از مصاحبه آیت الله کاشانی با ناصرالدین نشاشیبی، خبرنگار اعزامی روزنامه اخبارالیوم در فردای کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲
یادداشت وارده از سیروس بینا:
کمتر از دو هفته از سالگشت کودتای ننگین ۲۸ مرداد ۳۲ یعنی (نوزدهم اوت ۱۹۵۳) می گذرد. شاید لازم باشد نسل پس از ما اندکی از عملکرد و نحوه ی تفکر ایران فروشان معمم (نظیر کاشانی) اطلاع پیدا کند. و نیز از علل دیرینه ی دشمنی جمهوری اسلامی با محمد مصدق و پرخاش وارونه نویسان قلم-به-مزد امروزی آن به وی با خبر شود. همان کاشانی ای که با جعل مدارک و دروغ های بیشرمانه در ایران، توسط برخی “ضد امپریالیست” نامیده می شود.
از مصاحبه ابوالقاسم کاشانی:
“… او (مصدق) برای این کشور کاری نکرد. نه یک خرابی را تعمیر کرد، نه خیابانی را افتتاح کرد، نه خزانه را نجات داد و نه ملت را متحد ساخت. و حتی در مورد نفت که او ادعا داشت صاحب فکر ملی ساختن نفت می باشد، اگر این اتحادی که من در صفوف ملت به وجود آوردم، نبود، نفت هرگز ملی نمی شد.
مصدق می کوشید برای تبلیغ به نفع خود، از اوضاع استفاده کند. همه امیدش این بود که مردم به تلگرافخانه هجوم آورده و تلگراف های پشتیبانی و تبریک برای او مخابره نمایند. اما در مورد انگشت های خارجی (در سرنگونی مصدق) تا آنجا که من می دانم، چنین چیزی نبوده! مصدق علیه شاه شورید و موقعیت و نفوذ شاه را در بین مردم فراموش کرد. شاه چهارماه قبل می خواست مصدق را عزل کند ولی من وساطت کردم تا این که وارد این نبرد شدیم و پیروز گردیدیم!…
… قبل از این که من با مصدق مخالفت کنم، ملت با او بود. ولی پس از این که من با او به مخالفت پرداختم، ملت از دور او پراکنده شد…
…آیت الله کاشانی در باره ی مجازات مصدق نظر خود را این طور شرح داد:
“طبق شرع شریف اسلامی، مجازات کسی که در فرماندهی و نمایندگی کشورش در جهاد خیانت کند، مرگ است”…
آیت الله کاشانی در ادامه این مصاحبه گفت که … مقامات مسئول ایران باید از یک سیاست ملی دینی اسلامی تبعیت نمایند.”
منبع: کیهان، ۲۳ شهریور ۱۳۳۲، به نقل از م. دهنوی [گردآورنده]، “مجموعه ای از مکتوبات ، سخنرانیها و پیامهای آیت الله کاشانی، جلد چهارم: از فردای کودتای آمریکائی – انگلیسی ۲۸ مرداد تا درگذشت آیت الله کاشانی (۲۳ اسفند ۱۳۳۴). چاپ اول ، تهران، انتشارات چاپپخش، ۱۳۶۲، ص. ۳۶- ۳۲٫
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر