نامه خانواده‌های دو زندانی عرب اهوازی محکوم به اعدام به بان کی مون ، ناوی پیلای و احمد شهید و سازمان حقوق بشری
نگرانیها از سرنوشت و وضعیت دو زندانی عرب اهوازی محکوم به اعدام به نام های علی چبیشاط و خالد موسوی افزایش یافته واز سلامتی آنها هیچ اطلاعی در دست نیست.
اگرچه به خانواده این دو فعال فرهنگی عرب، علی چبیشاط و سیدخالد موسوی اعلام شده بود روز پنج‌شنبه یکم خردادماه قرار است حکم اعدام آنها به اجرا درآید، اما وقتی خانواده‌ها برای اعتراض و توقف حکم اعدام به دادگستری مراجعه کردند، مامورین امنیتی گفتند هیچ حکم اعدامی در آن روز به اجرا گذاشته نشده است.
این اعلام مامورین امنیتی هرچند باعث شد خانواده این زندانیان برای لحظاتی نفسی راحت بکشند اما شباهت رفتار دستگاه امنیتی به موارد پیشین اجرای احکام اعدام فعالین عرب، خانواده این زندانیان را نگران کرده است.
در این مورد خانواده های این دو زندانی عرب اهوازی طی نامه ی سرگشاده به آقای بان کی مون دبیرکل محترم سازمان ملل متحد ، خانم ناوی پیلای کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، آقای احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران و سازمان ها و فعالان حقوق بشری ایرانی و غیر ایرانی از وضعیت بی خبری فرزندانشان اعلام نگرانی کرده اند. و خواهان نجات آنها شده اند.
متن کامل این نامه که یک نسخه از آن در اختیار " کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی " قرار گرفته را در زیر می‌خوانید:
جناب آقای بان کی مون دبیرکل محترم سازمان ملل متحد
سرکار خانم ناوی پیلای کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد
جناب آقای احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران
سازمان ها و فعالان حقوق بشری ایرانی و غیر ایرانی
با عرض سلام و تحیات فائقه
به استحضار می رسانیم ما نویسندگان این نامه اعضای خانواده وبستگان دو شهروند عرب محکوم به اعدام به نام های آقایان "علی چه بیشاط" و "سید خالد موسوی" هستیم. همه ما از شهروندان محروم و حاشیه نشینان روستاهای تابعه شهرستان شوش در منطقه اهواز در جنوب غرب ایران بوده و اکنون نیز در همین منطقه زندگی می کنیم.
درباره حادثه بازداشت و صدور احکام اعدام برای علی چه بیشاط و سید خالد موسوی به استحضار می رسانیم؛
درتاريخ ٢١/٨/ ١٣٩١ شمسی نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی با هجومی غیر قابل تصور و بدون ارائه مجوز قضائی به منازل مسکونی علی چه بیشاط، سید خالد موسوی و سلمان چایانی هجوم کرده و بدون هیچ گونه توضیح یا معرفی خود یا نهاد اعزام کننده آنان، با ایجاد رعب و وحشت برای زنان و کودکان، نامبردگان را بازداشت و بیش از 10 ماه در مکانی نامعلوم نگهداری و زیر شکنجه شدید روحی ، روانی و جسمی قرار دادند.
در طول زمان یاد شده فرزندان ما نه به وکیل مدافع دسترسی داشته اند و نه با خانواده های خود ملاقات کرده اند.
افزون بر آن فرزندان ما با توجه به اینکه به زبان فارسی آشنایی ندارند در زمان بازجویی و حتی در دادگاه، از در اختیار داشتن مترجم معتمد و مسلط به زبان های عربی و فارسی محروم بودند. نیروهای امنیتی با تلقین متهمان علی چه بیشاط و سید خالد موسوی ، آنها را مجبور به تکرار گفته هایی کردند که با آن گفته ها بیگانه بودند.
آن گفته های تلقینی بعدها تبدیل به "اعترافات" شدند و آن "اعترافات" زمینه صدور احکام اعدام برای نامبردگان را فراهم کردند.
چنین نیز نیروهای امنیتی به بهانه تقاضای "عفو" از مقامات جمهوری اسلامی همچون رهبر و رئیس قوه قضائیه برای فرزندانمان ، ما را فریب داده و از ما فیلمبرداری کردند. در آن فیلم، ما در ستاد خبری اداره اطلاعات در اهواز جلوی دوربین ها قرار گرفتیم و برای فرزندان محکوم به اعدام خود از مقامات کشور تقاضای عفو کردیم.
با کمال ناباوری پس از چند روز مشاهده کردیم که آن فیلم و فیلم "اعترافات " فرزندان ما علی چه بیشاط و خالد موسوی در قالب یک فیلم پخش شدند . فیلم یاد شده که از تلویزیون انگلیسی زبان و دولتی ایران موسوم به "پرس تی وی" پخش شد فرزندان ما را به عنوان مجرم و مستحق اعدام معرفی کرد!
شایان ذکر است که از زمان بازداشت فرزندانمان تا به امروز سعی کردیم تمامی راههای ممکن و قانونی را طی کنیم تا بیگناهی فرزندان ما ثابت شود. پس از ماهها پیگیری های مستمر، فرزندان ما علی چه بیشاط و سید خالد موسوی، با تحمل چندین ماه شکنجه روحی، روانی و جسمی در بازداشتگاههای سازمان های امنیتی جمهوری اسلامی، برای مدتی به زندان دزفول منتقل شدند.
در حال حاضر بیش از دو ماه و نيم است که این دو از زندان دزفول به مکانی نامعلوم منتقل شده اند. اکنون از محل نگهداری فرزندانمان هیچگونه اطلاعی نداریم. ماموران امنیتی و قضائی جمهوری اسلامی هر از چندگاهی اطلاعات متناقض درباره فرزندانمان به ما می دهند.
در یک روز خبر اعدام و در روزی دیگر خبر آزادی یا انتقال مجدد آنان به زندان را اعلام می کنند. وضعیت فعلی برای همه اعضای خانواده و بستگان ما موضوعی دردآور و استرس زا است. چندین خانواده در معرض شکنجه روحی و روانی قرار گرفته اند.
اینجانبان با اذعان به مسئولیت و گستره کار بشر دوستانه ای که شما بهعهده گرفته اید، و با نظر به وقت گرانبهایتان، و با توجه به شناختی که شمااز وضعیت بسیار بد حقوق بشر در ایران و به ویژه درمناطق محروم و عربنشین دارید، تنها تقاضای خود را به شما تقدیم و امیدواریم بتوانید دو محکوم به اعدام یاد شده را نجات داده و از سوی دیگر تمامی افراد خانواده های ما را از استرس و شکنجه مستمر روحی، روانی که در معرض آن قرار گرفته اند نجات دهید.
با احترام و تشکر فراوان
خانواده های علی چبیشاط و سید خالد موسوی
إمضاء محفوظ استجمعه ۱۶ خرداد ۱۳۹۳ - 2014 June 06
اگرچه به خانواده این دو فعال فرهنگی عرب، علی چبیشاط و سیدخالد موسوی اعلام شده بود روز پنج‌شنبه یکم خردادماه قرار است حکم اعدام آنها به اجرا درآید، اما وقتی خانواده‌ها برای اعتراض و توقف حکم اعدام به دادگستری مراجعه کردند، مامورین امنیتی گفتند هیچ حکم اعدامی در آن روز به اجرا گذاشته نشده است.
این اعلام مامورین امنیتی هرچند باعث شد خانواده این زندانیان برای لحظاتی نفسی راحت بکشند اما شباهت رفتار دستگاه امنیتی به موارد پیشین اجرای احکام اعدام فعالین عرب، خانواده این زندانیان را نگران کرده است.
در این مورد خانواده های این دو زندانی عرب اهوازی طی نامه ی سرگشاده به آقای بان کی مون دبیرکل محترم سازمان ملل متحد ، خانم ناوی پیلای کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، آقای احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران و سازمان ها و فعالان حقوق بشری ایرانی و غیر ایرانی از وضعیت بی خبری فرزندانشان اعلام نگرانی کرده اند. و خواهان نجات آنها شده اند.
متن کامل این نامه که یک نسخه از آن در اختیار " کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی " قرار گرفته را در زیر می‌خوانید:
جناب آقای بان کی مون دبیرکل محترم سازمان ملل متحد
سرکار خانم ناوی پیلای کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد
جناب آقای احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران
سازمان ها و فعالان حقوق بشری ایرانی و غیر ایرانی
با عرض سلام و تحیات فائقه
به استحضار می رسانیم ما نویسندگان این نامه اعضای خانواده وبستگان دو شهروند عرب محکوم به اعدام به نام های آقایان "علی چه بیشاط" و "سید خالد موسوی" هستیم. همه ما از شهروندان محروم و حاشیه نشینان روستاهای تابعه شهرستان شوش در منطقه اهواز در جنوب غرب ایران بوده و اکنون نیز در همین منطقه زندگی می کنیم.
درباره حادثه بازداشت و صدور احکام اعدام برای علی چه بیشاط و سید خالد موسوی به استحضار می رسانیم؛
درتاريخ ٢١/٨/ ١٣٩١ شمسی نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی با هجومی غیر قابل تصور و بدون ارائه مجوز قضائی به منازل مسکونی علی چه بیشاط، سید خالد موسوی و سلمان چایانی هجوم کرده و بدون هیچ گونه توضیح یا معرفی خود یا نهاد اعزام کننده آنان، با ایجاد رعب و وحشت برای زنان و کودکان، نامبردگان را بازداشت و بیش از 10 ماه در مکانی نامعلوم نگهداری و زیر شکنجه شدید روحی ، روانی و جسمی قرار دادند.
در طول زمان یاد شده فرزندان ما نه به وکیل مدافع دسترسی داشته اند و نه با خانواده های خود ملاقات کرده اند.
افزون بر آن فرزندان ما با توجه به اینکه به زبان فارسی آشنایی ندارند در زمان بازجویی و حتی در دادگاه، از در اختیار داشتن مترجم معتمد و مسلط به زبان های عربی و فارسی محروم بودند. نیروهای امنیتی با تلقین متهمان علی چه بیشاط و سید خالد موسوی ، آنها را مجبور به تکرار گفته هایی کردند که با آن گفته ها بیگانه بودند.
آن گفته های تلقینی بعدها تبدیل به "اعترافات" شدند و آن "اعترافات" زمینه صدور احکام اعدام برای نامبردگان را فراهم کردند.
چنین نیز نیروهای امنیتی به بهانه تقاضای "عفو" از مقامات جمهوری اسلامی همچون رهبر و رئیس قوه قضائیه برای فرزندانمان ، ما را فریب داده و از ما فیلمبرداری کردند. در آن فیلم، ما در ستاد خبری اداره اطلاعات در اهواز جلوی دوربین ها قرار گرفتیم و برای فرزندان محکوم به اعدام خود از مقامات کشور تقاضای عفو کردیم.
با کمال ناباوری پس از چند روز مشاهده کردیم که آن فیلم و فیلم "اعترافات " فرزندان ما علی چه بیشاط و خالد موسوی در قالب یک فیلم پخش شدند . فیلم یاد شده که از تلویزیون انگلیسی زبان و دولتی ایران موسوم به "پرس تی وی" پخش شد فرزندان ما را به عنوان مجرم و مستحق اعدام معرفی کرد!
شایان ذکر است که از زمان بازداشت فرزندانمان تا به امروز سعی کردیم تمامی راههای ممکن و قانونی را طی کنیم تا بیگناهی فرزندان ما ثابت شود. پس از ماهها پیگیری های مستمر، فرزندان ما علی چه بیشاط و سید خالد موسوی، با تحمل چندین ماه شکنجه روحی، روانی و جسمی در بازداشتگاههای سازمان های امنیتی جمهوری اسلامی، برای مدتی به زندان دزفول منتقل شدند.
در حال حاضر بیش از دو ماه و نيم است که این دو از زندان دزفول به مکانی نامعلوم منتقل شده اند. اکنون از محل نگهداری فرزندانمان هیچگونه اطلاعی نداریم. ماموران امنیتی و قضائی جمهوری اسلامی هر از چندگاهی اطلاعات متناقض درباره فرزندانمان به ما می دهند.
در یک روز خبر اعدام و در روزی دیگر خبر آزادی یا انتقال مجدد آنان به زندان را اعلام می کنند. وضعیت فعلی برای همه اعضای خانواده و بستگان ما موضوعی دردآور و استرس زا است. چندین خانواده در معرض شکنجه روحی و روانی قرار گرفته اند.
اینجانبان با اذعان به مسئولیت و گستره کار بشر دوستانه ای که شما بهعهده گرفته اید، و با نظر به وقت گرانبهایتان، و با توجه به شناختی که شمااز وضعیت بسیار بد حقوق بشر در ایران و به ویژه درمناطق محروم و عربنشین دارید، تنها تقاضای خود را به شما تقدیم و امیدواریم بتوانید دو محکوم به اعدام یاد شده را نجات داده و از سوی دیگر تمامی افراد خانواده های ما را از استرس و شکنجه مستمر روحی، روانی که در معرض آن قرار گرفته اند نجات دهید.
با احترام و تشکر فراوان
خانواده های علی چبیشاط و سید خالد موسوی
إمضاء محفوظ استجمعه ۱۶ خرداد ۱۳۹۳ - 2014 June 06
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر