نصور امان
مُبارزه جویی جُنبش دموکراتیک در 13 آبان و جبهه گیری روشن آن علیه رهبر جمهوری اسلامی و نظام ولایت فقیه، فقط خاطر گردانندگان حُکومت را آشفته نساخته است. سُخنگوی یک تشکُل "اصلاح طلب" نیز به انتقاد از "شُعارهایی که می تواند موجب رادیکالیزه شُدن جُنبش شود" پرداخته است تا نگرانی این باند به اپوزوسیون رانده شُده را از بی اعتنایی مردُم مُعترض به شُعارها و راهکارهای آن به زبان آورده باشد.
آقای مُحسن آرمین، سُخنگوی "سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی" در توضیح دلیل خود برای این انتقاد می گوید: "ارتقا سطح مُطالبات موجب کاهش پیوند جُنبش با اقشار مُختلف می شود و موجب ایجاد نوعی بدبینی می شود."
این اشاره روشنی به تفاوت سطح خواسته های جُنبش اجتماعی با "مُطالبات" ی است که "خودی" ها در برابر شُرکای پیشین خویش می گُذراند. تنها چند ماه پس از آن که مردُم خشمگین نخُستین بار برای اعتراض به تقلُب انتخاباتی آیت الله خامنه ای به خیابان آمدند، نگاه آنها از سطح رویدادها به ریشه و عوامل مُشکلات شان دوخته شُده است. جُنبش اجتماعی با هر گامی که از حُکومت دور شُده است، مرزبندیهای دقیق تری را چه در برخورد به دستگاه قُدرت (مرگ بر دیکتاتور - مرگ بر خامنه ای) و چه در حوزه های اقتدار آن (نه غزه، نه لُبنان، جانم فدای ایران ) با رژیم حاکم ترسیم کرده است.
این در حالی است که جریانهای "اصلاح طلب"، سرخورده از رُقبای انحصار طلب و هراسان از جُنبش اجتماعی، همچنان در رویای "چانه زنی" در بالا به سر می برند و به اُمید خُرده نان سُفره "نظام"، با تمام نیرو از موضعگیری صریح در برابر آقای خامنه ای، سپاه پاسداران و دستگاه امنیتی فرار می کُنند.
جریانی که آقای آرمین سُخنگوی آن است، در جریان دادگاه های نمایشی و با اعتراض مُشمئز کُننده به مُحاکمه اعضایش در کنار غیرخودیها نشان داد که حاضر است حتی پا را از این هم فراتر گُذاشته و به گونه ی کاملا "رادیکال"، نعلینهای "آقا" را جُفت کُند.
اکنون نسل اول لباس شخصیها، سُخنگوی خود را به جلو فرستاده است تا شکوه های روزانه پاسدار فیروز آبادی، حُجت الاسلام طائب و آقای جنتی را در بسته بندی کدخدامنشانه تکرار کُند. اینان بدین وسیله در حقیقت آمادگی خود برای ایفای نقش دست دراز باند رقیب در جُنبش اجتماعی را اعلام می کُنند؛ یک بازی دوجانبه که به تجربه هُنرنمایی مُخرب و گُمراه کننده در خیزش تیر 1378 تکیه زده است.
مُستقل از توانایی و نفوذ مورد تردید "اصلاح طلبان" حُکومتی برای بازی کردن دوباره چنین رُلی، توجُه به تلاش آنها برای حرکت در این مسیر ضروری به نظر می رسد. در این راستا چنین می نماید که طرح ادعای رهبری جُنبش یا خزیدن به چنین موقعیتی حتی با دوپینگ "امدادهای غیبی"، نخُستین گام باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر