۱۳۸۸ دی ۲۹, سه‌شنبه

یگناسیو رامونه، سردبیر مجله فرانسوی لوموند دیپلماتیک: اوباما در تدارک یک جنایت جدید علیه دموکراسی در آمریکای لاتین است

یگناسیو رامونه، سردبیر مجله فرانسوی لوموند دیپلماتیک: اوباما در تدارک یک جنایت جدید علیه دموکراسی در آمریکای لاتین است

۲۸ دی ۱۳۸۸ | admin

ایگناسیو رامونه، سردبیر مجله فرانسوی لوموند دیپلماتیک با اشاره به تاسیس ۱۳ پایگاه جدید نظامی ایالات متحده در آمریکای لاتین گفت، باراک اوباما به پنتاگون اختیار عمل داده است و آنها یک حمله فوری به ونزوئلا را پیش‌بینی کرده‌اند.

به گزارش فارس، “ایگناسیو رامونه “، سردبیر مجله فرانسوی لوموند دیپلماتیک، با انتشار یادداشتی در این نشریه بین‌المللی، مهم‌ترین هدف دولت ایالات متحده در آمریکای لاتین را بی‌ثبات کردن ونزوئلا و انقلاب بولیواری ارزیابی کرد و افزود، این انقلاب اکنون با حداقل ۱۳ پایگاه نظامی آمریکایی در کلمبیا، پاناما، جزایر آروبا و کوراکائو و همچنین ناوهای هواپیمابر و کشتی‌های جنگی ناوگان چهارم محاصره شده است. به نوشته این روشنفکر فرانسوی، “باراک اوباما “، رئیس‌جمهور آمریکا، در این خصوص به پنتاگون اختیار عمل داده است و همگی آنها یک حمله فوری به انقلاب بولیواری را پیش‌بینی کرده‌اند.
متن کامل یادداشت ایگناسیو رامونه در ادامه می‌آید./
* * * * *
روی کار آمدن “هوگو چاوز ” در مقام ریاست‌جمهوری ونزوئلا در ۲ فوریه ۱۹۹۹، همزمان با یک رخداد غم‌انگیز و وحشتناک برای ارتش ایالات متحده بود: تعطیلی پایگاه نظامی “هاوارد ” آمریکا مستقر در پاناما که تحت قرارداد “توریخوس-کارتر ” در سال ۱۹۷۷ بسته شد. پنتاگون در این موقعیت چهار مکان را برای کنترل این منطقه انتخاب کرد که این مناطق شامل “مانتا ” (Manta) در اکوادور، “کامالاپا ” (Comalapa) در السالوادور و جزیره‌های “آروبا و کوراکائو ” (Aruba and Curaçao) تحت حاکمیت هلند می‌شود.

در این مأموریت آمریکا که اگر بتوان از آن با عنوان “مأموریت سنتی جاسوسی ” نام برد، وظایف رسمی جدیدی به این پایگاه‌های آمریکایی افزوده شد که شامل نظارت بر قاچاق مواد مخدر و مبارزه با مهاجرت غیرقانونی به آمریکا و علاوه بر این اقدامات، وظایف پنهانی دیگری از جمله مبارزه با چریک‌های انقلابی کلمبیا، کنترل جریان نفت و منابع آب شیرین معادن و تنوع حیاتی نیز انجام می‌داد، اما از همان ابتدا مهم‌ترین اهداف آنها نظارت و بی‌ثبات کردن انقلاب ونزوئلا و بولیواری بوده است.

پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، “دونالد رامسفلد “، وزیر دفاع سابق آمریکا، یک دکترین نظامی جدید را معرفی کرد تا پاسخگوی تهدید “تروریسم بین‌المللی ” باشد. این دکترین نظامی، استراتژی استقرار آمریکا در خارج از ایالات متحده را که بر اساس وجود پایگاه‌های بسیار بزرگی که مجهز به کارکنان بی‌شمار بود، تعدیل کرد. وی تصمیم گرفت که این پایگاههای بسیار عظیم را با تعداد بیشتری “قرارگاه‌های عملیاتی خارجی “(۱) و “قرارگاه‌های امنیتی مشارکتی “(۲) را با پرسنل نظامی کمتر اما مجهز به فناوری بسیار جدید جاسوسی جایگزین کند.
و نتیجه آن این شد که در مدت زمان کوتاهی، شمار تأسیسات نظامی آمریکایی موجود در خارج از کشور آمریکا چند برابر شد و به تعداد بی‌سابقه ۸۶۵ پایگاه یا به شکل CSL-FOL مستقر در ۴۶ کشور رسید. تا قبل از آن زمان، در تاریخ، قدرتی وجود نداشته است که ایست‌های بازرسی‌های خود را در سراسر سیاره زمین چند برابر کند.

در آمریکای لاتین، استقرار مجدد پایگاه‌های آمریکا در مانتا (اکوادور) اجازه داد تا آمریکا در کودتای ناکام ۱۱ آوریل ۲۰۰۲ علیه هوگو چاوز، مشارکت کند. پس از آن، مبارزه رسانه‌ای به رهبری واشنگتن آغاز به کار کرد تا درباره حضور سازمان‌هایی چون حماس، حزب‌الله، و القاعده در ونزوئلا اطلاعات نادرستی منتشر کردند. پنتاگون به بهانه نظارت بر چنین اقداماتی و در انتقام از دولت کاراکاس که در ماه مه ۲۰۰۴ به حضور نظامی تقریباً نیم قرنی آمریکا در ونزوئلا پایان داده بود، استفاده از پایگاه‌های نظامی خود در جزایر آروبا و کوراکائو در نزدیکی ساحل ونزوئلا را گسترش داد و اخیرا حضور کشتی‌های جنگی آمریکایی در این جزایر بسیار افزایش یافته است.

چاوز اخیراً این اقدام آمریکا را محکوم کرد و در واکنش به این اقدام اعلام کرد: خوب است که اروپا بداند که امپراطوری آمریکای تا دندان مسلح جزایر آروبا و کوراکائو را با جنگنده‌ها و کشتی‌های جنگی خود پر کرده است…..به خاطر این موضوع من پادشاهی هلند را که در کنار آمریکا قرار گرفته است سرزنش می‌کنم.

در سال ۲۰۰۶، کاراکاس گفت‌وگو درباره “سوسیالیسم قرن ۲۱ ” را آغاز کرد، جایی که پیمان “اتحاد بولیواری برای آمریکای لاتین ” (آلبا، ALBA) به وجود آمد و هوگو چاوز مجدداً به عنوان رئیس‌جمهوری ونزوئلا برگزیده شد. واشنگتن در واکنش به انتخاب مجدد چاوز، فروش تسلیحات به ونزوئلا را تحریم کرد بدین بهانه که کاراکاس به اندازه کافی در جنگ علیه تروریسم همکاری نمی‌کند و به دنبال این اقدام آمریکا، جنگنده‌های “اف-۱۶ ” نیروی هوایی ونزوئلا بدون قطعات یدکی باقی ماند. ونزوئلا نیز در واکنش به این اقدام آمریکا، توافقنامه‌ای را با روسیه منعقد کرد تا نیروی هوایی خود را به هواپیماهای “سوخو ” مجهز کند. واشنگتن نیز این اقدام را با عنوان “تجدید تسلیحاتی گسترده ” ونزوئلا محکوم کرد، در حالی که این مسئله را نادیده گرفت که بودجه‌های مهم نظامی آمریکای لاتین را برزیل، کلمبیا و شیلی تشکیل ‌می‌دهند و هر سال، کلمبیا کمک‌های نظامی آمریکا بالغ بر ۶۳۰ میلیون دلار دریافت می‌کرد.

در اول ماه مارس ۲۰۰۸، نیروهای کلمبیایی به حمایت و کمک پایگاه نظامی “مانتا ” به کمپ چریک‌های فارک که در قلمرو اکوادور مستقر بودند، حمله کردند. دولت کیتو، پایتخت اکوادور، در انتقام از این اقدام تصمیم گرفت تا توافقنامه‌ خود با پایگاه مانتا را که در نوامبر ۲۰۰۹ فاقد اعتبار می‌شد را تجدید نکند. واشنگتن نیز در ماه‌های پس از آن با فعال کردن ناوگان‌های چهارم که در سال ۱۹۴۸، ۶۰ سال قبل، غیرفعال شده بود و مأموریت آن سرکشی از ساحل آمریکای جنوبی در اقیانوس اطلس بود، به این اقدام اکوادور واکنش نشان داد.

یک ماه بعد، کشورهای آمریکای جنوبی در “برازیلیا ” با یکدیگر دیدار کردند و اتحاد کشورهای آمریکای جنوبی (اوناسور) و در ماه مارس ۲۰۰۹ “شورای دفاعی آمریکای جنوبی ” را مجدداً به وجود آوردند. چند هفته بعد، سفیر آمریکا در بوگوتا، پایتخت کلمبیا، اعلام کرد که پایگاه مانتا به “پالانکرو ” (Palanquero) در کلمبیا تغییر مکان داده می‌شود.

در ماه ژوئن، کودتایی با حمایت پایگاه آمریکایی “سوتو کانو ” در هندوراس علیه “مانوئل سلایا ” رئیس‌جمهور هندوراس که در نظر داشت کشور خود را به “آلبا ” ملحق کند، شکل گرفت. در ماه اوت، پنتاگون اعلام کرد که درصدد است ۷ پایگاه نظامی جدید در کلمبیا داشته باشد و در ماه اکتبر “ریکاردو مارتینلی ” رئیس‌جمهور پاناما اعتراف کرد که وی اختیار استفاده از ۴ پایگاه نظامی جدید را به آمریکا واگذار کرده است.

بنابراین، ونزوئلا و انقلاب بولیواری با حداقل ۱۳ پایگاه نظامی آمریکایی در کلمبیا، پاناما، آروبا و کوراکائو و همچنین ناوهای هواپیمابر و کشتی‌های جنگی ناوگان چهارم محاصره شده است. به نظر می‌رسد که “باراک اوباما “، رئیس‌جمهور آمریکا، به پنتاگون اختیار عمل داده است و همگی آنها یک حمله فوری را پیش‌بینی کرده‌اند.
“آیا مردم اجازه اجرای یک جنایت جدید علیه دموکراسی را در آمریکای لاتین می‌دهند؟ ”
————————————————————————————

۱- Foreign Operating Locations2- Cooperative Security Locations


هیچ نظری موجود نیست: