مقابل قحطی و کميابی شديد کالاها مقابله کرده است. تحريم نفت و گاز شريان های اصلی اقتصاد کشور را خواهد بست و اين در کشوری که توليد داخلی بسامانی ندارد و مافياهای غارتگر حاکم بر اقتصاد و سياست زمينه های توليد داخلی را هم به خاطر قاچاق و دلالی به نابودی کشيده اند, ضربه فجيعی به مردمی وارد می کند که بدون آن هم تحت فشار شديد هستند. کارگرانی که ماههاست حقوق نگرفته اند, معلمانی که مطالبات معوقه خود را هنوز دريافت نکرده اند, بازنشستگانی که حقوق شان پرداخت نمی شود, و بطور کلی همه اقشار تهيدست و زحمتکش کشور قربانيان رده اول تحريم بخش انرژی ايران خواهند بود. مردم ايران هيچ نفعی در ادامه کشاکش بر سر پرونده هسته ای ندارند. کار, بهداشت و درمان, آموزش و زندگی سالم حقوق مسلم اين مردم است که از جمله فدای ماجراجويی های رژيم در زمينه هسته ای و فدای حفظ بقا و موجوديت نامشروع و ارتجاعی آن شده است.

گزارش و آمارهای واقعی از شکست اسرائیل در برابر حزب الله لبنان

سایت البدیل عراق Albadeeliraq.comبرگردان احمد مزارعی گزارش و آمارهای واقعی از شکست اسرائیل در برابر حزب الله لبنانمنابع اطلاعاتی فرانسه اخباری بسیار مهم و دردناک درباره جنگ اسرائیل در لبنان در خلال جنگ جون 2006 منتشر کرده است.مرکز Access of logic در ماساچوست آمریکا، گزارشی از جنگ تابستان 2006 اسرائیل و لبنان و عوامل مستقیم و غیرمستقیم آنرا منتشر کرده است. مرکز مذکور موضوع را از گزارش 30 صفحه ای که شامل نقشه ها و برنامه های عکس و نقشه و توضیحات است، از قول محقق و روزنامه نگار آمریکایی، برایان هارینگ ، که متخصص امور امنیتی است، نقل می کند. گزارش هارینگ با استفاده از گزارش منابع رسمی دولتی فرانسه نگاشته شده است. هارینگ در خلال مسافرتی که از مسکو به پاریس داشته است، این اسناد را بدست آورده است. بر اساس خلاصه ای که آقای هارینگ از اسناد گزارش 300 صفحه ای فرانسویان ترجمه کرده است، موساد ، سازمان اطلاعاتی اسرائیل رفیق حریری نخست وزیر سابق لبنان را ترور کرده است. (1) بر اساس توضیحاتی که در این گزارش آمده و همچنان که در گزارشات آقای سیمون هرش در مطبوعات نیز انتشار یافت، جنگ اخیر اسرائیل با لبنان، نه بر اساس اقدام حزب الله مبتنی بر اسارت گرفتن دو سرباز اسرائیلی در 12 جون گذشته صورت گرفت، بلکه در نتیجه برنامه از قبل تنظیم شده ای که آمریکا و اسرائیل بر آن توافق کرده بودند، این حمله صورت پذیرفت.در این گزارش آورده می شود که دولت آمریکا به اسرائیل اطلاع می دهد که:" ما در حال حاضر بدلیل گرفتاری هایی که در عراق داریم نمی توانیم برای شما سرباز ارسال کنیم. اما برای ضربه ای کمرشکن به حزب الله شما را با انواع اسلحه ها و ذخائر جنگی، از قبیل بمب های معمولی و خوشه ای و سایر ذخیره های مورد نیاز شما اقدام خواهیم کرد.و اما در مورد وقایع عملی جنگ ، مترجم گزارش مختصری را بصورت وقایع یومیه ارائه می دهد. در این گزارش بین حقیقت آنچه که در جنگ اتفاق اقتاده تا گزارشی که اسرائیلی ها منتشر کرده اند، دریایی ژرف وجود دارد. در گزارش مذکور، بر اساس منابع رسمی دولت اسرائیل تاکید شده که کشته های آنان 2300 نفر و نه آنطوری که در مطبوعات اعلام کرده اند، 119 نفر بوده اند. از این 2300 نفر ، 600 نفر از آنها در بیمارستانها در اثر جراحات عمیق جان خود را از دست دادند. اما زخمی هایی که بطور عمیق آسیب دیده اند و تا کنون زنده مانده اند 700 نفر می باشند.در گزارش آمده است که 65 سرباز اسرائیلی در حالیکه در چند خانه لبنانی ها مخفی شده بودند یکجا بوسیله چند موشک ضد تانک کشته شدند. از طرف دیگر حزب الله با هدف قرار دادن بیمارستانی در شهر " صفد" (در اسرائیل) تعداد زیادی از سربازان اسرائیلی را به قتل رسانیدند. این بیمارستان نظامیان مجروح اسرائیلی را درمان می کرده است. اما در مورد خسارت و تعدادکشته های حزب الله، بر اساس گزارش سازمان ملل 50 نفر و بر اساس گزارش دولت لبنان که مخالف حزب الله بود، 49 نفر بوده است. در گزارش آمده است که مجموعه تانکها و نفربرهای زرهی ارتش اسرائیل، 65 عدد تانک و نفربر بطور کامل نابود که از میان آنها 38 تانک میر کافا mir kafa که بوسیله موشکهای ضد تانک متلاشی شدند، و 15 عدد دیگر آنها بوسیله مین های ضد تانک نابود شدند.تعداد تانکها و نفربرها که آسیب های جدی دیدند 93 عدد بوده اند. در گزارش تفصیلی که به جزیئات جنگ پرداخته شده است، اشاره می شود که حزب الله 18 سرباز اسرائیلی را در روز 27 جون یکجا بقتل رساند و این در نتیجه کمینی که در راه آنها نصب کرده بودند، بوده است. همچنین در هجوم دیگری در روستای بنت الجبیل، 41 سرباز باضافه 12 نفر دیگر ، بهمراه 8 ماشین زرهی آنان در همین تاریخ منهدم شد.در روز نهم آگوست جنگجویان حزب الله به چند منزل که سربازان اسرائیلی در آنجا ها مخفی شده بودند و با خراب کردن آن منازل توانستند 23 نفر از آنان را بقتل برسانند. در ادامه در گزارش آمده است که در روز 12 آگوست نیروهای حزب الله توانستند در جنگی روی در رو 24 سرباز دیگر اسرائیلی را بقتل رسانیده و با سرنگون کردن یک هلیکوپتر اسرائیلی دیگر موجب قتل 5 نفر از سرنشینان آن گردیدند. در مورد انهدام ناو جنگی "ساعر"، که نیروهای حزب الله آنرا در تاریخ 14 جولای منهدم کردند در گزارش برایان هارینگ آمده که تعداد افسران و سربازان کشته شده 24 نفر بوده ولی اسرائیلی های تنها 4 نفر ذکر کرده اند.در گزارش آمده است که نیروی هوایی اسرائیل 12000 نوبت به حمله هوایی علیه شهرهای لبنان دست زده است. همچنین نیروی دریایی اسرائیل 2500 لوله توپ و موشک و نیروی زمینی اسرائیل 100000 گلوله توپ به شهرهای مرزی لبنان شلیک کرده است. در گزارش آمده که زیانهایی که از این جنگ بر لبنان وارد شده است غالبا به ساختمانها ، بیمارستان ها، مدارس و پلها وارد آمده است.از طرفی 30 درصد کشته شدگان این جنگ کودکان زیر 14 سال بوده اند. همچنمین اسرائیل در این جنگ به تخریب 600 کیلومتر جاده های کشور لبنان ، 73 پل ، 31 مرکز گمرک، واحدهای تصفیه آب و فرودگاه و 25 مرکز توزیع بنزین ، 900 مرکز بازرگانی ، 350 مدرسه، دو بیمارستان و 15000 منزل مسکونی ، و در مجموعه 13000 منزل به اشکال مختلف تخریب شده اند. در گزارش رسمی دولت فرانسه که بطور خلاصه ترجمه شده است گفته می شود که اسرائیلی ها گزارشات نادرستی را از طریق حزب الله و روسیه دریافت داشته بودند. توضیح:1- دکتر الیاس عاقله محقق و تاریخ نگار لبنانی ساکن آمریکا یک هفته بعد از قتل حریری مقاله ای در مجله حقایق چاپ انگلیس انتشار داد مبنی بر اینکه ماشین آقای حریری بتوسط یک شرکت آمریکایی و سوئیدی به مبلغ 600 هزار دلار در سال بیمه شده بوده که این ماشین بطور دائم با ماهواره کنترل و دیده بانی می شده است . از طرفی این ماشین بوسیله با پوسته ای از اورانیوم تقلیض شده حفاظت می شده است و در خاورمیانه بجز آمریکا و اسرائیل کسی دیگری امکان منفجر کردن این ماشین را نداشته است.

۱۱۴ نوجوان متهم درانتظارطناب دار به سر می برند

۱۱۴ نوجوان متهم درانتظارطناب دار به سر می برند
تهدید به اتهام ارتداد وحکم اعدام دانشجویان آزاد شده از زندان از سوی بازجویان
کودک مجرم به دار آویخته شد
به مناسبت گرامیداشت سالروز تجمع اعتراضی در22 خرداد ماه 1385
درخواست سازمانهای بین المللی حقوق بشر از ایران برای همکاری با نهادهای سازمان ملل
جان روحانی زندانی در خطر است
فاجعه آتش سوزی در کارخانجات تولید مواد شیمیایی در اراک تاکیدی بر ضرورت تشکیل اتحادیه های مستقل کارگری است
درخواست فوری برای متوقف ساختن اعدام قریب الوقوع یک نوجوان
بازداشت همه اعضای رهبری بهائیان بدون هیچ اتهامی
درخواست از اتحادیه اروپا برای پافشاری بر بهبود حقوق بشر در ایران
گزارش مستندات آزار و اذیت فعالان حقوق زن در ایران
محرومیت از حقوق برابری
اعتراض به مسئولین در ایران: بگذارید مراسم کارگری اول ماه می برگزار شود
احکام شکنجه و زندان برای فعالان حقوق زنان
قوه قضائیه باید در محکومیت احسان منصوری، مجید توکلی و احمد قصایان تجدید نظر کند
تصمیم نهایی شرکت اتریشی برای سرمایه گذاری در ایران باید تا زمان لغو اعدام کودکان به تعویق افتد
مقاومت دانشجویان دانشگاه شیراز به اتهام "ایجاد بلوا و آشوب"
بازداشتها و احضارها زنان، دانشجویان و فعالان کارگری را هدف قرار داده اند
"دادگاه تفتیش عقاید" روحانی منتقد را به زندان فرستاد
قاضی مانع آزادی یک فعال کارگری محبوس در زندان شد که دوران محکومیت زندانش بپایان رسیده است