یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور

ایرج یوسفی

14 ماه مه امسال شصتمین سالروز تشکیل دولت اسرائیل است .(1)
شصت سال پیش، آرزوی هزاران سالۀ یهودیان، برای بازگشت به سرزمین آباء و اجدادیشان، قول آن پیام آورامید، حافظ شیرازی تحقق یافت.
سرزمین کنعان (فلسطین امروز که پس از سلطه رومیان به این عنوان نامگذاری شده است.) بیش از 2500 سال مورد حمله و تجاوز دولتهای همسایه و قدرتهای اروپائی بوده و ساکنان یهودی نخستین قربانیان آن بودند . درد،رنج و آوارگی آنان به سرزمین های دیگر خصوصأ اروپا یکی از غم انگیزترین فجایع بشریست. آنان در مقاطع مختلف مجبور به زندگی در محلهای مخصوص و تحت قوانین خاص بودند. آرزوی بازگشت به اورشلیم، بن مایــه حیات و بقاءشان بود.برای تحقق آن روزانه نیایش میکردنـد و سر بربستر خاک در غربت می نهادند.
سرزمین فلسطین (کنعان) که حدود چهار قرن جزء قلمرو دولت عثمانی بود، پس از پایان جنگ جهانی اول 1918 و شکست آن امپراتوری، تحت قیمومیت انگلستان درآمد و سرانجام بنا بر درخواست این دولت از سازمان ملل متحد برای مداخله و حل مسئله اعراب و یهودیان، سرانجام شورای امنیت سازمان ملل متحد بتاریخ 29 نوامبر1947 با 33 رأی موافق، 13 رأی مخالف و7 رأی ممتنع آن سرزمین را به دوبخش فلسطینی و یهودی نشین تقسیم کرد.در روز جمعه 14 ماه مه 1948 یکروز پیش از انقضای زمان قیمومیت انگلستان، دولت اسرائیل اعلام موجودیت کرد، که بلافاصله توسط دولت آمریکا ، اتحاد جماهیر شوروی و بسیاری از کشورهای جهان به رسمیت شناخته شد. یک روز بعد ارتش کشورهای عربی، لبنان، سوریه، عراق ، اردن ومصر بقصد نابودی اسرائیل به آن حمله کردند و این نخستین جنگ اعراب و اسرائیل بود که حدود یکسال بعد منجر به آتش بس بین آنها و پیروزی و تحکیم دولت اسرائیل شد. اسرائیلیان شش هزار و اعراب رقمی بیشتر از آن کشته دادند و نزدیک به هشتصد هزار تا یک میلیون فلسطینی مجبور به ترک خانه و کاشانه خود شدند و فاجعه آواره گان فلسطینی که تا به امروز ادامه دارد، شکل گرفت .
دول عربی خاور میانه متهمین ردیف اول وضعیت فاجعه بار فلسطینی ها هستند، و بخاطر ارضای تمایلات ملی گرایانه پان عربیسم، اسلامی و سرانجام سرکوب هر گونه مبارزه برای آزادی اجتماعی ، سیاسی ، ترقی ورفاه مردم کشورهایشان به انحراف افکار آنان و سوءاستفاده از علائق دینی و قومی وعربی، تنور جنگ و نفرت نژادی را در خاورمیانه تا نخستین صلح بین مصر و اسرائیل و سپس اردن گرم نگاه داشته و آشکار و پنهان به سیاست ضد یهودی، ضد غربی خود بنام دفاع از مردم فلسطین ادامه می دهند. در سالروزتأسیس دولت اسرائیل و مناقشه اعراب با آنها، زندگی هزاران آواره فلسطینی و عدم تشکیل دولت مستقل آنها روی دیگر سکه میباشد.
حل مناقشات اعراب و اسرائیل، و پایان دادن به نفرت مذهبی نژادی ویهودی ستیزی(صهیونیست ستیزی )که به بهای بسیار گزافی برای مردمان این کشورها تمام شده، بدون بازنگری ریشه های تاریخی آن و نقشی که دولتها ، نیروهای چپ و کمونیست و مذهبی خاورمیانه داشته اند ممکن نیست . بخصوص که این روزها دولت وحکومت نژاد پرست ایران پرچمدار مبارزه با اسرائیل و محو آن از نقشه خاورمیانه شده است، نگرانی های بحق یهودیان و اعراب، وضع بسیار خطرناکی درین منطقه ایجاد کرده است.
وظیفه انسانی و ملی ایرانیان صلح دوست و آزادی خواه است که با صدای رسا سیاست های ضد ملی و امنیتی دولت ایران را در بین مردم افشإ نموده و برای صلح واقعی و دائمی بین ما و اعراب و اسرائیل تلاش کنند. بیش از آنکه همه فرصت ها ازبین برود.......