لوموند: بورس های نیوریوک و لندن در آستانه فروپاشی قرار گرفته اند

۱۳ آذر ۱۳۸۷
نشریه لوموند طی تحلیلی در مورد بحران مالی حاکم بر جهان صنعتی اعلام کرد دو بورس مهم نیوریوک و لندن در آستانه فروپاشی قرار گرفته اند.

به نقل از لوموند دو بورس مهم دنیا یعنی بازارهای سهام نیوریوک و لندن در آستانه فروپاشی قرار گرفته اند.بورس هاس نیویورک و لندن مظهر سرمایه داری هستند و هر روز صدها میلیارد دلار از تمام نقاط جهان به سویشان سرازیر می شود. سیتی و وال استریت، مراکز مالی لندن و نیویورک، همچون خواهرانی دو قلو ولی رقیب از ۱۵۰ سال پیش تا کنون بر تجارت جهان فرمانروائی می کنند. این دو مرکز مالی کلیه تحولات بزرگ جهانی، از انقلاب صنعتی تا پیدایش جهانی سازی را همراهی کرده اند.این دو بورس همیشه سعی کرده اند که به عنوان تامین کننده مهم سرمایه برای شرکتها و دولتها، اقتصاد واقعی را در چنگشان نگه دارند.آن ها چون داوری برتر قادرند هر شرکتی، چه فراملیتی و چه کوچک یا متوسط را نابود کرده و یا کشور های در حال پیشرفت مانند آرژانتین، مکزیک و یا ترکیه را به ورشکستگی بکشانند.با استفاده از سیاست عدم کنترل و حذف مقررات سالهای ۸۰، وال استریت و سیتی فرماندهان اصلی سیاستهای نئو لیبرالیسم در چهار گوشه جهان بوده اند. بانکهای بزرگ سرمایه گذاری، مالی، لوبیست ها، بانکهای سیاسی شده چون بانک گلدمن ساکس مستقر در وزارت خزانه داری آمریکا، همگی به شدت از آزاد سازی گردش سرمایه، تعمیم مبادلات آزاد و کناره گیری دولتها از حقوق اجتماعی دفاع کرده و موفق به بدست آوردن آنها شدند.همچنان که جرج بلکی دلال و واسطه بانکی سابق و متخصص تاریخ بازار مالی کنونی تو ضیح می دهد ،« مو فقیتهایشان سرانجام سیتی و وال استریت را به توهم شکست نا پذیری کشاند». پول های باد آورده، گلدن بوی های پرتلالو، بریده از روابط اقتصاد واقعی. بهترین توضیح این کج روی، آیا ۳ میلیون دلار مخارج سالروز بلک استون توسط ستفان شوارتزمن رئیس این موسسه در فوریه ۲۰۰۷ نیست؟

مجلس پایکوبی که در آن ثروتمندان وال استریت دعوت شده بودند در حالی که سونامی ساب پرایم مجموعه سرمایه های مالی را در می نوردید.اما اکنون دوران وحشت و نجات خویش بهر وسیله ای فرا رسیده است. دولتهای آمریکا و انگلستان برای جلو گیری از فروپاشی مجموعه ساختار ناچار به ملی کردن چندین نهاد مالی شدند، چیزی که دیروز غیر قابل تصور بود. پس از بیست سال تسلط بر بازار این دنیای کوچک در حال سرنگون شدن است.در واقع با محو شدن بانکها که بازوان مسلح وال استریت هستند، فضای جدیدی بر آن در حال شکل گیری است. در طی ۶ ماه تمامی بانکهای بزرگ سرمایه گذاری در نیورک نابود شدند. بیر استرینز توسط جی پی مورگان خریداری شد، لهمن برادرز ورشکست شد و مریل لینچ در ماه سپتامبر توسط بانک آمر یکا خریداری شد. از سوی دیگر، گلدمن ساکس و مورگان استانلی، اساسنامه شان را زیر پا گذاشته و به بانکهای تجاری تبدیل شدند و بدین شکل در عمل امکان مغروض شدنشان کاهش یافت.لوموند افزوده است: از بین رفتن و عقب نشینی این بانکها، مسئولیت و تصمیم گیری را به دولتهای آمریکا و بریتانیا باز می گرداند ودیگر مشکل بتوان وال استریت و سیتی را به عنوان مدل هائی که می بایست از آنها تقلید نمود به دیگر مراکز مالی به ویژه مراکز کشورهای در حال توسعه معرفی کرد. این تحول سریع از نظر روزنامه وال استریت نیز مخفی نماند و در شماره ۲۳ سپتامبر این روزنامه پایان وال استریت را تیتر نمود. آیا نیویورک و لندن باز هم چون سابق سرمایه ها را جذب خواهند کرد؟ تعدادی از منقدان معتقد به افول این مراکز هستند. ولی در عین حال اکثریتشان هیچ مرکز مالی دیگری را که قادر به ریشه کن کردن آنها نمی بینند. در واقع نه ژنو، نه فرانکفورت نه حتی سنگاپور، توکیو، هنگ کنگ یا دوبی، توانائی کافی برای جذب شرکتهای حاضر در بورس نیویورک و لندن را ندارند. و فعالیتهائی چون تبادلات در بازار ارزی و قراردادهای نفتی تا حد زیادی در تسلط این دو مرکز باقی خواهد ماند. در مورد چین، ساختار مالی هنوز نارسا و شکننده است.به هر حال مشکلات وال استریت و سیتی اثرات قابل ملاحظه بر اقتصاد امریکا و بریتانیا خواهند داشت. در نیویورک فعالیت های مالی، بطور مستقیم یا غیر مستقیم، در اواخر سپتامبر بیش از ۳۲۰ هزار کارمند داشته است ، کمی بیش از لندن( ۲۹۰ هزار کارمند در آخر سپتامبر). این بخش کمتر از ۵درصد اشتغال در نیویورک، ولی معرف ۲۵درصد حقوق( حدود ۶۳ میلیارد دلار)، ۱۰درصد مالیات جمع آوری شده توسط شهر و ۶درصد اقتصاد آمریکا می باشد. در مورد سیتی نیز این بخش ۱۰درصد تولید ناخالص داخلی را شامل می شود.اقتصاد دان آمریکائی، پیتر کرتسمر چنین پیش بینی می کند: «هزینه بحران مالی از دست دادن هزاران شغل بوده و اثرات قابل توجهی بر اقتصاد خواهد داشت.». تنها ورشکستگی لهمن برازر(۲۵ هزار کارمند در نیویورک و لندن) بیکاری ۳ هزار کارمند را به دنبال داشت. آقای میکائل کارپ رئیس کل اداره کاریابی اپشن گروپ تاکید می کند که « دوران سختی در پیش است».به عقیده او بانکداران و دیگر کارمندان عالی رتبه به علت وجود پست برای متخصصین در آسیا و منطقه خلیج فارس مشکلی برای بازیابی شعل نخواهند داشت. برعکس بیکاری شامل مجموعه مشاغل پایه ای این بخش خواهد شد.او اضافه می کند:« کوچکترین درد سر برای وال استریت در وحله اول موجب بی کار شدن منشی ها و کمک حسابداران می شود. همیشه طبقات پائین هستند که هزینه می پردازند».به عقیده آقای تماس دی ناپولی رئیس کل امور مالی شهر نیویورک، حداقل ۴۰ هزار شغل در وال استریت در خطر است.او توضیح می دهد: « باید دانست که برای هر شغل از دست رفته در بخش مالی، ۳ شغل دیگر در بخشهای وابسته به آن نیز از بین خواهند رفت». تجارت اشیاء لوکس، رستورانهای بزرگ، مراکز هنری و همچنین بازار ساختمان از کاهش فعالیتها آسیب خواهند دید. به اعتقاد موسسه کاریابی چلنجر گری و کریستمس، تعداد مشاغل از دست رفته در بخش مالی نیو یورک قبل از پائیز از ۵۴ هزار نفر تجاوز کرد واین به ۴۰ هزار شغل از دست رفته در سال ۲۰۰۷ اضافه می شود.از طرف دیگر اطاق بازرگانی و صنایع لندن( سی بی ای آر) معتقد است که ۱۵درصد از ساختمان های اداری سیتی تا پایان ۲۰۰۹ خالی خواهند شد. تاکنون چندین پروژه ساختمانی به تعطیلی کشیده شده است، از جمله ساختمانهای مربوط به بازی های المپیک ۲۰۱۲.به اعتقاد مرکز تحقیقاتی اقتصاد و کار، سیتی در مجموع در سال ۲۰۰۸ ، ۲۸ هزار و در سال ۲۰۰۹، ۳۴ هزار شغل را از دست خواهد داد، فرسایشی که تمامی بخشها و در مرحله اول بازارهای جانبی را در بر خواهد گرفت.در این دوره بانکداران و دیگر واسطه ها که توانسته اند جانشان را نجات دهند، به احتمال زیاد می بایستی تقاضای دستمزدهایشان را کاهش دهند. شخصیت شماره ۲ حزب محافظه کار بریتانیا، ضمن کنفرانس سالانه در بیر منگام این چنین به مقابله بر می خیزد: « من نمی خواهم فقط بانکداران را سر زنش کنم ولی نمی شود مسئولیتشان را نادیده گرفت و این فکر را بوجود آورد که می شود مانند گذشته ادامه داد».گوردون براون نخست وزیر بریتانیا نیز به نو به خود چندین بار خاطر نشان کرد که سیتی باید روشهای پرداخت دستمزد ها را در کل باز نگری نماید. در مورد پاداشتهای آخر سال که اکثرا حدود نیمی از حقوق سالا نه را تشکیل می دهند، تکرار کرد که: « دوران پاداشتهای کلان گذشته است . به همین شکل در نیو یورک، پرداخت پاداشتها در کنگره امریکا به محاکمه کشیده شد.ویس دانیل، بانکدار سابق و گرداننده سایت « اینجا سیتی است» که تماما به امور مالی بریتانیا ی کبیر اختصاص دارد چنین پیش بینی می کند:« زیر سوال بردن این پاداشتها و یا لا اقل کاهش جدی مبلغ آنها، بی شک یکی از اولین نتایج مداخله دولت در امور سیتی خواهد بود.» باز هم به عقیده ( سی بی ای آر)، در عمل پاداشتهای پرداختی در سال آینده، ۶۵ درصد، یعنی ۵.۳ میلیارد پوند (۵.۴ میلیارد یورو) کاهش خواهد داشت. مبلغی که باید با ۸ میلیارد پوند ( ۱۰ میلیارد یورو) پرداخت شده بطور متوسط در سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷ مقایسه شود.بر اساس این گزارش، بانکداران در خفا به فعالیتهائی برای جلوگیری از طرح یک قانون در این مورد مشغولند. برای خانم آنجلا نایت، رئیس انجمن بانکداران بریتانیا(بی بی ای) هیچ رابطه علت و معلولی بین بحران و پاداشتهای معمول وجود ندارد. در امریکا نیز بحثها در همین راستا ست تا آنجا که سر مقاله های پی در پی روزنامه وال استریت کوشش می کند همگان را قانع نماید که نباید همه را به یک چوب راند و زیاده روی چند تن برای سخت کردن مقررات در مورد دستمزدها قابل دفاع نیست.این استدلال، پل هوجسن محقق کورپوریت لایبرری،یک تینک تانک آمریکائی متخصص در امور شرکتها را به خشم می آورد « این بحران نتیجه مستقیم سیاستهای دستمزدی مو سسات وال ستریت است. سیستم پاداش مشوق فرهنگ دست یابی به نتیجه در کوتاه مدت بوده است، و از این رو باعث استفاده ازمحصولات مالی بسیار سود آور ولی بسیار خطر ناک در زمانی نه چندان طولانی، شده است.»لوموند در پایان آورده است: این طوفان مالی می بایست از نظر سیاسی نیز بر این دو شهر اثر گذارد. شهردار محافظه کار جدید لندن، بوریس جانسن، به شهروندانش قول می دهد که تمام توانش را برای جلو گیری از نزول سیتی بکار خواهد برد و اطمینان می دهد که کار های مربوط به بازی های المپیک در خطر نیست. در نیویورک این شرایط به مایکل بلومبرگ شهردار اجازه می دهد که برای سومین بار در سال ۲۰۱۰ کاندیدا شود. با با تکیه برسختی شرایط، که نگران کننده تر از فردای ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ است،او از شورای شهرداری، خواهان حذف مقرراتی شد که مانع کاندیدا شدنش برای یک بار دیگر می شود.این بلند پروازی های انتخاباتی در شرائطی جریان دارند که تعداد زیادی از نیویورکی ها ترس از این دارند که سقوط وال استریت، باعث افزایش جرائم شود.بر حسب مطالعات دانشگاه سن لوئی ( میسوری)، هر سقو ط بورس از سالهای ۱۹۵۰ همراه با ازدیاد جرائم درشهر بوده است. اگر این پیش بینی به واقیت بپیوندد آقای بلوم برگ در وضع نامناسبی قرار خواهد گرفت زیرا از زمان اولین انتخابش در پست شهردار نیویورک، هزاران پست پلیس حذف شده است.با وجود بی کاری، کم بود سرمایه، از دست دادن اعتبار در سطح جهانی، آیا سال ۲۰۰۸ نشانه ای از سقوط طولانی این مظاهر سرمایه داری نیست؟۰۰۰۰
۰۰۰همکاری ایران با سازمان شانگهای می‌تواند در برقراری امنیت منطقه موثر باشدمعاون اول رئیس جمهور از آمادگی جمهوری اسلامی ایران برای برگزاری نشست هایی در قالب سازمان همکاری های شانگهای در تهران خبر داد و گفت:ایران علاقمند است مناسبات و همکاری های خود را در عرصه های مختلف با این سازمان توسعه دهد.به نقل از دفتر امور رسانه‌های ریاست جمهوری، پرویز داودی ظهر امروز چهارشنبه در دیدار «نورگالیف» دبیرکل سازمان همکاری های شانگهای با اشاره به روند و فضای مثبت همکاری در سازمان شانگهای اظهار داشت : همکاری‌های گسترده جمهوری اسلامی ایران با کشورهای عضو این سازمان می تواند علاوه بر توسعه مناسبات دو جانبه ، در برقراری صلح و ثبات و امنیت منطقه نیز مثمر ثمر باشد .وی ادامه داد: جمهوری اسلامی ایران با کشورهای عضو سازمان همکاری های شانگهای منافع مشترک زیادی دارد و علاقمند است روابط خود را با کشورهای عضو این سازمان بیش از گذشته ارتقا دهد.داودی گفت: موضوعاتی مختلفی در منطقه و جهان وجود دارد که کشور های عضو سازمان همکاری های شانگهای با همکاری دیگر کشورهای منطقه می تواند در حل و فصل مسایل منطقه ای و بین المللی اقدامات سازنده‌ای بردارند.معاون اول رییس جمهور همچنین گفت: همکاری های اقتصادی، بانکی، حمل و نقل و انرژی از جمله زمینه های خوب و مناسبی است که سازمان شانگهای می تواند با کشورهای منطقه داشته باشد وجمهوری اسلامی ایران از گسترش اینگونه همکاری ها استقبال می کند.دبیر کل سازمان همکاری های شانگهای نیز در این دیدار با ابراز خرسندی از همکاری خوب و سازنده جمهوری اسلامی ایران با کشورهای عضو این سازمان اظهار امیدواری کرد که همکاریهای ایران در عرصه های مخلتف با این سازمان بیش از گذشته ادامه داشته باشد .نورگالیف با اشاره به سخنان رییس جمهور کشورمان در اجلاس سران این سازمان گفت : ما تمام پیشنهادها و ابتکارات عمل جمهوری اسلامی ایران در اجلاس سران شانگهای را در سندی واحد تنظیم و برای بررسی وعملی شدن به کشورهای عضواین سازمان ارایه کرده ایم .وی با بیان اینکه کشورهای عضو این سازمان با جمهوری اسلامی ایران منافع مشترک فراوانی دارند، گفت: همکاری جمهوری اسلامی ایران با ساز مان شانگهای در راستای توسعه همکاری های دو جانبه و در جهت برقراری صلح و ثبات منطقه ای است.وی افزود: مشترکات تاریخی که ایران با کشورهای آسیایی میانه، چین و روسیه دارد پایه‌ای و اساسی است و این ویژگی ها ایجاب می کند که ایران با تعامل بیشتر همکاری های خود را با کشورهای عضو این سازمان توسعه دهد.