میلاد مختوم

سردمداران جنایتکار جمهوری اسلامی در به بازی گرفتن مردم ایران و فریب افکار عمومی جهانی به تأیید دوست و دشمن ید طولایی دارند. در شانزده سال اخیر، از سال 1376 تا کنون، چهار بار به قول خودشان در ایران انتخابات ریاست جمهوری برگزار شده است و در هر کدام از این نمایشات نه تنها مردم کوچه و بازار بلکه همه نیروهای اپوزیسیون، تحلیل گران سیاسی، متخصصین امور بین المللی و ناظران و مفسران حرفه ای هم غافلگیر شده اند. درگیری های جناحی و جنگ های درونی باندهای مختلف رژیم در جریان تمامی این نمایشات چنان بالا می گیرند، که گویی گرگ های گرسنه با شقاوت در حال دریدن همدیگرند و سران رژیم ناخودآگاه مشغول تیشه زدن به ریشه های نظام ضد بشری جمهوری اسلامی هستند. هر بار انعکاس همین درگیری ها و الم شنگه های گله های وارثان خمینی دجال در میان نیروهای اپوزیسیون ولوله به راه انداخته است که رژیم آخوندی در سراشیب سقوط است و عمود خیمه نظام در حال فرو ریختن است. پیکر پوسیده نظام ولایت فقیه تا کنون بارها بر روی تخت جراحی قرار گرفته و از طرف جراحان ناکارآمد جراحی شده است. هر بار همه هورا کشیده اند که این بار دیگر رژیم از این مهلکه جان سالم به در نخواهد برد. هر بار تعداد سرهای اژدهای رژیم در تحلیل ها و تفسیرها به دلخواه کم و زیاد شده اند و رژیم پس از برگزاری هر مضحکه انتخاباتی در سال های اخیر یک سره، دو سره، سه سره و ... شده است، اما دریغا که هنوز بی سر نشده است.

 

در طول شانزده سال اخیر دگردیسی باندهای مختلف رژیم هم شگفت انگیز و جنجالی بوده است. همان رژیمی که در ابتدای دزدیدن انقلاب مردم و غصب تمامی  اهرم های قدرت به فرمان دجال جماران بر ریسمان "حزب فقط حزب اله، رهبر فقط روح اله" چنگ انداخته بود و از حزب و حزب بازی پرهیز داشت، در گذر از این سال ها در گرماگرم بازی های جناحی تار و پودش ریشه ریشه شد، از محافظه کار راست گرا تا اصلاح طلب چپ گرا، از جناح چپ بنیادگرا تا جناح راست تحول خواه، از اصول گرای جناح میانه تا ائتلاف جناح استحاله چی اقتدار گرا و اصلاح طلب میانه باز، از خط امامی دو آتشه اخمو تا مدره میانه رو خنده رو، ... از سگ زرد تا شغال، از شغال تا سگ زرد ...

 

اگر با خود صادق باشیم، باید اعتراف کنیم که شعبده رژیم در جریان تمامی نمایشات انتخاباتی تا به امروز در مراحل مختلف کارآمد بوده و کم یا بیش همه نیروهای اپوزیسیون را غافلگیر کرده است. در مضحکه امسال به نظر می رسد که این غافلگیری ابعاد گسترده تری به خود گرفته است. هنوز بسیاری از تحلیل گران و مفسران از عدم تأیید صلاحیت علی اکبر هاشمی رفسنجانی، کسی که از ابتدای جمهوری اسلامی تا به امروز همواره بر مسند قدرت تکیه زده و در تمامی جنایات این رژیم نقش اساسی و تعیین کننده داشته است، توسط شورای نگهبان در شوک به سر می برند. بازمانده گان بیت دجال جماران هم در ظاهر آنچنان شوک شده اند که هنوز باورشان نمی شود که گرگ های درنده خوی شورای نگهبان توان دریدن کوسه رفسنجان را داشته باشند و مشتاقانه در انتظارند که ولی فقیه منجی کوسه شود تا او هم به تلافی منجی نظام شود. آن چنان که زهرا بنت دجال برای اعتراض دست به قلم برده و حدیث جعل کرده که: "این دو تا با هم باشند خوب اند"؛ سنگ مفت و گنجشک هم مفت، اگر هم منجی کذایی منجی نشد، حدیث دیگری به مصداق "معما چون حل شود، آسان شود" به خورد ملت می دهند و باز هم چهار سال دیگر صبر توصیه می کنند. غافل از اینکه حرف دل مردم ایران این است که: "نه این خوبه نه اون، لعنت به هر دوتاشون!"

 

در این حقیقت که رژیم ضد بشری جمهوری اسلامی دچار بحران های شدید است، هیچ شکی وجود ندارد. هر چند رژیم ولایت فقیه رژیمی بحران زا و بحران زی است و از روز اول حیات ننگین اش کم یا بیش دچار بحران بوده است، اما در هیچ زمانی رژیم اینچنین غرق در بحران،درمانده و منزوی نبوده است. پرسش اساسی در چنین شرایطی این است که آیا نیروهای برانداز این بار توان استفاده از فرصت ایجاد شده در جریان مضحکه انتخاباتی رژیم برای سازماندهی جنبش سرنگونی را دارند؟

 

بر هر ناظر بی طرفی روشن است که مردم در مضحکه انتخاباتی رژیم تنها نقش سیاهی لشکر را دارند و جار و جنجال ها، نامه نگاری ها، مانورها و زوزه های باندهای مختلف رژیم در روزهای اخیر بیش از هر چیز در خدمت گرم کردن تنور نمایش انتخاباتی و کشاندن مردم به پای صندوق ها است. در جنبش سرنگونی اما این مردم هستند که نقش اصلی و تعیین کننده را بازی می کنند و این وظیفه نیروهای دلسوز و اپوزیسیون برانداز است که زمینه و شرایط حضور و ایفای نقش مردم را در چنین فرصت هایی بر صحنه تحولات سیاسی کشور فراهم سازند و از افتادن مردم در دام رژیم جلوگیری کنند. در ورای همه هیاهو های حول و حوش نمایش انتخاباتی رژیم و اینکه این بار کدام گماشته در رأس قوه مجریه رژیم پس از 24 خرداد بر دستان خون آلود ولی فقیه بوسه خواهد زد، باید مردم را دریافت و با اتکا به توان بیکران خلق کارزار سرنگونی را رقم زد.      

 

میلاد مختوم

28 مه