کنسرتی که " صلح و دوستی " نام داشت ، با وجود عرضه بلیت های رایگان و تبلیغات چند روزه از طریق روزنامه ها، دیشب در کاخ موسیقی استراسبورگ و با حضور جمعییتی حدود 150 تا 200 نفر بر گزار شد. این در حالی بود که یک گروه ارکستر 140 نفره از ایران اعزام شده بود که با خدمه و حشم ، 4 چهاراتوبوس را در برمی گرفت.
بهانه این کنسرت ، به دنبال شکست های پیاپی سیاست خارجی حکومت اسلامی در خارج از کشور و محکومیت های متعدد آن از سوی پارلمان اروپا در استراسبورگ در جریان رخ داد های اخیر در ایران که منجر به کشته ، زخمی و دستگیری هزاران تن از معتر ضان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری شد و اعمال محدویت برای صدور ویزای مسئولان حکومتی به اروپا بود . وزارت ارشاد حکومت اسلامی، با عجله ، کنسرت فیلارمونیک ایران را به خارج اعزام کرد تا پیام صلح و دوستی را برای ملت ها بفرستد ! این گروه 140 نفره ، کنسرتی را که قبلا " انقلاب " نامیده شده بود ، با تغییر نام و این بار با نام " صلح و دوستی " در استراسبورگ بر گزار کرد .
در نگاه نخست ، آن چه در سالن کنسرت، چشم ها را به خود متوجه می ساخت ، دوربین به دست های اعزامی بود که از فیلم برداری هیچ صحنه یی فروگذاری نکردند . از هر زاویه که تماشاگر می چرخید ، یک دوربین به سوی او زوم شده بود . اقدامی که معمولا هیچ گاه در سالن های کنسرت های خارجی معمول نیست و در چند مورد با خشم و عصبانیت تماشگران رو به رو شد . این گونه معمول است که پیش از شروع هر برنامه ، مسئولان از تماشاگران می خواهند ، به هیچ وجه از دوربین استفاده نکنند و حتا تلفن های دستی خود را خاموش کنند، اما در کنسرت دیشب ، علاوه براین که برگزار کنند گان فیلم برداران و عکاسان متعددی داشتند ، بستگان موزیسین ها هم هریک دوربینی در دست در سالن می چرخیدند .
از سوی دیگر ، رسم است که در هنگام ورود میهمانداران و راهنمایان جوان دختر و پسر همه جا حضور دارند . در برنامه دیشب ، همه گویا به مرخصی فرستاده شده بودند و در واقع مسئولان حکومتی ، این سالن را در بست اجاره کرده بودند تا نیاز به دختران جوان نباشد . از این رو هر کس تصور می کرد که نه به یک کنسرت ، بلکه به یک سالن میهمانی خودمانی دعوت شده است . هیچ یک از مقامات و مسئولان شهری و کشوری فرانسه در این کنسرت حضور نداشتند . هیچ پیامی خوانده نشد . گروه به سردی مورد استقبال قرار گرفت و به سردی بدرقه شد .
برنامه یی که به نام صلح و دوستی نامیده شد ، با برنامه های رزمی آغاز شد . خواننده مرد و دسته کر با ناله های خود مرتب ایران ایران می کردند و برای ایران فردا – حتما تحت توجهات ولی فقیه و نایبش احمدی نژاد – پیشرفت های شگرفی که جهانیان را به حیرت خواهد انداخت آرزو می کردند . در وسط برنامه هم ناگهان دسته کر شروع به سر دادن الله اکبر کردند. فرانسوی ها تنها چیزی که از این کنسرت فهمیدند ، الله اکبر گفتن ها بود . آن ها سال هاست با این واژه اشنا شده اند . تماشاگران ایرانی هم تنها پیامی که از این کنسرت نگرفتند ، همان صلح و دوستی بود . ساز ها گوش ها را می خراشید ند و طبل ها می کوبیدند و انگار انقلاب نزدیک شده بود .
از دو روز پیش از بر نامه ، بر و بچه های کانون پشتیبانی از جنبش مردم ایران در شهر استراسبورگ ،بسیج شده بودند ، تا به نوعی اثر تبلیغی حکومت را در شهر خنثا کنند . آنان در دو اطلاعیه یی که به زبان های فارسی و فرانسه نوشته شده بود ، در آغاز برنامه میان تماشاگران توزیع کردند که مورد استقبال مردم واقع شد . متن اطلاعیه بچه های کانون به این شرح است :
" صلح و دوستی " برای چه کسانی است ؟
حکومت اسلامی ایران با اعزام عده یی از موسیقی دانان کشورمان و برگزاری کنسرتی ، به ظاهر می خواهد پیام آور " صلح و دوستی " باشد. اما می پرسیم : این "صلح و دوستی" برای چه کسی است و از سوی چه کسانی است ؟
در حالی که حکومت اسلامی ایران ، به مدت 7 ماه است در داخل کشور ، حالت فوق العاده اعلام کرده است و نیرو های پلیس ، کماندو ها و ماموران سازمان امنیت این حکومت ، شب و روز در خیابان ها و محلات مختلف ایران مستقرند و به شکار آزادی خواهان می پردازند ، در حالی که کار نامه حکومت کودتا فقط در چند ماهه ی اخیر ، کشتن بیش از 500 نفر از معترضان به انتخابات ریاست جمهوری و دستگیری و زندانی کردن بیش از ده هزار نفر از دانشجویان ، روزنامه نگاران و مبارزان آزادی و حقوق بشر است ، در حالی که ده ها روزنامه ها تعطیل شده اند و حکومت هم چنان در برابر خواست های قانونی مردم کشور، از گلوله ، شکنجه و شلاق و حبس های طولانی مدت استفاده می کند ، در حالی که جکومت ایران بزرگ ترین جنگ را با مردم داخل کشور آغاز کرده است ، " صلح و دوستی " برای چه کسی است ؟
آیا به راستی باور دارید که حکومت اسلامی می تواند مبلغ " صلح و دوستی" در جهان باشد ؟ حکومتی که سی سال است با جهان و ملت خود سر جنگ دارد، سال ها ست در پی دست یافتن به سلاح کشتار جمعی است ، ایران را به پایگاه تروریست های منطقه تبدیل کرده است و از آنان ها به صورت مالی و نظامی حمایت می کند ، چگونه می تواند حامل " صلح و دوستی " برای ملت ها باشد؟
ما به عنوان ایرانیان مقیم خارج از کشور ، ضمن ارج نهادن به هنرمندان کشورمان و خوشامد گویی به آنان ، همبستگی عمیق خود را با مردم درون کشور اعلام و از مبارزت قانونی و به حق آنان برای آزادی و دموکراسی در ایران حمایت می کنیم .
حکومت اسلامی ایران باید بداند " صلح و دوستی " هنگامی برقرار می شود که نخست در های زندان های ایران را به روی هزاران زندانی در زنجیر بگشاید، پای بند به میراث جهانی حقوق بشر باشد و راه را برای استقرار آزادی و دموکراسی در ایران فراهم سازد .
پیام " صلح و دوستی " حکومت اسلامی ایران را ما آن گاه باور داریم که اعدام و سرکوب مخالفان را متوقف سازد، اجازه بدهد تا مردم ایران چهره واقعی " آزادی ، برابری و برادری" را در سایه "صلح و دوستی " ببینند .
کانون پشتیبانی از جنبش مردم ایران – استراسبورگ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر