برای آزادی به مناسبت روند مقاومت واعتراض های مردم ایران در نخستین روزهای زمستان 1388
تجاوز وحشیانهی رژیم جمهوری اسلامی به صفوف آزادیخواهان، نتیجهی منطقی تشدید فضای سركوب، سانسور، ارعاب، شکستن قلمها و بستن زبانهاست. حملهی وحشیانه به مردم بیگناه در کوچه و خیابان و مدرسه و دانشگاه و کارخانه، همچنان ادامه دارد. اگر امروز آزادیخواهان و مخالفان در زندان و تحت بازجویی قرون وسطایی، در شرایط غیرانسانی بسر میبرند، دیری نخواهد پایید که نیرو و ارادهی مردم تار و پود زندانها را درهم کوبیده و مبارزان را به میان خود بازخواهند گردانید.
در روزهای اخیر، مقاومت شجاعانهی مردم در سراسر نقاط ایران گسترش یافته است. روز ششم دی ماه 1388، برابر با 27 دسامبر 2009، مردم ایران بسیار هوشمندانه، عاشورا و مراسم هفتم درگذشت منتظری را بهانه کردند و به کوچه و خیابانها ریختند و نفرت و اعتراض خویش را به نظام جمهوری اسلامی با فریاد "مرگ بر دیکتاتور" بار دیگر به نمایش گذاشتند. از سوی دیگر ابزار سرکوب نظام، همچون سگهای هار به دستور خامنهای و احمدینژاد، این دو جنایتکار ولایت فقیه و جمهوری اسلامی، به مردمی که خواستار آزادی، دمکراسی و حقوق انسانی هستند، حملهور شدند. مردم بپاخاستهی ایران دریافتهاند که حقوق و آزادیهای انسانی آنها بدون هزینه به دست نخواهد آمد و به خوبی فهمیدهاند که حاکمیت روحانیت، هرگز حاکمیت مردم را برنمیتابد و نظام استبدادی جمهوری اسلامی هرگز صدای صلح و دوستی را نخواهد شنید و به همین دلیل، عوامل رژیم، ابتداییترین خواستهی مردم را با زور و تجاوز و سرکوب عریان پاسخ میدهند. اگر تا چند روز پیش، مردم ایران پس از انتخابات، برای جلوگیری از خشونت و ضرب و شتم و زندان و کشتار، با خیزش اجتماعی خویش مقاومت را به حمله ترجیح میدادند؛ امروز پاسخ حمله را با حمله میدهند و بسیجیها و پاسداران و لباس شخصیهای مزدور نظام را با قدرت مردمی خویش به عقب میرانند. حرکت و خیزش مردم ایران در اقشار مختلف و در بسیاری از شهرهای کوچک و بزرگ ایران لحظه به لحظه در حال گسترش است. این بار اما، مردم در جای جای کشور ایران به خیابانها ریختهاند و باورمندانه خواستار بر زمین زدن نظام جمهوری اسلامی هستند.
به گواهی تاریخ، هیچكدام از جنایتكاران علیه بشریت نه تنها نتوانستند آزادی اندیشه و بیان را از پای درآورند، بلكه این اندیشه و بیان است كه ادامهی زندگی ننگین آنها را متوقف ساخته است.
كانون روزنامه نگاران و نویسندگان برای آزادی از حقوق همهی مردم که در سراسر ایران بپاخاستهاند و برای آزادی و رهایی مبارزه میكنند، حمایت كرده و از همهی روزنامهنگاران، مسئولان و دستاندرکاران سایتها در داخل و خارج از كشور میخواهد تا در این شرایط حساس برای هرچه بهتر انجام دادن وظایف خود یعنی روشنگری و اطلاع رسانی و مبارزه با سانسور، نیروهای مؤثر و برنامههای عملی خود را همساز و هماهنگ سازند.
كانون روزنامه نگاران و نویسندگان برای آزادی
7 دی ماه 1388، برابر با 28 دسامبر 2009
آدرس ایمیل: rooznamehnegar@netcologne.de
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر