ارگان های سرکوب حکومت اسلامی، برای جلوگیری از بزرگ داشت 16 آذر، روز دانشجو، صدها فعال جنبش دانشجویی را تهدید و بازحویی و زندانی کرده اند. مقامات حکومتی، هم چنین به بهانه بازنشستگی، به پاکسازی برخی از اساتید دانشگاه ها دست زده اند. غلامحسين محسنی اژه ای، دادستان کل کشور، با نزدیک شدن 16 آذز گفته است: «قوه قضائيه مصمم است تا با تکرار هرگونه ناآرامی تازه توسط معترضان به نتيجه انتخابات رياست جمهوری ايران به صورت قاطع و بازدارنده برخورد کند.» غلامحسين محسنی اژه ای، در گفتگوی ویژه خبری روز پنج شنبه گذشته، به معترضان هشدار داده است که از اين به بعد با هر گونه اقدامی که بنا بر ادعای وی «موجب اخلال در نظام شود» بدون هيچ اغماضی برخورد خواهد شد و هيچ عذر و بهانه ای پذیرفته نیست. فرمانده ناجا در پاسخ به سئوال خبرنگار ايلنا، علاوه بر این تهدیدها، در هفته های اخیر ده ها تن از فعالین دانشجویی دانشگاه های سراسر کشور را دستگیر کرده اند. اما هم سران حکومتی و هم نیروهای سرکوبگر آن و هم مردم آزاده به خوبی می دانند و تجارب اعتراضات چند ماه اخیر، عملا نشان داده است که مردم به ویژه نیروی جوان، ترسی از این تهدیدها و سرکوب ها ندارند. چرا که اگر حکومت تنها راه بقای خود را در سرکوب و وحشی گری می بیند مردم آزاده نیز راه رهایی را در گسترش و تعمیق مبارزات خود علیه کلیت حکومت اسلامی می بینند. بر این اساس، تبلیغات راست و جناح های حکومتی سیاه و سبز و کدر، تاثیری در پیشروی رادیکال جنبش های اجتماعی هم چون جنبش کارگری، جنبش زنان و جنبش دانشجویی ندارند. تلاش جناح های حکومتی، سهم گیری از حاکمیت است، در حالی که تلاش و مبارزه مردم آزاده سرنگونی حکومت اسلامی و برپایی یک جامعه آزاد و انسانی و عادلانه است. تهدید و بازداشت فعالین دانشجویی سران و فرماندهان ارگان های سرکوب حکومت اسلامی، به دلیل ترس از اعتراضات دانشجويی گسترده در روز 16 آذر، برخوردهای امنیتی با دانشجويان گسترش داده اند. کمیته انضباطی و حراست دانشگاه بیش از 50 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد نجف آباد، به تلافی آنچه که از سوی عوامل حکومتی حضور در تجمع 1 شعبه 101 دادگاه عمومی بابلسر 8 دانشجوی دانشگاه «میلاد حسینی کشتان، علی نظری، سیاوش صفوی، علی دنیاری، مازیار یزدانی نیا، شوانه مریخی، علی عباسی، و رحمان یعقوبی»، دانشجویان دانشگاه بيش از 10 تن از فعالين دانشجويى دانشگاه شهرکرد به اداره اطلاعات اين شهرستان احضار شدند. بيش از 2 بنا به گزارش خبرنگار رويداد، پس از اعتراضات دانشجويی دانشگاه آزاد در اين ميان 100 دانشجوی اين دانشگاه، به کميته انظباطی احضار و ضمن تهديد به اخراج و تعليق های بلند مدت، برای برخی از آنان نيز احکام سنگين انظباطی صادر شده است. مهرداد بزرگ، سورنا هاشمی، علیرضا موسوی، فرزان رئوفی، احسان دولتشاه، سینا شکوهی و البرز زاهدی ۷ دانشجوی دانشگاه های تهران هستند که توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده اند. این دانشجویان روز ۲۸ آبان ماه بازداشت شده و نیروهای امنیتی منزل شخصی مهرداد بزرگ و سورنا هاشمی را نیز تفتیش کرده اند. رسول عالی نژاد و بهروز فریدی دو دانشجوی دانشگاه آزاد تبریز روز ۲۸ آبان ماه توسط نیروهای امنیتی ربوده شدند که با پیگیری خانواده این دانشجویان معلوم شد که آنان توسط نیروهای امنیتی دستگیر شده اند. هم‌اکنون حداقل 18 دانشجو در شيراز در بازداشت به سر می برند. در تازه ترين اقدام كميته انضباطی دانشگاه شيراز با احضار 2 تن از دانشجويان دختر به نام های ندا اسكندری و خديجه قهرمانی برای دريافت احكام خود، آنان را به نيروهای امنيتی تحويل داد. به گزارش خبرنامه اميرکبير، تاكنون خبری از وضعيت اين دو دانشجو در دست نيست. بنا به گزارش خبرگزاری هرانا ـ حقوق دانشجويی، در ادامه بازداشت فعالين دانشجويی علی رضا موسوی، احمد ميرطاهری، علی رضا زرگر، حميد قهوه‌چيان، امير کاظم‌پور و ياسر معصومی از فعالان دانشجويی دانشگاه علامه طباطبايی در يک کافی شاپ بازداشت شده اند. در هفته های اخیر، ۲۲ تن از دانشجوان دانشکده مهندسی و ۲ تن از دانشجويان دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه فردوسی احکام جدید محرومیت از تحصیل و اخراج از دانشگاه برای دانشجویان دانشگاه صنعت نفت آبادان صادر شده است. عوامل حکومتی در دانشگاه صنعت نفت آبادان، فشارها علیه فعالین دانشجویی این دانشگاه را افزایش داده اند و برای 6 تن از دانشجویان احکام اخراج، محرومیت موقت از تحصیل و محرومیت از امکانات دانشگاهی صادر کرده اند. هدف از این احضارها و بازجوها، زهرچشم گرفتن از فعالین جنبش دانشجویی و مرعوب کردن آن ها و هم چنین جلوگیری از اعتراض دانشجویان در 16 آذر و همبستگی آن ها با کارگران و زنان و مردم جان به لب رسیده است. اعتراضات دانشجویی در دانشگاه های کشور اما با وجود این همه تهدید و دستگیری و زندان فعالین دانشجویی، تلاش های گسترده ای هم در دانشگاه ها و هم در خارج از دانشگاه ها، برای برگزاری هر چه با شکوه تر و گسترده تر روز دانشجو در جریان است. فراخوان ها و پوسترهایی که در وبلاگ ها و اینترنت و غیره پخش می شوند، همگی تلاش بی سابقه برگزاری روز دانشجو خبر می دهند. در خارج کشور نیز در حمایت به مناسبت روز دانشجو و هم چنین پشتیبانی از مبارزات دانشجویان و مردم آزاده، آکسیون هایی در کشورهای مختلف سازمان دهی شده است. امسال، از زمان بازگشایی دانشگاه ها تاکنون اعتراضات دانشجویی در جریان است و هر کدام نمایندگان حاکمیت پا به محیط دانشگاه گذاشته اند با اعتراض شدید دانشجویان روبرو گشته و دست از پا درازتر دانشگاه را ترک کرده اند. برای نمونه خبرهای رسیده از دانشگاه گیلان، حاکی است که حدود 20 نفر از دانشجویان معترض به سخنرانی 17 آبان صفار هرندی به کمیته انضباطی دانشگاه احضار شده اند. این در حالی است که هم زمان، کمیته انضباطی دانشگاه گیلان مشغول تشکیل پرونده برای دانشجویانی است که در راهپیمایی روز 1 حضور اخیر محمدحسین صفار هرندی در دانشگاه گیلان و اعتراض دانشجویان به وی، از جمله اخباری بود در سطح رسانه های اینترنتی بازتاب وسیعی داشت. میزان اعتراضات دانشجویان به صفار به حدی بود که او به جای سخنرانی مشغول پاسخ گویی به اعتراضات دانشجویان شد و بعد از آن هم سخنرانی وی نیمه تمام ماند. دانشگاه تهران روز ۲۵ آبان 88، در اعتراض به اعدام احسان فتاحیان توسط دانشجویان تجمعی در دانشگاه تهران برگزار شده بود، تعدادی از دانشجویان شرکت کننده در این تجمع دستگیر شدند. احمد اسماعیلی، آمانج رحیمی، سروه ویسی، لیلا محمدی و پخشان عزیزی ۵ دانشجوی دستگیر شده هستند که از محل نگهداری آن ها خبری در دست نیست. دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه تهران صدها دانشجوی دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه تهران در اعتراض به بازداشت «مهرداد بزرگ» دست به تجمع زدند. بیش از 400 دانشجوی دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه تهران با حمل تصاویری از دانشجوی زندانی مهرداد بزرگ و حمل پلاکاردهایی که شعارهایی چون «دانشجوی زندانی آزاد باید گردد»، بر روی آن نوشته شده بود از شرکت در کلاس های درس خودداری کردند. دانشجویان معترض با راهپیمایی در محوطه پردیس «امیرآباد» و توقف در مقابل دانشکده های مکانیک و معدن با خواندن سرود «یار دبستانی» و سر دادن شعارهای «دانشجو، دانشجو، حمایت حمایت»، خواهان همراهی سایر دانشجویان این دانشگاه شدند. دانشجویان معترض اعلام کردند تا آزادی دانشجویان زندانی، این حرکت اعتراضی در روزهای آینده با تحصن و اعتصاب غدا ادامه خواهد یافت. دانشکده علوم انسانی واحد تهران جنوب دانشگاه آزاد به دنبال اعتصاب صنفی دانشجويان دانشکده علوم انسانی واحد تهران جنوب دانشگاه آزاد، چند دانشجوی اين دانشکده به کميته انضباطی و حراست دانشگاه احضار شدند. دانشجويان به دنبال اعتصاب هفته گذشته خود و در اعتراض به احضار دانشجويان روز يکشنبه اين هفته نيز کلاس های بعد از ظهر خود را تعطيل کردند. يک شنبه مورخ 1/9/88 صبح يکی از دانشجويان به مدت 45 دقيقه در کميته انضباطی و از سوی ماموران حراست مورد بازجويی قرار گرفت. دانشجويان با تعطيل کردن کلاس های بعد از ظهر خواستار حضور دکتر اسفنديار، رييس واحد تهران جنوب دانشگاه آزاد، در دانشکده شان شده اند. يکی از دانشجويان اين دانشکده گفت: اعترضات دانشجويی در اين دانشکده با تعطيل کردن کلاس های درس و اعتصاب دانشجويان ادامه دارد. دانشگاه صنعتی شاهرود صدها تن از دانشجويان دانشگاه صنعتی شاهرود در اعتراض به مشکلات صنفی دانشگاه در روز يک شنبه مورخ 1/9/88 به تحصن در صحن عمومی دانشگاه پرداختند. دانشجويان در ابتدای اين تحصن به اعتصاب غذا مبادرت ورزيدند و ظرف های غذای خود را در فاصله صدها متری از روبروی سلف تا سردر دانشگاه قرار دادند. در ادامه اين تحصن، دانشجويان خواستار حضور مسئولين دانشگاه در ميان آنان و پاسخگويی به مشکلات صنفی خود از قبيل کيفيت نامناسب غذای سلف، کمبود خوابگاه های دانشجويی و مشکلات سايت دانشگاه شدند که بدليل حضور پرشمار دانشجويان، دکتر نيکوفرد معاونت دانشجويی مجبور به حضور در ميان متحصنين شد، تا متعهد شود که امکانات دانشجويان ارتقا و اجازه فعاليت مجدد شورای صنفی صادر گردد. از حاشيه های قابل توجه اين تجمع حضور تعدادی از فعالين بسيج در همراهی با اکثريت دانشجويان بود اين در حالی ست که در انتهای مراسم برخی از عناصر درجه دار بسيج به هتاکی نسبت به تعدادی از دانشجويان پرداختند. گفتنی است پيش از اين جواد صفدری دبير شورای صنفی دانشگاه شاهرود به يک ترم محروميت از تحصيل محکوم شده است. هم چنين در سال جاری شورای صنفی دانشگاه از امکان ادامه فعاليت منع شده است. دانشگاه شیراز دانشجویان دانشگاه شیراز، خواستار مقاومت در برابر موج فشارها و سرکوب های اعمال شده علیه فعالین دانشجویی از سوی نهادهای امنیتی و اطلاعاتی حکومتی شده اند. روز شنبه، ۳۰ آبان ۱۳۸۸، با افزايش فشارها بر دانشجويان دانشگاه شيراز توسط نهادهای امنيتی خارج از دانشگاه و نيز نهادهای امنيتی درون دانشگاه همچون كميته انضباطی و حراست، دانشجويان در مقابل اين فشارها عكس العمل نشان دادند. به گزارش خبرنامه اميرکبير، با بازداشت تعداد زيادی از دانشجويان دانشگاه شيراز توسط اداره اطلاعات اين شهر و نيروهای امنيتی و نيز احضار ده ها دانشجو توسط كميته انضباطی و صدها دانشجو توسط حراست و تهديد دانشجويان توسط اين نهاد، دانشجويان نيز با پخش شبنامه ها و بيانيه ها و نيز اعتصاب غذا به شرايط امنيتی اين دانشگاه و افزايش فشارها اعتراض كردند. نشريه ای بدون مجوز به نام «شبنامه اعتراض» در سطح گسترده ای در ميان دانشجويان پخش شده است. اين نشريه با تيتر «ما بی شماريم...»، در 8 صفحه و به همراه مقالات و نيز اخبار شيراز و ايران منتشر شده است. در لوگوی اين نشريه آمده است: «شبنامه اعتراض؛ نشريه ای برای بی خداها و با خداها، ماركسيست ها و ليبرال ها، چپ ها و راست ها، زنان و مردان؛ نشريه ای برای آزادی». اين نشريه هم چنين در اقدامی جالب در شناسنامه خود رياست دانشگاه، ریيس كميته انضباطی و مسئولين حراست را به عنوان مدير مسئول، سردبير و عوامل اجرايی نشريه معرفی كرده است. در سر مقاله اين نشريه آمده است: «اگر آن ها مظهر قانون اند پس اين نشريه غيرقانونی است تا مكانی باشد برای سخنان بی سانسور و دردهايی كه برای بيان نيازی به مجوز نداشته باشند. اين نشريه ماحصل تمام فشارهايی است كه مديريت دانشگاه به قدرت كميته امنيتی انضباطی، حراست و كميته ناظر بر نشريات بر تمام دانشجويان اعمال كرد و دسترنج تمام نگاه های امنيتی، قيم مآبانه و غرض ورزانه به نوع دانشجو است. اميد كه روزی تمام فكرها و عقيده ها و انسان ها بی پرده سخن بگويند.» دانشجويان نيز در اعتراض به همكاری حراست و كميته انضباطی دانشگاه با نهادهای امنيتی و اداره اطلاعات، با پخش بيانيه ای در سطح دانشگاه دعوت به اعتصاب سراسری و تعطيلی كلاس ها در روز يك شنبه 1 آذر نمودند. دانشگاه خواجه نصیر روز یک شنبه 1 آذر 88، بزرگ ترین تجمع دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر تهران که در اعتراض به تداوم بازداشت علی پرویز و سهیل محمدی دو فعال دانشجویی این دانشگاه برگزار شد، با خشونت و حمله نیروهای امنیتی و بسیجی روبرو شد. خبرنامه امیر کبیر در خصوص تجمع اعتراضی دانشجویان خواجه نصیر، چنین گزارش داد: «پس از اعلام برگزاری تجمع اعتراضی از سوی دانشجویان خواجه نصیر در روز یک شنبه 1 آذر، از صبح امروز نیروهای لباس شخصی که با هماهنگی بسیج دانشگاه خواجه نصیر از بیرون دانشگاه به صورت سازماندهی شده آورده شده بودند، محوطه دانشکده را اشغال کردند. آن ها تلاش کردند تا با نصب پرچم های حزب الله در سر در دانشکده مانع برگزاری تجمع اعتراضی دانشجویان شوند... از ابتدای روز حراست دانشگاه از ورود دانشجویان سایر دانشکده ها که برای شرکت در تجمع به دانشکده عمران رفته بودند، جلوگیری می نمود. هنگامی که تعداد دانشجویان پشت درهای دانشکده به بیش از 500 نفر رسید، نیروهای یگان ویژه و انتظامی در محل حضور یافته و دانشجویان را از جلوی دانشکده متفرق کردند. سپس نیروهای یگان ویژه و گارد ضدشورش کنترل در ورودی را به دست گرفته و مانع ورود دانشجویان به دانشگاه شدند. دانشجویان سایر دانشکده ها که با ممانعت نیروی انتظامی و یگان ویژه روبرو شده بودند به دانشکده مکانیک این دانشگاه رفته و تجمع خود را در آن دانشکده برگزار نمودند. دانشجویان با سر دادن شعارهایی خواستار آزادی علی پرویز و سهیل محمدی شده و اعمال سیاست های سرکوبگرانه دولت کودتا را در دانشگاه محکوم نمودند. تجمع اعتراضی دانشجويان دانشگاه صنعتی سهند هفته گذشته، جواد علیپور دانشجوی سال اول دانشگاه صنعتی سهند بر اثر حمله قلبی و تعلل در رساندن به بیمارستان جان خود را از دست داد. به گزارش خبرنامه اميركبير، پس از وقوع این حادثه تلخ دانشجویان دانشگاه دوبار پیاپی تجمعی را به دعوت شورای صنفی، به عنوان نهاد پیگیری حقوق دانشجو در دانشگاه، برگزار کردند و ریاست دانشگاه تا اول آذر ماه برای رفع مشكلات از دانشجويان فرصت خواست. اما پس از بدقولی مسئولين در رسيدگی به خواست های دانشجويان، روز دانشگاه صنعتی سهند تبریز در حدود دانشگاه بین المللی قزوین در پی احضار و بازداشت سه تن از دانشجويان دانشگاه بين المللی قزوين، دانشجويان اين دانشگاه روز با گذشت يك روز و بی خبری مطلق از وضعيت فرهاد فتحی، پيام حيدر قزوينی و سعيد سكاكيان، پیگیری های دانشجویان و رایزنی هایشان با ریاست و مسئولین دانشگاه به هیچ جایی نرسید. دکتر آل بویه، ریاست دانشگاه بین المللی قزوین، عملا از وظیفه شانه خالی کرد و مسئولین دیگر نیز با جواب ندادن و یا جواب های بی ربط سعی در سلب مسئولیت از خود داشتند. این در حالی است که یکی از مسئولین این دانشگاه با بی شرمی گفته است: «تحصن بی فایده است، آن ها تا دو ماه دیگر بیرون نمی آیند در حالی که من معتقدم باید اعدام بشوند.» از سوی دیگر، نیروهای امنیتی با رژه رفتن شان سعی در ایجاد رعب و وحشت داشتند و با تهدیدهای تلفنی سعی در تضعیف روحیه و استقامت و پایداری دانشجویان معترض داشتند. نیروهای امنیتی حکومت در سلف سرویس دانشگاه برای بر هم زدن اعتصاب طرح ایتام راه انداختند و سعی در بر هم زدن اعتصاب داشتند. مراجع قضایی هم در پاسخ به خانواده های دانشجویان در بند اظهار بی اطلاعی می کنند. خانواده یکی از دانشجویان در بند در این رابطه گفته است: «دادسرا اظهار بی اطلاعی می کند و ستاد خبری اطلاعات توصیه کرده است در فکر سند باشند.» تجمع اعتراضی خانواده های دانشجویان دانشگاه علامه در مقابل دادگاه انقلاب خانواده های دانشجویان بازداشتی دانشگاه علامه طباطبایی به خاطر بی خبری از فرزندان خود، روز خبرگزاری هرانا - به گزارش فعالان حقوق بشر در ایران، امروز (سه شنبه در روزهای گذشته، در مراجعه این خانواده ها هیچ نهادی بازداشت این دانشجویان را نمی پذیرفت. پس از اصرار خانواده ها، بیگی بازپرس شعبه تحصن دانشجويان واحد ماهشهر پلی تکنيک تحصن دانشجویان، از روز شنبه دانشجويان پس از عدم پاسخ گويی مسئولين واحد خواستار ديدار با رهايی رييس دانشگاه پلی تکنيک تهران شدند. اما رييس انتصابی پلی تکنيک نيز طبق معمول از تماس با دانشجويان و شنيدن خواسته های آنان خودداری کرده است. از جمله شعارهای دانشجويان متحصن «دانشجو می ميرد ذلت نمی پذيرد» و «تا ديدار رهايی تحصن تحصن» است. این دانشجويان اعلام کرده اند که تا رسيدن به خواست های خود به تحصن ادامه خواهند داد. ارزیابی مختصری از وضعیت کنونی جنبش دانشجویی و فشارهای اجتماعی در سال های اخیر، دانشجویان کمونیست و چپ و آزادی خواه و عدالت جو، در ابعاد وسیع تری پا به میدان مبارزه نهاده اند و با ایستادگی در مقابل حاکمان قداره بند و آدم کش، در حمایت و پشتیبانی از مبارزات کارگران و زنان و مردم ستم دیده به ویژه روز دانشجو را گرامی داشته اند. در واقع اعتراضات دانشجویی و فعالیت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آن ها و سازمان دهی هایشان، ریشه در وضعیت عینی جامعه و جنبش دانشجویی دارد. گرایشات لیبرالیی، سازشکار و راست که آشکار و نهان به جناح هایی از حاکمیت متصل هستند، در جنبش دانشجویی کارشکنی می کنند و سعی دارند مباررات دانشجویی را از مضمون و محتوای طبقاتی خود تهی کنند و به دنبال گرایشات بورژوازی و دست کم بخشی از حاکمیت بکشانند. بر این اساس، فعالین کمونیست جنبش دانشجویی باید سنجیده تر و هوشیارتر و اجتماعی تر عمل کنند تا نفوذ و تلاش گرایشات راست و فرصت طلب در جنبش دانشجویی را خنثی نمایند. یکی از این تلاش ها، تاکید مداوم و پیگیر به پیوند جنبش کارگری و جنبش زنان و مردم محروم و آزاده است. با توجه به بحران اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و دیپلماتیک حاکمیت و با توجه به اعتراضات میلیونی خیابانی مردم در ماه های اخیر، برنامه ها و شعارهای 16 آذر امسال باید گسترده تر و وسیع تر و طبقاتی تر و طنین اندازتر مطرح شود. در این راستا، باید تدارک وسیعی در دانشگاه ها سازمان دهی شود و تا آن که امکانات و مسایل امنیتی اجازه می دهند فعالین جنبش دانشجویی با فعالین جنبش کارگری، جنبش زنان، روزنامه نگاران، وبلاگ نویسان، نویسندگان و هنرمندان دیدار و گفتگو و تبادل نظر کنند تا هم زمان با اعتراضات دانشجویان در داخل دانشگاه ها، در بیرون و به خصوص در اطراف دانشگاه ها نیز تجمع مردمی وسیعی سازمان دهی گردد. دو سال پیش که گرایش چپ جنبش دانشجویی ضربه شدید امنیتی خورد، دفتر تحکیم وحدت و لیبرال ها جان تازه ای گرفتند. اکنون گرایش چپ دانشگاه ها می تواند با شعارهایی نظیر «دانشجو کارگر اتحاد اتحاد»، «جنبش دانشجویی مدافع حقوق مردم محروم و آزادی خواه است»، «نیروهای امنیتی باید از محیط های دانشجویی اخراج شوند»، «به خفقان و سانسور پایان دهید»، «معیار آزادی جامعه، آزادی زن است»، «آپارتاید جنسی برچیده شود»، «به جدایی جنسیتی در محیط های آموزشی پایان دهید»، «باید به هرگونه شکنجه روحی و جسمی و سنگسار و اعدام پایان داده شود»، «همه زندانیان سیاسی آزاد باید گردند»، «تامین بهداشت و تحصیل رایگان برای همه کودکان کار و تامین زندگی خانواده آن ها»، «آزادی بیان و اندیشه و فعالیت متشکل برای همه»، «زبان های مادری آزاد باید گردند»، «دین از دولت و آموزش و پرورش جدا باید گردد»، «زنده باد سوسیالیسم» و غیره به میدان بیاید تا بار دیگر گرایش کمونیستی و چپ جنبش دانشجویی با هویت وافعی خودش در صحنه حضور سیاسی، اجتماعی و فرهنگی پیدا کند و سیاهی لشکر گرایشات دیگر نگردد. در دو سال احیر، اعتراضات پیگیر دانشجویان برخی از دانشگاه های کشور از جمله بدین ترتیب، در دانشگاه های سراسر کشور، دانشجویان کمونیست و چپ و آزادی خواه، نفوذ و قدرت چشم گیری دارند که بدنه اصلی آن را فرزندان کارگران و مردم آزاده تشکیل می دهند. قدرتی که ریشه در سنت چپ دانشگاه ها داشته و تاریخا دانشگاه ها سنگر محکم آزادی محسوب می شوند. هر چند که این بخش از دانشجویان به قدرت خود واقفند اما بزرگ ترین ضعف جنبش دانشجویی این است که از یک سو، هنوز نتوانسته صفوف خودش را در سطح سراسری متحد کند و هم زمان در چندین دانشگاه کشور، دست به اقدام مبارزاتی مشترک بزند. از سوی دیگر، در میان برخی از فعالین چپ دانشجویی نیز سیاست های سکتاریستی یک عامل بازدارنده در اتحاد و همبستگی سراسری جنبش دانشجویی است. البته در این میان عامل سرکوب پلیسی را هم، به عنوان یک عامل اصلی پیشروی جنبش های اجتماعی، نباید نادیده گرفت. در چنین موقعیتی، باید به تلفیق مبارزه مخفی و علنی توجه ویژه ای مبذول داشت و نباید دشمن را دست کم گرفت. گرایشات سکتاریستی را باید مورد نقد جدی قرار داد تا هیچ فرد و جریانی جرات نکند از موفعیت یک جنبش اجتماعی سوء استفاده سیاسی کند و آن را فدای سیاست های ماجراجویانه سیاسی - تشکیلاتی خود نماید. متاسفانه هنوز دلایل اصلی ضربات پلیسی دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب به طور همه جانبه جمع بندی نشده است. مهم تر از همه گرایش کمونیستی جنبش دانشجویی، باید مستقیما به مارکس و تجارب و آموزه های سوسیالیسم علمی رجعت کند تا مانع نفوذ سیاست های مخرب و محدودنگرانه و سکتاریستی و فرصت طلبی در جنبش دانشجویی شود. منافع این جنبش و دیگر جنبش های اجتماعی در این است که استراتژی کمونیستی را در افق و چشم انداز خود قرار دهند. حکومت اسلامی، همواره تلاش نموده است که سرکوب سازمان یافته خود را برای متوقف کردن موج اعتراضات فزاینده مردم و جنبش های اجتماعی به کار گیرد. نیروهای سرکوبگر و وحشی حکومتی در این راستا از هیچ جنایتی فروگزار نبوده اند. اما هر باری که با مقاومت بی نظیر مردم روبرو بوده اند، دچار تزلزل و سردرگمی شده اند. حضور دایمی نیروهای سرکوبگر در خیابان ها، تهدید و زندان، شکنجه و اعدام و مفقود نمودن عده کثیری از زنان و مردانی که در تظاهرات های خیابانی دستگیر شده اند از یک سو و کمشکش و اختلافات درونی حاکمیت از سوی دیگر و مهم تر از همه با اوج گیری اعتراضات کارگری و مردمی، همگی نشان دهنده این واقعیت است که سران حکومت دچار بحران و سردرگمی شده اند و تنها بقای خود را در سرکوب و جنایت می بینند. در حالی که می دانند با سرکوب و وحشی گری فقط می توانند برای دوره کوتاه دیگری حاکمیت غیرانسانی خود را سرپا نگه دارند اما در درازمدت سرکوب ها کارساز نیستند. در چنین شرایطی، جنبش های اجتماعی آزادی خواه و عدالت جو، به ویژه جنبش کارگری هرچه متشکل تر و متحدتر شوند و مبارزات هدفمند و آگاهانه ای را پیش ببرند، پیشروی قدرتمند مبارزات جاری را تضمین می کنند. اساسا پیشگام مبارزات سرنوشت ساز تاریخی، طبقه کارگر متشکل و متحد و آگاه است. اساسى ترين عامل در شكل گيرى گرایش چپ جنبش دانشجويى، رشد مبارزات راديكال كارگرى در جامعه است كه در مطالبات و مبارزات و شعارهاى دانشجويان نیز بازتاب مى يابد. حکومت اسلامی ایران، سی سال است با سرکوب و کشتار و وحشی گری حاکمیت خود را حفظ کرده است اما امروز به ویژه نیروی جوان کم ترین ترسی از این حکومت ندارند و تنها راه نجاب خود از وضعیت موجود را در مبارزه پیگیر خود در جهت سرنگونی حکومت اسلامی می بینند. براساس با شهامت و جسارت بی نظیر و تحسین برانگیزی به مبارزه خود ادامه می دهند و ترسی از وحشی گری های نیروهای سرکوبگر حکومتی ندارند. نتیجه گیری جامعه ما در حال حاضر، بیش از هر زمان دیگری آبستن حوادث مختلف سیاسی و اجتماعی است. هر چند که وقایع اقتصادی، سیاسی و اجتماعی آتی کشور را نمی توان به درستی پیش بینی کرد اما آن چه که امروز به روشنی می توان مشاهده کرد، این است که اکثریت مردم ایران از حکومت اسلامی ایران نفرت دارند و با اعتراضات میلیونی اخیر خود در خیابان ها، حکم برچیده شدن بساط خونین این حکومت جانی را صادر کرده اند و این حکم خود را به گوش افکار عمومی مردم جهان نیز رسانده اند. مردم آزاده و در پیشاپیش همه نیروی جوان پرانرژی و تشنه آزادی، عزم و اراده کرده اند که در همه عرصه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، وضع موجود را به نفع آزادی های فردی و جمعی و برقراری یک جامعه آزاد و برابر و انسانی تغییر دهند. در نتیجه روزبروز ترس از حاکمیت و نیروهای سرکوبگر آن، بی معنی می شود و مردم با قدرت و اعتماد به نفس بیش تری در صحنه مبارزه سیاسی ظاهر می شوند. از سوی دیگر، تنها راه رهایی مردم از ستم و استثمار حکومت اسلامی، پیگیری هر چه جدی تر مبارزه سیاسی و اجتماعی است. جامعه ما در شرایطی به استقبال بزرگ داشت 16 آذر می رود که حکومت اسلامی و ارگان های سرکوب آن وحشی گری های خود را به اوج رسانده اند و تنها تعرض و مقاومت همه جانبه مردم می تواند هم جلو این وحشی گری های حکومتیان را بگیرد و هم خواست های خود را به حاکمیت تحمیل کند. در واقع روز دانشجو، روز «خوف و هراس سران اراذل و اوباش حکومت» و روز «نترسی مردم و اوج همبستگی دانشجویان، کارگران، زنان و همه مردم آزاده است. بنابراین، هر چه مصمم تر و متحدتر در این روز شرکت کنیم به همان نسبت نیز صفوف طبقاتی خودمان را متحدتر خواهیم کرد. مسلما اگر بزرگ داشت شانزده آذر در 50 شهر و 200 دانشگاه کشور با شکوه تر، وسیع تر، رادیکال تر و با قدرت تر برگزار شود به همان نسبت نیز دلگرمی و همبستگی بیش تری در صفوف مبارزان راه رهایی ایجاد خواهد شد. ششم آذر 1
منبع: سايت ديدگاه |
۱۳۸۸ آذر ۶, جمعه
هراس سران حکومت اسلامی ایران از بزرگ داشت روز دانشجو! بهرام رحمانی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر