اکبر گنجی در بخشی از این گفتگو، که با رفتن سیامک دهقان‌پور، با اجرای پیام یزدیان و با حضور مهمان دیگر برنامه «افق»، رضا علیجانی، فعال ملی - مذهبی پخش شد، در پاسخ به سوالی در باره «تداوم جدال سنت و مدرنیته در تاریخ ایران» و نگاه و تعبیر و تفسیر نسل امروز نسبت به اسلام، گفت: «جامعه امروز ایران، جامعه ۳۶ سال پیش نیست، افراد امروز ایران هم افراد ۳۶ سال پیش نیستند، آخوندهای امروز ایران هم آخوندهای ۳۶ سال پیش نیستند. شخصیت فردی را ما نمی‌گوییم، خصوصیات اخلاقی را نمی‌گوییم؛ حتی اگر همین حسن روحانی را باآیت‌الله طالقانی مقایسه بکنید، به لحاظ فکری بسیار بسیار پیشرفته‌تر از آیت‌الله طالقانی است».
وی در ادامه با اشاره به تغییر دیسکورس (گفتمان) ۳۶ سال پیش و امروز، افزود: «امروزه حتی دیکتاتور مستبدی مثل آقای خامنه‌ای هم مجبور است از آزادی و مردم‌سالاری صحبت بکند و بگوید ما بهترین دموکراسی روی کره زمین را داریم؛ یعنی این سیطره دیسکورس دموکراسی، آزادی و حقوق بشر خودش را همه جا بسط داده است».
اکبر گنجی در شرایطی حسن روحانی را «به لحاظ فکری، بسیار بسیار پیشرفته‌تر از آیت‌الله طالقانی» می‌داند که به عنوان مثال، طالقانی از مخالفان جدی اعدام‌های اوایل انقلاب و حجاب اجباری بود، اما روحانی اول انقلاب و همین امروز نیز از مدافعان جدی اعدام و حجاب اجباری است.
حسن روحانی در تیرماه ۱۳۵۹ در یکی از جلسات مجلس گفته بود: «تقاضای دیگر من این است که توطئه‌گرها را هنگام برگزاری نماز جمعه در حضور مردم به دار آویزان کنند تا تاثیر بیشتری داشته باشد!».
احمد شهید، گزارش‌گر ويژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر در ايران، نیز فروردین ماه گذشته طی یک نشست خبری در شهر ژنو سوییس گفت که وضعیت حقوق بشر در دوران رياست جمهوری حسن روحانی «بدتر» شده است.
آقای شهيد گفت که جمهوری اسلامی در سال گذشته دست‌کم ۷۵۳ اعدام «تاييد شده» انجام داد که اين تعداد بيشترين ميزان اعدام از سال ۲۰۰۲ بود.
از سوی دیگر و در زمینه حجاب اجباری هم حسن روحانی در شهریور ۱۳۹۳ در جمع مردم مشهد گفت: «این سرزمین برای حجاب و عفت جنگیده و مبارزه کرده است. پیکرهای بی‌جان روی سنگ‌های مسجد گوهرشاد به زمین افتاد٬ اما از عفافش دفاع کرد و دفاع می‌کند و نخواهد گذاشت آن میراث شوم خاندان جنایتکار پهلوی در این سرزمین خودنمایی کند.»
علاوه بر این، حسن روحانی در جلد اول کتاب خاطرات خود، به بحث حجاب در اول انقلاب و در مقطعی که به پیشنهاد علی خامنه‌ای به ارتش رفته بود تا اوضاع آنجا را سامان دهد، می‌پردازد. وی برخورد با مسئله بی‌حجابی را جزء نخستین اولویت‌های خود قرار می‌دهد؛ او در این زمینه، نوشته است:
«طرح اجباری شدن حجاب در ادارات مربوط به ارتش، به عهده من گذاشته شد و بدین‌جهت در گام اول، همه زنان کارمند مستقر در ستاد مشترک ارتش را که نزدیک به سی نفر بودند، جمع کردم و پس از گفت‌وگو با آنان قرار گذاشتیم از فردای آن روز با روسری در محل کار خود حاضر شوند. زنان کارمند که همگی به جز دو یا سه نفر بی‌حجاب بودند، شروع کردند به غر زدن و شلوغ کردن، ولی من محکم ایستادم و گفتم: از فردا صبح دژبان مقابل درب ورودی موظف است از ورود خانم‌های بی‌حجاب به محوطه ستاد مشترک ارتش جلوگیری کند.
پس از ستاد ارتش، نوبت به نیروهای سه‌گانه رسید. در آغاز به پادگان دوشان تپه رفتم و همه کارمندان زن را که تعداد آن‌ها هم زیاد بود، در سالنی جمع و درباره حجاب صحبت کردم. در آنجا زن‌ها خیلی سروصدا راه انداختند، اما من قاطعانه گفتم: «این دستور است و سرپیچی از آن جایز نیست». بعد توضیح دادم که ما نمی‌گوییم چادر سر کنید، بحث چادر مطرح نیست، سخن بر سر استفاده از روسری و پوشاندن سر و گردن است. در نهایت، در آنجا هم گفتم به دژبان دستور داده‌ایم از فردا هیچ زن بی‌حجابی را به پایگاه راه ندهد. در نیروی زمینی و نیروی دریایی نیز برای کارمندان زن صحبت کردم و با خواندن آیات و روایات و کشاندن بحث به حجاب، موضوع را تبیین کردم و دست‌آخر نیز با بخشنامه، رعایت حجاب الزامی شد. بحمدالله این تلاش‌ها نتیجه مثبت داشت و پس از تعطیلات نوروز، همه زنان کارمند در ارتش با روسری به محل کار خود می‌آمدند. در وزاتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی و حتی صداوسیما نیز به‌تدریج حجاب عملی شد و همه زنان با روسری از خانه بیرون می‌آمدند. البته در روزهای رفراندوم هنوز شماری از زنان بی‌حجاب بودند و با سر برهنه در پای صندوق‌های رأی حاضر شدند، ولی این معضل اجتماعی خیلی زود جمع‌وجور شد و به سامان مناسبی رسید.» («خاطرات دکتر حسن روحانی»، جلد اول، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۷۸، صفحه ۵۷۱)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر