۱۳۹۰ شهریور ۴, جمعه

/برای حمله به سوریهالگوی نظامی برای حمله به سوریه



هشدار دیمیتری روگازین بر اساس اطلاعات عینی و پرونده هایی مطرح گردید که در جمع نظامیان شناخته شده بوده، و بر اساس آن ناتو در حال حاضر اردوی نظامی ا ش را به راه انداخته است. از همین رو، سناریوی جنگ علیه سوریه روی میز طراحی قرار گرفته و کارشناسان فرانسوی، بریتانیایی و اسرائیلی روی آن کار می کنند. بر اساس نظریۀ رئیس اسبق مرکز فرماندهی ارتش نیروی هوایی فرانسه، ژنرال ژان رانو «وارد آوردن ضربه از جانب ناتو برای متزلزل ساختن ارتش سوریه، از دیدگاه فنی کاملا قابل اجرا می باشد»  
کشورهای عضو ناتو برای شناسایی مراکز دفاع هوایی سوریه با استفاده از ایستگاه فضایی آغاز خواهند کرد، و چند روز بعد، هواپیماهای جنگی، خیلی بیشتر از آن چه در لیبی به کار بردند، از پایگاه هوایی بریتانیا در قبر سبه پرواز در خواهند آمد و جت ها و موشک های زمین به هوای سوریه را ظرف 48 ساعت از بین خواهند برد. سپس هواگرد های ناتو یگان های زمینی، و تانک های سوریه را مورد حمله قرار خواهد داد.
این سناریو بر اساس نظریات تحلیل گران ارتش فرانسه و نشریات تخصصی بریتانیایی(10) و ایستگاه تلویزیون اسرائیلی شانل 10 (11) مطرح گردیده است.
نیروی هوایی سوریه خطر زیادی تولید نمی کند. سوریه دارای 60 میگ 29 ساخت روسیه است و بقیه عبارتا ست از 160 میگ 21، 80 میگ 23، 60 میگ 23 بی ان، 50 سوخوی 22 و 20 سوخوی 24 ام کا یعنی هواپیماهای از دور خارج شده و قدیمی. 

 «[...] مشکلی که صرفا نظامی باشد نمی بینم. سوریه نمی تواند در مقابل سامانه های نظامی غربی از خودش دفاع کند [...] [با این وجود] نسبت به لیبی خطر بیشتری در بر دارد. ژان رانو، فرمانده اسبق نیروی هوایی فرانسه، اضافه می کند که اردوی جنگی قابل ملاحظه ای خواهد بود ولی امکان کمی وجود دارد، زیرا روسیه قطعنامۀ سازمان ملل متحد را وتو خواهد کرد، نیروهای ناتو در افغانستان ولیبی هستند و کشورهای عضو ناتو در بحران اقتصادی به سر می برند.»

طرح نظامی گسترده
در حالی که لیبی، سوریه و ایران روی نقشۀ نظامی به عنوان هدف مشخص شده اند، این گسترش استراتژیک، اگر به اجرا گذاشته شود، روسیه و چین را تهدید خواهد کرد. هر دو کشور سرمایه گذاری ها و مبادلات نظامی و تجاری با سوریه و ایران دارند. از سوی دیگر ایران در بطن سازمان هم کاری شانگهای در مقام ناظر حضور دارد.
گسترش جنگ جزء برنامۀ نظامی است. از سال 2005، ایالات متحده و هم پیمانانش به انضمام شرکای دیگر ناتو و اسرائیل، در گسترش و ذخیرۀ بسیار زیاد سلاح های پیش رفته فعالیت داشته اند. سامانه های دفاع ضد هوایی ایالات متحده، کشورهای عضو پیمان ناتو و اسرائیل کاملا به شکل مجموعه ای واحد در آمده است.

نقش اسرائیل و ترکیه             
آنکارا و تل آویو هر دو در شورش های مسلحانه دخالت دارند. چنین عملیاتی با هم آهنگی هر دو دولت و مأموران اطلاعاتی آنها صورت می پذیرد. بر اساس گزارشات رسیده، موساد سازمان اطلاعاتی اسرائیل به شکل مخفیانه از گروه های مسلمان با گرایش سلفی افراطی که اواسط ماه مارس در جنوب سوریه در آغاز جنبش اعتراضی در «درعا» وارد عمل شدند پشتیبانی کرده است. گزارشات حاکی از این امر است که امور مالی جنبش اعتراضی از جانب عربستان سعودی تأمین شده است. دولت ترکیه، نخست وزیر اردوغان از گروه های اپوزیسیون در تبعید و در عین حال از شورشیان مسلح اخوان المسلمین در شمال سوریه پشتیبانی می کند.
«اخوان المسلمین» (برادران مسلمان) (که رهبر ارشد آن در انگستان در تبعید به سر می برد) به همین گونه حزب التحریر (حزب آزادی) از اجزاء این شورش هستند. هر دو سازمان از پشتیبانی سرویس اطلاعاتی انگلستان (ام 16) برخوردارند. هر دو سازمان اسلامی اعتراف کرده اند که هدفشان متزلزل ساختن دولت مدنی (غیر مذهبی) سوریه است.
در ماه ژوئن، یگا ن های نظامی ترکیه، رسما به بهانۀ نجات پناهندگان سوریه، از مرز شمالی سوریه عبور کرده بودند. دولت بشارالاسد ترکیه را به حمایت از نیروهای شورشی در شمال کشورش متهم کرد :
4 ژوئن در شمال سوریه، نیرویی معادل 500 نفر از مبارزان شورشی به مواضع ارتش سوریه حمله کردند. شورشیان گزارش داده اند که هدف آنها یک پادگان اطلاعاتی ارتش در نزدیکی مرز ترکیه بوده است، و طی 36 ساعت نبرد 72 سرباز کشته شدند. یکی از افسران  اعلام کرد که «ما کشف کردیم که این جنایتکاران (مبارزان شورشی) از سلاح های ارتش ترکیه استفاده می کنند و این موضوع خیلی نگران کننده است».
این بار، نخستین باری بود که رژیم اسد ترکیه را به حمایت از شورشیان متهم می دانست [...]. افسران گزار شداده اند که شورشیان یگان نظامی ارتش سوریه را به خارج از «جیزر ال شوقور» به عقب نشینی واداشتند و سپس کنترل شهر را به دست گرفتند، و پیش از آن که نیروهای دولتی از راه برسند، ساختمان های دولتی را غارت کرده و به آتش کشیدند [...]

یکی از افسران سوری که که بازدید منطقه ای را هدایت می کرد اعلام داشت که شورشیان از شاخه های القاعده تشکیل شده بودند و سلاح ها و مهمات  ترکیه استفاده می کردند ولی دولت آنکارا را به دلیل پشتیبانی نظامی از آنها متهم نکرد.»(15)
اگرچه رسانه های غربی حمایت خارجی از شورشیان اسلام گرا را کتمان کرده اند، با این وجود برخی منابع اطلاعات غربی آن را تأیید کرده اند. بر اساس گزارش افسر اسبق سرویس اطلاعاتی بریتانیا (ام 16) آلیستر کروک( به همین گونه مشاورین ارشد اتحادیۀ اروپا) : «دو نیروی مهم پشت این شورش در سوریه است، سنی های افراطی و گروه های سوری تبعید شده به فرانسه و ایالات متحده. او توضیح داد که سنی های افراطی از مکتب ابو موسی - ال – زرقاوی پی روی می کنند، او یک اسلام گرای اردنی بود که البته امروز در قید حیات نیست و تفکرش بر این اساس بوده که یک امارات سنی به نام «بلاد -ال- شم» در اردن، لبنان، فلسطین و در سوریه ایجاد کند. طرفدران زرقاوی فقید از چریک های شهری با تجربه هستند که در عراق جنگیده اند و امور مالی شان از خارج تأمین می شود. مبارزان زرقاوی در تظاهرات نفوذ می کنند و از درون جمعیت به نیروهای اسد ضربه می زنند و با این شیوه خسارات جانی سنگینی را تحمیل کرده اند.»(16)
علاوه براین افسر اسبق سرویس اطلاعاتی بریتانیا اظهار داشت که ایالات متحده و اسرائیل امور مالی تروریست ها را به عهده دارند : «کروک اعلام کرد که گروه های تبعیدی در پی سرنگون ساختن رژیم ضد اسرائیلی سوریه هستند، و از جانب ایالات متحده کمک مالی دریافت کرده و از آموزش نظامی نیز برخوردار هستند. این گروه ها در عین حال با اسرائیل نیز در رابطه هستند. آنها رؤسای قبایل سنی را خریداری می کنند که برایشان آدم به خیابان بفرستند، و با سازمان های غیر دولتی برای تغذیۀ رسانه های غربی هم کاری می کنند، یعنی داستان هایی که تأیید شده نیست و غالبا از خشونت حرف می زند، ولی در عین حال با گروه های افراطی هم کاری می کنند، و امید آنها به اوج گیری خشونتهایی بستگی  دارد که مداخلۀ ناتو را تسریع سازد.
گروه های سیاسی در لبنان نیز مداخله دارند. سرویس اطلاعاتی لبنان تأیید کرده است که تحویل سلاح خودکار به سلفی مسلکان به شکل مخفیانه انجام گرفته است (تحویل سلاح توسط سیاستمداران لبنانی و پشتیبانی عربستان سعودی انجام گرفته است).

پیمان هم کاری بین ترکیه و اسرائیل
اسرائیل و ترکیه یک قراداد نظامی با یکدیگر به امضا رسانده اند که مستقیما سوریه و سواحل استراتژیک لبنان و سوریه در شرق مدیترانه که ذخائر گازی در سواحل لبنانی و راه لوله های گاز را نیز در بر می گیرد.
از دوران دولت کلینتون، یک اتحادیۀ مثلثی بین ایالات متحده، اسرائیل و ترکیه گسترش یافت. در این پیمان سه جانبه، هر آن چه که به امور خاورمیانه مربوط می شود، به فرماندهان مرکز فرماندهی مشترک و تصمیمات فرماندهان نظامی بین سه کشور بستگی خواهد داشت. این پیمان مثلثی، بر اساس اتحاد نظامی بین اسرائیل، ترکیه و ایالات متحده اداره می شود، که در آن رابطۀ تنگاتنگ برجستۀ دو جانبه بین آنکارا و تل آویو قابل تفکیک است [...]
این پیمان هم کاری سه جانبه از سوی دیگر با توافقات همکاری نظامی اسرائیل و ناتو در سال 2005  ترکیب می شود که چندین زمینۀ منافع مشترک دیگر را در بر می گیرد که عبارت است از مبارزه علیه تروریسم و تمرین های نظامی مشترک. از دیدگاه اسرائیل این همکاری های نظامی با ناتو را به عنوان ابزار بازدارندگی در رویارویی با دشمنان اصلی اش یعنی علیه سوریه و ایران به کار می برد. در این مدت تغییر و تحولاتی بین رهبران ترکیه صورت پذیرفت که منجربه پر رنگ تر شدن بخش اسلام گرا در بطن نیروهای نظامی شد. در پایان ماه ژوئیه، فرمانده ارتش و فرماندۀ کل مرکز فرماندهی ارتش، ژنرال ایزیک کوزانر از مقامش کناره گیری کرد، و به همین شکل فرماندهان نیروی دریایی و نیروی هوایی.
ژنرال کوزانر نمایندۀ طیف غیر مذهبی در بطن نیروهای نظامی بود، و ژنرال نکدت اوزل بود که پس از استعفای او به عنوان فرماندۀ جدید ارتش برگزیده شد. این تحولات بسیار پر اهمیت است ، زیرا به سوی پشتیبانی از منافع ایالات متحده حرکت می کند، و در عین حال حاکی از یک ویراژ نظامی به نفع اخوان المسلمین است که شورش در شمال سوریه را نیز در بر می گیرد.
«گزینش های جدید موجب تقویت اردوغان و حزب حاکم در ترکیه شده است [...] قدرت نظامی قادر است طرح های بلند پروازانه ای را در منطقه به اجرا گذارد. پیش بینی می شود که اگر سناریوی لیبی در مورد سوریه به اجرا گذاشته شود، ترکیه درخواست مداخلۀ نظامی خواهد کرد.»
Jisr al-Choughour. Photos AFP 16 juin 2011
شورشیان اخوان المسلمین در شمال سوریه. 16 ژوئن 2011
[یادداشت : این عکس از خیلی جهات گول زننده است، زیرا شورشیان مسلح آموزش دیده و سلاح های مدرن در اختیار دارند.]


گسترش پیمان نظامی ناتو
مصر، دولت های خلیج (مترجم : خلیج فارس) و عربستان سعودی (در بطن پیمان نظامی گسترش یافته) از هم کاران ناتو هستند که نیروهایشان می تواند در اردوی نظامی علیه سوریه وارد کارزار شود. اسرائیل یکی از اعضای تمام عیار ناتو است، به ویژه از تاریخ قراداد 2005. روند برنامۀ نظامی در اتحادیۀ گسترش یافتۀ ناتو موجب هم کاری بین پنتاگون، ناتو، نیروهای دفاعی اسرائیل، به همین ترتیب مشارکت نظامی فعال دولت های عرب در خط مقدم، که از بین آنها عربستان سعودی، دولت های خلیج و مصر : در مجموع 10 کشور عربی به علاوۀ اسرائیل از اعضای گفتگوی مدیترانه و اتحادیۀ استانبول هستند.
ما در چهار راه خطرناکی قرار گرفته ایم. انعکاس ژئوپولیتیک عمیقی ایجاد شده است.
سوریه با اردن، اسرائیل، لبنان، ترکیه و عراق هم مرز است، و در درۀ فرات گسترش می یابد و در چهار راه مهم را ه های دریایی و راه لوله های گاز واقع شده است.
سوریه متحد ایران است، و یکی از پایگاه های دریایی روسیه در مرز شمالی سوریه واقع شده است. ایجاد پایگاه ترتوس و به همین گونه پیش رفت سریع هم کاری های با داماس در زمینۀ تکنولوژی نظامی، سوریه را به یک پل و سپر مفید برای روسیه در خاور میانه تبدیل کرده است.
داماس یک متحد مهم برای ایران و دشمن آشتی ناپذیر اسرائیل است. روشن است که حضور پایگاه نظامی روسیه در منطقه، مطمئنا تغییراتی در توازن نیروها به وجود می آورد.
روسی هاز رژیم سوریه حمایت می کند و تقریبا روشن است که چنین وضعیتی روابط مسکو و اسرائیل را خدشه دار خواهد ساخت. این موضوع حتی رژیم ایران را در مورد مذاکراتش روی مسئلۀ هسته ای نافرمان تر خواهد ساخت(19).

سناریوی جنگ سوّم جهانی
طی پنج سال گذشته منطقۀ خاور میانه و آسیای مرکزی به شدت در حالت جنگی به سر برده است. سوریه امکانات دفاع ضد هوایی و یگا ن های زمینی قابل ملاحظه ای در اختیار دارد. سوریه با تحویل سامانۀ پانتزیر اس 1 از روسیه پدافند هوایی ا ش را ارتقاء بخشید. در سال 2010، روسیه سامانۀ موشکی دیگری به نام یاخونت را به سوریه تحویل داد. یاخونت در عملیات بیرونی پایگاه روس در تارتوس برای مقابله با ناوهای دشمن در فاصلۀ 300 کیلومتری در نظر گرفته شده است(20).
ساختار متناوب اتحادیل نظامی ایالات متحده – ناتو و سوریه – ایران...بی آن که شرکت فعال نظامی اسرائیل رام طرح کنیم، رابطۀ پیچیدۀ سوریه و لبنان، به همین ترتیب فشاری که ترکیه روی مرزهای شمالی سوریه وارد می سازد، جملگی حاکی از روند خطرناکی برای گسترش جنگ است.
هر گونه مداخلۀ نظامی علیه سوریه تحت رهبری ایالات متحده و ناتو ثبات تمام منطقه را بر هم خواهد زد، و گسترش آن می تواند تا مناطق وسیع از شرق مدیترانه تا مرز مشترک افغانستان و پاکستا ن با تاجیکستان و چین را در بر گیرد. در کوتاه مدت، با توجه به جنگ در لیبی، پیمان نظامی ایالات متحده و ناتو فراتر از امکاناتش است. اگر چه عملیات نظامی ایالات متحده و ناتو را نباید در کوتاه مدت برآورد کنیم، روند بی ثبات سازی سیاسی از طریق پشتیبانی های سرّی از شورشیان ادامه خواهد داشت.




پانوشت
1)
2)
(Voir Mahdi Darius Nazemoraya, La prochaine guerre d’Israël : après la bande de Gaza, le Liban?, Mondialisation.ca, 10 février 2009)
3)
(DEBKAfileReportage sur Hama, 1er août 2001.)
4)
Lindsey Graham
5)
 (CBS « Face The Nation », 12 juin 2011)

6)
(Cité dans Syria: US Call Closer to Calling for Regime Change, IPS, 4 août 2011)

7)
Lieberman
8)
9)

10)
Jane's Defence Weekly
11)
Channel 10
12)
(Andrew Rettman, Blueprint For NATO Attack On Syria Revealed, Global Research, 11 août 2011)  
13)
15)
16)
(Andrew Rettman, Blueprint For NATO Attack On Syria Revealed, Global Research, 11 août 2011. C’est l’auteur qui souligne.) 17)
(Voir Michel Chossudovsky,"Triple Alliance": The US, Turkey, Israel and the War on Lebanon, 6 août 2006)
18)
19)
20)
منبع



+ نوشته شده در 22 Aug 2011ساعت 12:23 بعد از ظهر توسط گاهنامۀ هنر و مبارزه | نظر بدهید





گاهنامۀ هنر و مبارزه
21 اوت 2011

آخرین ساعت : ناتو و ترکیه از شورشیان مسلح سوریه پشتیبانی می کنند.
سرباز گیری از بین مجاهدین
نوشتۀ میشل شوسودوسکی
16 اوت 2011
ترجمه توسط حمید محوی
Mondialisation.ca, Le 16 aout 2011
Normal 0 21 false false false FR X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4
تا کنون رسانه های غربی مداخلات خارجی در سوریه را که شامل کمک های نظامی به شورشیان نیز می شود به شکل گسترده و فعال پنهان ساختند، و همه یک صدا حوادث اخیر در سوریه را به عنوان «جنبش اعتراضی صلح جویانه» علیه دولت بشار الاسد معرفی کردند.
جریان های اخیر در سوریه نشان می دهد که موضوع درواقع یک شورش مسلحانۀ تمام عیار است که مجاهدین (مبارزان آزادی اسلامی) به شکل گسترده در آن حضور دارند و توسط ناتو و به فرماندهی ارشد ترکیه آموزش دیده و تجهیز می شوند. بر اساس گزارش یک منبع اسرائیلی :
  دراین مدت، مرکز فرماندهی ناتو در بروکسل و فرماندهی ارشد ترکیه طرحی برای نخستین مرحلۀ مداخلۀ نظامی در سوریه تهیه دیده که عبارت است از مسلح کردن شورشیان به هدف مقابله با تانک ها و هلیکوپترهایی که ستون فقرات رژیم بشار الاسد را در سرکوب شورشیان تشکیل می دهد. برای واپس راندن نیروهای نظامی دولت سوریه، استراتژهای ناتو، به جای تکرار سناریوی بمباران هوایی در لیبی، در مراکز مناطق شورش زده، بیشتر از ضد تانک، راکت ضد هوایی، خمپاره و مسلسل سنگین استفاده می کنند.
تحویل سلاح از طریق راه های زمینی یعنی از طریق ترکیه و تحت حفاظت ارتش ترکیه انجام می گیرد [...] به عبارت دیگر، سلاح ها توسط کامیون تحت حفاظت ارتش ترکیه به سوریه منتقل می شود و به رؤسای شورشیان بر اساس قرار ملاقات قبلی تحویل داده می شود.
ناتو و فرماندهی ارشد ترکیه در نظر دارند که این شورش را به جهاد تبدیل کنند و استخدام مجاهدین (مبارزان آزادی اسلامی) این موضوع را توضیح می دهد، یعنی در این جا ما با باز گشت دورن طلایی همان مجاهدینی که طی اشغال افغانستان توسط شوروی با سیا در تبانی بودند، روبرو هستیم :

«بر اساس گزارشات منابع ما، بروکسل و آنکارا در حال گفتگو برای استخدام مبارزان مسلمان در کشورهای خاورمیانه و جهان اسلام هستند که در کنار شورشیان سوریه مبارزه کنند. ارتش ترکی هجا و مکان داوطلبان را به عهده خواهد گرفت و به آنها آموزش داده و به سوریه گسیل خواهد داشت.
تحولات گوناگون نشان می دهد که احتمال مداخلۀ ترکیه در سوریه وجود دارد، یعنی واقعه ای که می تواند به یک رویارویی نظامی گسترده بین ترکیه و سوریه، و به همین ترتیب مداخلۀ نظامی «بشر دوستانه» ناتو در هماهنگی با شورشیان بیانجامد.

هیچ نظری موجود نیست: