امشب دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف با شعار الله اکبر و مرگ بر دیکتاتور
به حمایت از دوست همکلاسیشان، محمود وحیدنیا برخاستند و نشان دادند که
دانشجو همچنان در صحنه است و در مقابل ظلم و دیکتاتوری ساکت نمی نشیند.
آنها با این اقدامشان در واقع به پیشواز روز ١٣ آبان رفتند. محمود
وحیدنیا اکنون به نماد مبارزه، نمادی زنده و پویا، تبدیل شده است.
قهرمانی زنده که بلوغ جنبش را نشان می دهد. تاکنون در مبارزات مردم ایران
نمادها انسانهایی مربوط به گذشته یا شهیدانی بودند که در راه جنبش جان
خود را فدا کرده بودند و برای اولین بار فردی که در میان ما حضور دارد و
با دلاوری خود ستم را به سخره گرفت به نماد مبارزه تبدیل شده است. روز ١٣
آبان دانشجویان با الگو گرفتن از وحیدنیا به خیابان می آیند و باور دارند
که ستمگر مترسکی پوشالی بیش نیست. مترسکی که با سخن حق فرومی ریزد و
همچون دیوی که شیشه عمرش بشکند دود می شود و به هوا می رود. خامنه ای در
مقابل سخن حق وحیدنیا سخنی برای گفتن نداشت. سخنانش از سر استیصال بود.
تا آن زمان کسی چشم در چشم او نیانداخته و چنین بی پروا سخن نگفته بود.
حتی نتوانست بماند و با حاضران نماز بخواند. به معنای واقعی کلمه گریخت.
الله اکبر ما و سخنان برخاسته از حق مردم ایران دیو را فراری داد. دیو
بگریزد از آن قوم که قرا خوانند. بیایید در این روزهای باقیمانده تا روز
١٣ آبان برای آگاهی دادن به مردم و ایجاد روحی جمعی از فردا شب الله اکبر
گفتن را در پشت بامها از سر بگیریم. دانشجویان امشب این کار را شروع
کردند. فردا شب نیز همگی فریاد الله اکبر خود را رساتر از گذشته به گوش
دیکتاتورهای ریز و درشت می رسانیم و به آنها می فهمانیم که ایران دیگر
جایی برای آنها نیست. امروز را همگی اطلاع رسانی کنیم تا شب فریاد الله
اکبر در تمامی کوی و برزن طنین انداز شود. خوشدل باشید که شام ستم رو به
پایان است. اندکی صبر سحر نزدیک است. الله اکبر. الله اکبر. مرگ بر
دیکتاتور. مرگ بر خامنه ای
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر