۱۶ اکتبر سالگرد تشکیل سازمان خواروبار جهانی (فائو) است که روز جهانی غذا هم نام گرفته است. این سازمان در سال ۱۹۴۵ میلادی در کبک کانادا تاسیس شد و با داشتن ۱۶۹ عضو، بزرگ ترین موسسه تخصصی سازمان ملل متحد به شمار می رود.
مقابله با گرسنگی هدف اصلی این سازمان تعیین شده است و برنامه ریزان و کارشناسان آن تلاش می کنند راه هایی برای ارتقای سطح تغذیه و استانداردهای زندگی در کشورهای عضو، بهبود تولید و توزیع مواد غذایی و فرآورده های نفتی و حفاظت منابع طبیعی ارائه کنند.
در واقع، می توان تشکیل این سازمان را اقدامی عملی برای پایان دادن به ترس همیشگی انسان ها از گرسنگی ارزیابی کرد.
به تازگی "فائو" در گزارشی که با مشارکت "برنامه جهانی غذا" تهیه کرده، آورده است که بیش از یک میلیارد نفر از مردم جهان، در گرسنگی به سر می برند و تعداد این افراد با توجه به شرایط جدی اقتصادی، در حال افزایش است.
دیوید ویلی، خبرنگار بی بی سی، سوءتغذیه در کشورهای در حال توسعه را اصلی ترین محور این گزارش ارزیابی می کند.
او می گوید: "طبق این گزارش، بیش از یک میلیارد نفر، یعنی یک نفر از هر ۶ نفر، در سراسر جهان، دچار گرسنگی یا سوءتغذیه هستند که بیشتر این افراد در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند.
او معتقد است: "این گزارش ۶۰ صفحه ای که در باره نبود امنیت منابع غذایی منتشر شده است، چشم اندازی نه چندان مطلوب پیش روی مخاطبان قرار می دهد."
پیش از این، سازمان فائو به دنبال برنامه ریزی برای کاهش تعداد افراد گرسنه در دنیا بود، ولی در آخرین ارزیابی کارشناسان این سازمان هشدار داده شده است که اگر اقدامی هماهنگ و بین المللی انجام نشود، هیچ پیشرفتی در این راه به دست نمی آید.
آنها هشدار داده اند که باید تولید مواد اولیه غذایی در چند دهه آینده، حدود ۷۰ درصد بیشتر شود، در غیراینصورت قحطی در دنیا غیرقابل اجتناب خواهد بود.
با این حال، دیوید دیو، اقتصاددان ارشد در سازمان خواروبار جهانی (فائو) تاکید می کند که باید کارهای بیشتری برای مقابله با کمبود غذا در سراسر جهان انجام شود.
او یادآور می شود: "حتی قبل از بروز بحران اقتصادی و بحرانی که بعد از آن، در قیمت مواد غذایی در دنیا پیش آمد، تعداد افرادی که دچار سوءتغذیه بودند، به تدریج در حال افزایش بود."
به گفته او، قبل از این بحران ها بیش از ۸۰۰ میلیون نفر در جهان در گرسنگی به سر می بردند یا دچار سوءتغذیه بودند و همین زیاد بودن تعداد افرادی که با گرسنگی دست به گریبان هستند، نشان می دهد که راهی طولانی برای حل این موضوع پیش رو است.
دیوید دیو یادآور می شود که دردوره ای از تاریخ، از تعداد گرسنگان جهان کم شده است.
او می گوید: "در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ میلادی، با آن که جمعیت به سرعت در حال رشد بود، تعداد مبتلایان به سوءتغذیه کاهش یافت، چون سرمایه گذاری زیادی در بخش پژوهش های مرتبط با کشاورزی از جمله شیوه های آبیاری و توسعه فناوری های جدید انجام شد."
رشد سریع جمعیت در ایران هم قابل مشاهده است.
افزایش شهرنشینی و گرایش بیشتر به فعالیت در بخش های خدماتی، سبب شده است از تعداد فعالان در بخش کشاورزی کاسته شود.
کاهش تولید محصولات کشاورزی هم نیاز به واردات این محصولات را بیشتر کرده است.
هرچند درآمدهای نفتی در کشوری مانند ایران، نگذاشته است بخش قابل توجهی از مردم با کمبود مواد غذایی، گرفتار گرسنگی شوند، ولی خبرهایی در باره سوءتغذیه در ایران منتشر می شود.
به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا)، تنها ۴۰ درصد مردم ابران پروتئین و انرژی مورد نیاز خود را به حد تعادل دریافت می کنند. ۴۰ درصد دیگر اضافه بر نیاز و ۲۰ درصد باقی مانده، کمتر از نیاز خود مصرف می کنند.
تحقیقات دفتر بهبود تغذیه آزمایشگاه ملی و انستیتو تغذیه و صنایع غذایی وزارت بهداشت ،درمان و آموزش پزشکی هم نشان داده است که ۳۳ درصد کودکان ۱۵ تا ۲۳ ماهه در ایران ذخایر آهن کمتر از میزان استاندارد دارند و ممکن است دچار کم خونی و فقر آهن بشوند.
هرچند دکتر سید محمدسعید نوری نائینی، رئیس شورای مستقل فائو امنیت غذایی و دسترسی مردم به مواد غذایی در ایران را رضایت بخش خوانده و گفته است که بر اساس داده های فائو، امنیت غذایی تا ۹۵ درصد در ایران تامین شده است.
با این حال، در آخرین گزارش این سازمان هشدار داده شده است که هیچ کشوری از مشکلات ناشی از گرسنگی و سوءتغذیه در امان نیست و طبق معمول، کشورهای فقیرتر و در هر کشور مردم طبقات فقیرتر بیشترین مشکل را در این زمینه دارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر