در ماموریت سیا

یونگه ولت, بیست وهشتم سپتامبر سرویس مخفی آمریکا ایرانیها را استخدام میکند تا علیه دولت تهران فعال شوند از یورگ کاین کوبل, ترجمه ف. م با همکاری ن. هدایت ایرانیهایی که در پایتخت امارات متحده عربی یعنی دوبی در کنسولگری آمریکا برای ویزا مصاحبه میشوند «توسط کارشناسان ایران شناس که به زبان فارسی مسلط میباشند وبرای سیا کار میکنند, نظارت شده و مورد بازجویی قرار میگیرند ودر بعضی موارد نیز برای جاسوسی علیه دولت خودی بکار گرفته میشوند ». این را لوس آنجلس تایمز با تکیه بر کتابی که بتازگی بنام »City of Gold: Dubaï et le rêve de« capitalisme. در آمریکا منتشر شده است گزارش میدهد جیم نویسنده کتاب و گزارشگر سابق خبرگزاری, کرانه آسوشیتد پرس که همچنین مشاور سابق معاون ریاست جمهوری و نخست وزیر امارا ت, شیخ محمد بین رشید المختوم بوده است گزارش میدهد که مقامات بلند مرتبه سیا بطور مکرر که این کنسولگری بدلیل «کمبود بودجه» بایستی تعطیل میگردید با موفقیت دخالت کرده واز تعطیلی آن جلوگیری بعمل آورده اند. چرا که سیا معتقد است بهر شکلی این کنسولگری در فاصله دویست کیلومتر هوایی از ایران دور نمیباشد, «یک معدن طلا برای Renseignement humain اطلاعات از منابع انسانی از کشور فارسها میباشد. هیومن اینتلجنس در کنسولگری دوبی دهها سال است که بطور موفقیت آمیزی اجرا میشود «بوسیله ایرانیهایی داغ متقاضی ویزا». کارنه به لوس آنجلس تایمز میگوید «ایرانیها با سوابق نظامی و دولتی فرا خوانده شدند که بارها به کنسولگری بیایند, ماموران آنها را تحت فشار قرا ر میدهند تا اطلاعات عمیقی را بدست آورند. ». نتیجه این است که آمریکا در موقعیتی است که میتواند اطلاعات مهمی را جمع آوری کند بدون آنکه سفارتی در آنجا - منطور ایران است - داشته باشد واین کار را براحتی از دوبی انجام میدهد. در اوایل اکتبر سال دوهزار وشش مامورسیاخانم جیلیان برنز یک دفتر ویژه بنا به گزارش روزنامه محافظه کار ترکی ینی سلف بنام »Iran Présence régionale de bureau « گشود. که با یک مشت کامل کارمند همکار تا بتواند بهتر ایران را «زیر نظر» داشته باشد. این روزنامه تیم برنز را یکی ازمسئولین اعتراضات خیابانی توده ای خونین میداند که بعد ا زانتخابات روز دوازدهم ژوئن ریاست جمهوری در ایران اتفاق افتاده است: «این ادعا میشود که« آماده »کردن چنین ضد انقلابی به سال دوهزار وشش سابقه اش بر میگردد. ما فراموش نکرده ایم که رئیس جمهور سابق آمریکا جورج بوش چهارصد میلیون دلار برای سرنگونی رژیم ایران رزرو کرده بود. جیلیانی برنز به دوبی فرستاده شده بود برای ایران, شاید کسی بود که در پشت این کار قرار داشت. برنز از سال هزار ونهصدونود سه در وزارت خارجه آمریکا, یک خانم کارشناس در تغییر رژیم در تهران میباشد, او حد اقل از زمان دوهزار وسه سخنرانی هایی را ایراد میکند با مضمون »Que peut acteurs internationaux pour promouvoir un changement démocratique en Iran« ودر این رابطه نیز از جمله ازحمایت عملی از طرف ضیا آتابایی ایرانی تبعیدی برخوردار است. این خواننده باهوش سابق که زمانی به عنوان تام جونز ایران دیده میشد, از موسسین تلویزیون ملی ایرانیها میباشدکه در لوس آنجلس در آمریکا بطور موفقیت آمیزی سالهاست که کار میکند که گروههای رقیب مخالف ایرانی را از جناحهای سلطنت طلب تا مجاهدین خلق, سازمانهای دانشجویی تا کمونیستهای توده ای را در یک جبهه علیه ملاها برای «دمکراتیزه» کردن ایران گرد هم آورد. برنز از زمان اکتبر دوهزار وشش بطور آشکار کار خود را برروی انتخابات ریاست جمهوری در روز دوازدهم ژوئن دوهزار ونه متمرکز کرد. یک سال قبل از ورود برنز نفر ارتباطی تبعیدی ایرانی بنام دکتر رامین احمدی از جمله موسسینی میباشد که موسسه Iran Human Rights Documentation Centre را ایجاد کرد. در این جا کلاسهای آموزشی برای هزاران ایرانی تاسیس شد که بطور مخفیانه از «آنطرف آب» آمده بودند که در کلاسهای هنر تغییر رژیم, منطق جنگ خیابانی, و ایجاد آتش موقعیت انقلابی «آموزش» ببینند. ایالات متحده اوت پور «جنگجویان خیابانی» که در صربستان در اعتراضات خیابانی توده ای علیه میلزویچ دارای «تجربه کارشناسی» بودند را با پروازویژه به آنجا میآوردند تا به خبرچینهای ایرانی این تجربیات را انتقال دهند و اینرا آمریکا از نظر مالی تامین, اکتیو میکرد, همچنین کسی که شغلش سرنگونی بوده است واز صربستان میباشد, ایوان مارو ویچ یک کارشناس ویژه, که در همه جا در مقابل سکه های که جرینگ, جرینگ شده هر جایی که دنیای غرب میخواهد دمکراسی خود را ایجاد نماید او بکار گرفته شده است و دارای علم بالایی در اثر تجربه هایی در اکرائین, لبنان, ازبکستان, کورسوم داشته است به ایرانیان مخالف نشان میداده است که چه چیزی را سیا و دوائر خارجی در تابستان سال دوهزار ونه در خیابانهای تهران انتظا ردارند. مامور سیا جیلیان برنز د روز چهارم اوت سال دوهزار ونه پایگاه کار خود را در دوبی ترک کرد. ظاهرا تغییر رژیم در این نقطه زمانی شکست خورده باید اعلام شده باشد. در ادعای دعوی علیه مسئولان ایرانی این نا آرامی ها که در دادگاههایی که بعد ها از طر ف غرب به عنوان «دادگاههای نمایشی» بی اعتبار میشد, ارتباط با سیا و برنز آشکار شد. رضا رفیعی یکی از دوازده نفر ا زمتهمین توضیح میدهد که «من از دوسا ل پیش برای سرویس مخفی در امارات کار میکرده ام و ماهیانه پنج هزار درهم دریافت میکرده ام, فروشانی». جیلیان برنز که به دفتر او نیز این شخص اطلاعات ارسال میکرده است متهم بعنوان یکی از «اشخاص رهبری» کننده خود نام میبرد.