گزارشگران- یوسف زرکار گرامی به مهمانی هفته گزارشگران خوش آمدی ، اگر تمایل داری در باره خودت و سالهای تبعید برای ما بگو ؟
یوسف زرکار- در سالهای 1350 از فعالین جنبش دانشجویی بودم .. در سالهای 51 و 54 توسط ساواک رژیم شاه دستگیر و زندانی شدم . در سال 57 بدست توانای توده های مبارز ایران از زندان شاهنشانی آزاد شدم . از همان روزهای آزادی در سازمان های چپ و کمونیستی تا سال 68 فعالیت حرفه ای داشته ودراین سال به خارح از کشور پناهنده شدم . اکنون سالهاست که بصورت مستقل بفعالیت های سیاسی غیرحرفه ای عملی و نظری ادامه میدهم و سایت دگرگونی را مدیریت میکنم . لازم به تذکر است که مفهوم تبعیدی را مناسب و در خور پناهندگان سیاسی و مهاجرین به خارج از کشور نمیدانم . زیرا تبعیدی را نیرویی و معمولا حکومت ها وادار میکنند تا درجایی محدود و اجباری زندگی کند ولی پناهنده را شرایطی وادار میکند که به نفی آن شرایط و پذیرش شرایط جدید برآید . سالهای مهاجرت و پناهندگی نه تنهاسالهای پربار مبارزاتی نبوده بلکه به دلیل غلبه گرایشات انحرافی گوناکون بر کل حنبش چپ رادیکال شکست خورده و هزیمت کرده ، عدم ریشه یابی دلایل این وضعیت و عدم انسجام حداقلی ، نه تنها قادر به تاثیرگذاری جمعی و متشکل برروند مبارزات داخل کشور نیست بلکه در ایفای نقش حمایتی موثر وجمعی در خارج نیز ناتوان است. به هرحال علیرغم این وضعیت، در حد توان از یک طرف به نقد و بررسی عملکرد و اندیشه گذشته پرداخته که در مقالات و جزواتی انتشار یافته که در سایت مذکور منعکس است و از طرف دیگر در تشکلهای دمکراتیک به فعالیتهای عملی در دفاع از مبارزات مردم ایران برای آزادی و برابری می پردازم .
گزارشگران- پس از ماه ها اعتراض خیابانی و پشت سر گذاشتن حوادث بسیار، هم اکنون شاهد فروکش کردن این اعتراضات هستیم ، آیا دوره ای از رکود چنبش اعتراضی مردم را شاهد خواهیم بود؟
یوسف زرکار- اساسا طرح سوال به این شکل بیانگر واقعیت نیست ، زیرا واقعیت این است که جنبشی که پتانسیل آن را تضادهای سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی و سرکوب قهری وخونین سی ساله رژیم تشکیل میدهد و در خرداد 88 سرریز شده است ، نمی تواند به سادگی فروکش کرده و دچار رکود شود . از آنحایی که جنبش اعتراضی مردم فعلا و متاسفانه عمدتا در چارچوب تعیینات اصلاح طلبی به پیش میرود ، از آنجایی که از روزهای مشخص دولتی برای تظاهرات و اعتراضات استفاده میشود ، میتواند این شبهه را پدید آورد ولی با اندکی دقت در شعارها ، تاکتیها و سطح مبارزاتی توده ها ی مردم میتوان دید که این جنبش اعتراضی علیرغم محدودیت هایش هر بار به درجاتی به کیفیت های بالاتری دست میابد .و این گویای آن است که جنبش مردم به طور کلی در مسیر رشد و گسترش قرار دارد . به هیچ وجه شاهد" دوره رکود" نیستیم و افت و خیزهای آن از همان محدودیت های این جنبش ناشی میشود، ولی در سیرکلی اش جنبش رو به اعتلاء دارد .
گزارشگران - کروبی مدتی قبل به نمایشگاه کذایی مطبوعات وارد شد و تحرکاتی را موجب شده است، هدف او و این ماجرا را چگونه می بینید ؟
یوسف زرکار– کروبی در مقایسه با محمد خاتمی یا میرحسین موسوی ، چه از نظر وجهه جهانی یا سابقه کاری در رژیم یا حتی در تخصیص آراء در جایگاه ضعیف تری قرارداشت و دارد . لذا ایشان تاکتیکهای مختلفی رادر پیش گرفته تا در خدمت استراتژی اش برای کسب موقعیت برتر یا هم وزن در بین رقبای هم جناحی قرارگیرد . لذا به حرکت های پیدا و پنهان شدن لحظه ای در اجتماعات و تجمعات دست میزند ، کمااینکه در همین 13 آبان نیز شاهدش بودیم ومضافا اینکه ازشرکت درنمایشگاه باصطلاح بین المللی مطبوعات ، هدف دفاع و جلب نظر در مورد زندانیهای مطبوعاتی و سیاسی هم جناحی اش را نیز در نظر دارد . او میداند که این حضورهای لحظه ای تاثیرش را در افکارهای عمومی برجا خواهد گذاشت و برایش " اعتبار و محبوبیت " فراهم میکند . و متاسفانه تا حدودی نیز چنین شده است تا جایی که برخی در شعارها اورا " بت شکن" فرض می کنند ، در حالی که یکی از بت هایی که باید شکسته شود خود" جناب" ایشان است . بهرحال این نوع حرکات نمایشی و "موج آفرینی" مشکل ناتوانی ایشان در رهبر شدن را حل نمی کند . و بیانگر هیج گونه رابطه اساسی دو طرفه بین توده ها و رهبری نیست . اندگی دقت در چنین حرکات نمایشی دم خروس تبلیغات غیرواقعی او و اصلاح طلبان را برملا میکند . در حالی که وی تمام تلاشش را جهت حفظ و محدود کردن جنبش دگرگونی طلب مردم در چهارچوب قانون اساسی ونظام اسلامی مصروف میدارد ، و با حنجره " غرایش " معترضین را به" تظاهرات سکوت" و مبارزه بدون خشونت دعوت میکند، محافظین اش در دفاع از او در مقابل اعتراض و تهاجم جناح مخالف حکومتی در نمایشگاه کذایی مطبوعات اسلحه کشیده و تیراندازی هوایی میکنند. این داستان" جالب" واقعیت جامعه و شیوه برخورد نیروهای نظامی و امنیتی نظام راباخودی ها بخوبی نشان میدهد، تا چه رسد به توده های مردم معترض که از دید حکومتی ها غیر خودی اند و براحتی و بدونه دغدغه ای روزانه به شدید ترین وجهی مورد سرکوب، شکنجه و تجاوز قرار می گیرند. اینان که خود رطب می خورند، توده های مردم را منع می کنند . در حالی که این حق طبیعی و دمکراتیک مردم است که به دفاع از خود بر خیزندوبه دفع قهرحکومتی برآیند.
گزارشگران- حال که گفتگو به این جا رسید ، نحرکات 13 آبان و پی آمدهایش را چگونه ارزیابی می کنید ؟
یوسف زرکار– جنبش دمکراتیک مردم در روز 13 آبان فراز دیگری را بنمایش گذاشت و گامی دیگر در راه رسیدن به کیفیت بالاتر را برداشت . 1 - جنبش مسیر راهپیمایی را بنحوی انتخاب کرد که همدوش و هماهنگ با مسیر دولتی نباشد 2 – در مقابله با سرکوب شدید نیروهای نظامی و امنیتی و لباس شخصی های رژیم، تاکتیک تجمعات پراکنده را در پیش گرفت تا در حد امکان نیروهای سرکوب گر را پراکنده و درمانده سازد 3- با سردادن شعارهای رادیکال و کوبنده علیه خامنه ای و با پایین کشیدن پلاکارد بزرگی از تصویر وی و لگد کوب کردن آن ، هدف حرکات و اعتراضات خود را که همانا دگرگونی بنیادی و ساختارشکنی است به عینه آشکار ساخت 4 - در بخشهایی و مواردی با ایجاد راه بند دفاعی، پرتاب سنگ و برگرداندن گازاشک آ ور به سمت نیروهای رژیم ، برحق طبیعی و دمکراتیک خود مبنی بر دفاع و مقاومت صحه گذاشت . و اراجیف اصلاح طلبان به ویژه تبلیغات بوق های خارجی آنان پیرامون مبارزه بدون خشونت را به سخره گرفت. پیامدهای حرکات 13 آبان را در سه زمینه میتوان بررسی کرد:
اول- تاثیرات آن بر خود جنبش مردم که موجب رشد و تعالی روحیه آنان گشته وبه تقویت همبستگی و تداوم مبارزه منجر میشود. دوم- تاثیر آن بر روی اصلاح طللبان که آنان را هر چه بیشتر ترسانده و به اصولگرایان نزدیک تر میسازد و سازش احتمالی آنها را تقویت میکند و سوم- تاثیر آن بر روی اصولگرایان و به ویژه بخش کودتاچی که موجب ریزش و سردرگمی بیشتر آنان گشته و تضادهایشان رابیشتر تشدید میکند . درمجموع رشد و تعالی بیشتر جنبش توده ها، رژیم جمهوری اسلامی را در بن بست ناشی از بحران سیاسی ، بیشتر گرفتار میسازد . از طرفی تن دادن به عقب نشینی موردی سلسله عقب نشی ها را موجب خواهد شد و از طرف دیگر سرکوب گسترده تر جنبش پایگاه احتماعی و سیاسی رژیم را هر چه بیشتر محدود و محدودتر میسازد و حتی راه حل کج دار و مریض ( سیاست هویج و چماق ) نیز به رشد هر چه بیشتر جنبیش منجر خواهد شد .
گزارشگران- در باره شعارها ، شکل و سطح مبارزات مردم کشورمان بیشتر توضیح دهید ؟
یوسف زرکار– شعارهای سرداده شده در جنبش اعتراضی مردم از22 خرداد 88 تا 13 آبان از زوایا و موارد گوناگونی میتواند مورد بررسی قرار گیرد که در آنجا به دو مورد آن اشاره میشود :
الف – شعارهای عام سیاسی : از آنجا که جنبش اعتراضی مردم یک جنبش عمومی برای دستیابی به آزادی و دمکراسی است، لذا شعارهای آن نیز خصلت عمومی و فراطبقاتی دارد . نمی تواند و نباید خصلت طبقاتی مشخص داشته باشد . در مجموع همین شعارهای عام سیر تکاملی و رادیکالی پیدا کرده است . در هر گام ، جنبش محتوای روشن تر و غنی تر یافته و خواسته ها را بوضوح بیشتری بیان می کند . شعارهایی مانند : استقلال ، آزادی ، جمهوری ایرانی - مرگ بر اصل ولایت فقیه – خامنه ای قاتله ولایتش باطله – می جنگیم ، می میریم ، ایران را پس میگیریم .و نظایر آن علیرغم جنبه های انحرافی و ناروشنی که برخی ار این ها دارند، در جوهره خود یک چیز عمومی و اساسی را طرح و پیگیری میکنند و آن نفی نظام جمهوری اسلامی و دگرگونی بنیادی روبنای سیاسی است . که این شعارها، این هدف را به روشنی بیتشردر پیش رو می گذارد . و منافع همه اقشارو طبقات را در بردارند و برخلاف درک بعضی از ساده اندیشان همین شعارها ی جنبش، بطور مشخص نشانه و بیانگر طرح نظری عبوراز موج سبز است .
ب - شعارهای خاص جناحی : بعضی از شعارهایی که چه قبلا و یا در روز قدس و در حرکت 13 آبان سرداده شده اند ، شعارهایی جناحی اند که منافع اصلاح طلبان را در بر دارند که بعضا آگاهانه از طرف آنها و برخا" از طرف توده های هوادارشان مطرح میشود ، شعارهایی مانند: دولت کودتا استعفا استعفا ، یا زنده باد و پاینده باد ..... و یا برادر رفتگر.... ویا بسیحی واقعی... و یا روحانی واقعی......و یا شعار بی محتوی و بی معنای یا حسین میرحسین و نظایر آنها شعارهایی اند که در چهارچوب منافع اصلاح طلبان قرار دارد و جنبش مردمی را در آن محدوده محدود و محصور میدارد .
درباره شکل و شیوه مبارزاتی توده ها باید به چند نکته اساسی و مهم توجه کافی مبذول داشت . یکم - نیروی مادی و سازمان یافته سرکوب را فقط و فقط با نیروی مادی و سازمان یافته توده ها میتوان شکست داد و نیروی توده ها نیزدر روند این مبارزات عمومی و توده ای میتواند سازمان یابدو گام به گام برمحتوی وتوان خودبیافزاید . دوم -برخلاف تبلیغات دورغین اصلاح طلبان و بلندگوهای منادی آن که همه تلاششان این است که استثنا را بجای قاعده بنشانند ، جنبش ضد استعماری مردم هند و یا کنگره ملی افریقا فقط به مبارزه بی خشونت متکی نبودند . فقط با روزه گرفتن و یا کتک خوردن مسیح وار جنبش گاندیسم درخیابانها نبود که جنبش ضد استعماری هند به موفقیت هایی دست یافت، بلکه حرکات و جنبش های قهر آمیز ، اعتصابات و تظاهراتهای خشونت آمیز در برابر سرکوب گران و بطور کلی مجموعه ای از بهم پیوستگی این حرکات بود که منجر به آن نتیجه شد . و در حنبش ضد آپارتاید افریقای جنوبی نیز جدای از دلایل و موارد دیگر ، در کنگره ملی افریقا یک سازمان مهم و تاثیرگذار بنام نیزه ملت یا زوبین ملت وجود داشت که نه تنها به مبارزه مسلحانه چریکی دست میزد بلکه مبارزات قهر آمیز پراکنده و وسیع توده ای، سابوتاژ ها و خرابکاریها را سازمان میداد و این دورغ بزرگی است که این نمونه ها را با وارونه نشان دادن بقاعده تبدیل میکنند و برای جلوگیری و رشد اعتلای جنبش مردمی ما به خورد توده ها میدهند تا از رادیکال شدن جنبش جلوگیری کنند. زیرا ین اصلاح طلبان ا و طرفدارانشان هستند که از رادیکالیسم جنببش در هراسند .
سوم - این رژیم های دیکتاتوری و سرکوبگرند که به کارگیری قهرو خشونت را به جنبش های توده ای تحمیل میکنند و به آن خصلت مقابله و دفاع از خود میباشد . وقتی نیروهای سرکوبگر گوناگون با گاز اشک آور ، اسپری فلفل ، باتون برقی و حتی گلوله با مردم مواجه میشوند چرا توده ها به ویژه جوانان نباید راه بند ، باریکاد و غیره ایجاد کنند ؟ چرا نباید با سنگ و چوب از خود دفاع کنند ؟ چرا نباید با شیوه های ابتکاری موتورسواران بسیجی را واژگون سازند ؟ چرا نباید حتی با سازماندهی هسته های مقاومت و دفاعی در اشکال گوناکون از خود محافظت کنند؟ این دشمنان جنبش مردم ، مغرضان و یا دوستان نادانند که خلاف حق طبیعی و دمکراتیک توده ها را در مقابله با رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی تبلیغ می کنند . نگاهی به همین صحنه های درگیری و تظاهرات در جنبش اخیر ، در همانهایی که جوانان به دفاع از خود برخاسته اند ویا برای نجات یکی از خود به نیروهای سرکوبگر یورش برده اند و غیره و نتایج بدست آمده ، این ادعا را اثبات می کنندکه مقابله و دفاع نه تنها حق است بلکه ثمر بخش نیز هست.
این بار با حرکت 13 آبان سطح مبارزات توده ها گامی کیفی به جلو برداشته و با پایین کشیدن پوستر احمدی نژاد و خامنه ای و لگد کوب کردن آن ، با شعارهایش که اشاره شد ، با جدا کردن صفوف خود از صف دولتی و غیره هدف و بلوغ خود را در نفی زژیم و دگرگونی آن بسیار روشن نموده و در این مسیر نیاز به برداشتن گامهای دیگری دارد تا به کیفیت عالیتری دست یابد
گزارشگران- اساسا" کمبودهای این جنبش را در چه می بینید ؟
یوسف زرکار– در رابطه با کمبودهای جنبش فقط به موارد کلی و اساسی بسنده میگردد
الف - فقدان رهبری رادیکال و مردمی که توانایی هدایت و ایجاد چشم اندازو سازماندهی برای جنبشی با چنین پتانسیل بالارا داشته باشد مهمترین مسله است و این کمبود است که موجب میگردد تا انرژی انقلابی اقشار طبقات مختلف در مسیر انحرافی خدمت به این یا ان جناح قرارگیرد.
ب - فقدان سازمان یابی مناسب و ضروری بویژه برای نیروی فعال جوانان و شبکه های گوناگون محلی و سراسری از دیگر کمبودها است که ایجاد شورای هدایت گری چه در مقیاس محلی و چه سراسری میتواند به رشد و گسترش هر چه بیشتر جنبش و به تداوم آن کمک شایانی بنماید .
ج - علیرغم شرکت فعال عموم مردم از اقشار طبقات مختلف و سنین مختلف و فعالیت چشم گیر جوانان و دانشجویان و شرکت افراد ی از طبقه کارگر در این مبارزات عمومی تا مدامی که دخالت سیاسی طبقه کارکر با شعارهای سیاسی عمومی تحقق نپذیرد دستیابی به رشد و تعالی بالاتر بسیار دشوار می نماید.
د- گسترش محدود وناکافی دامنه جنبش در شهر های بزرگ،کمبود دیگری است که توجه شایانی را می طلبد.
و- .....................
گزارشگران- در باره نقش و شیوه برخورد اپوزسیون در خارج از کشور توضیح دهید ؟
یوسف زرکار– در مورد اپوزسیون خارج از کشور به طور عمومی چندین طیف را میتوان از هم تمیز داد : سلطنت طلبان ، مجاهدین ، اصلاح طلبان حکومتی ، چپ راست و جمهوری خواهان ، چب رادیکال و سرنگونی طلب . اهداف و شیوه برخورد دو تای اولی تا حدودی برهمگان روشن است . اینان روی خط چشم داشت به نیروی خارجی – حال چه آمریکا و چه اروپا – با شکل و شیوه های متفاوت در حرکت اند .اصلاح طلبان حکومتی خود را نماینده و وکیل مردم می دانند و خود را با بیانیه ها و نمایشات و سخنرانیهادر خارح از کشور چنین منصوب می کنند . چپ های راست یعنی اکثریتی ها و توده ای ها و جمهوری خواهان گوناگون نیز به مثابه دنباله چه انان برایشان کف می زنند و هورا می کشند . هدف اینان حفظ و محدود نگه داشتن جنبش اعتراضی مردم در چهارچوب حاکمیت نظام اسلامی و تعویض مهره ها و کسب موقعیت برتر است . و شیوه برخورد آنان نیز در همین نمونه های خارج از کشوری بسیار گویا است ،اکبر گنجی ، ابراهیم نبوی و محسن مخملباف خود را رهبران سبزها در خارج میدانند و جنبش را" سبز" می نامند و همه چیز را سبز می خواهند و با عتاب و خطاب هر رنگ و صدای دیگری را برنمی تابند و دنباله چه هایشان شیوه آنها را کاملتر کرده و برخورد های" سبزالهی " را که جلوه ای از ماهیت آنان است بروز می دهند .
و اما چپ رادیکال وسرنگونی طلب در وضعیتی به سر می برد که موجب میدان داری کوتوله های سیاسی شده است . پراکنده گی و سکتاریسم ، درک نادرست از وظایف دمکراتیک و سوسیالیستی و غیره موجب شده است تا نتوانند در یک کادر معین و اصولی ، هماهنگ و یک جهت حرکت کنند و این نیروی فراوان و پراکنده را متشکل سازند تا تاثیرگذاری موثر داشته باشند . و افراط و تفریط نیز یکی از مشخصه های آنان است . از طرفی برخی از ساده اندیشان که تفاوت مثلا برگزاری یک میز کتاب گروهی با همکاری و هماهنگی برای تاثیرگذاری بر جنبش داخل را درک نمی کنند ، به بهانه نقد سیاست همه با هم و با اتخاذ موضع اولترا انقلابی عملا پراکندگی را تقدیس میکنند ، و از طرف دیگر بعضی با عدم درک مواضع و اصول دمکراتیک سرنا را از سرگشاد می زنند مثلا در بیانیه ( همبستگی با مردم ایران ) تنها چیزی که یافت نمی شود دفاع از مبارزات مردم یعنی کارگران ، دانشجویان ، زنان و ... است، در باره انواع و اقسام تحریمها و باید و نباید آن صحبت می کنند ولی کلمه ای در باره دفاع از خواست سرنگونی مطرح نیست. اگر اولی ها با جنبش قهراند و در برج عاج نشسته اند تا مبادا بر دامن کبریایی گردی بنشیند ، و شرکت در هیچ حرکتی را برنمی تابند ، دومی ها در هر حرکتی با گذشت از مواضع اصولی به بهانه رادیکالیزه کردن آن حرکت شرکت می کنند و الخ . اما راهکار اصولی و واقعی کدام است ؟ به نظر میرسد راهکاری که در خدمت حمایت از جنبش باشد و بتواند تا حدودی تاثیرگزار بوده و انعکاس رسای صدای انان باشد ، میتواند ایجاد شورای هماهنگی باشد که هر جریان چپ و دمکرات بر پایه مبانی اصول دمکراتیک یعنی دفاع از سرنگونی ، دفاع از مبارزات اقشار و طبقات مردم ، و دفاع از خواسته ها و مطالبات آنان در جهت تعمیق دمکراسی خواهی را در بر گیرد . این وحدتی در عین تکثر است . شورای هماهنگی با اتحاد در عمل و هماهنگی شعارها ، آکسیونها ، تظاهرات و حرکات دیگر را سازماندهی می کنند . و هر جریانی مواضع و نظرمستقل خودش را تبلیغ می نماید . این گونه همکاریها و اتحادها زمینه و شرایط رشد و گسترش اتحادها و همکاریهای بزرگتر را فراهم خواهد ساخت .
گزارشگران- در رسانه ها و اظهار نظرها به نقش و اهمیت ماجرای هسته ای و حقوق بشر زیاد دامن زده میشود، نظر شما چیست ؟
یوسف زرکار– اینها دو موضوع جداگانه است و هر کدام نقش و اهمیت خاص خود را در ارتباط با مبارزات مردم ما دارند . ماحرای هسته ای از جانب رژیم به مسله ای مهم و حیثیتی تبدیل شده است ، چه با پوشش کاذب ملی و چه با شعار کذایی " انرژی هسته ای حق مسلم ماست که هدف دیگری را در پی دارد ، چه با سرمایه گذاریهای مادی و معنوی که به قیمت خانه خرابی وضعیت معیشتی مردم در آن صورت گرفته است به مسله ای پیچیده از طرف رژیم و امپریابیستهای گوناگون با اهداف خاصشان و سیاستهای ویژه شان ، تبدیل شده است و به کانونی در انحراف مبارزات مردم ما بدل شده است . رفع و کنارگذاشته شدن این مسله با هر درجه و کیفیتی به نفع مبارزات مردم است و توحه ها را به مسایل واقعی توده ها بیشتر معطوف میدارد .
مسله حقوق بشر که از جانب رژیم جمهوری اسلامی به شدیدترین وحهی لگد کوب میشود و از طرف امپریالیستها به ابزاری برای چانه زنی و امتیازگیری تبدیل شده یکی از مسایل واقعی توده هاست که در ابعاد گوناگون تبلور دارد . هر تلاشی برای دستیابی و هر بند و ماده آن کمک شایانی به پیشرفت جنبش اعتراضی مردم خواهد نمود و تحقق واقعی آن خواست توده هاست .
گزارشگران- چشم انداز نزدیک تحولات سیاسی داخل کشور کدام است ؟
یوسف زرکار– اساسا" جشم انداز تحولات سیاسی داخل کشور با چگونگی پیشرفت و تداوم جنبش توده ها و نوع برخورد حاکمیت و حناحهای آن و نتیحه حاصله از آن تبیین میشود . با توجه به اینکه وضعیت مبارزاتی در جامعه به دلایل گوناگون در کوتاه مدت قابل پیش بینی نیست ولی از آنجه که تاکنون رخ داده چنین برمی آید که چشم انداز نزدیک تحولات سیاسی ، تداوم سیاست کج دار و مریض ( سیاست هویج و چماق ) رژیم در رابطه با اصلاح طلبان و جنبش توده های مردم است ، طرفین به زمان محدودی نیاز دارند تا اوضاع بعد از 13 آبان را وارسی و اتخاذ موضع و تاکتیک نمایند .
گزارشگران- آیا ناگفته ای دارید ؟
یوسف زرکار– آرزو میکنم شعار" زندانی سیاسی آزاد باید گرددد " که یکی از خواسته های مهم و برحق مردم و جنبش مااست ، به دست توانای توده ها باردیگر مثل رژیم شاه تحقق یابد و موجبات آزادی زندانیان سیاسی از هر عقیده و مرامی را فراهم سازد .
گزارشگران - با تشکر از شما
یوسف زرکار – باسپاس از شما که امکان چنین گفتگویی را فراهم آوردید .
گزارشگران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر